tag:blogger.com,1999:blog-3498761934643201691.post958353995222844889..comments2023-10-28T07:59:12.918-07:00Comments on အိႁႏၵာ: အေျပးေ၀းဖို႔ပါ အေ၀းေျပးအိျႏၵာhttp://www.blogger.com/profile/16687969637555999610noreply@blogger.comBlogger17125tag:blogger.com,1999:blog-3498761934643201691.post-17398231011893453742009-05-08T01:47:00.000-07:002009-05-08T01:47:00.000-07:00May 6, 2009
စေန အနီ
အနီေတြ ရင့္ေနေအာင္ ႐ြာတယ္.......May 6, 2009<br />စေန အနီ<br /><br />အနီေတြ ရင့္ေနေအာင္ ႐ြာတယ္........<br /><br />ဖ်တ္ခနဲ--<br />မ်က္ေတာင္တစ္ခ်က္ ခတ္လိုက္မိတယ္ ဆို႐ံုေလး<br />ေျခလွမ္းတိုင္းရဲ႕ မ်က္ႏွာစာဟာ<br />သတ္ ကြင္း လံုး လံုး ျဖစ္ ခဲ ့ေပါ့။<br /><br />ခိုျဖဴေတြ လန္႕ ျပီးထပ်ံတယ္။<br />အေမေတြရဲ႕ အသည္းႏွလံုးအစံုစံု က်ကြဲတယ္။<br />ကမၻာေျမ က မ်က္ႏွာလႊဲလိုက္တယ္။<br />ေကာင္းကင္က သည္းကနဲ ငိုခ်တယ္။<br /><br />တစ္ခ်က္ကေလး တို႔ထိလိုက္မယ့္ လက္ညိွဳးေသးေသးမွာ<br />ဘယ္လိုအာဃာတေတြ<br />ပြားစီးေနခဲ႔လည္း.................?????.<br /><br />အနီေတြ........<br />အနီေရာင္ေတြ....၊<br />အဲဒီ့ စေနရဲ႕ ေကာင္းကင္ကို ခြစီးထားတဲ႔ အနီေတြ...........<br /><br />ရက္ရက္စက္စက္<br />တကယ့္<br />အျဖဴသက္သက္ေတြေပၚကိုမွ<br />သြန္ခ်တယ္။ ။<br /><br />အိျႏၵာ(၇.၅.၂၀၀၅)<br /><br />က်န္ခဲ့တဲ့ ေလးႏွစ္ ဒီလိုေန႔ရက္က ျမန္မာျပည္မွာ ကုန္တိုက္ ၃ခု တစ္ျပိဳင္တည္းဗံုးကြဲခဲ့<br />လူေတြအစုလိုက္အျပဳံလိုက္ ေသေၾကခဲ့ၾကတာကို..မွတ္မိၾကဦးမွာပါ..။<br />ဆရာ လူအိမ္ ရနံ႔သစ္မွာ ေရးခဲ့တဲ့ ၾကက္သီးထေလာက္ေအာင္ေကာင္းတဲ့ကဗ်ာကိုဖတ္ျပီး..<br />ကိုယ့္ကဗ်ာေလးကိုယ္ ေခါက္သိမ္းထားခဲ့တာ...။<br />ဘယ္သူေတြက ဘယ္သူ႔ကို ဘာအာဃာတေတြနဲ႔ပဲ လုပ္လုပ္ ....ျပည္သူေတြကေတာ့ ဓားစာခံေတြပါပဲ..။<br />အညိွဳးအေတးေတြ.၊.အမုန္းေတြ..၊ေမာဟေတြ..၊ စစ္ပြဲေတြ..၊ လူသတ္လက္နက္ေတြ မရွိေတာ့တဲ့ ကမၻာ...<br />အညိွဳးအေတးေတြ.၊.အမုန္းေတြ..၊ေမာဟေတြ..၊ စစ္ပြဲေတြ..၊ လူသတ္လက္နက္ေတြ မရွိေတာ့တဲ့ ကမၻာ...<br />သိပ္စိတ္ကူးယဥ္ဆန္ေနမိခဲ့တယ္.။<br /><br />Read More...<br /><br />Collapse...<br />at 8:30 AM 12 comments<br />Labels: ကဗ်ာ<br />May 3, 2009<br />ကဗ်ာနဲ႔သြပ္တဲ့ သပိတ္<br /><br />(၁)။<br />ဒီ ေမလ ၅ ရက္ေန႔မွာ ႏွလံုးေသြး အစအနေတြပ်ံ႕က်ဲေနသလိုမ်ိဳး<br />စိန္ပန္းေတြ ရင့္ေနေအာင္ေၾကြက်ထားေလဦးမလား..၊<br />ပူရဲေနတဲ့ ေႏြရင့္ရာသီရဲ႕ ေလရိုင္းမွာ..တံလွ်ပ္ေတြ တဖ်ပ္ဖ်ပ္ခါေနဦးမွာလား..။<br />ဟိုး...က်န္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္အစိတ္ကလိုေပါ့..ေဖေဖ..။<br />ေဖေဖေရ..ႏွစ္ေပါင္းအစိတ္ဆိုတာ<br />ေဖေဖ့သမီးႀကီးနဲ႔ သားငယ္ေလးကို<br />လူလတ္ပိုင္းလံုးလံုးေရာက္သြားေစတဲ့အခ်ိန္ေတြေပါ့..<br />ေဖေဖသိပ္ခ်စ္တဲ့ ေဖေဖ့ ညီမေလးကေတာ့<br />အသက္၆၀နားနီးတဲ့ ပင္စင္စားဆရာမႀကီးေပါ့..။<br /><br />အားလံုးဟာ...ေျပာင္းလဲသြားသလိုလိုပါပဲေဖေဖ..။<br />တစ္ခ်ိဳ႔က တကယ့္ကိုေျပာင္းလဲသြားခဲ့တယ္<br />တစ္ခ်ိဳ႔ကအေျပာင္းလဲခံလိုက္ရတယ္..<br />တစ္ခ်ိဳ႔ကေျပာင္းလဲခ်င္ေယာင္ေဆာင္ထားၾကတယ္..<br />တစ္ခ်ိဳ႔က...<br />အင္း...................................။<br />စိတ္ေတြေျပာင္းလဲသြားခဲ့တာေတာ့ေသခ်ာတယ္ေဖေဖ...<br />သနားၾကင္တာတတ္တယ္၊ စိတ္သိပ္ရွည္တယ္..၊<br />ကိုယ္ခ်င္းစာ အားနာတတ္ပါတယ္ဆိုတဲ့ အေဖ့သမီးေတာင္<br />မာေရေက်ာေရေတြႏိုင္လာလို႔..<br />သိပ္ကို ေအာင္ျမင္တက္ၾကြခ်င္တဲ့ ေဖေဖ့သားေလးေတာင္ ျမိဳ႔ျပကို စိတ္ေတြကုန္လို႔..<br />သိပ္ကိုတိက်ျပီးစည္းစနစ္သိပ္ၾကီးပါတယ္ဆိုတဲ့ေမေမက<br />ေရလိုက္ငါးလိုက္ဆိုတာမ်ိဳးေတြရွိေနတတ္ခဲ့ျပီ..ေဖေဖ..။<br />ႏွစ္ေပါင္းအစိတ္မွာ..ေဖေဖဘယ္ေတြေရာက္ေနခဲ့သလဲ..ဟင္.။<br /><br />(၂)။<br />ေဖေဖေရ...ငယ္ငယ္တုန္းကေမာင္နွစ္မနွစ္ေယာက္တေစၦအေျခာက္ခံခ်င္ခဲ့ၾကတယ္..။<br />ေဖေဖကေနျဖစ္မယ့္တေစၦဆိုေတာ့ လူၾကီးေတြက မန္မဲလို႔.။<br />အေမွာင္ထဲကို စိုက္ၾကည့္ေနခဲ့ၾကတာ အလုပ္တစ္ခုေပါ့...<br />ေဖေဖဘယ္ေနရာကမ်ား.ကိုယ္ထင္ျပလိုက္မလဲ.ေပါ့..<br />ခဏ..ျဖစ္ျဖစ္..<br />ခဏေလးျဖစ္ျဖစ္...<br />ခဏေလးျဖစ္ျဖစ္ပါ..ေဖေဖ..။<br />ေမာင္ေလး..ေဖေဖ့ကိုသာ..ခုေနျပန္ရခဲ့မယ္ဆိုရင္...<br />တစ္လေလာက္အတူတူေနျပီး ငါပါလိုက္ေသဆိုလည္း ငါေသမွာသိလား..လို႔<br />ကဗ်ာဆရာမျဖစ္မယ့္ ေဖေဖ့သမီးကေျပာေတာ့<br />ငါက ငါ့မုန္႔ဖိုးေတြမယူနဲ႔ေတာ့ဆိုလည္း..မယူေတာ့ဘူးလို႔ စီးပြားေရးသမားျဖစ္မယ့္ ေဖေဖ့သားေလးကျပန္ေျပာခဲ့တယ္..။<br />ေဖေဖေမာင္းခဲ့တဲ့ ေမာ္ေတာ္ပ်က္ႀကီးေပၚမွာ...ေဖေဖ့အေၾကာင္းေတြကို..ျပန္ေျပာေနခဲ့ၾကတာ......<br />ေဖေဖ့ရယ္ေမာသံေတြမျဖစ္မေနလိုျပန္လိုခ်င္လာရင္ေတာ့ ထြက္ေပါက္မရွိေတာ့သလို....မ်ိဳး...<br />ေဆာက္တည္ရာမဲ့....<br />ေဖေဖေရ..လို႔ အာေခါင္ျခစ္ေအာ္ျပီ...ငိုခ်ပစ္လိုက္ရတာေပါ့..ေဖေဖ..<br />ေဖေဖ့သမီးက တစ္ခုခုအထိတ္တလန္႔ျဖစ္လို႔ႏႈတ္ကလႊတ္ကနဲ ေယာင္မိရင္ေတာင္..<br />"" ေဖေဖေရ ..."" လို႔ တ တတ္ ေယာင္တတ္တဲ့ သမီးပါ ေဖေဖ...ရယ္..။<br /><br />(၃)။<br />ခုေနခါဆို...ေဖေဖက၆၈ ႏွစ္အရြယ္လူအိုႀကီး တစ္ေယာက္ျဖစ္ေနျပီေပါ့....။<br />၄၃ ႏွစ္မွာေတာင္ျဖဴစျပဳေနတဲ့ ေဖေဖ့ဆံပင္ေတြဟာ...<br />ခုဆိုေဘာ္ေငြေရာင္ေတြလို ဆြတ္ဆြတ္ျဖဴေနၾကေရာေပါ့..။<br />အၾကင္နာႀကီးလြန္းတဲ့ေဖေဖ့မ်က္၀န္းေတြဟာ..ခုဆို...နာက်င္စရာေတြနဲ႔ပါ ၀ဲသီေနေရာေပါ့..။<br />ျပံဳးလိုက္တိုင္းခပ္ပါးပါးေလး..ရြဲ႕သြားတတ္တဲ့ႏႈတ္ခမ္းထူထူေတြနဲ႔ ေဖေဖ့အျပံဳးေတြက<br />ဟိုး...အရင္တုန္းကလို ေႏြးေထြးႏူးညံ့ေနဦးမွာပါေလ...။<br />မမ ငါ မွန္ၾကည့္ေနတာေသေသခ်ာခ်ာ...<br />ငါ့ႏႈတ္ခမ္းေတြငါျမင္ဘူးပါတယ္လို႔..ထင္ေနတာ.<br />.ငါ့ ႏႈတ္ခမ္းေတြက ေဖေဖနဲ႔တူတာပဲေနာ္..မမ တဲ့...<br />ေဖေဖ့ကို ခပ္၀ါး၀ါးပဲမွတ္မိတဲ့ ေဖေဖ့သားေလးက ေဖေဖနဲ႔ အရမ္းတူခ်င္ခဲ့တယ္..။<br />သမီးႀကီးကအေဖတူတယ္ဆိုတာကို ေဖေဖ့သမီးက ဂုဏ္ယူမဆံုးေပါ့ေဖေဖ ၊<br />ဘယ္လိုမွသြယ္ေပ်ာင္းႏူးညံ့မႈမရွိတဲ့<br />လက္ေခ်ာင္းေျခေခ်ာင္းေတြကို ေဖေဖ့သားေလးက ကဲ့ရဲ့တိုင္း<br />ေဟ့ ငါက ေဖေဖနဲ႔ တူလို႔ မလွတာ ဘာျဖစ္လဲ လို႔ အႏိုင္ပိုင္းေနၾကေပါ့..။<br /><br />ေဖေဖေရ..ဘယ္ေတြေရာက္ေနခဲ့သလဲ..။<br />ေဖေဖလူျပန္ျဖစ္ေနခဲ့ျပီလား...။<br />ေဖေဖျမန္မာျပည္မွာပဲ..လူျပန္ျဖစ္ေနခဲ့မွာလား...<br />ေဖေဖက စိတ္ေကာင္းရွိေတာ့လူျပန္ျဖစ္မွာဟ.သိလားေမာင္ေလး..<br />ေဖေဖ့သားေလးမ်က္လံုးေတြက ရႊန္းျမလို႔.ရယ္.ေလ.<br /><br />ဒီလိုနဲ႔ ႏွစ္ေပါင္းအစိတ္မွာ.....<br /><br />ေဖေဖ့သားနဲ႔သမီးက အမ်ိဳးထဲကတစ္ေယာက္ေယာက္မ်ား ကေလးရရင္..<br />ေဖေဖမ်ား၀င္စားသလား..<br />ေဖေဖ့လို ရင္ဘတ္မွာ မွည့္တစ္လံုးပါလာမလား..၊<br />ေဖေဖ့လို စက္ေတြျပင္ေနမလား..<br />ေဖေဖေျပာခဲ့တဲ့ စကားတစ္ခြန္းတစ္ေလေလာက္မ်ားျပန္ေျပာမလား...<br />သမီးႀကီး ဒါမွမဟုတ္ သားငယ္ေလး လို႔မ်ားလွမ္းေခၚလိုက္မလားေပါ့......။<br />သူ႕သား ၊ သမီးေတြရဲ႕ ရူးသြပ္မႈကို ေမေမကၾကင္ၾကင္နာနာနဲ႔ရယ္ေမာလို႔..။<br />မ်ားလွခ်ည္လားဟယ္..မင္းတို႔အေဖ၀င္စားတဲ့လူေတြက တဲ့....။<br />ေမေမၾကိတ္ျပီးမ်က္ရည္က်ေနတာကိုေတာ့<br />သမီးတို႕ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနရတာေပါ့ ေဖေဖရယ္..။<br /><br />ႏွစ္ေပါင္းအစိတ္ရွိျပီတဲ့<br /><br />ေဖေဖ..ေဖေဖ့သားေလးက ေဖေဖခုတ္ေပးခဲ့တဲ့သစ္သားႏြားရုပ္ကေလးကေလးကို<br />သူ႕သားေလးကိုေတာင္ေပးမေဆာ့ပဲ မွန္ဘီဒိုထဲမွာ..ေသေသခ်ာခ်ာသိမ္းထားလို႔..<br />ေဖေဖ့သမီးက...ေဖေဖ့ ရုပ္ပံုပန္းခ်ီတစ္ခုကားခ်ပ္ေတြဆြဲလို႔......ရင္ထဲကအနာေတြကို ၀တၳဳေတြကဗ်ာေတြဖြဲ႔သီလို႔..<br />သမီးကေမေမ့အတြက္ ညဥ့္သိပ္ခရီးဆိုတဲ့ ၀တၳဳတစ္ပုဒ္လဲ ေရးျဖစ္ခဲ့ေသးတယ္ေဖေဖ..။<br />ေဖေဖ့ခ်စ္ဇနီးကေဖေဖ့အေၾကာင္းေျပာတိုင္းမ်က္ရည္ၾကည္ေတြေ၀လို႔၊<br />ေမ၅ရက္တိုင္း..ဘုန္းႀကီးဆြမ္းေတြကပ္ လို႔...<br />ႏွစ္ေပါင္းအစိတ္.......မွာ..ေဖေဖ..ေရာ..ဘာေတြလုပ္ေနခဲ့မွာလဲ...ေဖေဖ..ရယ္။<br /><br />(၄)။<br />ဘ၀ေတြ သိပ္ၾကမ္းခဲ့ရတာေပါ့ ေဖေဖရယ္...။<br />ေခါင္မိုးကိုလွပ္ခ်ပစ္လိုက္တဲ့အိမ္တစ္လံုးလို...<br />နားခိုစရာလံုးလံုးမရွိေတာ့တဲ့လြင္တီးေခါင္ျပင္လို...<br />အျမဲတမ္း...တမ္းမြတ္ဆာေလာင္ေနရတဲ့ တစ္စံုတစ္ရာေတြနဲ႔....<br />သားအမိသံုးေယာက္ေက်ာခ်င္းကပ္ျပီး..ၾကံ့ၾကံ့ခံရင္ဆိုင္ခဲ့ရတဲ့ ေလာကဒဏ္ရဲ႔တိုက္ပြဲေတြ..........<br /><br />အေဖနင္းျဖတ္ခဲ့တဲ့ ဘ၀ရဲ႕ ဆူးေတာအျပည့္နဲ႔လမ္းထဲ<br />အေဖေပးသြားခဲ့တဲ့ ေျမပုံလမ္းျပ Compass ေလးနဲ႔<br />ရွည္လ်ားလြန္းတဲ့ ေလာက ေတာနက္ထဲ ကၽြန္ေတာ္ေရာက္ေနၿပီ အေဖ<br />သင္ၾကားသြားခဲ့တဲ့ အေဖရဲ႕ စကားသင္ခန္းစာမ်ားနဲ႔<br />အေဖမရွိေတာ့တဲ့ေနာက္မွ အထပ္ထပ္ေတြးေခၚရင္းနဲ႔<br />တန္ဖိုးေတြ နားလည္ခဲ့ၿပီ အခြင့္ရွိေသးရင္ ၾကားခ်င္တယ္ အေဖ<br /><br />ဘယ္အခ်ိန္ေမးေမး အႀကိဳက္ဆံုးေတးတစ္ပုဒ္ျဖစ္ေနခဲ့တယ္ေဖေဖ...<br />ေဖေဖ့ မဟုတ္ရင္မခံတတ္တဲ့ေသြးေတြက ေဖေဖ့သမီးကိုထဲမွာ တဒီးဒီးစီးလို႔ေပါ့ေဖေဖ..။<br />အေဖျပီးေအာင္မေလွ်ာက္ႏိုင္ခဲ့တဲ့ ခရီးကို.သမီးက ဆက္ေလွ်ာက္ဖို႔ၾကိဳးပမ္းေနမိခဲ့တာေပါ့..။<br />၃တန္းနဲ႔၀တၳဳေရးျပီးနံရံကပ္စာေဆာင္ပို႔တဲ့သမီးက..အခု..ကဗ်ာေတြေရးေနတယ္ဆိုတာေရာ..ေဖေဖသိရင္ ဂုဏ္ယူေနမလား......<br />အခု ၂၅ ႏွစ္ေျမာက္ေဖေဖ့ေသျခင္းတရားေန႔မွာ..ေဖေဖ့သမီးကဗ်ာဆရာမက ေဖေဖ့ကို ကဗ်ာနဲ႔ဆြမ္းသြပ္ဦးမွာတဲ့..။<br /><br />အေဖမရွိတဲ့ေနာက္ . . .<br />လူလားေျမာက္တဲ့ေနာက္ . . .<br />လႈိင္းထန္ေလထဲေမ်ာတဲ့အခါ<br />အထီးက်န္လာတိုင္း အေတြးထဲမွာ<br />အၿမဲျမင္ေယာင္တမ္းတမိတယ္ အေဖ<br />ဘ၀ဒဏ္ခ်က္မ်ား အိပ္မက္မွာ<br />မ်က္ရည္ေတြစို႔ရတဲ့အခါ<br />အၿမဲျမင္ေယာင္တမ္းတမိတယ္ အေဖ<br />ဒုကၡေတြ ထည္လဲ ေတြ႔တဲ့အခါ<br />တျခားလူ မရွိဘူး ကၽြန္ေတာ္အေတြးမွာ<br />အၿမဲျမင္ေယာင္တမ္းတမိတယ္ အေဖ<br /><br />အဲဒီ့သီခ်င္းအဆံုးမွာ..မ်က္ရည္ျဖိဳင္က်ခဲ့ရတာလည္း...အၾကိမ္ၾကိမ္အခါခါေပါ့..ေဖေဖရယ္.....။<br /><br />၅။<br /><br />ဒီကဗ်ာ မေဟာသဓါ မဂၢဇင္းမွာပါလာေတာ့ အိျႏၵာဟာ ကိုယ့္ကေလာင္ကိုယ္ငဲ့ ျပီးဒီကဗ်ာမ်ိဳးကို<br />စာမ်က္ႏွာေပၚမတင္သင့္ပါဘူးလို႔ေ၀ဖန္ခံခဲ့ရတဲ့ ကဗ်ာပါေဖေဖ..။<br />ဟသၤာတGTI ပထမႏွစ္ျမိဳ႔ုျပ ေက်ာင္းသူဘ၀က တမာလမ္းကရိႈက္သံမ်ားဆိုတဲ့ ကဗ်ာစာအုပ္ေလးမွာ..<br />ငယ္ႏုတဲ့အေတြးအေရးေတြနဲ႔ ေရးျဖစ္ခဲ့တဲ့ ကဗ်ာေလးေပါ့ .<br />ျငိမ္းခ်မ္းဧကရီမွာ ရိႈက္သံေတြေ၀စည္ခဲ့တဲ့ ကဗ်ာေလးေပါ့..။<br />ဒီကဗ်ာဟာ မ်က္ရည္ေပါက္ႀကီးငယ္နဲ႔ တစ္ထိုင္တည္း.ျပင္စရာမလိုေအာင္<br />သြန္က်လာခဲ့တဲ့...ကဗ်ာ..ေပါ့..<br /><br />ေ၀ဖန္တဲ့သူေတြကို ေဖေဖ့သမီးကမ်က္လံုးခ်င္းေစ့ေစ့ဆိုင္ျပီး..ျပန္ေျပာပစ္ခဲ့တယ္<br /><br />ဆယ္ႏွစ္သမီးက ႏွလံုးသားကို ထုတ္ခ်င္းခတ္စိုက္၀င္ေနတဲ့ ျမားတစ္စင္းကို<br />အသက္၂၀ နီးပါးမွာ ဆြဲႏႈပ္လိုက္တဲ့ ေသြးစေသြးနေတြလို ကဗ်ာပါ..လို႔..<br />ဒီကဗ်ာမ်ိဳးစာမ်က္ႏွာေပၚပါရသလား..ဆိုတာအတြက္ အိျႏၵာက ဘာမွေျပာစရာမရွိပါဘူးလို႔ေလ...။<br />ေဖေဖေရ...<br />ေဖေဖ့သမီးကဗ်ာဆရာမက ...<br />ေဖေဖ့ ၂၅ႏွစ္ေျမာက္ေသျခင္းတရားေန႔မွာ..<br />ဒီကဗ်ာနဲ႔မွ ဆြမ္းသြပ္ခ်င္ေနသတဲ့..။<br /><br />၆။<br />အနႏၱ အတိုင္းအတာ<br /><br />ရွစ္ဆယ့္ေလးရဲ႔ ေမ ( ငါး)<br />အိမ္ေ႐ွ႔နားက စိန္ပန္းပ်ိဳ<br />ႏွလံုးေသြးေတြ စိုေနတယ္။<br />စိန္ပန္းပင္အရိပ္ တိတ္ဆိတ္စြာရပ္နား<br />ႏွစ္ဘီးတပ္ ရထားတစ္စင္း<br />အျဖဴေရာင္မလင္းတလင္းနဲ့။<br /><br />ဟိုေနရာက လူတစ္စု<br />အနိဌာ႐ံုရဲ႔အဖံုး ၊ အလွပဆံုးျဖစ္ေအာင္<br />ေရႊေရာင္ ေငြေရာင္စကၠဴေျပာင္ေျပာင္ေတြနဲ႔<br />ျဒပ္မဲ့နာမ္စားျပယုဂ္အတြက္<br />တကုတ္ကုတ္နဲ႔ေပါ့..။<br /><br />ဟိုး... အိမ္အေနာက္မွာ<br />ပ်ဥ္ခ်ပ္ေတြကိုခြဲျဖာ<br />ေသခ်ာတဲ့ အတိုင္းအတာတစ္ခုနဲ႔<br />လူေနအိမ္တစ္လံုးေဆာက္ေနရဲ႔။<br />ဒီဘက္နားမွာ ဆန္ေကာေတြနဲ႔ ဆန္ျပာ၊<br />ဟိုဘက္နားမွာ ၾကက္သြန္ႏႊာ ျငဳတ္ေထာင္း<br />အိမ္အစြန္းမွာ ကြမ္းယာစားေနတဲ႔<br />အိမ္နားက အဘရယ္၊<br />ေနာက္ဘက္နားမွာ<br />ရီေ၀ေဆြးေဆြး ငါတို႔ကိုေငးရင္း<br />ပူေလာင္မႈကိုပလွပ္ ယပ္ေတာင္ငယ္တစ္ခ်ပ္<br />ကြာေစ့ကိုက္သံတစ္ဖ်တ္ဖ်တ္။<br /><br />အားလံုးရဲ႔ ဗဟိုအလယ္မွာ<br />မုဒံုေစာင္အျဖဴၾကား.. ဇာပု၀ါပါးပါးကိုခ်ံဳရင္း<br />ႏွင္းဆီနီနံ႔သင္းသင္း အေမႊးတိုင္နံ႔ျပင္းျပင္းၾကား<br />“ဖခင္ “စက္နားေနပါတယ္။<br /><br />ဖခင္ အနားမွာ ငါဟာ<br />ဆိတ္ျငိမ္ေၾကကြဲစြာ<br />ဟိုေနရာလႈပ္လာႏိုး...<br />ဒီေနရာလႈပ္လာႏိုး....<br />အဓိပၸာယ္မဲ့ေမွ်ာ္ကိုးမွန္း<br />မ်က္ေတာင္ကို မခတ္စတမ္း<br />“မဟုတ္စမ္းပါနဲ႔“<br />“မဟုတ္စမ္းပါနဲ႔“<br />အသည္းကြဲပဲ့တင္သံလည္း<br />ရင္ထဲမွာ ညံေနၿပီ။<br /><br />ငါတို႔ ေဖေဖဟာ ငါတို႔ကိုသိပ္ခ်စ္တာေလ..<br />ငါတို႔ေဖေဖဟာ စက္ျပင္ေကာင္းတဲ့ ဆရာေလ..<br />ငါတို႔ေဖေဖဟာ ပံုဆြဲေကာင္းတဲ့ ဆရာေလ..<br />တစ္စစီျဖဳတ္ထားတဲ့ စက္ပစၥည္းပံုအၾကား<br />ဖခင္ ႐ိုးသားစြာ ေပ်ာ္ခဲ့တာပါေနာ္....။<br />အေမ ရိုက္ေတာ့ မႀကိဳက္ပါတယ္<br />အဲဒီ့သီခ်င္းကို ဖခင္ဆိုရဦးမယ္<br />ငါတို႔ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္သား..<br />ဖခင္ႀကီးရဲ႕ေဘးနားမွာခုန္ေပါက္ခါေျပးလႊား..<br />ေဖေဖႀကီးကိုခ်စ္တယ္ေတးသြားနဲ႔ ကၾကရဦးမယ္..<br />ေဖေဖ..ထေတာ့ေလ..<br />ေမေမဆူရင္ကာကြယ္ရဦးမယ္<br />ေမာင္ေလးကို ရွင္ျပဳရဦးမယ္<br />သမီးအင္ဂ်င္နီယာျဖစ္ရဦးမယ္.....။<br /><br />ဆရာ၀န္ရဲ႕ေဘးနားမွာ<br />ငုတ္တုတ္ကအသိေပ်ာက္စြာ<br />ပရက္ရွာခ်ိန္ေနရွာတဲ့..မိခင္ရယ္..<br />ေမေမဘာျဖစ္တာလဲ<br />ေဖေဖ့ကိုေခၚေပးပါ..<br />ေျခာက္ႏွစ္သာသာ ပူဆာေနရွာတဲေမာင္ေလးရယ္..<br />အားလံုးရဲ႔အလည္မွာေသြးပ်က္ေျခာက္ခ်ားစြာ<br />ငါ ရပ္ေနရရွာတယ္....<br /><br />ဆယ္ႏွစ္သမီးရဲ႕ပရိေဒ၀<br />ဘာနဲ႔မွကို ႏိႈင္းဆမရ<br />လူ႕ဘ၀ဆိုတာ မွာ....<br />“မုဆိုးမ...“ တဲ့<br />“ဖတဆိုး....“ တဲ့<br />ရက္ရက္စက္စက္ ပညတ္ခ်က္ေတြခံရင္း<br />ၾကီးျပင္းလာခဲ့ ပါျပီ...ေဖေဖ။<br /><br />ဘ၀ကို ႐ုန္းကန္<br />ေလာကဓံကို အံတု<br />မာနထုကို အေဖၚဆင့္<br />ငါ့အသက္႐ွင္ရာဟာ ဒီ သားနဲ့ သမီးပါလို႔<br />အံၾကိတ္ကာဟစ္ေကြၽး မိခင္အားမာန္ေတးေတြနဲ႔<br />ေမေမဟာ...<br />ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္လာခဲ့တယ္ေလ..။<br /><br />ပစၥဳပၸန္ေနရာ..<br />ခဏျဖစ္ျဖစ္လာခဲ့ပါလား .. ေဖေဖ<br />ေဖေဖရဲ႔ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္<br />ေမေမ့ရဲ႔ စြမ္းေဆာင္အား.....<br />သမီးႏွလံုးသားမွာ တစ္သက္စာအတြက္<br />ဆပ္မကုန္မယ့္ ေက်းဇူးေတြ....။<br />“ေဖေဖေရ....“<br />ေရာက္တတ္ရာရာ သုဂတိ႐ြာမွ<br />႐ႊင္လန္းၾကည္သာ<br />၀မ္း ေျမာက္ ပါ ေစ ေတာ့ ။ ။<br /><br /><br />(ကြယ္လြန္ချဲ့ဲပီးေသာ ဖခင္ ႏွင့္ ေက်းဇူး႐ွင္ မိခင္ၾကီးအား ဦးထိပ္ပန္ဆင္လ်က္)<br /><br />အိျႏၵာ<br />(၅ရက္ ၅လတိုင္း အတြက္)<br /><br />Read More...<br /><br />Collapse...<br />at 1:18 AM 16 comments<br />Labels: ကိုယ္ေရးမွတ္တမ္း<br />May 1, 2009<br />ခ်စ္ေသာ အနက္ေရာင္<br /><br />လိုအပ္လာရင္<br />ခ်စ္သူကိုလည္း<br />သြားတစ္ေခ်ာင္းလိုႏႈတ္ပစ္ရတယ္<br />ငါ့အနက္ေရာင္ကိုလည္း..<br />လိုအပ္လာရင္<br />သစ္ပင္လိုႏႈတ္ပစ္ရမယ္<br />ဆံပင္ေတြ<br />မဖီးသင္သလိုမ်ိဳး စိတ္ရႈပ္ေထြးရဲ႕<br />မင္းအခန္းထဲ<br />ေတာင္တန္းအတုျဖစ္ေနရတာ..<br />ငါ့စိတ္တစ္ခုတည္းနဲ႔ဆို<br />ဘာမဆိုျဖစ္ႏိုင္တယ္။<br />အခု ေသြးထိုးေနတဲ့ ဆာေလာင္မႈဟာ..<br />အနက္ေရာင္ျဖစ္တယ္<br />လိုအပ္လာရင္<br />ငါ့အခန္းကို ေရႊ႕ပစ္ရမယ္<br />ငါ့က႑ကိုေရႊ႕ပစ္ရမယ္<br />မင္းအသံဆီငါမၾကားေအာင္<br />ခုေတာ့ မင္းက ငါ့ေဘးနား<br />ငါ့လက္လိုပဲျဖစ္ရဲ႕<br />ခုေတာ့ ငါ့လက္က ငါပစ္ရမယ့္ပစ္မွတ္<br />အဲဒီပစ္မွတ္ေပၚေလာင္က်ေနတဲ့ လေရာင္က<br />ငါ့အေမွာင္<br />ငါခ်စ္တဲ့ အနက္ေရာင္အတိုင္း ေအာ္လိုက္မယ္<br />ရွိရွိသမွ် ၾကြက္သားနဲ႔...။ ။<br /><br />( ခ်စ္ေသာကဗ်ာဆရာမ ဆီလ္ဗီယာပလာသ့္ ၁၉၃၂-၁၉၆၃ သို႔)<br /><br />၀င္းျမင့္<br />(လူစီရဲ႕ အမႈန္အမႊားကင္းတဲ့လက္ေဆာင္ ကဗ်ာစာအုပ္မွ)<br /><br />(ေၾကာက္စရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ လွပစူးရွတဲ့ ကဗ်ာမ်ိဳးေတြေရးျပသြားတဲ့ ကဗ်ာဆရာမက<br />သူ႔မရဲ႕ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္မွာ ဘာေတြစဥ္းစားသြားမလဲဆိုတဲ့ အေတြးမ်ိဳး၀င္လာတဲ့အခါ..<br />ဆရာ၀င္းျမင့္ရဲ႕ဒီကဗ်ာကို သတိတရ ဖြင့္ဖတ္ျဖစ္ပါတယ္..။)<br /><br />Read More...<br /><br />Collapse...<br />at 6:44 AM 9 comments<br />Labels: ခံစားမိရာ<br />April 28, 2009<br />ေတြ႔ခ်င္သူ(၁၀)၊မေတြ႔ခ်င္သူ(၅)<br /><br />ျမင္ဖူးခ်င္တဲ့ ဆယ္ေယာက္တဲ့ အစ္မမေနာ္ဟရီက အေရာက္ပို႔ေတာ့၏။<br />(ဆယ္ေယာက္သိပ္နည္းတာပဲ...)။<br />စကားဦး ။ ။ ျမင္လဲမျမင္ဖူး...ပဲ Gtalk မွာတင္ထားသည့္<br />အဆင္အေျပဆံုးမ်ားထဲမွ ဖ်စ္ညွစ္ရွာေဖြေရြးထားရေသာ..<br />လက္သန္းလက္သည္းခြံသာသာဓါတ္ပံုပိစိေလးကိုၾကည့္ေျပာေနေသာ..မွတ္ခ်က္ကို..<br />လူခ်င္းေတြ႕ျပီးေသာအခါ....မွားပါတယ္..အႀကိမ္၁၂၀ ေရရြတ္ ျပီး...<br />အိျႏၵာ့ကို မွားေပးမိေသာမွတ္ခ်က္ဟု ပိုစ့္တစ္ပုဒ္တင္ျပီးေျဖရႈင္းရလတၱံ႕)<br />( အစ္မ မေနာ္ ၊ ကိုႀကီးေအာင္သာငယ္ အျပင္ ၄င္းမွတ္ခ်က္ေပးၾကေသာ အားလံုးကိုဆိုလိုသည္။ ေပးမိသူမ်ား..ျပန္စဥ္စားျပီး...အေတြးထဲမွာ..ျပင္လိုက္ပါ..။)<br /><br /><br />၁။ ဆရာမႀကီး ၾကည္ေအး<br />(မ်က္လံုးခ်င္းတည့္တည့္ဆိုင္ျပီး..ခဏေလး..ျဖစ္ျဖစ္ေငးၾကည့္ေနခ်င္ပါတယ္.။<br />ဒီစာေရးဆရာမအိုႀကီးရဲ႔မ်က္၀န္းေတြထဲမွာ ဘာေတြရွိေနေလမလဲေပါ့..။ )<br /><br />၂။ဆရာမေမျငိမ္း<br />( ဒီလိုဆရာမမ်ိဳးနဲ႔ ျမန္မာစာသင္ခြင့္သာရခဲ့ရင္လို႔ စိတ္ကူးေတြယဥ္ၾကည့္ခဲ့ဖူးပါတယ္..။<br />အေရးအခင္းကာလ ေက်ာင္းရက္ရွည္ေတြပိတ္ေတာ့ ကိုယ့္ဘာသာ ကိုယ္ဖတ္ခ်င္တဲ့စာအုပ္ေတြနဲ႔ တက္လူ ဆိုတဲ့ စာအုပ္ဆိုင္ကေလးဖြင့္ျဖစ္ပါတယ္.။<br />..ေမျငိမ္းတို႔ဂ်ဴးတို႔စာအုပ္ေတြခ်ည္းတင္ျပီး...လာငွားတာေတြမၾကားဘဲ ကိုယ့္စာအုပ္ထဲ ကိုယ္ေခါင္းျမဳတ္ေနတတ္လြန္းလို႔ေမေမ့ အဆူခံခဲ့ရတာအႀကိမ္ႀကိမ္ေပါ့..။<br />စာေရးခ်င္စိတ္ေတြက အဲဒီ့အခ်ိန္မွာ ထိမ္းမရ သိမ္းမရျဖစ္ခဲ့ေတာ့တာပါ..။<br />ဆရာမေမျငိမ္းစာအုပ္ေတြကို မဂၢဇင္း၀တၳဳတိုေလးေတြကအစ ၀ယ္သိမ္းျဖစ္ပါတယ္..။<br />ရသစာအုပ္စင္မွာ ဆရာမအသံကိုၾကားရေတာ့..လူခ်င္းေတြ႔ဖူးခ်င္လိုက္တာ...၊<br />စကားေတြ ေျပာလို႔ကုန္ႏိုင္ဘူး..ထင္ရဲ႕..။)<br /><br />၃။ အစ္မ မေနာ္ဟရီ (ဖြျပီပဲ)<br />(အျဖစ္က တစ္ႏိုင္ငံထဲေနတုန္းက တစ္ေယာက္ကိုယ္တစ္ေယာက္မသိၾကပဲ..<br />မ်က္ႏွာသစ္တာခ်င္းတူေပမယ့္ တစ္ေယာက္က အိပ္ရာ၀င္ဖို႔ျဖစ္ျပီး..ေနာက္တစ္ေယာက္က မိုးလင္းလာတဲ့ဘ၀ေတြမွာမွ..အခ်ိန္ေတြလုယက္ျပီးခ်စ္ခင္ေနခဲ့ရတဲ့ အစ္မပါ..။<br />တကယ္က ျမန္မာျပည္မွာတုန္းက မာနႀကီးတယ္ထင္ထားတာ..ကိုယ့္အေတြးနဲ႔ကိုယ္..။<br />သူ႔ဘ၀မွာကလဲ ဘယ္ေထာင့္စမ္းစမ္း..မာနာႀကီးခ်င္စရာေတြခ်ည္းဆိုေတာ့ေလ..။<br />သိပ္လွတယ္.နာမည္ႀကီး သေလာက္ စာေရးေကာင္းတဲ့စာေရးဆရာမတစ္ေယာက္မို႔<br />အစကတည္းက ေလးစားခင္မင္ရင္းစြဲေပါ့..။<br />ဘယ္ေလာက္လွတယ္..နာမည္ႀကီးသလဲဆို..<br />ဆရာမင္းလူရဲ႔ စာေပေၾကာ္ျငာစိတ္ရိႈးမွာ<br />ဘီဒီဘီဒီဗန္ဗန္သီခ်င္းနဲ႔ ၀င္ေၾကာ္ျငာခဲ့ေသးတာ..။<br />( စံုတြဲေပါ့..တာရာရဲ႔ အလွ တာရာရဲ႔ စာ အဆင့္ျမင့္ျမင့္ဖတ္ၾကပါဆိုတာ..)<br />ကာတြန္း ဆရာဆန္းထြန္းရဲ႔လက္ရာနဲ႔ ဆရာမင္းလူရဲ႕ ၀တၳဳကို<br />သရုပ္ေဖၚ ကာတြန္းဆြဲထားတာမွာေတာင္မွ..<br />မေနာ္ဟရီရဲ႔ပံုေလးကို..ဂါ၀န္ဖါးဖါးေလးနဲ႔ ခ်စ္စရာေကာင္းေအာင္ဆြဲေပးခဲ့ပါတယ္..။ )<br />ေတြ႔ျဖစ္မွာကေတာ့ ေသခ်ာပါတယ္..။ အမေရ ခ်ိန္းျပီးရြာျပန္ၾကမယ္ေနာ္..။)<br /><br /><br />၄။အစ္မ မိုးခ်ိဳသင္း..<br />(ဘာေလးကိုျဖစ္ျဖစ္ေဆးစက္က်ရာအရုပ္ထင္ဆိုသလို ခ်ေရးတတ္လြန္းတဲ့ အစ္မခ်ိဳသင္းကို အလိုလို႔ကိုခ်စ္ေနမိခဲ့ပါတယ္..။<br />သူ႔မ်က္ႏွာေဖါင္းေဖါင္းေလးမွာ..၊ လူတိုင္းကို..စာနာ ၾကင္နာတတ္ျပီး..<br />စိတ္ေကာင္းနွလံုးေကာင္းရွိေၾကာင္းကို ေပၚလြင္ေနခဲ့တာ..<br />ေတြးၾကည့္မိတယ္..အစ္မခ်ိဳသင္းနဲ႔မ်ားဆံုခြင့္ရခဲ့ရင္.. သူ႕စာထဲကလို..စကားေတြနားေထာင္ခ်င္စရာေျပာတာကို..ေငးျပီး..<br />သေဘာေတြက် ရယ္ရေမာရမွာပဲလို႔ ေတြးၾကည့္မိပါေသးတယ္..။)<br /><br /><br />၅။လင္းျပာေႏြ<br />(ဖြဲ႔တည္ရာမဂၢဇင္းကေန...တဆင့္သူ႔ဆီေရာက္ခဲ့တာပါ..။<br />အခု မေရးေတာ့ဘူး ထင္ပါရဲ႔..။<br />သိပ္ကို..လွပက်စ္လစ္တဲ့ စာေရးဟန္ေတြကိုဖတ္ျပီး..ေတြ႔ခ်င္ေနမိတယ္...။<br />စိတ္၀င္စားေနမိတယ္ေလ..။)<br /><br />၆။ခင္ေလးငယ္..<br />(ဒီမေခ်ာရဲ႔ ခ်ိဳခ်ိဳခၽြဲခၽြဲ အေျပာေလးေတြေၾကာင့္ ခ်စ္ရျပန္ပါတယ္..။<br />မႀကီးေရ..လို႔ ေခၚလိုက္ရင္..သူ႔ကို ထိပ္ကို မနာေအာင္ခပ္ဖြဖြထုခ်င္လာမိေရာ.။ )<br /><br />၇။ကိုၾကီးေအာင္သာငယ္ ၊ ကိုေဆာင္းယြန္းလ...နဲ႔....<br />(အြန္လိုင္းမွာခင္မင္ခဲ့ျပီး...ကဗ်ာနဲ႔ေတာ္စပ္ခဲ့တဲ့ေမာင္ႏွမေတြပါ..။<br />ေမာင္ႏွမေတြသိပ္မ်ားပါတယ္...<br />.ေရးရမွာ.မ်ားေတာ့ ခ်ေရးမယ္ဆိုရင္..က်န္ေနမွာစိုးလို႔ အားလံုးပါပါတယ္..လို႔ေျပာပါမယ္..။<br />ျဖစ္ႏိုင္ရင္အာလံုးကို ေတြ႔ခ်င္ျပီး..၊<br />ျဖစ္ႏိုင္ရင္..အားလံုးကို မေတြ႕ခ်င္ပါဘူး..။<br />လူမျမင္ရရင္ေတာ့ အထာႀကီးနဲ႔..ေပါ့..ဟဲဟဲ)<br /><br />၈။ကိုႀကီးမင္းသုခ<br />(ဘေလာ့မေရးျဖစ္ခင္ကတည္းက<br />စိတ္ပါလက္ပါ အားေပးခဲ့တဲ့အကိုႀကီးပါ..။<br />စာေတြကဗ်ာေတြကို..ေသေသခ်ာခ်ာထဲထဲ၀င္၀င္ႀကီးဖတ္ျပီး<br />ျမင္ေအာင္လဲၾကည့္ႏိုင္လြန္းပါတယ္..။<br />တစ္ခါတစ္ေလ.မန္႔တာက ကဗ်ာေတြထက္ပိုေကာင္းေနတဲ့ စတူရီယိုေခတ္က ကဗ်ာဆရာေဟာင္းတစ္ေယာက္ပါ..။<br />Gtalk မွာ ပဲေတြမ်ားျပီးဓါတ္ပံုေတြ တင္ထားလြန္းေတာ့<br />မ်က္ႏွာကိုေကာင္းေကာင္းက်က္မိေနသလို..<br />အသားေတာ္ေတာ္မည္းမွာကိုလဲ ခန္႔မွန္းမိေနပါတယ္...။)<br /><br />၉။ေတာေက်ာင္းဆရာ<br />(ေရးတဲ့ကဗ်ာေတြစာေတြကို ဖတ္ျပီး နာမည္နဲ႔ဆက္စပ္စဥ္းစားမိေတာ့<br />ေတာ္ေတာ္ ဂြက်ေနပါတယ္..။<br />ပုဆိုးအစိမ္း တိုတိုနဲ႔ ခေမာက္တစ္ခ်ပ္ေဆာင္းထားမလား လိုလိုေတြးမိတတ္ပါတယ္..။<br />အဲဒီ့ေတာက ေက်ာင္းဆရာတစ္ေယာက္ရဲ႕<br />အသံေတြေပါက္ထြက္မတတ္ ရင့္သန္ေနတဲ့ကဗ်ာေတြ....။.)<br /><br />၁၀။ညီေဇ<br />(နည္းနည္း လန္႔ပါတယ္..။ ကြန္မန္႔ေတြထဲမွာ ျမင္သလို စိတ္ထဲရွိတဲ့အတိုင္း ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာေျပာသြားတဲ့အတြက္<br />ေတြ႔ရင္ရန္ေတာ့ေထာင္ျဖစ္မယ္ ထင္ပါရဲ႔..။<br />တကယ္က လံုး၀မျမင္ဖူးၾကတဲ့တစ္နယ္တည္းသားေတြပါ..။<br />အိျႏၵာဆိုတာကို..ေစာင့္ၾကည့္ေ၀ဖန္ေရးလုပ္ေပးေနတဲ့အတြက္<br />အခုဆို ကဗ်ာေတြကို ေတာ္ရံုမလႊတ္ရဲေတာ့ပဲ<br />ပိုျပီး ရိုရိုေသေသေရးျဖစ္ (အင္း..) တင္ျဖစ္ပါတယ္..။<br />သူ႔ကြန္႔မန္႔ေတြက တစ္စံုတစ္ရာကို အျမဲသတိေပးေနသလိုပါပဲ.. ။ ညီေဇေရ...ရွဲ႕ရွဲ႕နိ)<br /><br />ရွိေနပါေသးတယ္..။ ၁၀ေယာက္ကျပည့္သြားေတာ့ရပ္လိုက္ရပါျပီ..။<br /><br />အိျႏၵာက မေတြ႔ခ်င္မျမင္ခ်င္ပဲ<br />ပုန္းေနခ်င္တဲ့သူ ၅ေယာက္ဆိုတာနဲ႔ပါ tag ကိုခ်ဲ႔ထြင္လိုက္ပါတယ္..။<br /><br />၁။မိုးေမာင္(Happy Cloud)<br />၂။ဖိုးေမာင္(Happy Cloud)<br />၃။မိုးျမင့္တိမ္(တိမ္ညိဳေတြျပိဳသြားတဲ့ေကာင္းကင္)<br />၄။မိုးၾကယ္(ယိမ္းႏြဲ႔ပါး)<br />၅။အိမ္မက္ရွင္ တို႔ပါ..။<br /><br />နည္းနည္းအားနာတဲ့အေနနဲ႔ မွတ္ခ်က္ေတြေရာေရးလိုက္ပါတယ္..။<br />သူ႔တို႔အေၾကာင္းကို သူတို႔ ကြန္မန္႔ေတြကတဆင့္ေဖၚပါလိမ့္မယ္..။<br /><br />အစ္မေရ..ဖုန္းမကိုင္လို႔ ကၽြန္ေတာ့ကို အစ္မဖုန္းနဲ႔ေခၚေပးပါဦးဟူေသာ<br /><br />စိတ္ေကာက္ေနလို႔ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ေလာက္ ေခ်ာ့ခ်င္လို႔ပါဟူေသာ.(ကိုယ့္ထက္ေတာင္သူတို႔အဆင္ေျပၾကပါေစလို႔ဆုေတာင္းေပးမိပါတယ္.။ နားေတြညည္းလြန္းလို႔၊ )<br /><br />မႀကီးက ကၽြန္ေတာ့္ကိုမူးေနတယ္ထင္လို႔လားဟု..အစခ်ီလာသည့္<br />ဖုန္းကို ပါ၀ါပါပိတ္ထားလိုက္ရေသာ..၊<br /><br />သူမ်ားေခၚခ်င္မွန္းမေခၚခ်င္မွန္းမသိ..အတင္းဧည့္သည္လုပ္ခ်င္ေသာ..<br /><br />လာလည္သမွ်လည္း..အားမနာလွ်ာမက်ိဳးရွိသမွ်ေျပာင္ေအာင္စားသြားတတ္ေသာ...<br /><br />ဂ်ီေတာ့မွာအလိုက္ကမ္းဆိုးမသိ " တံု "ၾကေသာ..<br /><br />.................................................................<br />ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားရွိေနပါေသးသည္..။<br /><br />စာကနည္းနည္းရွည္ေနျပီျဖစ္သျဖင့္ ေတာ္လိုက္ပါျပီ..။<br /><br />ကြန္မန္႔တြင္ျပန္ဖြမွာေသခ်ာသျဖင့္ ဘာေျပာေျပာမယံုၾကပါရန္..။<br /><br />ေနာက္တစ္ခုအေနနဲ႔...<br />အရင္ကလည္း...ေတြ႔ဖူးျပီးသား..၊ အခုလည္းေတြ႔ခ်င္ေန..၊ေနာက္လည္း..အျမဲေေတြ႔သြားမယ့္ လူ အေၾကာင္းေရာေရးလို႔မရဘူးလားဟု ေမးရင္းအဆံုးသတ္လိုက္ပါသည္..။<br /><br />အေျဖက တစ္ေယာက္တည္းရွိတယ္..တဲ့..။<br /><br />အိျႏၵာ<br />(၂၈.၄.၂၀၀၉)<br /><br />Read More...<br /><br />Collapse...<br />at 8:07 AM 22 comments<br />Labels: Tag<br />April 26, 2009<br />အျမန္ရထား မဆိုက္တဲ့ ဘူတာေလး<br /><br />ဥၾသသံဆြဲေခၚသမွ်ကို<br />မ်က္စိတစ္ဆံုး........<br />ဒီေနရာလာလာရပ္တဲ့<br />ဥမမယ္စာမေျမာက္ေလးက ေငး....တယ္။<br /><br />သူ ခါးေစာင္းတင္ထားတဲ့ ေရအိုးထဲမွာေရမ႐ွိ ဘာမ႐ွိ..<br />သူ႔ ေရ႐ွိလည္း ၀ယ္မယ့္သူမ႐ွိဘာမ႐ွိ<br />ဒီ အျမန္ရထားမ႐ွိ ဘာမ႐ွိ ဘူတာ႐ံုမွာမွ<br />ဒီ အျမန္ရထားႀကီးကိုပဲ<br />သူ က ေစာင့္ ေစာင့္ ေငး တတ္ တယ္..။<br /><br />သူ႔ ဖိနပ္မ႐ွိဘာမ႐ွိ ေျခဖ၀ါးေလးေပၚမွာ<br />သူ႔ အေရာင္မ႐ွိ ဘာမ႐ွ္ိ ဂါ၀န္ကေလးတလြင့္လြင့္<br />ဒုကၡ သုကၡ ေရခံေျမခံမွာ ကံနာလာက်တဲ့<br />ဒီ အၫြန္႔တလူလူမေလးက<br />ဒီ လိပ္စာမ႐ွိ ဘာမ႐ွိအရပ္မွာမွ<br />႐ွင္သန္ေပါက္ေရာက္ခဲ့႐ွာတယ္..။<br /><br />ဥၾသသံဆိုတာ<br />ဆိုက္ ေရာက္ ထြက္ ခြာ ရာ ျပပုဒ္ေပါ့..<br />သူ႔ဆီက ဘာေတြထြက္ခြာသြားၿပီလဲ..<br />သူ႔ဆီကို ဘာေတြဆိုက္ေရာက္လာၿပီလဲ...<br />ဘာမသိညာမသိ ကေလးမေလးက<br />အ႐ွိန္ ေလွ်ာ ့ေလွ်ာ့ ျပသြားတဲ့ ဒီအျမန္ရထားၾကီးကို<br />တဖ်ပ္ဖ်ပ္ လင္းလဲ့ေနေအာင္ကို ေမွ်ာ္ေငးတယ္..။<br /><br />မေန႕ကလို လွည့္ျပန္ရဦးမယ့္ စိတ္အနာထည္ကို<br />႐ိႈက္သံေတြ ဘယ္ေလာက္ ခိုစီးၾကဦးမလဲ<br />အဲဒီ့....<br />ေနေလာင္မိုးေလာင္ ေက်ာျပင္ေသးေသးကေလးအတြက္<br />ဘ၀ဆိုတာ..အနာစိမ္းတစ္ခုသာျဖစ္ေၾကာင္း<br />ဥပမာေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ႏွစ္သိမ့္ေဖ်ာင့္ဖ်ေပးႏိုင္ဖို႔<br />ေဟာဒီ့....<br />သူလိုကိုယ္လို ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ႀကီးက အားေမြးတယ္။<br /><br />ကေလးမေလးေရ..<br />မင္း ႐ွာေဖြေနတာကို<br />မင္း မရႏိုင္ေတာ့ဘူးဆိုတဲ့ အသိ<br />မသိတတ္မခ်င္းေတာ့...<br />ေငး ဦး ေပါ့ ။ ။<br /><br /><br />အိႁႏၵာ<br />(၁၁.၁၀.၂၀၀၆)<br /><br />နာဂစ္ ႏွစ္ပတ္လည္နီးလာျပီဆိုတဲ့ အေတြးစေတြရယ္..၊ အျမန္ရထားဆိုက္ႏိုးႏိုးေငးေနရတဲ့..ဘ၀ေတြရယ္အတြက္..<br />ကဗ်ာအေဟာင္းေတြထဲက ဒီကဗ်ာေလးကို ေရြးျဖစ္လိုက္တာပါ..။<br /><br />Read More...<br /><br />Collapse...<br />at 6:59 AM 10 comments<br />Labels: ကဗ်ာ<br />April 18, 2009<br />စိတ္ခ်ည္းသက္သက္..ခရီး<br /><br />(၁)။<br />ကဗ်ာဆိုတာ စိတ္က်ဴးလြန္ခဲ့သမွ် ျပစ္မႈေတြအတြက္ အခိုင္လံုဆံုး သက္ေသခံပစၥည္းတစ္ခု ျဖစ္သည္ပဲ..။<br />ဒီေန႔ေတာ့ ဒီကဗ်ာကို သူမမေရးခဲ့ပါဘူးလို႔ နည္းနည္းပါးပါး ျငင္းဆိုၾကည့္လိုက္မည္..။<br />ဒါဆို ဒီေန႔လည္း မ်က္ရည္၀ဲရဦးမည္ေပါ့..။<br />ငိုေၾကြးျခင္းဆိုတာ ေတာ္ေတာ္ေလးကို သပ္ရပ္ေျချမစ္တဲ့ စိတ္နဲ႔ရုပ္ သမမွ်တတဲ့ တံခါးခ်ပ္ကေလးပါပဲ..။<br />ၾကပ္ခဲေနတဲ့ခံစားခ်က္ေတြ.. တအိအိျပိဳက်.. ေနာက္တလိမ့္လိမ့္စီးဆင္း....<br />ပါးျပင္ေပၚကို မ်က္ရည္ေတြ.. ဖြဖြရြရြ နင္းျဖတ္သြားၾကသံဟာ..<br />တႏြဲ႔ႏြဲ႔ညွင္းညံေနေသာ တေယာသံနဲ႔ ခပ္ဆင္ဆင္တူပါလိမ့္မည္..။<br />အို.. ညႊတ္ႏူးလိႈက္လွဲစရာေပမယ့္ ေၾကကြဲျခင္းကိုပါေဆာင္ယူလာသည္ေပါ့..။<br />ဒီေန႔အခန္းေလးက ပိုျပီးေမွာင္ရီေနသလိုလို...၊<br />သူမအသက္ရႈသံေတြဟာ..... ရိႈက္သံေတြကို... ငင္ရစ္ယူေနဦးမည္လား...<br />ခပ္ပါးပါးရယ္ခ်လိုက္သံနဲ႔ ညေတြက တုန္ယင္လိမ့္ဦးေတာ့...<br />သိလား...<br />ကိုယ္ ဒီကဗ်ာကို..ဘယ္တုန္းကမွ မေရးခဲ့မိပါဘူး...ေမာင္ရယ္....။<br /><br />(၂)။<br /><br />အိပ္မက္လိုလို<br />ျမဴလိုေငြ႔ေငြ႔<br />ေသြ႔ေသြ႔မထင္<br />အာ႐ံုကိုင္းဖ်ား<br />လာနားပ်ံထြက္..<br />ဘယ္လိုငွက္လဲ...<br /><br />ဟုတ္တယ္.... ဒါဟာအိမ္မက္တစ္ခုသာပါပဲ..။<br />သူမက ယစ္မူးဖြယ္ရာကဗ်ာဆန္ျခင္းမွာ ဟန္ေဆာင္ပန္ေဆာင္ေလးမွ ေတာင့္မခံႏိုင္တဲ့ ခပ္ညံ့ညံ့မိန္းမတစ္ ေယာက္လည္း ျဖစ္သည္ပဲ..။<br />ဘုရား..ဘုရား... ဒါဟာ..အမွားတစ္ခုေရာ ျဖစ္ႏိုင္ဦးမလား... ေနာက္ျပစ္မႈတစ္ခုေရာ....။<br />ေမာပမ္းလိုက္တာ...၊ မြန္းၾကပ္လိုက္တာ၊ ေမွာင္မိုက္လိုက္တာ ..၊<br />တဆတ္ဆတ္ခုန္လြင့္ေနတဲ့ ႏွလံုးသားရွိရာအရပ္ကို မညွာမတာဖိေခ်ထားလိုက္ရင္း..<br />သူမဟာ.. သူမကိုယ္သူမ ေစာင့္ၾကည့္ေနျခင္းမွာ...ေျခာက္ခ်ား..ေတြေ၀လို႔..။<br />သူမေရွ႕မွာ သူမဟာ.. အေနအထိုင္ေတြက်ဥ္းၾကပ္လို႔..<br />သူမေရွ႕မွာ.. သူမဟာ.. ရွက္လန္႔တၾကား..<br />သူမေရွ႕မွာ.. သူမဟာ.. အလူးအလဲ က်ဆံုးခဲ့သည္ေပါ့..။<br />တစ္စတစ္စ သူမအခန္းက်ဥ္းေလးဟာ.. အ၀ါေရာင္ေတာက္ေတာက္ေတြနဲ႔ခ်ည္း ပိတ္မိေနပါေရာလား..။<br />အခန္းေလးဟာ.. သူမရႈရိႈက္မယ့္ေအာက္ဆီဂ်င္ကိုမွ.. ေရြးျပီးစုပ္ထုတ္ခံလိုက္ရသလိုမ်ိဳး...<br />အခန္းေထာင့္မွာ နံရံကပ္မွီျပီး..တစ္စံုတစ္ရာဆီကေန...ထြက္ေျပးဖို႔....အရုန္းအကန္ဆံုးႀကိဳးစားေနတဲ့ မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ႕သ႑န္ဟာ.. စိတၱဇပန္းခ်ီကားဆန္ေနပါလိမ့္မည္ေပါ့..။<br /><br />(၃)။<br />အိပ္မက္<br />ဟုတ္တယ္<br />အိပ္မက္တစ္ခု...ပါ.၊အိမ္မက္တစ္ခု..ပါ..ကြာ..။<br />ဟုတ္ပါရဲ႔ သူမရဲ႔သ႑န္က ဘယ္လိုမွ လိုက္လို႔မမွီႏိုင္တဲ့ အရာတစ္ခုေနာက္ တေကာက္ေကာက္ေျပးလႊားလိုက္ ေနရတဲ့ အိပ္မက္တစ္ခုထဲက ေမာလ်မႈနဲ႔ သိပ္တူေနပါေရာလား.။<br /><br />ေမွ်ာ္ေမာယံုခက္<br />ပင့္သက္ရိႈက္ျဖာ<br />ဘယ္ညာလိမ့္လူး<br />အိပ္မရဘူးကြယ္<br /><br />ဟင့္အင္း.. အဲဒီကဗ်ာကို.. သူမ မေရးခဲ့ပါဘူး...။<br />ဟုတ္တယ္.... ဒါဟာအိပ္မက္ပဲ..... ဟုတ္တယ္... အိပ္မက္ပါေမာင္ရဲ႕....<br /><br />လြင့္လြင့္မားမားေလွ်ာက္သြားေနတဲ့..သူ႔ေက်ာျပင္ကို..အိပ္မက္ထဲမွာပဲ..ကိုယ္ျမင္ခြင့္ရခဲ့တာပါ...။<br />အို..သူကေတာ့ သက္ေတာင့္သက္သာ..ေလွ်ာက္လွမ္းလို႔...ဘာဆိုဘာမွမသိတဲ့ ဟန္ပန္မ်ိဳးနဲ႔ေပါ့...<br />သူက .. တျဖည္းျဖည္းတိတိက်က် ေ၀းကြာေနတဲ့ေျခလွမ္းေတြနဲ႔ ေသေသသပ္သပ္ရွိေနလိုက္တာ..<br />သူက Celine Dion ရဲ႔ Love doesn't ask why ထဲက<br />It speaks from the heart<br />And never explains<br />Don't you know that<br />Love doesn't think twice<br />It can come all at once<br />Or whisper from a distance<br /><br />ဆိုတဲ့ စာသားကို ေလခၽြန္ေနတာလဲျဖစ္ႏိုင္တယ္<br />ေနာက္ေလးျဖဴရဲ႕သံေယာဇဥ္သီခ်င္းကို ခပ္ဖြဖြညည္းညဴ မသြားပါဘူးလို႔... ဘယ္လိုေျပာၾကမလဲကြယ္...။<br />ဒါမွမဟုတ္... ေအာင္ခ်ိမ့္ရဲ႕တစ္ခါတစ္ေလစြန္းေပေသာအျဖစ္ ခ်စ္ေသာသူေတြ ခြင့္လႊတ္ၾကပါဆိုတဲ့ ကဗ်ာစာ သားမ်ိဳးကိုမ်ား..ရြတ္သြားေလ...မလား...<br />ဘုရား..ဘုရား...။<br />သူမတစိမ့္စိမ့္ မူးေ၀လာလိုက္တာ..။<br /><br />(၄)။<br />ေလထဲခိုစီး<br />ေလထဲၿပီးေပ်ာက္<br />ဘယ္ေရာက္သြားလဲ..<br />ရွာေဖြလို႔လဲ<br />မရဲၿပီ...။<br /><br />ဆိုတဲ့ကဗ်ာမ်ိဳး... ေနာက္...ငါဟာ.. ဘယ္တုန္းကမွ ေကာက္မရခဲ့တဲ့အရာကို... ေပ်ာက္ရွမွာစိုးရိမ္မိသူေပါ့ ဆိုတဲ့ကဗ်ာမ်ိဳး.. ကိုယ္ဘယ္တုန္းကမွ မေရးျဖစ္ခဲ့ပါဘူးေမာင္..။<br />အို... တိုးလ်ပါးလ်ားတဲ့ ကဗ်ာရြတ္သံဟာ...တစ္ဘ၀လံုးဆတ္ဆတ္ခါေအာင္ပဲ့တင္ျမည္ဟီးလို႔.... တဖြဲ႔တႏြဲ႔ ခံစားၾကည့္မိၾကတဲ့.. ပန္းခ်ီကားခ်ပ္ေတြထဲက အေရာင္ေတြဟာ... ငိုညည္းခ်င္စရာ ေကာင္းေနခဲ့သည္ပဲ..။ စိတ္ခ်င္း တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ ႀကံဳႀကိဳက္ႏိုင္လြန္းတဲ့သီခ်င္းေတြကို.. ေၾကာက္လန္႔တၾကား ပစ္ခ်ထားမိခဲ့သည္ပဲ..။<br />စိတ္ဟာ... အလံုပိတ္ထားတဲ့ အခန္းက်ဥ္းေလးထဲမွာေတာ့ ကေခ်သည္..ဆိုတဲ့ စာသားကေရာ...။<br />သူမ ကႀကိဳးကကြက္ေတြ ရိႈက္ငင္ေနတာ... ဘယ္သူမွ.. သိခြင့္ၾကည့္ခြင့္မရွိတဲ့ ပြဲသဘင္တစ္ခုေပါ့ကြယ္.။<br />တိုးတိုး..ရွရွေလး....နားစည္မွာပဲ့တင္ရိုက္ေနတဲ့...ကဗ်ာရြတ္သံဟာ....<br />ဘယ္ေလာက္ ရင္ခုန္တိမ္းမူးဖြယ္ရာေကာင္းသလဲလို႕ တကယ္ဆို ေတြးေတာင္မၾကည့္သင့္ဘူးတဲ့..။<br />ေအာ..သူမက အဲဒီ့ေန႔မတိုင္ခင္တစ္ရက္လိုကဗ်ာမ်ိဳးကိုလည္း ေရးခဲ့ဖူးေသးသည္ေလ..။<br /><br />(၅)။<br /><br />သူမ..ရယ္ေမာဖို႔အျပင္အထန္ႀကိဳးစားၾကည့္မိသည္ကဘယ္ႏွႀကိမ္ေျမာက္ပါလိမ့္..။<br />တနင့္နင့္နာက်င္လြန္းရတဲ့ရင္ျပင္ဟာ..ေပါက္ထြက္လုမတတ္ေဘာင္ဘင္ဆန္ေနခဲ့တာဟာလည္း အိပ္မက္တစ္ခု ျဖစ္လိုက္ပါေတာ့ကြယ္..။<br />သိလားေမာင္...<br />ဥာဏ္ပညာႀကီးပါတယ္ ပါးရည္နပ္ရည္ရွိပါတယ္ဆိုတဲ့ လူေတြ မိုက္မဲၾကတဲ့အခါ.. ခန္႔ျငားလွပတယ္..။ က်ိဳးေၾကာင္းဆီေလ်ာ္တယ္..။ ေျဖရွင္းထုေခ်ခ်က္ေတြခိုင္လံုတယ္..<br />လက္စလက္နေသသပ္တယ္ ေနာက္..ေသြးေအးရက္စက္ျပီး.. ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာ ထိေရာက္စူးရွ လြန္းတယ္ေပါ့..။<br />အဟင္းဟင္း.....သူမရယ္ေမာလိုက္တာပါ..။<br />ေမာင္က ကိုယ့္ကဗ်ာေတြကို နည္းနည္းျဖစ္ျဖစ္စိတ္၀င္စားလိုက္ပါေတာ့လား...<br />ေမာင္က..ကိုယ့္ကိုဒီ့ထက္နည္းနည္းပိုသိလိုက္ပါေတာ့လား...<br />ေမာင္က ကိုယ့္စိတ္နဲ႔..ဒီ့ထက္ခပ္နီးနီးေလးမွာ..မရပ္သင့္ေပးဘူးလား..<br />ဒါဟာ..စိတ္၀ိညာဥ္ရဲ႔အျပင္ဘက္ကစိတ္တစ္ခုပါလို႔..<br />သူမပိတ္ရိုက္ပစ္ခ်င္စရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ဆင္ေျခေပးၾကည့္ခ်င္လာျပန္သည္ေလ..။<br /><br />ငါ..ဟာ..ငါလား..စိတ္မ်ားေရာက္ယက္..<br />ရက္ဆက္ေလလြင့္..မခ်င့္..မေတြး..<br />လြမ္းေရးေတြၾကြယ္…<br />ငါ..ဘယ္လို..လဲ.<br />.ငါ့..ကိုငါလဲ..မေမးရဲၿပီ..။<br /><br />လြမ္းသည့္စိတ္အား..<br />ေလွာင္ဟားရယ္ဖြဲ႔..ငါကဲ႔ရဲ႕လိုက္..<br />ငိုခ်င္လာရင္<br />ျငဴဆူအံခဲ..ငါမန္မဲလိုက္..<br /><br />ငါဟာ..ဘာလဲ..<br />ကိုယ္ဘာလဲကြယ္..<br />ဆင့္ကဲေမးခြန္း<br />လိႈင္းလိုတြန္းရိုက္..မြန္းၾကပ္လိုက္တာ....။<br /><br />(၆)။<br /><br />တစ္စတစ္စ တိတ္ဆိတ္ျခင္းေတြ ညံေနတဲ့ အခန္းေလးဟာ..ပိုမိုက်ဥ္းေမ်ာင္းလာသလိုပဲ..။<br />မီးအလင္းမွိန္ဖ်ဖ်နဲ႔..သိပ္အႏုပညာေျမာက္ေနတာမ်ိဳး...မလိုခ်င္ပါဘူးကြယ္..။<br />မ်က္၀န္းအစံုကိုခဏမွိတ္လိုက္ခ်ိန္တိုင္းမွာ.... အို.....ကိုယ္ဆက္ဆက္ေတြ႔လိုက္ရတာ..သိလား...။<br />သူဟာ..အေရာင္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ဂ်င္းေဘာင္းဘီတစ္ထည္ကို၀တ္ထားသလား...<br />သူရဲ႔မ်က္လံုးေတြက စူးစူးဂ်စ္ဂ်စ္ရွိေနလိမ့္မလား..<br />သူ႔ ဆံပင္ေတြက ႏူးည့ံ ေပ်ာ့ေပ်ာင္းေနမလား..<br />ဘာဆိုဘာမွမသိေပမယ့္ သူမဆက္ဆက္ေတြ႔လိုက္ရတာပါ....။<br />အို...ခပ္အက္အက္ရြတ္ဆိုေနတဲ့ ကဗ်ာရြတ္သံတိုးစစကိုေတာ့ သူမအေသအခ်ာရခဲ့ဖူးသည္ပဲ..<br />စာအုပ္တစ္အုပ္ဘယ္ေလာက္ေလးနက္ခ့ံျငား တယ္ဆိုတဲ့ အေတြးေတြထဲမွာနက္နဲခဲ့ဖူးသည္ပဲ..<br />ပန္းခ်ီကားခ်ပ္ရဲ႔ေဆးစက္ေတြ...ထဲမွာ....<br />သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ရဲ႔ သံစဥ္လိႈင္းေတြထဲမွာ...<br />ကိုယ္တို႔ ဆက္ဆက္ေတြ႔ခဲ့ၾကသည္ပဲ..ေနာ္..။<br />တစ္ဦးတည္း..တီးတိုးေျပာဆိုမိတဲ့ စကားေတြဟာ..သူမရူးႏွမ္းေနျပီဆိုတာကိုျပေနခဲ့ျပီကြယ္<br />ေသခ်ာတာက သူမဟာ..မေမာႏိုင္မပမ္းႏိုင္ေျပးလႊားေနမိတုန္းပါပဲေပါ့...<br />စိတ္ဆိုတဲ့အရာကို..သူမေၾကာက္လန္႔မင္သက္ရလြန္းစြာ..ေငးေမာေနခဲ့ရပါေကာ...<br />စိတ္ဆိုတာဟာ..ဘယ္အထိ.ခရီး.ဆန္းတတ္တဲ့ ဂ်စ္ပစီတစ္ေကာင္ပါလိမ့္.<br />သိပ္ေျပာရဆိုရခက္တဲ့..သိပ္အရိုင္းဆန္တဲ့..ဇြတ္တရြတ္ႏိုင္ျပီး..ဆင္ျခင္တံုတရားမရွိတဲ့ ဂ်စ္ပစီတစ္ေကာင္ေပါ့..<br />ေျပာေတာ့မင္းကသိပ္ကိုတည္ျငိမ္ျပတ္သားတဲ့မိန္းခေလးဆိုဆိုတာမ်ိဳး<br />သူမကကိုယ့္ကိုကိုယ္ျပန္ေမးဖို႔ပ်က္ကြက္ေနတာၾကာျပီပဲ..။<br />အို..ဒီအခ်ိန္မ်ိဳးမွာ ဘယ္ေမးခြန္းမ်ိဳးကိုမဆို သူမျငင္းဆိုပါမည္ေလ..။<br />ေမာင္ေရ ကိုယ္မင္းကို သိပ္ခ်စ္တယ္ဆိုတာကလည္း...သစၥာတရားတစ္ခုပါကြယ့္..။<br /><br />ေမးခြန္းေတြေအာက္..ငါေပ်ာက္ရွခ်င္<br />ေနာက္လွည့္ေျခလွမ္း..ဘာနဲ႔..ဖမ္းဆြဲ..<br />ငါ…မသိဘူး……<br />ရူးလည္းရူးခ်င္………..<br /><br />အို.....သူမႏိုးထပါရေစ.ေတာ့...။ သိပ္ကို..အထားအသိုခက္ရေလာက္ေအာင္ကိုယ့္ျဖစ္တည္မႈေတြက ရူးစပ္စပ္ႏိုင္ေနခဲ့ပါေရာလား..ကြယ္..။<br />ကဗ်ာေတြ...၊ကဗ်ာေတြ...၊ ကဗ်ာရြတ္သံေတြ..၊ သီခ်င္းေတြ.....ပန္းခ်ီကားေတြ .အို သူမကို တုတ္ေႏွာင္ပစ္လိုက္တာဘယ္အရာမ်ိဳးပါလိမ့္..<br /><br />သိလား..ေမာင္<br /><br />ဟင့္အင္း…ဟင့္အင္း…<br />အတင္းျငင္းဆန္..<br />ငါ့ထံပါးက..ငါ့အားခၽြင္းခ်န္..<br />မင္းလွည့္ျပန္ပါ…<br /><br />မုန္းတီးလိုက္တာ..ငါ့ကိုယ္ငါေလ<br />ေတြေ၀တိမ္းပါး..စိတ္ေထြျပားလိုက္..<br />သာယာတမ္းမူး..စိတ္ညႊတ္ႏူးလိုက္..<br />ဒီစိတၱဇ..ေျဖမရပဲေႏွာင္ ဖြဲ႔ဆက္ထံုး..ရုန္းမရႏိုင္….<br /><br />ဆိုတဲ့ကဗ်ာစာသားမ်ိဳးလည္း..ကိုယ္ဘယ္တုန္းကမွမေရးျဖစ္ခဲ့တာ.ေသခ်ာမွျဖစ္မယ္.။<br /><br />(၇)။<br /><br />ျဖဳန္းကနဲသူမျပဴတင္းတံခါးကိုဆြဲဖြင့္ပစ္လိုက္ေတာ့...<br />အျပင္မွာ..ခရမ္းေရာင္ေတြခ်ည္း..သိပ္သည္းမိုက္ေမွာင္လို႔....<br />သူမအိမ္မက္...ခရမ္းေရာင္ေတြနဲ႔ေလာင္ကၽြမ္းသြားခဲ့ ျပာက်သြားခဲ့ျပီတဲ့..။<br />အိုး....သူမထြက္ေျပးလႊတ္ေျမာက္လာခဲ့ျပီလားကြယ့္<br />ဒါဆို..အသက္ရူသံသဲ့သဲ့ပါတဲ့ ကဗ်ာစာသားေတြဟာ...သူမွဆီမွာေမွာင္မိုက္ေတာ့မယ္လား..<br />တစ္ခါတစ္ေလ..ကီးေၾကာင္သြားတတ္တဲ့သီခ်င္းညည္းသံေတြဟာ...သူမဆီကေနစီးထြက္သြားၾကေတာ့မယ္လား...<br />တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့ အခန္းက်ဥ္းေလးထဲမွာ..စိတ္ခ်င္းခ်ိတ္ဆက္..ေပ်ာ္၀င္ေနမႈေတြ..<br />အထီးက်န္ေန႔ရက္အခ်ိန္တိုင္းက လွပသိမ္ေမြ႔လြန္းေနတဲ့ အစီးအဆင္းေတြ....<br />သြား................အားလံုးထြက္သြားၾက........။<br />သူမအစြမ္းကုန္ ေအာ္ဟစ္ပစ္လိုက္မယ္..။<br /><br />ကဲ...သင္ေရာ..ကိုယ့္စိတ္ကို...ကိုယ့္ေရွ႔မွာတင္ ကိုယ္တိုင္၀န္ခံၾကည့္ဖူးလား...အဲသလိုသေရာ္ကေမာ္ေမးခြန္းမ်ိဳး..ေတြ႕သမွ်လူေတြကို..ေမးၾကည့္ပစ္လိုက္မယ္..။<br />ေမာင္ေရ....နင္ေရာ..။ .နင္ေရာ..ဟင္..။<br />ေနာက္ျပီး....သူမ..တစိမ့္စိမ့္ရယ္ေမာပစ္လိုက္မယ္..ရယ္ေမာႏိုင္မယ္ထင္ပါရဲ႔...<br />တျဖည္းျဖည္းခ်င္း....<br />စိတ္ေအးလက္ေအး..ရယ္ေမာေနရတာေလာက္...ဘယ္မွာအရသာ..ရွိႏိုင္မလဲ..။<br />သူမကိုယ္သူမေစာင့္ၾကည့္ေနရတာ....<br />သူမကိုယ္သူမေပ်ာက္ရွေနခဲ့တာ..<br />သူမကိုယ္သူမ ရွာာေဖြေနရတာ...<br />အဟင္းဟင္း..........<br /><br />ငါ့ပါးျပင္ထက္..<br />မ်က္ရည္စက္ေတြ….<br />အံ့ၾသေတြေ၀..<br />ဒါတကယ္လား…တကယ္ပဲလား..<br />ေျခာက္ခ်ားစိုးထိတ္…ဆြံ႕အတိတ္လို႔…<br /><br />ေလ်ာ့မတြက္ရဲ..ရင္ထဲျငိဳးညံ..<br />ရင္ခုန္သံဟာ…ငရဲေတးသြား..<br />ငါ့အားေျခာက္လွန္႔..<br /><br />ေမာင္ေရ....ကိုယ္ .. ထြက္ေျပးလာခဲ့တယ္သိလား..။<br /><br />သူမက ဒီအေၾကာင္းေတြကို ၀တၳဳတို..ေလးတစ္ပုဒ္ခ်ေရးထားရဦးမည္ေပါ့...<br />ေနာက္...ဖတ္မရေလာက္တဲ့...စာရြက္အပိုင္းအစေလးေတြျဖစ္ေအာင္<br />တျဖည္းျဖည္းခ်င္းဆုတ္ျဖဲပစ္ရဦးမည္ေပါ့....<br />ေနာက္.....ဟက္ဟက္ပက္ပက္...<br />ေနာက္ေတာ့ သည္းသည္းထန္ထန္.......<br /><br />အို…<br />ကိုယ္လားကြယ္..<br />ေဟာဒီ့ခရီး…<br />စိတ္ခ်ည္းသက္သက္..သြားမိၿပီ.။<br /><br />အို…<br />ကိုယ္လားကြယ္..<br />ေဟာဒီ့ခရီး…<br />စိတ္ခ်ည္းသက္သက္..သြားမိၿပီ.။<br /><br />အို…<br />ကိုယ္လားကြယ္..<br />ေဟာဒီ့ခရီး…<br />စိတ္ခ်ည္းသက္သက္..သြားမိၿပီ.။<br /><br />ဒီစာသားေတြကိုလည္း..ကိုယ္ခ်ေရးခဲ့တယ္လားလို႔...စဥ္းစားေတြးေတာ...မေနေတာ့ဘူးကြယ္...။<br /><br />အိျႏၵာ(၁၉.၄.၂၀၀၉)<br /><br />ပန္းခ်ီကားေလးက ကိုမိုးၾကယ္(ယိမ္းႏြဲ႔ပါး)ရဲ႔လက္ရာပါ။<br /><br />Read More...<br /><br />Collapse...<br />at 10:01 PM 31 comments<br />Labels: ၀တၳဳတို<br />April 14, 2009<br />အေျပးေ၀းဖို႔ပါ အေ၀းေျပး<br /><br />အေျပးကိုေ၀းခ်င္ခဲ့တာပါ… အေ၀းေျပး ။ ။<br /><br />အိမ္အျပန္ လက္ေဆာင္ေတြကို<br />ေကြ႔ေ႐ွာင္ဖို႔ မခက္ခဲေပမယ့္<br />ျပန္စရာအိမ္ရဲ႔ ကိစၥက ခက္ခဲေနတယ္ အေ၀းေျပး ။<br /><br />လက္သင့္ရာ ပရိေဒ၀ေတြကို<br />ျဖစ္သလို ဖိသိပ္ထည့္လာတဲ့<br />ငါ့ ခရီးေဆာင္အိပ္ေလးကို<br />ခဏေတာ့ မ်ိဳ ခ် ထားေပးေပါ့ အေ၀းေျပး။<br /><br />တရိပ္ရိပ္ ျပတ္က်န္ခဲ့တာ အတိတ္လား<br />တ၀ွီး၀ွီး ေျပး၀င္လာတာက အတိတ္လား<br />တိတ္ပဲ မတိတ္နိုင္လြန္းတဲ့ အတိတ္ကို<br />ငါ …<br />လိပ္စာအမွားေတြေပးပစ္ခဲ့တယ္....<br /><br />တဟူးဟူး တိုက္ခတ္ေလကို<br />သံသယ စိတ္နဲ႔ မ႐ႈ႐ိႈက္ရဲခဲ့ဘူး<br />တဖ်တ္ဖ်တ္ ေျပာငး္လဲ႐ႈေမွ်ာ္ခင္းကို<br />မသကၤာစိတ္ေတြနဲ႔ မၾကည့္ရဲခဲ့ဘူး<br />သဘာ၀တရား ကေတာင္<br />တေရးႏိုးတိုင္း ထ စမ္း ၾကည့္ရေလာက္ေအာင္<br />ေဖာက္ျပန္ေနျပီတဲ့ေလ.. <br /><br />ေဖာက္လႊဲေဖာက္ျပန္ ေလာကၾကီးထဲက ေျပးထြက္လို႔ မရေပမဲ့ <br />အေ၀းက .... ေမာသြားပါတယ္။<br />ကဗ်ာေလးေကာင္းေတာ့ အေ၀းေျပးနဲ႔ အတူေျပးမိလို႔ထင္ရဲ႔Mogok Tharhttps://www.blogger.com/profile/10417401556472282435noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3498761934643201691.post-50873781403997464942009-04-18T11:14:00.000-07:002009-04-18T11:14:00.000-07:00အေပၚက ဆရာမ်ားက အမွန္အကန္ေ၀ဖန္ ခံစားထားေတာ့ (ဟယ္ရီလ...အေပၚက ဆရာမ်ားက အမွန္အကန္ေ၀ဖန္ ခံစားထားေတာ့ (ဟယ္ရီလင္း စကားနဲ႔ ေျပာရရင္) ေနာက္လူျမည္းရင္ေတာင္ ပိုခ်ိဳသြားသလိုပဲဗ်။ ကဗ်ာရဲ႕ ဖတ္ညႊန္းက ကြန္မန္႔ထဲေရာက္ေနသလိုျဖစ္သြားတယ္။ ကြန္႔မန္႔ေတြဖတ္ၿပီးမွ ကဗ်ာျပန္ဖတ္ေတာ့ ကဗ်ာရဲ႕ဓာတ္သတၱိက ပိုႂကြလာသလိုပဲ။ <br /><br />ႀကံဳတုန္းေလးေျပာခဲ့ရအံုးမယ္.. ဟိုတေန႔က ပလာတာေလးစားေကာင္းတယ္ဗ်ာ။ :D<br />(အာေပ်ာ္ပါ..) ကဗ်ာကိုေ၀ဖန္သလို ကဗ်ာဆရာမကိုလည္း နည္းနည္းေတာ့ စခဲ့ရမွ ေက်နပ္လို႔ပါ။ <br /><br />ပက္ပက္စက္စက္ခင္တဲ့<br />မိုးေမာင္(Myanmar Idol)HAPPY CLOUDhttps://www.blogger.com/profile/17128613384615442067noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3498761934643201691.post-45218784318495918992009-04-18T08:22:00.000-07:002009-04-18T08:22:00.000-07:00အမွန္ေတာ့ ေျပးထြက္လို႕ မရတဲ့ေနရာတခုကေန ေ၀းရာကို ေျ...အမွန္ေတာ့ ေျပးထြက္လို႕ မရတဲ့ေနရာတခုကေန ေ၀းရာကို ေျပးႏိုင္တာဆိုလို႕ ကဗ်ာပဲ ရွိတာ မဟုတ္လား...ATNhttps://www.blogger.com/profile/14937074006797237180noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3498761934643201691.post-31501299236866662572009-04-17T23:32:00.000-07:002009-04-17T23:32:00.000-07:00အေ၀းေျပးမွာ အေျပးမေႏွးဖို႔ေတာ့
လိုအပ္တာကို ခံယူႀက...အေ၀းေျပးမွာ အေျပးမေႏွးဖို႔ေတာ့ <br />လိုအပ္တာကို ခံယူႀကိဳးစားရင္း...<br />ကဗ်ာေလးကို ေသခ်ာ ဖတ္သြားတယ္ ..။<br />အေတြးနက္နဲမႈေလးကိုေတာ့ ေလးစားတန္ဘိုးထားတယ္<br />မႀကီး ... ကၽြန္ေတာ့္အဖို႔ ေလးေလးနက္နက္ အေတြး<br />ေတြကို ျဖစ္ထြန္းေစတဲ့ မႀကီး ကဗ်ာေတြကို အစဥ္အားေပးသလို ႏွစ္သက္မိတယ္ ..။<br />မန္႔ဖို႔ရာ စကားလံုးေတြ မထြက္ေအာင္ကို ကဗ်ာက နက္နဲေနတယ္ ...။အ႐ုပ္ကေလးhttps://www.blogger.com/profile/01251947768460977759noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3498761934643201691.post-16629876730280213432009-04-17T09:46:00.000-07:002009-04-17T09:46:00.000-07:00ကဗ်ာလာဖတ္တယ္အစ္မေရ.. မဂၤလာႏွစ္သစ္ပါ..
ကဗ်ာကဆြဲေဆာင...ကဗ်ာလာဖတ္တယ္အစ္မေရ.. မဂၤလာႏွစ္သစ္ပါ..<br />ကဗ်ာကဆြဲေဆာင္မႈအားေကာင္းတယ္..ဖတ္ရင္းနဲ႕ကိုုေျမာပါသြားတာ.. .. အေ၀းေျပး....အေ၀းေျပး...<br /><br />ေျပးရင္းနဲ႕ ေ၀းခဲ့ၾကရ...<br /><br /><br />ခင္မင္ေလးစားလ်က္<br />မိုုးၾကယ္ညီအကိုမ်ားhttps://www.blogger.com/profile/08034374092303680552noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3498761934643201691.post-74516530089740672532009-04-16T20:00:00.000-07:002009-04-16T20:00:00.000-07:00ကိုႀကီးသုေရာ... အစ္မအိႁႏၵာေရာ... ေက်းဇူးပါပဲ...။ အ...ကိုႀကီးသုေရာ... အစ္မအိႁႏၵာေရာ... ေက်းဇူးပါပဲ...။ အျမင္မေတာ္ရင္လည္း ကိုယ့္ညီေလးလို..၊ ေမာင္ေလးလို သေဘာထားၿပီး ဆံုးမပါေနာ္...။ အားမနာပါနဲ႔...။ ေရာဘတ္ဖေရာ့စ္ ကဗ်ာအတြက္လည္း ကိုႀကီးသုကို ေက်းဇူးတင္တဲ့အေၾကာင္း ေျပာေပးပါဦး အစ္မေရ...။ေဇေဇာ္https://www.blogger.com/profile/14732059131603664884noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3498761934643201691.post-51704898280207376142009-04-16T07:18:00.000-07:002009-04-16T07:18:00.000-07:00ကိုႀကီးသုေရာ..ညီေဇေရာ..ေက်းဇူးတင္ပါတယ္.။
ႏွစ္ေယာက္...ကိုႀကီးသုေရာ..ညီေဇေရာ..ေက်းဇူးတင္ပါတယ္.။<br />ႏွစ္ေယာက္လံုးက ကဗ်ာကို..အထဲအထိ၀င္ဖတ္တတ္တာလည္းတူပါတယ္.။<br />ေ၀ဖန္စရာရွိရင္..<br />မ်က္ႏွာမၾကည့္တမ္းေျပာတတ္တာလဲတူပါတယ္.။<br /><br />ဒီကဗ်ာအေၾကာင္း..နည္းနည္းေတာ့ေျပာၾကည့္ခ်င္ပါတယ္..<br />ဒီကဗ်ာက...အေ၀းေျပးဂိတ္မွာထိုင္ေနရင္း<br />ရလိုက္တဲ့ အေတြးစတစ္စပါ...။<br />လက္၇ိွရင္ဆိုင္ေနရတဲ့ စိတ္အၾကပ္အတည္း..လူအၾကပ္အတည္းေတြၾကားက<br />ထြက္ေျပးခ်င္တဲ့ အေျခခံဖီလင္နဲ႔ေရးျဖစ္ခဲ့တယ္ထင္ပါရဲ႔..<br />အဲဒီလမ္းဆံုးမွာ.၇ွိတဲ့တစ္စံုတစ္ရာဟာ...<br />ဘာလဲဆိုေတာ့...<br /><br />ျငိမ္းခ်မ္းျခင္းပဲညီေဇေရ....<br /><br />လက္ရွိအခ်ိန္..၊ ေလာေလာဆည္က..<br />ထြက္ေျပးလိုျခင္းဆိုတဲ့...<br />အေ၀းေျပးကားတစ္စီးေပၚမွာေပါ့....<br /><br />ေလာင္ကၽြမ္းကေတာ့ ညည္းေငြ႔ျခင္း..ျငင္းဆိုျခင္းေတြပဲထင္ပါရဲ႔...<br /><br />ဘာသာဒြိဟေတြမ်ားေနရတဲ့..ျဖစ္တည္မႈ..<br />မေရမရာတစ္ခုလဲ၇ွိေနတယ္<br /><br />ဆစ္ဗီယာပသာ့ပ္လို..ဓါတ္ေငြ႔မိႈင္းေတာ့ မရႈရဲဘူးဟ...<br /><br />ၾကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ေတြ..<br />ေလွ်ာက္ေျပာမေနေတာ့ပဲ.<br />ငါလဲ...အဲသလိုေလးေရးျခင္လာလို႔<br />ေရးခ်ျဖစ္လိုက္တယ္ဆိုတာကေတာ့....<br />အမွန္ဆံုးျဖစ္မွာပါ..။<br /><br /><br /><br />ညီေဇေရ<br />..ကိုႀကီးသု(မင္းသုခ) က နင့္ကိုေပးလိုက္ပါဆိုျပီး.<br />ငါ့ကိုကဗ်ာတစ္ေပးသြားတယ္ဟ..။<br /><br />Fire & Ice <br /><br />Some say the world will end in fire,<br />Some say in ice.<br />From what I've tasted of desire<br />I hold with those who favor fire.<br />But if I had to perish twice,<br />I think I know enough of hate<br />To say they for destruction ice<br />Is also great<br />And would suffice.<br /><br />Robert Frost <br /><br />အျမင္ခ်င္းမတူေပမယ့္...<br />အဲဒီ့ျမင္ကြင္းေတြက..<br />သူ႕အလွနဲ႔သူလွေနတာ...အတြက္တဲ့။<br /><br />အိျနၵာEaindrahttps://www.blogger.com/profile/13663499609144625398noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3498761934643201691.post-38041785648057731202009-04-15T19:09:00.000-07:002009-04-15T19:09:00.000-07:00ကိုမင္းေရ...။ ကိုမင္း အိႁႏၵာ့ရဲ႕ အဇၩတၱကို ခ်ဥ္းကပ္...ကိုမင္းေရ...။ ကိုမင္း အိႁႏၵာ့ရဲ႕ အဇၩတၱကို ခ်ဥ္းကပ္ပံုလမ္းေၾကာင္းအတုိင္း လိုက္ၾကည့္မိတယ္...။ အျမင္ခ်င္း၊ အႀကိဳက္ခ်င္း၊ ခံစားပံု၊ ခ်ဥ္းကပ္ပံုခ်င္း မတူေပမယ့္ ဒီကဗ်ာကို ကိုမင္း ဘယ္လိုခ်ဥ္းကပ္သြားတယ္ဆိုတဲ့ ခ်ဥ္းကပ္ပံု လမ္းေၾကာင္းတစ္ခု လမ္းညႊန္ေပးလို႔ ေက်ဇူးတင္ပါတယ္...။ က်ေနာ္ကေတာ့ ဒီကဗ်ာကေန အရွိန္တစ္ခု လာဟပ္လိုက္သလို ခံစားရတယ္...။ ေလာင္ကၽြမ္းမႈတစ္ခုက ရုပ္၀တၳဳကို ေရြ႔လ်ားေစတဲ့ အရွိန္ဟာ ကဗ်ာဆရာရဲ႕ ဘ၀ထဲကိုပါ ပူး၀င္လာသလိုပဲ...။ ၿပီးေတာ့ အဲဒီ ဘ၀အရွိန္မွာ ကဗ်ာဆရာကိုယ္တိုင္ ယစ္မူးေမ်ာပါေနတယ္လို႔ ခံစားမိတယ္..။ ေနာက္ဆံုးမွာ ကဗ်ာဆရာေျပာခဲ့သလို<br />ဘ၀အရွိန္မွာ စီးေမ်ာျခင္း ၿပီးဆံုးသြားမယ့္ အဆံုးသတ္ဆိုတဲ့ တစ္စံုတစ္ရာကေရာ ဘာမ်ားျဖစ္မလဲ...။ အႏုပညာလား...၊ ေငြေၾကးလား...၊ ေအာင္ျမင္မႈလား...၊ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာလား...၊ ေသျခင္းတရားလား....၊ .... .... .... ....<br />ဒါနဲ႔ေတာင္ စိတၱဇေတြအတိုင္း မိုင္ကုန္ဖြင့္ပစ္လိုက္မယ္ဆိုေတာ့... ...<br />ေျပး... အေ၀း... အေ၀းေျပးေရ...ေဇေဇာ္https://www.blogger.com/profile/14732059131603664884noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3498761934643201691.post-70167364014163715982009-04-15T05:47:00.000-07:002009-04-15T05:47:00.000-07:00ခက္ခဲေနတယ္...
ပရိေဒ၀ေတြ....
လိပ္စာအမွားေတြေပးပစ္ခဲ...ခက္ခဲေနတယ္...<br />ပရိေဒ၀ေတြ....<br />လိပ္စာအမွားေတြေပးပစ္ခဲ့တယ္....<br />သံသယ စိတ္....<br />မသကၤာစိတ္...<br />ေဖာက္ျပန္ေန....<br />(ဒါေတြအားလံုးက ကဗ်ာဆရာရဲ႕ ပထမပိုင္း<br />ဆန္႔က်င္ဘက္ ကန္႔လိုက္တိုက္ထားတဲ့ အေျခအေန)<br />သတိႀကီးႀကီးနဲ႔....<br />စမ္းတ၀ါး၀ါး....<br />နာနာက်ည္းက်ည္း....<br />ခပ္ေလ်ာ့ေလ်ာ့....<br />အေတာင့္လိုက္ ....<br />(ဒါေတြကေတာ့ မျဖစ္မေနလက္ခံလိုက္ရတဲ့<br />ဘဝအတြက္ မစို႔မပို႔ ကာကြယ္ခ်က္ေလးေတြ)<br />ငါ့ အက္သံ...<br />ငါ့ အပူမီး...<br />ငါ့ စိတၲဇ....<br />(အဲဒီမွာ အားလံုးက်ဆံုးသြားၿပီ....ဘာသာႀကိဳးမိန္႔<br />ခ်လိုက္ပံုရတယ္)<br />"အဲဒီ့လမ္းရဲ႕ အဆံုးမွာ<br />ငါ့ ရဲ႕ ႐ြာ ႐ွိ ခ်င္ ႐ွိ မွာ ကြယ့္…။ ။<br />အေျပးကိုေ၀းခ်င္ခဲ့တာပါ… အေ၀းေျပး ။ ။"<br /><br />အစနဲ႔အဆံုးကို ဆန္႔က်င္ဘက္ႏွစ္ခုအားၿပိဳင္<br />ခိုင္းထားတာေလး သေဘာက်တယ္...။<br /><br />ကဗ်ာထဲက စာသားေလးေတြကို ဆြဲထုတ္ၿပီးခံစားၾကည့္တာပါ...အႀကိဳက္တူခ်င္မွတူနိုင္သလို<br />အျမင္လဲတူခ်င္မွတူမွာပါ...အရင္ကဗ်ာေတြလို တစ္ပိုဒ္ဆီ ခြဲၿပီးသပ္သပ္ခံစားရင္ ေပါ့သြားလို႔<br />အစအဆံုး ကဗ်ာေလးနဲ႔ဖက္အိပ္မိတယ္...ရင္ခြင္ထဲမွာ<br />ကဗ်ာေလးက ေဒါသတႀကီးရိႈက္ေနေလရဲ့....။minn thukahttps://www.blogger.com/profile/12163019763529612888noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3498761934643201691.post-11184542619876034022009-04-15T04:41:00.000-07:002009-04-15T04:41:00.000-07:00တကယ္တမ္းက်ေတာ့လည္း ထြက္ေျပးရင္းနဲ႕ ပိတ္မိေနတာပါဗ်ာ...တကယ္တမ္းက်ေတာ့လည္း ထြက္ေျပးရင္းနဲ႕ ပိတ္မိေနတာပါဗ်ာ..။လင္းဒီပhttps://www.blogger.com/profile/04196543854469775171noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3498761934643201691.post-32683305879819726312009-04-15T02:20:00.000-07:002009-04-15T02:20:00.000-07:00လိပ္စာအမွားေပးခဲ့လည္း အတိတ္ကေတာ့
တဆိတ္ေတာ့မုန္းစရာ...လိပ္စာအမွားေပးခဲ့လည္း အတိတ္ကေတာ့<br />တဆိတ္ေတာ့မုန္းစရာေကာင္းေလာက္ေအာင္<br />လိုက္လာႏိုင္တုန္းပဲမဟုတ္လား<br />ထြက္ေၿပးေနရတာကိုက ထြက္ေၿပးမရတာတဲ့<br />အမေမၿငိမ္းကဗ်ာေလးသြားသတိရမိၿပီး<br />တို႔ေတြဘယ္တုန္းတည္းကမ်ားေးၿပးထြက္ခ်င္ေနမိလဲ<br />စဥ္းစားေနမိၿပန္ေရာ.............MANORHARYhttps://www.blogger.com/profile/05599637403171566762noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3498761934643201691.post-32419853610848779432009-04-14T19:50:00.000-07:002009-04-14T19:50:00.000-07:00အိမ္အျပန္ လက္ေဆာင္ေတြကို
ေကြ႔ေ႐ွာင္ဖို႔ မခက္ခဲေပမယ...အိမ္အျပန္ လက္ေဆာင္ေတြကို<br />ေကြ႔ေ႐ွာင္ဖို႔ မခက္ခဲေပမယ့္<br />ျပန္စရာအိမ္ရဲ႔ ကိစၥက ခက္ခဲေနတယ္ အေ၀းေျပး <br /><br />သိပ္ေကာင္းၿပီး သိပ္လွတဲ့ စကားလံုးေတြပါညီမေရ<br />ကဗ်ာဆရာမရဲ့ ခံစားခ်က္ေတြနဲ႔ လာဖတ္တဲ့ကဗ်ာခ်စ္သူရဲ့ ခံစားခ်က္ေတြတထပ္တည္းက်ေနတဲ့အခါမွာ အဲဒီကဗ်ာဟာ ဖတ္ရသူအတြက္ သိပ္ကိုအဖိုးတန္လွပါတယ္ေဆာင္းယြန္းလhttps://www.blogger.com/profile/13938359859043449949noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3498761934643201691.post-79201284158934084352009-04-14T12:58:00.000-07:002009-04-14T12:58:00.000-07:00ငါ့ အက္သံကို ဟြန္းတီးလိုက္
ငါ့ အပူမီးနဲ႔ အင္ဂ်င္ႏိ...ငါ့ အက္သံကို ဟြန္းတီးလိုက္<br />ငါ့ အပူမီးနဲ႔ အင္ဂ်င္ႏိႈးလိုက္<br />ငါ့ စိတၲဇေတြအတိုင္း မိုင္ကုန္ဖြင့္ပစ္လိုက္……။<br /><br />သိပ္ကိုေကာင္းမြန္တဲ႔ စာသားေတြပဲအစ္မ ...<br /><br />ေငး သြား ပါ တယ္ <br />အ ေဝး ကို.............အိုင္လြယ္ပန္https://www.blogger.com/profile/09264734363337137131noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3498761934643201691.post-53770258747978239872009-04-14T12:49:00.000-07:002009-04-14T12:49:00.000-07:00နာနာက်ည္းက်ည္း ငါေစာငး္မဲရင္း……
ခပ္ေလ်ာ့ေလ်ာ့ ေလွ်...နာနာက်ည္းက်ည္း ငါေစာငး္မဲရင္း……<br />ခပ္ေလ်ာ့ေလ်ာ့ ေလွ်ာ့ထိုင္ထားရတဲ့ ထိုင္ခံုမွာ<br />ခ်ိဳးမရ ဖဲ့မရ စိတ္အနာထည္ေတြနဲ႔<br />အေတာင့္လိုက္ တင္းခံေနသူဟာ<br />ငါ..... အေ၀းေျပးရဲ႕ ။<br /><br />အိႁႏၵာ ေရ-------------<br />၂၀၀၆ က ကဗ်ာေလးလည္းေကာင္းတယ္--<br />ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ--မသက္ဇင္https://www.blogger.com/profile/17366546359010762758noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3498761934643201691.post-80282713528811825922009-04-14T10:56:00.000-07:002009-04-14T10:56:00.000-07:00အမေရ...အေဝးေၿပးခ်င္ေနတံုး
အေၿပးေဝး....အေဝးေၿပးနဲ႕တ...အမေရ...အေဝးေၿပးခ်င္ေနတံုး<br />အေၿပးေဝး....အေဝးေၿပးနဲ႕တိုး<br />သြားခဲ႕တယ္.....ကြက္တိပဲ.....emayarKhinhttps://www.blogger.com/profile/08624471954826476428noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3498761934643201691.post-54670981185528679222009-04-14T09:57:00.000-07:002009-04-14T09:57:00.000-07:00လမ္းရဲ႔ အဆုံးမွာ ရြာရွိခ်င္မွ ရွိမွာ မေသခ်ာေတာ႔ ေျ...လမ္းရဲ႔ အဆုံးမွာ ရြာရွိခ်င္မွ ရွိမွာ မေသခ်ာေတာ႔ ေျပးေတာ႔ ေျပးၿပီ..ကမၻာ႔ အျပင္ဖက္ကို..။Moe Cho Thinnhttps://www.blogger.com/profile/01337551043809985774noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-3498761934643201691.post-46083423247928574962009-04-14T08:35:00.000-07:002009-04-14T08:35:00.000-07:00အိျႏၵာေရ
ကဗ်ာေလးကို ခံစားသြားပါတယ္။
ႏွစ္သစ္မွာ ေပ...အိျႏၵာေရ<br /><br />ကဗ်ာေလးကို ခံစားသြားပါတယ္။<br />ႏွစ္သစ္မွာ ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ။mysterysnowhttps://www.blogger.com/profile/04986106730715584268noreply@blogger.com