***
တျငိမ့္ျငိမ့္ရင္ခုန္သံေတြက ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကို သိမ္သိမ္ေမြ႔ေမြ႔ ေမာင္းႏွင္သြားခဲ့တာ..
ႏို၀င္ဘာေတြထဲက ၂၆ ရက္ေျမာက္တစ္ေန႔တာဟာ..၀ါရည္ေရႊလဲ့လို႔
အဲဒီ့ေန႔ပြင့္တဲ့ ပန္းပြင့္တိုင္းက ပန္းႏုေရာင္ရနံ႔ေတြခ်ည္း သင္းထံုယစ္မူးေနခဲ့တယ္..။
လတ္ဆတ္ပ်ိဳျမစ္ေနတဲ့ႏုလံုးအိမ္ထဲမွာ အခ်စ္ဟာ ခ်က္ခ်င္း ဖူးငံုသီးပြင့္သြားခဲ့ေပါ့..
၀င္သက္ထြက္သက္ေတြကေတာင္ ခ်ိဳျမေနခဲ့တာမ်ားလား....
တိုးတိုးဖြဖြ ေလသံဖ်ဖ်ေလးေအာက္မွာ..အရွက္ကေလးတစ္ရွက္က မခို႔တရို႕ေခါင္းငံု႔လို႕
ငါ ခ်စ္ေနတာ သိတယ္မလား ဟင့္အင္း ဟင့္အင္း မသိဘူး..သြား
နင္ငါ့ကို ျပန္ခ်စ္မယ္ မဟုတ္လား..ဟင့္အင္း ဟင့္အင္း မသိဘူး..သြား..
******
အခ်စ္ဆိုတာ အသက္အရြယ္ရာသီ ေရခံေျမခံမွာ စိုးရိမ္ေရမွတ္အထိတက္တဲ့ ဒီေရ..တဲ့
အဲဒါ အိျႏၵာ့ကဗ်ာေတြထဲက ၀ါက်တစ္စေပါ့ေမာင္ရယ္..။
ငါ့ကေတာ့ အခ်စ္ျဖစ္စဥ္ေတြတိုင္းမွာ အျမဲတမ္း အေရးေပၚအေျခေနခ်ည္းေပါ့.
အခု သတိရျခင္းေတာင္ေျခမွာ လာလာေ၀ေနတဲ့ ျမဴႏႈင္းကဘယ္ဘ၀က အခ်စ္ေၾကြးျဖစ္လိမ့္မွာပါလဲ
ကိုယ္က ကိုယ့္စိတ္ကိုယ္ ႀကိဳးလိုက်စ္ျပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကို တုတ္ေႏွာင္ေနျခင္းမွာ..ေပ်ာ္ရႊင္လို႔
ကိုယ္က ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေဘာင္ခတ္ျပီး ကိုယ့္သက္ျပင္းနဲ႔ကိုယ္ ဆင္းရဲတြင္းနက္လို႔
ကိုးႏွစ္ကိုးမိုးနဲ႔ ကို္းႏွစ္ကိုးမိုးေနာက္က ေနာက္ထပ္ ကိုးႏွစ္ကိုးမိုး.....
အခ်စ္နဲ႔ျမဲခဲ့တဲ့ တြဲလက္ေတြထဲမွာ...အခ်စ္ျပီးရင္ ေနာက္ထပ္ေခတ္အစားဆံုးက အခ်စ္ပဲျဖစ္ေနခဲ့ၾကတယ္...
အခ်စ္ဆုိတာ အနမ္းရွိမွ ပြင့္လို႔လွတဲ့ ႏွင္းဆီဖူးပါကြယ္တဲ့
အဲဒါလည္း အိျႏၵာရဲ့ ကဗ်ာေလးတစ္စပါပဲ..။
*********
အခုဆုိ
" An empty street , An empty house , A hole inside my heart , I’m all alone .
The rooms are getting smaller "
ဆိုတဲ့သီခ်င္းစာသားမ်ိဳးကို ကုိယ္က မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္နားေထာင္ေနမိျပီး
" Morning, just another day Happy people pass my way Looking in their eyes "
ဆိုတာမ်ိဳး ျဖစ္ေနခဲ့ရင္ေတာ့ ၾကားရာအရပ္က ေျပးထြက္ခ်င္ေနမိတတ္တယ္.။
အခုဆို
ကိုယ္ အသိမွတ္မဲ့ ညည္းေနမိတဲ့ သီခ်င္းစာသားေတြက
"ဟိုး..အေ၀းမွာေနတဲ့အခါ မ်က္၀န္းေတြထဲ မင္းပဲျမင္ ျပန္ဆံုႏိုင္ဖို႔ ေန႔ရက္ကေလးေတြ မေရာက္ေသးခင္" ဆိုတာမ်ိဳးေတြပဲျဖစ္ေနခဲ့ပါေပါ့.
သိလားေမာင္..
"ေကာင္းကင္ဆီထိုးပ်ံလိုက္တဲ့ ေတာင္ပံဖ်ားက ဗ်ာပါရေတြက အစ
ေျမျပင္ဆီလွမ္းေမွ်ာ္ၾကည့္လိုက္တဲ့ မ်က္၀န္းအစံုက မ်က္ရည္ပူေတြ အလည္
ေလထုထဲပဲ့တင္ရိုက္သြားတဲ့ ႏႈတ္သီး၀က ရင္ကြဲနာသံအဆံုး
အားလံုးဟာ
တည္ျငိမ္ရဲရင့္ေနခဲ့တယ္.."
ဆိုတဲ့ ကဗ်ာမ်ိဳးကို ဘယ္သူမွမၾကားေအာင္ တိုးတိုးေလးရြတ္ဆိုေနတတ္တဲ့ ခံစားလြယ္သေလာက္ ေခါင္းသိပ္မာတဲ့ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ဟာ...
ကိုယ့္ေရြးခ်ယ္မႈေတြထဲက ကိုယ့္အလူးအလဲ က်ဆံုးခန္းေတြ အေၾကာင္းကိုလည္း သူ႔ဘာသာ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတတ္ခဲ့တာပါေလ..။
************
အခ်စ္နဲ႔ထြက္တဲ့ေဒါသေတြက ၾကည္ျပာေရာင္ေတြခ်ည္းေပါ့ ပန္ဒိုရာ..
သီးစံုကုလားဟင္းနဲ႔ ငါးဖယ္ေအာင္းငပိေကာင္ေၾကာ္ႀကိဳက္တာကလြဲလို႔ ဘယ္ေနရာမွ မတူညီၾကတဲ့ ကုိယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ဟာ..
တစ္ေယာက္ရယ္ေမာသံမွာ တစ္ေယာက္ေဒါမနသေတြက အေငြ႔ပ်ံလို႔
တစ္ေယာက္ေျခသံနဲ႔ တစ္ေယာက္ ခရီးဆက္ခဲ့ၾကတာ ခုထိေပါ့...
***************
တိုးတိတ္ဆိတ္ျငိမ္ေနတဲ့ အခန္းငယ္ေလးထဲမွာ ကိုယ္က အလြမ္းဆိုတာနဲ႔ လက္ပြန္းတတီးမေနရဲပါဘူး။ တမ္းတစိတ္ေတြကို မ်က္ႏွာသာေပး အေရာမ၀င္ရဲခဲ့ဘူး...
ငါက ဒီစာကိုေရးရင္း မ်က္ရည္က်မေနပါဘူးလို႔ နင့္ကို ညာေျပာလိုက္တဲ့ အခါ
နင္က သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ရိႈက္ျပီး ယံုခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနေပးလိုက္ပါဦးေနာ္..
ျပန္ျမင္ေယာင္ၾကည့္လိုက္စမ္းပါ့..ေမာင္
ဟိုးးးက်န္ခဲ့တဲ့ ၁၂ ႏွစ္ ႏို၀င္ဘာလက
ဖူးပြင့္ခ်ယ္ရီလို ကဗ်ာဆရာေပါက္စ က႑မွာ...
သူ႔ကဗ်ာေလးပါလာလို႔ ထားစရာမရွိ ၀မ္းသာေပ်ာ္ရႊင္ေနတဲ့ ကေလးမေလးကိုေလ
သူက "အခ်စ္၆ႏွစ္ျပည့္ " တဲ့...ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ ဒီလို ေရးစပ္ခဲ့ဖူးတယ္..။
******************
အခ်စ္ ၆ ႏွစ္ျပည့္
တကယ္ဆို
တိုးတိုးေသြ႕ေသြ႔မက္ခဲ့ရတဲ့အိမ္မက္ငယ္ေလးပါ။
တစ္ေနရာရာက....ေငးရီေစာင့္ေမွ်ာ္ရင္ခုန္ေနတာကလြဲလို့
ဒီ့ထက္ပိုႏိုင္ပါမလား ေတြးရင္ေတာင္ၾကည္ႏူးမၾကည့္ရဲခဲ့..။
တကယ္ဆို
ေမွ်ာ္လင့္လွ်က္မယံုၾကည္၀့့ံတဲ့ စကားတစ္ခြန္းပါ
လြင့္ေျမာလႈပ္ခတ္ရလြန္းစြာ မ်က္ရည္လဲ့လဲ့ ေပ်ာ္၀င္ရူးသြပ္သြားတာကလြဲလို့
လိုခ်င္တပ္မက္လြန္းပါလ်က္ လက္ခံပိုင္ဆိုင္ဖို႕ အစိုးရိမ္ပိုခဲ့။
တကယ္ဆို
ဒီ့ထက္ေလးျမတ္နက္ရႈိင္းစရာမရွိေတာ့တဲ့ စိတ္ခံစားမူပါ
အဲဒီေနာက္ထပ္
ဘာကိုမွမလိုခ်င္ေတာ့တဲ့ျပည့္စံုကံုလံုေနျခင္းမွာ
ႏွုိင္းတုယွဥ္ခိုင္းစရာ စကားစုရွာေဖြရာမဲ့မဲ့ ျမတ္ႏိုးကိုုးကြယ္ခဲ့။
ေက်းဇူးတင္မိတယ္
အာယုတစ္ကပ္လံုးေနာက္တစ္ေယာက္ မရွိႏိွုင္သူ
ကိုယ့္၀ိညာဥ္တို႔ ရႊင္ျမဴးရာ ေကာငး္ကင္ဘံုျဖစ္သူ
ကိုယ္ညနက္ေတြမွာ လ၀န္းရႊန္ရႊန္းသာႏိုင္သူ
ကိုယ့္ဦးကင္းအထက္နားမွာ
တည္ၾကည္ေအးခ်မ္းစြာ ခံ့ထည္သူ
ျမတ္ႏိုးၾကင္နာစြာဦးေဆာင္သူ
ခ်စ္ခင္တမ္းမက္စြာယုယသူ
ဘယ္အရာနဲ႔မွ မလဲႏွိုင္ပါဘူး ေက်းဇူးတင္တယ္ေလ.။
ေမာင္ေရ
နိဗၺာန္မ၀င္ခင္စပ္ၾကား
အႏုညက္ဆံုးအတြင္းသား စိတ္သ႑န္မွာ
တစ္ေယာက္တည္းက ႏွစ္ေယာက္စလံုးအျဖစ္
ႏွစ္ေယာက္စလံုးက တစ္ေယာက္တည္းအျဖစ္
ခၽြင္းခ်င္မရွိထပ္တူညီမႈေတြ
အစူးနစ္ဆံုးသစၥာတရားေတြ
တစ္လံုးတစ္၀တည္းေသာ ေမတၱာဓာတ္ေတြနဲ႕
အေသသပ္ဆံုးေႏွာင္ငင္သြားၾကမဲ့
နတ္ေရးတဲ့ဖူးစာဖက္ေပါ့ကြယ္ .။ ။
အိျႏၵာ
( ခ်ယ္ရီမဂၢဇင္း ၁၉၉၉ခုႏွစ္ ၊ ႏို၀င္ဘာလ)
(၂၆.၁၁.၁၉၉၂ မွ ၂၆.၁၁.၂၀၁၀) အထိ ၁၈ႏွစ္တာကာလ ခ်စ္ျခင္းမ်ားျဖင့္ အမွတ္တရ..။
အိျႏၵာ
တျငိမ့္ျငိမ့္ရင္ခုန္သံေတြက ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကို သိမ္သိမ္ေမြ႔ေမြ႔ ေမာင္းႏွင္သြားခဲ့တာ..
ႏို၀င္ဘာေတြထဲက ၂၆ ရက္ေျမာက္တစ္ေန႔တာဟာ..၀ါရည္ေရႊလဲ့လို႔
အဲဒီ့ေန႔ပြင့္တဲ့ ပန္းပြင့္တိုင္းက ပန္းႏုေရာင္ရနံ႔ေတြခ်ည္း သင္းထံုယစ္မူးေနခဲ့တယ္..။
လတ္ဆတ္ပ်ိဳျမစ္ေနတဲ့ႏုလံုးအိမ္ထဲမွာ အခ်စ္ဟာ ခ်က္ခ်င္း ဖူးငံုသီးပြင့္သြားခဲ့ေပါ့..
၀င္သက္ထြက္သက္ေတြကေတာင္ ခ်ိဳျမေနခဲ့တာမ်ားလား....
တိုးတိုးဖြဖြ ေလသံဖ်ဖ်ေလးေအာက္မွာ..အရွက္ကေလးတစ္ရွက္က မခို႔တရို႕ေခါင္းငံု႔လို႕
ငါ ခ်စ္ေနတာ သိတယ္မလား ဟင့္အင္း ဟင့္အင္း မသိဘူး..သြား
နင္ငါ့ကို ျပန္ခ်စ္မယ္ မဟုတ္လား..ဟင့္အင္း ဟင့္အင္း မသိဘူး..သြား..
******
အခ်စ္ဆိုတာ အသက္အရြယ္ရာသီ ေရခံေျမခံမွာ စိုးရိမ္ေရမွတ္အထိတက္တဲ့ ဒီေရ..တဲ့
အဲဒါ အိျႏၵာ့ကဗ်ာေတြထဲက ၀ါက်တစ္စေပါ့ေမာင္ရယ္..။
ငါ့ကေတာ့ အခ်စ္ျဖစ္စဥ္ေတြတိုင္းမွာ အျမဲတမ္း အေရးေပၚအေျခေနခ်ည္းေပါ့.
အခု သတိရျခင္းေတာင္ေျခမွာ လာလာေ၀ေနတဲ့ ျမဴႏႈင္းကဘယ္ဘ၀က အခ်စ္ေၾကြးျဖစ္လိမ့္မွာပါလဲ
ကိုယ္က ကိုယ့္စိတ္ကိုယ္ ႀကိဳးလိုက်စ္ျပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကို တုတ္ေႏွာင္ေနျခင္းမွာ..ေပ်ာ္ရႊင္လို႔
ကိုယ္က ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေဘာင္ခတ္ျပီး ကိုယ့္သက္ျပင္းနဲ႔ကိုယ္ ဆင္းရဲတြင္းနက္လို႔
ကိုးႏွစ္ကိုးမိုးနဲ႔ ကို္းႏွစ္ကိုးမိုးေနာက္က ေနာက္ထပ္ ကိုးႏွစ္ကိုးမိုး.....
အခ်စ္နဲ႔ျမဲခဲ့တဲ့ တြဲလက္ေတြထဲမွာ...အခ်စ္ျပီးရင္ ေနာက္ထပ္ေခတ္အစားဆံုးက အခ်စ္ပဲျဖစ္ေနခဲ့ၾကတယ္...
အခ်စ္ဆုိတာ အနမ္းရွိမွ ပြင့္လို႔လွတဲ့ ႏွင္းဆီဖူးပါကြယ္တဲ့
အဲဒါလည္း အိျႏၵာရဲ့ ကဗ်ာေလးတစ္စပါပဲ..။
*********
အခုဆုိ
" An empty street , An empty house , A hole inside my heart , I’m all alone .
The rooms are getting smaller "
ဆိုတဲ့သီခ်င္းစာသားမ်ိဳးကို ကုိယ္က မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္နားေထာင္ေနမိျပီး
" Morning, just another day Happy people pass my way Looking in their eyes "
ဆိုတာမ်ိဳး ျဖစ္ေနခဲ့ရင္ေတာ့ ၾကားရာအရပ္က ေျပးထြက္ခ်င္ေနမိတတ္တယ္.။
အခုဆို
ကိုယ္ အသိမွတ္မဲ့ ညည္းေနမိတဲ့ သီခ်င္းစာသားေတြက
"ဟိုး..အေ၀းမွာေနတဲ့အခါ မ်က္၀န္းေတြထဲ မင္းပဲျမင္ ျပန္ဆံုႏိုင္ဖို႔ ေန႔ရက္ကေလးေတြ မေရာက္ေသးခင္" ဆိုတာမ်ိဳးေတြပဲျဖစ္ေနခဲ့ပါေပါ့.
သိလားေမာင္..
"ေကာင္းကင္ဆီထိုးပ်ံလိုက္တဲ့ ေတာင္ပံဖ်ားက ဗ်ာပါရေတြက အစ
ေျမျပင္ဆီလွမ္းေမွ်ာ္ၾကည့္လိုက္တဲ့ မ်က္၀န္းအစံုက မ်က္ရည္ပူေတြ အလည္
ေလထုထဲပဲ့တင္ရိုက္သြားတဲ့ ႏႈတ္သီး၀က ရင္ကြဲနာသံအဆံုး
အားလံုးဟာ
တည္ျငိမ္ရဲရင့္ေနခဲ့တယ္.."
ဆိုတဲ့ ကဗ်ာမ်ိဳးကို ဘယ္သူမွမၾကားေအာင္ တိုးတိုးေလးရြတ္ဆိုေနတတ္တဲ့ ခံစားလြယ္သေလာက္ ေခါင္းသိပ္မာတဲ့ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ဟာ...
ကိုယ့္ေရြးခ်ယ္မႈေတြထဲက ကိုယ့္အလူးအလဲ က်ဆံုးခန္းေတြ အေၾကာင္းကိုလည္း သူ႔ဘာသာ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတတ္ခဲ့တာပါေလ..။
************
အခ်စ္နဲ႔ထြက္တဲ့ေဒါသေတြက ၾကည္ျပာေရာင္ေတြခ်ည္းေပါ့ ပန္ဒိုရာ..
သီးစံုကုလားဟင္းနဲ႔ ငါးဖယ္ေအာင္းငပိေကာင္ေၾကာ္ႀကိဳက္တာကလြဲလို႔ ဘယ္ေနရာမွ မတူညီၾကတဲ့ ကုိယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ဟာ..
တစ္ေယာက္ရယ္ေမာသံမွာ တစ္ေယာက္ေဒါမနသေတြက အေငြ႔ပ်ံလို႔
တစ္ေယာက္ေျခသံနဲ႔ တစ္ေယာက္ ခရီးဆက္ခဲ့ၾကတာ ခုထိေပါ့...
***************
တိုးတိတ္ဆိတ္ျငိမ္ေနတဲ့ အခန္းငယ္ေလးထဲမွာ ကိုယ္က အလြမ္းဆိုတာနဲ႔ လက္ပြန္းတတီးမေနရဲပါဘူး။ တမ္းတစိတ္ေတြကို မ်က္ႏွာသာေပး အေရာမ၀င္ရဲခဲ့ဘူး...
ငါက ဒီစာကိုေရးရင္း မ်က္ရည္က်မေနပါဘူးလို႔ နင့္ကို ညာေျပာလိုက္တဲ့ အခါ
နင္က သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ရိႈက္ျပီး ယံုခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနေပးလိုက္ပါဦးေနာ္..
ျပန္ျမင္ေယာင္ၾကည့္လိုက္စမ္းပါ့..ေမာင္
ဟိုးးးက်န္ခဲ့တဲ့ ၁၂ ႏွစ္ ႏို၀င္ဘာလက
ဖူးပြင့္ခ်ယ္ရီလို ကဗ်ာဆရာေပါက္စ က႑မွာ...
သူ႔ကဗ်ာေလးပါလာလို႔ ထားစရာမရွိ ၀မ္းသာေပ်ာ္ရႊင္ေနတဲ့ ကေလးမေလးကိုေလ
သူက "အခ်စ္၆ႏွစ္ျပည့္ " တဲ့...ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ ဒီလို ေရးစပ္ခဲ့ဖူးတယ္..။
******************
အခ်စ္ ၆ ႏွစ္ျပည့္
တကယ္ဆို
တိုးတိုးေသြ႕ေသြ႔မက္ခဲ့ရတဲ့အိမ္မက္ငယ္ေလးပါ။
တစ္ေနရာရာက....ေငးရီေစာင့္ေမွ်ာ္ရင္ခုန္ေနတာကလြဲလို့
ဒီ့ထက္ပိုႏိုင္ပါမလား ေတြးရင္ေတာင္ၾကည္ႏူးမၾကည့္ရဲခဲ့..။
တကယ္ဆို
ေမွ်ာ္လင့္လွ်က္မယံုၾကည္၀့့ံတဲ့ စကားတစ္ခြန္းပါ
လြင့္ေျမာလႈပ္ခတ္ရလြန္းစြာ မ်က္ရည္လဲ့လဲ့ ေပ်ာ္၀င္ရူးသြပ္သြားတာကလြဲလို့
လိုခ်င္တပ္မက္လြန္းပါလ်က္ လက္ခံပိုင္ဆိုင္ဖို႕ အစိုးရိမ္ပိုခဲ့။
တကယ္ဆို
ဒီ့ထက္ေလးျမတ္နက္ရႈိင္းစရာမရွိေတာ့တဲ့ စိတ္ခံစားမူပါ
အဲဒီေနာက္ထပ္
ဘာကိုမွမလိုခ်င္ေတာ့တဲ့ျပည့္စံုကံုလံုေနျခင္းမွာ
ႏွုိင္းတုယွဥ္ခိုင္းစရာ စကားစုရွာေဖြရာမဲ့မဲ့ ျမတ္ႏိုးကိုုးကြယ္ခဲ့။
ေက်းဇူးတင္မိတယ္
အာယုတစ္ကပ္လံုးေနာက္တစ္ေယာက္ မရွိႏိွုင္သူ
ကိုယ့္၀ိညာဥ္တို႔ ရႊင္ျမဴးရာ ေကာငး္ကင္ဘံုျဖစ္သူ
ကိုယ္ညနက္ေတြမွာ လ၀န္းရႊန္ရႊန္းသာႏိုင္သူ
ကိုယ့္ဦးကင္းအထက္နားမွာ
တည္ၾကည္ေအးခ်မ္းစြာ ခံ့ထည္သူ
ျမတ္ႏိုးၾကင္နာစြာဦးေဆာင္သူ
ခ်စ္ခင္တမ္းမက္စြာယုယသူ
ဘယ္အရာနဲ႔မွ မလဲႏွိုင္ပါဘူး ေက်းဇူးတင္တယ္ေလ.။
ေမာင္ေရ
နိဗၺာန္မ၀င္ခင္စပ္ၾကား
အႏုညက္ဆံုးအတြင္းသား စိတ္သ႑န္မွာ
တစ္ေယာက္တည္းက ႏွစ္ေယာက္စလံုးအျဖစ္
ႏွစ္ေယာက္စလံုးက တစ္ေယာက္တည္းအျဖစ္
ခၽြင္းခ်င္မရွိထပ္တူညီမႈေတြ
အစူးနစ္ဆံုးသစၥာတရားေတြ
တစ္လံုးတစ္၀တည္းေသာ ေမတၱာဓာတ္ေတြနဲ႕
အေသသပ္ဆံုးေႏွာင္ငင္သြားၾကမဲ့
နတ္ေရးတဲ့ဖူးစာဖက္ေပါ့ကြယ္ .။ ။
အိျႏၵာ
( ခ်ယ္ရီမဂၢဇင္း ၁၉၉၉ခုႏွစ္ ၊ ႏို၀င္ဘာလ)
(၂၆.၁၁.၁၉၉၂ မွ ၂၆.၁၁.၂၀၁၀) အထိ ၁၈ႏွစ္တာကာလ ခ်စ္ျခင္းမ်ားျဖင့္ အမွတ္တရ..။
အိျႏၵာ
