May 1, 2009

ခ်စ္ေသာ အနက္ေရာင္

လိုအပ္လာရင္
ခ်စ္သူကိုလည္း
သြားတစ္ေခ်ာင္းလိုႏႈတ္ပစ္ရတယ္
ငါ့အနက္ေရာင္ကိုလည္း..
လိုအပ္လာရင္
သစ္ပင္လိုႏႈတ္ပစ္ရမယ္
ဆံပင္ေတြ
မဖီးသင္သလိုမ်ိဳး စိတ္ရႈပ္ေထြးရဲ႕
မင္းအခန္းထဲ
ေတာင္တန္းအတုျဖစ္ေနရတာ..
ငါ့စိတ္တစ္ခုတည္းနဲ႔ဆို
ဘာမဆိုျဖစ္ႏိုင္တယ္။
အခု ေသြးထိုးေနတဲ့ ဆာေလာင္မႈဟာ..
အနက္ေရာင္ျဖစ္တယ္
လိုအပ္လာရင္
ငါ့အခန္းကို ေရႊ႕ပစ္ရမယ္
ငါ့က႑ကိုေရႊ႕ပစ္ရမယ္
မင္းအသံဆီငါမၾကားေအာင္
ခုေတာ့ မင္းက ငါ့ေဘးနား
ငါ့လက္လိုပဲျဖစ္ရဲ႕
ခုေတာ့ ငါ့လက္က ငါပစ္ရမယ့္ပစ္မွတ္
အဲဒီပစ္မွတ္ေပၚေလာင္က်ေနတဲ့ လေရာင္က
ငါ့အေမွာင္
ငါခ်စ္တဲ့ အနက္ေရာင္အတိုင္း ေအာ္လိုက္မယ္
ရွိရွိသမွ် ၾကြက္သားနဲ႔...။ ။

( ခ်စ္ေသာကဗ်ာဆရာမ ဆီလ္ဗီယာပလာသ့္ ၁၉၃၂-၁၉၆၃ သို႔)

၀င္းျမင့္
(လူစီရဲ႕ အမႈန္အမႊားကင္းတဲ့လက္ေဆာင္ ကဗ်ာစာအုပ္မွ)

(ေၾကာက္စရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ လွပစူးရွတဲ့ ကဗ်ာမ်ိဳးေတြေရးျပသြားတဲ့ ကဗ်ာဆရာမက
သူ႔မရဲ႕ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္မွာ
ဘာေတြစဥ္းစားသြားမလဲဆိုတဲ့ အေတြးမ်ိဳး၀င္လာတဲ့အခါ..
ဆရာ၀င္းျမင့္ရဲ႕ဒီကဗ်ာကို သတိတရ ဖြင့္ဖတ္ျဖစ္ပါတယ္..။)


9 comments:

မယ္႔ကိုး said...

ကဗ်ာေလး လက္ဆင့္ကမ္းေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ မ...

အရင္ကလည္း ဆီလ္ဗီယာပလာသ့္ရဲ ့ ေနာက္ဆံုးအေတြးကို ပံုေဖာ္ၿပီး အမ်ိဳးမ်ိဳးေတြးခဲ့...အခုလည္းေတြးေနမိပါတယ္။

ေဆာင္းယြန္းလ said...

စဥ္းစားလို႔သိပ္ေကာင္းတဲ့ ကဗ်ာတပုဒ္ပါပဲ
အခုလိုမွ်ေဝေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ညီမေရ

minn thuka said...

ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ေတာ္ေတာ္စံုေအာင္ဖတ္ဖူးေနတယ္ထင္တာ
မဖတ္ဘူးေသးတဲ့ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ ဖတ္လိုက္ရတာ
ေက်းဇူးပါဗ်ာ...
ေတြ႔လား အနက္ေရာင္ကိုခ်စ္တယ္တဲ့...
ငါကအနက္နုေရာင္ေလ။

အ႐ုပ္ကေလး said...

အနက္ေရာင္ကို ဆြဲငင္ျပဳရင္း
လအေရာင္က င့ါအေမွာင္ဆိုရင္
ကြယ္ရာေနျခင္းရဲ႕ ဆြယ္ရာကို
ေရာက္ေနသူမို႔ ေရာင္စဥ္ၾကားက
အေမွာင္ရဲ႕တစ္ဖက္ အနက္တစ္ခုကို
ငါ ပမာျပဳလိုက္မယ္ ..။

မႀကီး ..ငယ္ငယ္ကတည္းကေတာ့ အနက္ေရာင္ေတြ ႀကိဳက္လို႔လားေတာ့ မသိဘူး .. အနက္ဆိုတဲ့ စကားလံုး ျမင္ရင္ေတာင္ သေဘာက်ေနတယ္ .. ကဗ်ာက အနက္ပါေတာ့ ပိုခံစား ဖတ္သြားတယ္ ..။

Unknown said...

ခ်စ္ရပါေသာ အိျႏၵာ . . . ရက္စက္လိုက္တာေနာ္ . . . ေအာင္ ရဲ ့Comment ကို ဖ်က္ရက္လိုက္တာ . . . ေအာင္ စိတ္မေကာင္းဘူး . . . ဟြမ္း . . . ေအာင္ နဲ ့တစ္မိုးေအာက္မွာ . . . တစ္ခန္းထဲမွာ. . . အတူေနခဲ့တာ ကို ေမ့သြားျပီေပါ့ေနာ္ . . . ေတြ ့ခ်င္သူ (၁၀)၊မေတြ ့ခ်င္သူ (၅) အဲဒီထဲမွာ ပါခ်င္တာ . . . သူ က ျဖစ္ကို ့ကို ေမ့လို ့ . . . ေအာင့္ရဲ ့Comment ေၾကာင့္ တစ္ေလာကလံုး ေျပာင္းဆန္သြားတယ္တဲ့ . . . ေပ်ာ္လိုက္တာ . . . ဟီး . . ဟီး . . . မအိျႏၵာေရ . . . နီလာက စာမဖတ္ပင္မဲ့ မအိျႏၵာ စာေတြကို နားလည္သည္ျဖစ္ေစ . . . နားမလည္သည္ျဖစ္ေစ ဖတ္ေနပါတယ္ . . . စိတ္ခရီးဆိုတဲ့ ကဗ်ာေလးကို လဲ အရမ္းကို ၾကိဳက္လို ့ အလြတ္ကို ရေနပါတယ္ . . . အားလံုးေသာသူမ်ား စိတ္နဲ ့ဘဲ ခရီးဆက္ႏိုင္ၾကပါေစလို ့လဲ ဆုေတာင္းမိပါတယ္ . . . မီးမီး (ေအာင္) အပါအ၀င္ေပါ့ေလ . . .

Bino said...

Thank you for share.
Bino

အိျႏၵာ said...

နီလာေအာင္....

ရက္စက္ပါေပ့.....

ေတြ႔မယ္...ေတြ႔မယ္...
ေနႏွင့္ဦးေပါ့

MANORHARY said...

ဝင္းၿမင့္ဆိုတာက ဒါဏ္ရာေတြကိုၿမင္တတ္တဲ့ကဗ်ာဆရာ
ဆယ္လ္ဗီယာပလာ့သ္ကေတာ့ ဒါဏ္ရာေတြကိုလွလွပပ
လွစ္ဟတတ္တဲ့ကဗ်ာဆရာမ...
..............................
ဘယ္ႏွစ္ခါဖတ္ဖတ္.......

ညီအကိုမ်ား said...

အစ္မ ကဗ်ာေကာင္းတယ္ဗ်..
အခုုမွဖတ္ဖူးတာ...ေ၀မွ်ေပးတာေက်းဇူး..

ခင္မင္ေလးစားလ်က္
မိုုးၾကယ္