July 4, 2009

စိတ္ ကစားတဲ့ကြင္း


တကယ္ဆို
ဖိုသတၱ၀ါရဲ႔ နံရိုးေလာက္ပါပဲ..

ဒီ ဘ၀မွာေတာ့..
ေန႔စဥ္လံႈလံႈေနရတဲ့ ခရမ္းလြန္ေရာင္ျခည္နဲ႔
တျဖည္းျဖည္း ကၽြတ္ဆတ္လာတဲ့ မိန္းမ တစ္ေယာက္အျဖစ္ တည္ေနခဲ့..။

သင္ေရာ..
ကံကံ၏ အက်ိဳးဆိုတာကိုယံုၾကည္လား..
သင့္ကိုယ္သင္
တစ္ထစ္ခ်င္းနင္းျပီး
ဆင္းၾကည့္ဖူးသလား..
သင္လြန္က်ဴးမိသမွ်
အမွားယြင္း အက်အေပါက္ေတြကို..
စနစ္တက် စာရင္းျပဳစုၾကည့္ဖူးလား...

ကိုယ့္ကိုယ္ကို
ကာကြယ္ ထုေခ် ေျဖရႈင္းႏိုင္ေသးသ

သိပ္မဆိုးေသးဘူးလို႔
ကၽြန္မတို႔
ယံု ၾကည္ ေပါ ့ပါး လိုက္ရေအာင္...

အဲဒီလိုမ်ိဳး...
တစ္ဘ၀လံုးလံုး...
စိတ္က ကိုယ့္ ကို
စိတ္ရွိသလို ကစားပစ္ခဲ့တာ..။ ။

အိျႏၵာ
(၅.၇.၂၀၀၉)

(ပံုေလးကို ခ်စ္ေသာ မမ မေနာ္ဟရီက ရွာေပးထားတာပါ..။)

15 comments:

MANORHARY said...

ကိုယ့္စိတ္ကို လာကစားသြားတဲ့ကဗ်ာတစ္ပုဒ္
စိတ္နဲ႔ပုတ္မထုတ္လုိက္ႏိုင္ခင္မွာ
သူက ကိုယ့္မ်က္ရည္တခ်ိဳ႕ကို စိတ္လိုလက္ရ
ခတ္ထုတ္သြားေတာ့ရဲ႕........

Zephyr said...
This comment has been removed by the author.
မယ္႔ကိုး said...

သိပ္မဆိုးေသးဘူးလို႔
ကၽြန္မတို႔
ယံု ၾကည္ ေပါ ့ပါး လိုက္ရေအာင္... တဲ့လား။

မေရ... ကဗ်ာေလးက နာက်င္ေစရပါလား။ထိခုိက္သြားၿပီ မေရ...

Zephyr said...

သို႕ ကဗ်ာေရးသူ (တျခားမည္သူမွကိုမဆိုလုိ :P)
ကြ်ႏု္ပ္သည္ ကံ ကံ ၏ အက်ိဳးကို ပက္ပက္စက္စက္ ယံုၾကည္ေသာ သူျဖစ္သတည္း။

က်န္းမာေရးထိခိုက္ေစေသာ ကဗ်ာ အမ်ိဳးအစားျဖစ္၏။

ထို စိတ္သည္ အေဆာ႔သန္ေသာစိတ္ ျဖစ္၍ အေဆာ႔သန္ေသာ ဆိတ္လို လုိက္ေ၀ွ႕ေနသည္... ပထမဆံုး comment ေရးသူ အဆိုအရ အဲဒီ စိတ္ (၀ါ) ဆိတ္က ခ်ိဳ နဲ႔ ခတ္ထုတ္သြားသည္ ဟုသိရသည္။

ဤ ကဗ်ာသည္ နံရိုးပိုင္ရွင္အတြက္ဟု မွတ္ယူဖြယ္ရိွသည္။ သူ႕ေျခရာကိုလည္း ပံုထဲတြင္ျမင္ေနရသည္...။ အသည္းပံုကို ေျခမႏွင္႔ ပုံဆြဲခဲ႔သည္ဟု ယူဆစရာအေၾကာင္းရိွသည္။

ကာကြယ္ ထုေခ် ေျဖရႈင္းႏိုင္ေသးသ၍
ဆိုသည္ကို သေဘာက်သည္..

သို႕ေသာ္ ထုိ ကာကြယ္ ထုေခ် ေျဖရႈင္းႏိုင္ခြင္႔ကို
တေယာက္ေယာက္က ေပးသနားေတာ္မူလုိက္မွာ စိုးရိမ္မိသည္...။

ထို႕ေၾကာင္႔ ကြ်ႏု္ပ္လည္း က်န္းမာေရးထိခို္က္သည္...။

ထို႕ေၾကာင္႔ တရားစြဲမည္...။

ကာကြယ္ထုေခ်ေျဖရွင္းခြင္႔ အရ
ေျဖရွင္းခြင္႔ မျပဳေၾကာင္း ေျပာၾကားအပ္ပါသည္။

With Peace,
Z

mgphonemyint said...

ဒီ ဘ၀မွာေတာ့..
ေန႔စဥ္လံႈလံႈေနရတဲ့ ခရမ္းလြန္ေရာင္ျခည္နဲ႔
တျဖည္းျဖည္း ကၽြတ္ဆတ္လာတဲ့ မိန္းမ တစ္ေယာက္အျဖစ္ တည္ေနခဲ..။

ကင္ဆာျဖစ္ေနတာ အစက မသိလုိက္ဘူး

မသက္ဇင္ said...

ဒီ ဘ၀မွာေတာ့..
ေန႔စဥ္လံႈလံႈေနရတဲ့ ခရမ္းလြန္ေရာင္ျခည္နဲ႔
တျဖည္းျဖည္း ကၽြတ္ဆတ္လာတဲ့ မိန္းမ တစ္ေယာက္အျဖစ္ တည္ေနခဲ့..။

အိႁႏၵာေရ
ခံစားဖတ္သြားတယ္ေနာ္
ခ်စ္ခင္လ်က္

Mogok Thar said...

မအိမ္ ေရ...
ကဗ်ာေလးက နာက်င္ေနတဲ့ မန္းမတေယာက္ ဆိူညည္းတဲ့ ေတးတစ္ပုဒ္လိုပဲ။
သံစဥ္ခ်ိဳျမေတြကိုလဲ နားဆင္ခ်င္မိရဲ႔။

အိုင္လြယ္ပန္ said...

ကိုယ့္ကိုယ္ကို
ကာကြယ္ ထုေခ် ေျဖရႈင္းႏိုင္ေသးသ၍
သိပ္မဆိုးေသးဘူးလို႔
ကၽြန္မတို႔
ယံု ၾကည္ ေပါ ့ပါး လိုက္ရေအာင္...

ဒီလိုနဲ႔ပဲ အစ္မေရ ...

ေဆာင္းယြန္းလ said...

အဲဒီလိုမ်ိဳး...
တစ္ဘ၀လံုးလံုး...
စိတ္က ကိုယ့္ ကို
စိတ္ရွိသလို ကစားပစ္ခဲ့တာ..
စိတ္ကစားတဲ့ကြင္းက က်ယ္ၿပန္႔လွတယ္မဟုတ္လားညီမေရ

လင္းဒီပ said...

ေလာကၾကီးက စိတ္ကစားတဲ့ကြင္းလား...
စိတ္ထင္သလို ကစားေနလာခဲ့တာ....
ဟုတ္ပါတယ္ေလ..ကိုယ့္အမွားကိုယ္ ေျဖဆည္ႏိုင္ေသးသေရြ႕ေတာ့ ေတာ္ပါေသးတယ္..။

စည္သူ said...

အမေရ တားတားလာဖတ္တြားတယ္..။
မွန္တာေပါ့ မမေရ..။
“ကိုယ့္ကိုယ္ကို ကာကြယ္ထုေခ် ေျဖရွင္းႏိုင္ေသးသ၍ သိပ္မဆိုးေသးဘူး” ဆိုတာေလ..။
ဒါေပမယ့္ တထုေတာ့က်ိတယ္
တားတားက်ဥ္းဂ်ား မိတာက
အင္..ဖစ္ရပ္မွန္ပဲဖစ္မယ္ေနာ္...ဟီးဟီး
ခင္မင္စြာျဖင့္
........စည္သူ။

HAPPY CLOUD said...

အိႁႏၵာေရးသမွ်ထဲက မႀကိဳက္တဲ့ကဗ်ာကို ျပပါဆိုရင္ေတာ့ ဒီကဗ်ာကိုပဲျပရမယ္။ တကယ္ဆို က်ေနာ့္အေနနဲ႔ ေဘာ္ဒါရင္းႀကီးလဲျဖစ္၊ ကိုယ့္အမလဲ ျဖစ္ေနေတာ့ ဒီကဗ်ာေလး မိုက္တယ္၊ မဆိုးဘူးလို႔ေျပာသင့္တာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ့္ႏွလံုးသားက လက္မခံႏိုင္ဘူး။

မႀကိဳက္တဲ့အေၾကာင္းရင္းကိုေတာ့ ကဗ်ာေရးသူနဲ႔ ေဆြးေႏြးၿပီးပါၿပီ။ ကြန္႔မန္႔မွာ ေရးၿပီးေဆြးေႏြးမယ္ဆိုရင္ တျခားသူေတြနဲ႔ အယူ၀ါဒပိုင္းအရ စကားရွည္လာစရာ အေၾကာင္းရွိတာမို႔ ႐ိုး႐ိုးမႀကိဳက္ေၾကာင္းပဲ ေရးခဲ့ပါရေစ။ ေရးခ်င္လြန္းလို႔ပါ။ :D
ခြင့္လႊတ္ပါ..ငါ့အမေရ...။

မိုးေမာင္(HappyCloud)

Moe Myint Tane said...

စိတ္ကလူကို ကစားသလို
စိတ္ကို လူက ျပန္ကစားႏိုင္ခဲ႔ရင္
သိပ္ေကာင္းသြားမွာ။ ။

Mhu Darye said...

စ လယ္ ဆုံး နားလည္တယ္ ဆိုေတာ့၊ လိုင္းမယ္ ေတြ ႔ရင္ ရွင္းျပခိုင္းရေတာ့ဘူးေပါ့.. ဟီးးး လကား ေနာက္တာ..ကဗ်ာေလး ခံစားသြားေၾကာင္း...။
း)

minn thuka said...

ညီမေလး....

ဖတ္သြားပါတယ္...

ခ်မ္းေျမ႕ပါေစ...။