November 8, 2008

“ေဖေဖၚ၀ါရီျပပြဲ”

တစ္ေယာက္စိတ္မွာ..တစ္ေယာက္ကေနထိုင္လို႕
တစ္ေယာက္ဟာ...တစ္ေယာက္ရဲ႕..အိမ္
တစ္ေယာက္..ရယ္ေမာသံမွာ...တစ္ေယာက္ေဒါမနႆေတြက..အေငြ႕ပ်ံ
တစ္ေယာက္ေျခသံနဲ႔..တစ္ေယာက္ခရီးဆက္ခဲ့ၾက
အခ်စ္ဆိုတာ..ရာသီစာလို..ေဖေဖၚ၀ါရီေရာက္မွ..ထပြင့္ျပတဲ့..ပန္းမဟုတ္
တစ္ဘ၀စာ..စုိက္ပ်ိဳးထားတဲ့..စိတ္ဥယာဥ္ထဲမွာ...
အသိမ္ေမြ႕ဆံုး..ပ်ံ႕သင္းေနတဲ့..........ကဗ်ာ..။

အိႁႏၵာ

5 comments:

Anonymous said...

အခ်စ္ဆိုတာ..ရာသီစာလို..ေဖေဖၚ၀ါရီေရာက္မွ..ထပြင့္ျပတဲ့..ပန္းမဟုတ္
တစ္ဘ၀စာ..စုိက္ပ်ိဳးထားတဲ့..စိတ္ဥယာဥ္ထဲမွာ...
အသိမ္ေမြ႕ဆံုး..ပ်ံ႕သင္းေနတဲ့..........ကဗ်ာ..။

ကၽြန္ေတာ္ သေဘာက်ႏွစ္ျခိဳက္မိတဲ့ေနရာေလးပါ။
တိုေပမယ့့္ ေကာင္းတယ္။

Moe Cho Thinn said...

တဘ၀စာ စိုက္ပ်ိဳးထားတဲ႔ ပ်ံသင္းေနတဲ႔ ကဗ်ာေလးကို မုဒိတာစိတ္နဲ႔ ဖတ္သြားပါတယ္ ညီမေရ။

A Linn Nyi said...

ကဗ်ာေလးက လွလုိက္တာ..ၾကိဳက္လုိ႕ သိမ္းထားဖုိ႕ ကူးသြားတယ္ ညီမေရ။

Moe Myint Tane said...

တစ္ဘ၀စာ..စုိက္ပ်ိဳးထားတဲ့..စိတ္ဥယာဥ္ထဲမွာ...
အသိမ္ေမြ႕ဆံုး..ပ်ံ႕သင္းေနတဲ့..........ကဗ်ာ..။

ၾကိဳက္တယ္ဗ်ာ။ အဲဒီအပိုဒ္ေလးေတာ္ေတာ္သေဘာက်တယ္။


စိတ္၏ေစရာနာခံေလသာ

မိုးျမင္႔တိမ္

Moe Hlaing Nya said...

အခ်စ္ဆိုတာ..ရာသီစာလို..ေဖေဖၚ၀ါရီေရာက္မွ..
ထပြင့္ျပတဲ့..ပန္းမဟုတ္...
အဲဒီေနရာအေရာက္မွာ ရင္ထဲကုိထိတ္ကနဲ
ၿဖစ္သြားတယ္...