February 21, 2010

ပစၥဳပၸန္ေပၚ..ရပ္ရင္း..ေတြး...

ေသျခင္းတရားဆိုတာ
မ၀တ္ဆင္ရေသးတဲ့ ၀တ္စံုတစ္စံုပါပဲ
ရွင္သန္ေနထိုင္ျခင္းကေတာ့
ဆာေလာင္မႈေတြဖိသိပ္ထည့္လာတဲ့
ခရီးေဆာင္အိပ္တစ္လံုး..ျဖစ္ေနခဲ့.......။

တျဖည္းျဖည္းနဲ႔
မာနဆိုတာေတာင္..
မိုး စား...
ေန စား..
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ဆိုတာလည္း
ဆိုက္ေဘးရီးယား သြား ရထားရဲ႔
ဥ ၾသ သံ ဆန္ လာ ေပါ့..

ဒီေန႔လဲ..စိတ္ကို တိုင္တစ္၀က္မွာ လြင့္ထူလို႔....

အခ်စ္ဆိုတာ..က
အနမ္းရွိမွပြင့္လို႔လွတဲ့ ႏွင္းဆီဖူးပါ......ကြယ္...
အလြမ္းအေဆြးဆိုတာလည္း..
နာတာရွည္အဖ်ားေသြး...ေတြပါပဲ...

ဒီလိုပါ..ပဲ..................
ေသြးေလလွည့္ပတ္မႈမညီညႊတ္တဲ့...
အေတြး..အာရံုေတြကလည္း.ေညာင္းရိလို႕..

အတိတ္ဆုိတာ..
ရြဲကုန္သည္..ဆံုးရံႈးသြားခဲ့တဲ့
ေရႊ ခြက္ အ ေဟာင္း တစ္လံုးလိုလို......
အနာဂါတ္ဆိုတာ အခ်ဥ္ေဖါက္စျပဳေနတဲ့
အိမ္မက္ အရိအရြဲေတြလိုလို........

ယံုၾကည္ခ်က္ဆိုတာကေတာ့
ေခ်ာင္းေမ်ာင္းလုပ္ႀကံသူ
အျမဲေစာင့္ၾကည့္ေနတဲ့
ဇာတ္လိုက္...တစ္ဦးျဖစ္ေနခဲ့.....

အင္း.......
ဒီေန႔လည္း...........

ဂ်င္းေဘာင္းဘီ၀တ္ကဗ်ာဆရာမတစ္ေယာက္
West Coast လမ္းမေပၚမွာ..
လမ္း ....ေလွ်ာက္....ဆဲ....။ ။


အိျႏၵာ (၁၈.၃.၂၀၀၉)

ကဗ်ာက နည္းနည္းေတာ့ ငံေနပါလိမ့္မယ္.းP ။
ခုခ်ိန္အထိလည္း တိုင္တစ္၀က္မွာလႊင့္ထူထားရတဲ့ စိတ္ေတြနဲ႔
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြက မရပ္မယ့္ရထားက ဥႀသသံလို မို႔ ဒီကဗ်ာေလး ထပ္တင္မိျပန္တယ္။

17 comments:

pandora said...

လာဖတ္သြားပါတယ္ ကဗ်ာဆရာမလွလွေလးရယ္

လင္းဒီပ said...

အလံတစ္ဝက္မွာ လြင့္ထူထားတဲ့စိတ္နဲ႕ ေရးထားတဲ့ကဗ်ာမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႕ေန႕ေတြကို ေတြ႕ရွိသြားပါတယ္ ။

loverstar said...

တူတူပါပဲ သမီးတို ့လည္းလမ္းေလ်ွာက္တုန္းပါပဲ...
west coast ေတာ့ဟုတ္ဘူး..Intarakeeree မွာ...:)

Ree Noe Mann said...
This comment has been removed by the author.
Moe Myint Tane said...

တစ္ေန႔ေန႔မွာေတာ႔ တိုင္ထိပ္ေရာက္ရမွာေပါ႔..
ေအာက္ဆီဂ်င္ထုထဲ ေမွ်ာ္လင္႔ခ်င္ေတြ၀ဲေန
သမွ် ဒီလမ္းမေတြဆက္ေလွ်ာက္ေနၾကရဦးမွာ ။


စိတ္၏ေစရာနာခံေလေသာ
မိုးျမင္႔တိမ္

kay said...

MRT ဘာလိုု႕ မစီးတာလည္း..း)

MANORHARY said...

ယံုၾကည္ခ်က္ဆိုတာကေတာ့
ေခ်ာင္းေမ်ာင္းလုပ္ႀကံသူ
အျမဲေစာင့္ၾကည့္ေနတဲ့
ဇာတ္လိုက္...တစ္ဦးျဖစ္ေနခဲ့.....

.....................................

Anonymous said...

အခ်စ္ဆိုတာ..က
အနမ္းရွိမွပြင့္လို႔လွတဲ့ ႏွင္းဆီဖူးပါ......ကြယ္...
အလြမ္းအေဆြးဆိုတာလည္း..
နာတာရွည္အဖ်ားေသြး...ေတြပါပဲ... :P

ဂ်င္းေဘာင္းဘီ၀တ္ကဗ်ာဆရာမ ဆိုတာ ဘီလိုမ်ိဳးေလးလည္းမတိ။

Sein Lyan Tun said...

အင္း..

ဒီေန႔လည္း....


ေယာင္လည္လည္နဲ႔

မေပ်ာ္တာကို ေပ်ာ္သလို အၿပံဳးေတြကို စက္ရုပ္ဆန္ဆန္ ပါးစပ္ထဲ

တပ္ဆင္ခဲ့...

ပ်ံ႕ လြင့္ ေန ေသာ ေတး ႏွင့္ က ဗ်ာ ၀ိ ညာ ဥ္ said...

ကၽြန္ေတာ္ေရာက္တယ္ ခင္ဗ်ားမရွိဘူး

ကၽြန္ေတာ္ေရာက္တယ္ ခင္ဗ်ားမရွိဘူး
ပစၥဳပၸန္ေပၚ ေတြးရပ္ရင္း
ကၽြန္ေတာ္ေရာက္တယ္ ခင္ဗ်ားမရွိဘူး
ေသျခင္းတရားဆုိတာ
မ၀တ္ဆင္ရေသးတဲ့ ကၽြန္ေတာ္ေရာက္တယ္ ခင္ဗ်ားမရွိဘူး ၀တ္စုံတစ္စုံပါပဲ
ဆာေလာင္မႈေတြ ရွင္သန္ေနထုိင္ျခင္း
ကၽြန္ေတာ္ေရာက္တယ္ ခင္ဗ်ားမရွိဘူး
စိတ္ကို တိုင္တစ္၀က္မွာ လႊင့္ထူလို႔.
အခ်စ္ဆုိတာ ကၽြန္ေတာ္ေရာက္တယ္
အနမ္းရွိမွ ပြင့္လုိ႕လွတဲ့ ခင္ဗ်ားမရွိဘူး ႏွင္းဆီဖူးပါ
အလြမ္းအေဆြးဆုိတာ ကၽြန္ေတာ္မရွိဘူး
ခင္ဗ်ားေရာက္တယ္ နာတာရွည္ အဖ်ားေသြးေတြ
အေတြးအာရုံေတြ ေညာင္းရိလုိ႕ ကၽြန္ေတာ္ေရာက္တယ္
ခင္ဗ်ားမရွိဘူး အတိတ္ဆုိတာ
အၿမဲေစာင့္ၾကည့္ေနတဲ့
ဂ်င္းေဘာင္းဘီ၀တ္ကဗ်ာဆရာမတစ္ေယာက္
ကၽြန္ေတာ္ေရာက္တယ္ West Coast လမ္းမေပၚ
ခင္ဗ်ားမရွိဘူး
လမ္း ေလွ်ာက္ ဆဲ။ ။

Mogok Thar said...

ဒီေန႔

ဘယ္လိုေန႔မ်ိဳးပါလိမ့္

ပစၥဳပန္ေပၚ ရပ္ေနရင္းမတ္တပ္က

အနာဂတ္ထဲ ေျခေခါက္လဲလိုက္

အတိတ္ေတြထဲ..ေျခလွမ္းေတြဆြဲလိုက္

ဘယ္ေတာ့မွ မရပ္ဘူးထင္ရတဲ့

ရထားတစ္စင္းကိုမွ...

ကို္ယ္က..ခရီးလိုက္ဖို႔ ဘူတာမွာေစာင့္ေနရသလိုလို...

အခ်စ္ဆိုတာ..က
အနမ္းရွိမွပြင့္လို႔လွတဲ့ ႏွင္းဆီဖူးပါ......ကြယ္...
အလြမ္းအေဆြးဆိုတာလည္း..
နာတာရွည္အဖ်ားေသြး...ေတြပါပဲ...
တဲ့လားးး.....

ဂ်င္းေဘာင္းဘီဝတ္ထားတဲ့ ကဗ်ာဆရာမကေတာ့

West Coast လမ္းမေပၚမွာ..

လမ္းေလွ်ာက္ဆဲ...
မေျပာင္းမလဲ.....လမ္းေလွ်ာက္ေနျမဲ...

emayarKhin said...

ဒုတိယံမိၾကိဳက္သြားပါတယ္...

မမသီရိ said...

ကဗ်ာေလး ရဲ႕ ေခါင္းစဥ္က ပစၥဳပန္မွာ ရပ္ရင္းေတြး..
ကဗ်ာေလး ရဲ႕ အဆုံး မွာေတာ့... West Coast လမ္းမေပၚ မွာ လမ္းေလွ်ာက္ေနတဲ့ဂင္းေဘာင္းဘီ ၀တ္ ကဗ်ာဆရာမေလး...

စိတ္ျပတင္းေပါက္ကေလး ကိုလွမ္းၾကည့္ေတာ့ တ၀က္ လႊင့္ထူထားတဲ့ အလံ နဲ႕... တဲ့...

အစစ အရာရာ အဆင္ေျပပါေစ ညီမေလး
ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ကဗ်ာေလး က ေတာ့ လွေနျမဲ

သိဂၤါေက်ာ္ said...

အင္း.. ေသျခင္းတရား ဆိုတာေတာ့ လူတိုင္း ဝတ္ရမယ့္ ဝတ္စံုတစ္စံုေပါ့..
မဝတ္ရခင္ စပ္ၾကား.. ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႕ ေလွ်ာက္သြားေနၾကတာေပါ့.

ဇြန္မိုးစက္ said...

မမေျပာတဲ့ ငံတယ္ဆုိတာ ဘာကုိဆုိလုိတာလဲ ေသခ်ာမသိေပမယ့္ ကဗ်ာကုိေတာ့ ေသခ်ာဖတ္ၿပီး ႀကိဳက္သြားတယ္။ း)

P.S. လခထုတ္ၿပီးရင္ မုန္႔၀ယ္ေကြ်းမယ္ေနာ္။ :D

Unknown said...

တိုင္ျမင့္ျမင့္ထူဖို႕ က်င္းနက္နက္တူးေနဆဲ။ နားမလည္တဲ့စကားေတြကို နားမေထာင္ခ်င္ နားမေယာင္ခ်င္လို႕ MP3 ကိုပဲနားဆို႕ (အဲေလ)နားေထာင္၊ အေမ့အိမ္ကို FFW၊ ႏွစ္ကိုယ္တူခ်စ္သမွ်ကိုလြမ္း အင္း----လြမ္းေနရတာပါပဲ အစ္မရယ္။

အိျႏၵာ said...

ငံတယ္ဆိုတာ ကဗ်ာအေဟာင္း ျပန္တင္တာ ေျပာတာဇြန္ေရ..ဆားခ်က္တယ္ေပါ့ ေမာ္ဒန္ ေမာ္ဒန္