July 30, 2010

ေသေနတဲ့ နာရီ



တကယ္ဆို ဒီပန္းခ်ီကားကို သူအဆံုးသတ္သင့္ေနျပီ..။
ပိတ္ေလွာင္ေနတဲ့ အခန္းက်ဥး္ထဲမွာ သူက ေသေနတဲ့ နာရီပံုတူကို ဆြဲေနတာ ဘယ္ေလာက္ၾကာျပီလဲ..
အျပင္ကိုသူေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္မိျပန္တယ္
္ၾကယ္အေၾကြေတြျပည့္သိပ္ေနတဲ့လမ္းမက အေမွာင္ထဲမွာပံုသ႑န္မပ်က္လဲေလ်ာင္းအိပ္စက္ေနတုန္း..။

လေရာင္၀ါး၀ါးမွာ အရိပ္ေတြ တေစၦလို ရွိေနၾကတုန္းလား...

တိမ္ေတြဟာ ဓူ၀ံၾကယ္ကိုေတာ့ဖံုးအုပ္မပစ္ႏိုင္ဘူးေသခ်ာတယ္လို႔ ေတြးမိျပန္ေတာ့
သူအသက္ရူလို႔ေကာင္းလာသလိုပဲ..။

ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို သူ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ပုဒ္ဆာလာတယ္
ေနာက္ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာနည္းနည္းနဲ႕အေႏြးဓါတ္တစ္ခုဆာလာတယ္
ေနာက္..ၾကည္လင္ေနတဲ့ အလင္းေပ်ာက္တစ္ေပါက္ေလာက္
ေနာက္ အနံ႔ေတြမပါတဲ့ ေလသန္႔စစ္စစ္ ေလျပည္တစ္ေ၀ွ႔ေလာက္
ဟုတ္တယ္ သူတကယ္ကိုဆာေလာင္ေနခဲ့ျပီ...

ဆာေလာင္ျခင္းဟာေစ့ေစ့စပ္စပ္ၾကည့္ေလ နာက်ည္း၀မ္းနည္းဖြယ္ရာေကာင္းေလပါပဲ
ဆာေလာင္ျခင္းဟာ စိတ္ေတြကို တဆတ္ဆတ္ထိုးဆိတ္ေနတဲ့ ငွက္ဆိုးတစ္ေကာင္ရဲ႕ႏႈတ္သီးပဲ
ဆာေလာင္ျခင္းဟာ ေသြးေတြကိုတပြက္ပြက္ပူျခစ္လာေစႏိုင္တဲ့ ေမာင္းႏွင္အားပဲ

သူ႔အရိုးထဲ ခိုက္ခိုက္တုန္မတတ္ အလြမ္းေတြ က်ဥ္စက္တက္လာတဲ့အခါ
သူဟာ ပန္းခ်ီကားရွိရာကို ဆာဆာေလာင္ေလာင္ႀကီးမ်က္ႏွာမူမိလိုက္တယ္
ေသေနတဲ့ နာရီေပါ့..အဲဒီ့ပန္းခ်ီကား..ဟာ။။

+++++++++++++++++++++

သူ႔ဆံပင္ေတြဟာ ခါးသက္စရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ရွည္လ်ားေနခဲ့ေလာက္ေရာက္ေပါ့
ဆံပင္ေတြရွည္သလို ေနာင္တေတြမ်ားရွည္ထြက္လာခဲ့ေသးလား
မဟုတ္ပါဘူး ေနာင္တဆိုတာ အလြမ္းနဲ႔ျငိဳးသူ႔ရန္ဖက္ပဲ
ဆံပင္ေတြရွည္သလို အလြမ္းေတြထိုးထိုးေထာင္ေထာင္ရွည္လာတာ

အိုးးးးးးးး

ဟိုးးးးးေ၀းေ၀းက ရထားဥၾသဆြဲလိုက္သံလား
ရထားဘီးေတြခရီးေတြကို စီးျပီး တ၀ွီး၀ွီးလည္ပတ္ေနၾကလား
ရထားေခါင္းတြဲက အခိုးအေငြ႕ေတြေလထဲမွာ တိမ္မွ်င္ေတြလို တန္းေနမွာလား
ရထားဟာ အရွိန္နည္းနည္းေလွ်ာ့လိုက္ျပီလား
ရထားျပတင္းမွာ လက္ျပေနသူေတြရွိသလား
ရထားဟာ ဘူတာဆီကို နီးကပ္လာျပီလား
ဘူတာမွာ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းေတြကိုအစြမ္းကုန္တပ္ဆင္ထားတဲ့မ်က္၀န္းေတြ ေစာင့္ဆိုင္းေနျပီလား
ရထားဟာ ဘူတာေလးကိုေက်ာ္သြားျပန္ျပီလား

ရထားဘီးအၾကိတ္မွာ တသိမ္႔သိမ့္တုန္ခါေနတဲ့ သံလမ္းေတြရဲ႕ညည္းညဴသံဟာ
သိပ္ကို အဓိပၸါယ္ျပည့္၀တဲ့ေပးဆပ္နာက်င္ျခင္းေတးသြား..ပဲ

သူ႔အရိုးထဲ ခိုက္ခိုက္တုန္မတတ္ အလြမ္းေတြ က်ဥ္စက္လာျပန္ျပီ..။

++++++++++++++++++++++++++

အဲဒီ့ ပန္းခ်ီကားဟာ ေသေနတဲ့ နာရီပဲ...

ပန္းခ်ီကားရဲ႕ေနာက္ခံကို သူက အနက္ေရာင္ကိုေရြးခ်ယ္ခဲ့တယ္

ဟုတ္တယ္....အနက္ေရာင္ ပိန္းပိတ္ေနတဲ့ အနက္စစ္စစ္အေရာင္ပါ
အဲသလိုပိန္းပိတ္ျခင္းအနက္ေရာင္ထဲမွာ နာခံရိုက်ိဳးျခင္းေတြပါေနတယ္
ေနာက္..အနိဌာရံုမ်ားစြာကို သပ္သပ္ေခ်ေခ် အႏွစ္ခ်ုပ္ျပထားလိုက္ျခင္းေတြပါေနတယ္
အို...ဘုရားသခင္ကို ယံုၾကည္ကိုးစားျခင္းေတြနဲ႔နက္ရိႈင္းတည္ျငိမ္ေနတဲ့ ၀ိḩာဥ္ေတြပါ ပါ၀င္ေနတာပါ
ၾသဇာအာဏာနဲ႔ စြမ္းရည္သတၱိ ေတြ သိပ္သည္းေမွာင္မိုက္ေနေစဖို႔
သူအနက္ေရာင္ကို ၀့့ံ၀ံ့စားစားေရြးခ်ယ္ပစ္ခဲ့တာေနမွာေပါ့
စြမ္းရည္သတၱိ စြမ္းရည္သတၱိ
အဲသလို တဖြဖြ ေရရြတ္လိုက္မိတာနဲ႔
သူ႔အၾကည့္ေတြက အျပာေရာင္ၾကယ္ေတြဆီေရာက္ကိုေရာက္သြားျပီ

သစၥာခံယူျခင္းသေကၤတေတြနဲ႔ အျပာေတြက ျပာေနၾကတာပါ..
အဲဒီ့မွာ သတၱ၀ါေတြေကာင္းက်ိဳးသယ္ပိုးစိတ္ေတြတစိမ့္စိမ့္ျဖာထြက္ေနခဲ့တာ
ေကာင္းကင္ႀကီးကို ကိုယ္စားျပဳထားတဲ့ အျပာကို
သမုဒၵရာႀကီးကိုကိုယ္စားျပဳထားတဲ့ အျပာကို
သူ႕ပန္းခ်ီကားထဲက ၾကယ္ေတြ ၾကယ္ေၾကြေတြ ရဲဲ႕အေရာင္အျဖစ္ရဲရဲ၀ံ့၀ံ့ေရြးခ်ယ္ ပစ္ခဲ့တယ္..

အျပာေတြဟာစြမ္းရည္ထက္ျမက္ၾကတယ္.. အျပာေတြဟာစြမ္းရည္ထက္ျမက္ၾကတယ္...
သူဒီလိုခပ္ျဖည္းျဖည္းေရရြတ္လိုက္မိတယ္....
ေနာက္ ခပ္ျမန္ျမန္ႀကီး..တရစပ္ ေရရြတ္ေနမိတယ္...

အျပာေတြဟာစြမ္းရည္ထက္ျမက္ၾကတယ္...အျပာေတြဟာစြမ္းရည္ထက္ျမက္ၾကတယ္...

ဒါေပမယ့္ ဒီေန႔လည္း..ပန္းခ်ီကားကို အဆံုးမသတ္ႏိုင္ျပန္ပါဘူး..။

++++++++++++++++++++++++++

သူအနီေရာင္ေဆးကိုစိတ္တိုင္းက်စပ္ေဖ်ာ္ေနမိတယ္
တျဖည္းျဖည္းအနီေရာင္ေတြဟာ သူ႕ႏွလံုးေသြးစက္ေတြလိုပဲ

ရုတ္တရက္မယံုနိုင္ေလာက္ေအာင္ေၾကကြဲေျခာက္ခ်ားလာတယ္

အနီေရာင္..အနီေရာင္ေတြ

အနီေရာင္ေတြဟာ ဆန္႔က်င္ဘက္ကို အလဲထိုးေအာင္ႏိုင္ျခင္းတဲ့
အနီေရာင္ဟာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေရာင္ျခည္ရဲ႕ အေငြ႔အသက္ေတြတဲ့
အနီေရာင္ဟာျပင္းထန္တဲ့ စိတ္လႈပ္ရွားထိခိုက္မႈကို အေပးႏိုင္ဆံုး ခ်စ္ျခင္းတရားေတြတဲ့

သူမ်ားထက္ခ်စ္တတ္သူေတြဟာ အႏုပညာသမားေတြျဖစ္ၾကတယ္
အႏုပညာသမားဆိုတာ သူမ်ားထက္ခ်စ္တတ္တယ္
အႏုပညာသမားဆိုတာ အရာရာကိုခ်စ္တတ္တယ္
အႏုပညာသမားဆိုတာ အရာရာကိုခ်စ္တတ္ျခင္း စိတ္၀ိဥာဥ္အတြက္ သူတို႔နွလံုးအိမ္ေတြကို အျမဲတမ္း.ရႈင္းလင္းသန္႕စင္ထားခဲ့ၾကသူေတြျဖစ္တယ္

သူဟာ ကၽြန္ေတာ္ဟာ သိပ္ခ်စ္တတ္တဲ့ အႏုပညာသမားတစ္ေယာက္ပါ
ကၽြန္ေတာ့ခ်စ္ျခင္းတရားေတြထဲမွာ အမွန္တရားက နံပါတ္စဥ္ တစ္ မွာပါခဲ့တယ္

အမွန္တရားကို ခ်စ္ခင္ျခင္းဟာ အမွားေတြကို ထိပ္တိုက္ရင္ဆိုင္ျခင္းစိန္ေခၚပြဲတစ္ခုေပါ့

စိတ္ခ် ကၽြန္ေတာ့္ခရီးက အမွန္တရားနဲ႔စခဲ့လို႔ အမွန္တရားနဲ႔ အဆံုးသတ္မွာပါ

မင္းသိပ္ေခါင္းမာတဲ့ ေကာင္ပဲကြာလို႔ ေဖေဖကမခ်ိတင္ကဲ ျမည္တမ္း ေၾကကြဲသြားေသးလား

ခ်စ္သူ႔ရဲ႕ နာက်ည္းအံႀကိတ္သံေတြ ပဲ့တင္ရိုက္ခတ္ေနျပီလား
ခ်စ္သူဟာ ဘယ္သူ႔ရာသီမွာ လွလွပပပြင့္ျပေနရတဲ့ ပန္းေလးတစ္ပြင့္ျဖစ္ေနခဲ့ျပီလဲ..

အေမ....အေမ...လို႕ သူ႔တမ္းတသံေတြကို ေနာက္ သူရဲ႕ ငိုေၾကြးျခင္းကို သူက သူ႕မ်က္ရည္ေတြနဲ႔မေပါ့ပ်က္ေစလိုဘူး....

နာရီေတြ...နာရီေတြ..နာတာရွည္အဖ်ားေသြးနဲ႔..ကေယာင္ကတမ္း..ညည္းညဴကိုက္ခဲေနတဲ့ နာရီေတြ..
ေနာက္....ေသဆံုးသြားၾကျပီျဖစ္တဲ့ နာရီေတြ....

အိုးးးး

သြားစမ္းးကြားးးးးးးဒီအနီေရာင္ေတြ..
သူအနီေရာင္ေဆးေတြကို ၾကမ္းျပင္ေပၚသြန္ေမွာက္က်ဲပက္ပစ္္လိုက္တယ္...။

++++++++++++++++++++++++++

သူဟာတကယ့္ကို အလြမ္းေတြနဲ႔ခိုက္ခိုက္တုန္ေနခဲ့ပါျပီ...

ဘာ..မွာမျမင္နိုင္တဲ့အရပ္ကိုေမွ်ာ္ၾကည့္ေနျခင္းဟာ အရာရာပဲ..

ဘာ..မွ မရွိတဲ့ ရႈေမွ်ာ္ခင္းေတြဟာ..အရာရာပဲ... အဲဒီ့အရာရာေတြကို စုစည္းထုတ္ပိုးျပီး သူဒီပန္းခ်ီခ်ပ္ကို အဆံုးသတ္ရပါလိမ့္မယ္...

ျဖစ္ခ်င္တိုင္းျဖစ္ေနတဲ့ ျဖစ္ခဲ့ ပ်က္ခဲ့ သမွ် အခင္းအက်င္းေတြကိုေရာစပ္ျပီး
သူက သမမွ်တေအာင္..အေရာင္ခ်ယ္ၾကည့္ရပါလိမ့္မယ္..

ဒီ့ထက္စိတ္ပ်က္ညစ္ညဴးဖြယ္ရာမရွိေတာ့တဲ့ ဆက္တင္ကိုသူက စုတ္ခ်က္ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းနဲ႔ သရုပ္ေဖၚၾကည့္ရပါဦးမယ္..

ဒီပန္းခ်ီကားခ်ပ္ရဲ႔ေကာင္းကင္ကို ေသြးျခည္နည္းနည္းဥေပးျပီး ဒီပန္းခ်ီကားခ်ပ္ရဲ႕ေထာင့္စြန္းမွာ ဆာေလာင္ျခင္းသစ္ပင္ကို ခရမ္းေရာင္ေတြနဲ႕စိုက္ပ်ိဳးရပါလိမ့္မယ္..

ေလထုထဲမွာ..အလြမ္းေတြ ထူထူသိပ္သိပ္၀ဲေ၀့ေနတာကို သူက ဒီပန္းခ်ီတစ္ခ်ပ္နဲ႔တင္.. သရုပ္ေပၚပီျပင္ေအာင္ နက္နက္ရိႈင္းရိႈင္း ေရးဆြဲရပါလိမ့္မယ္...

သူက သူ႔ဆံုးရံႈးျခင္းေတြရဲ႕ တန္ရာတန္ေၾကး နီးပါးအတိုင္း ဒီပန္းခ်ီကားကို ရင့္ရင့္ရိုင္းရိုင္း ေရးဆြဲရပါလိမ့္မယ္...

ဒီပန္းခ်ီကားထဲမွာ သူ႔ရဲ႕ေသေနတဲ့ နာရီကို အဓိက အသားေပးျပီး စူးစူးရွရွေရးဆြဲရပါလိမ့္မယ္..

ဒီပန္းခ်ီကားခ်ပ္ထဲမွာ ေလွာင္ပိတ္မြန္းၾကပ္ေနတဲ့ အခန္းအိုအိုတစ္ခုရဲ႔ ရန႔ံကို စနစ္တက်ေဆးေဖ်ာ္စပ္ျပီးေၾကေၾကကြဲကြဲ ေရးဆြဲရပါလိမ့္မယ္..

အစိမ္းေရာင္ေဆးေဖ်ာ္ခြက္ကို အေ၀းဆံုးမွာေရႊ႕ထားျပီး ဒီပန္းခ်ီကားကို သူက နာနာက်ည္းက်ည္း ေရးဆြဲရပါလိမ့္မယ္..

ေနာက္ အနာတရအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႕ ပံုသ႑န္ပ်က္ယြင္းစျပဳေနတဲ့ သူ႔ႏွလံုးသား ပံုတူတစ္ခု
ေနာက္..ဘယ္ေတာ့မွ..မက်က္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္..လိႈက္စားကိုက္ခဲေနခဲ့တဲ့ စိတ္ဒဏ္ရာေတြအားလံုးကို အႏုစိပ္သရုပ္ပါေအာင္ သူဆြဲျပရပါလိမ့္မယ္....

ဟုတ္တယ္... သူဆြဲရမယ္.....

သူက..ဒီပန္းခ်ီကားကို..ေရးဆြဲပုိင္ခြင့္တစ္ခုထဲ မိမိရရပိုင္ဆိုင္ထာခဲ့သူ..
သူက ဒီပန္းခ်ီကားခ်ပ္ထဲက သက္ျငိမ္ သရုပ္ေဆာင္

လက္စသတ္ရမယ္...
သူ ပဲ လက္စသတ္ရလိမ့္မေပါ့...ဒီပန္းခ်ီကားကို.....
ဒါေပမယ့္ ဒီေန႔လည္း..ပန္းခ်ီကားကို..အဆံုးမသတ္ႏိုင္ျပန္ပါဘူး..။

++++++++++++++++++++++++++

ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ဆို တာ ဘယ္ေတာ့မွမညိွဴးတတ္တဲ့ ပန္းေတြပါ...

ေကာင္းကင္မွာ ၾကယ္ေတြ မေရတြက္ႏိုင္ေအာင္.တလက္လက္လင္းပေနဆဲပါ..
ခုတိုက္ခတ္ေနတဲ့ ေလျပည္မွာ ၾကယ္နံ႔ေတြေတာင္ပါလာသလိုလို...

ယံုၾကည္ခ်က္ဆိုတာေနေရာင္မွာ တစ္ဖ်တ္ဖ်တ္လက္ျဖာေနတဲ့ ဓါးသြားတစ္လက္.

သစၥာတရားဟာ သိပ္ေၾကာက္စရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ ထက္ျမက္စူးရွတဲ့ လက္နက္..
ေသခ်ာတယ္..။

သူ႔ေသြးေတြ..တျဖည္းျဖည္း ေႏြးျမလာျပန္တယ္...

အေမွာင္ေတြဟာ အလင္းေရာင္ကိုအၾကားအလပ္မရွိလက္နက္ခ်စြန္႔ခြာသြားၾကသလိုမ်ိဳး
ေရာင္နီဟာလွလွပပကိုျဖာလင္းလာဦးမွာပါ...ေလ

အမွန္ေတြဟာ ရဲရင့္တဲ့ စစ္သူႀကီးတစ္ေယာက္ရဲ႕အားမန္တက္ၾကြမႈေတြနဲ႔..
အမွားေတြရဲ႔ကမ္းသိမ္းတိုက္ပြဲကို ဆင္ႏႊဲလိမ္းဦးမွာပါ..ေလ

သူ႔ခြန္အား အခ်ိန္ ဇြဲသတၱိ ခ်စ္ျခင္းတရားḩာဏ္ပညာ ယံုၾကည္ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႔ အရာရာ...
သူေပးဆပ္ခဲ့ရတဲ့ အရင္းအႏွီးေတြ မနည္းပဲ...။ နည္းမွမနည္းပဲ ။နည္းမွမနည္းပဲ ။

ဟုတ္တယ္....အမွန္တရားနင္းထားတဲ့အရပ္ဟာ..ေအာင္ေျမ..
သူ႔ေသြးေတြ..တျဖည္းျဖည္း ေႏြးျမလာျပန္တယ္...
ေသေနတဲ့ နာရီ ပန္းခ်ီကားကို...သူ......အဆံုးသတ္ရမယ့္ေန႔....
တစ္ေန႔..ေန႔......
အလို..
ခုတိုက္ခတ္ေနတဲ့ ေလျပည္မွာ ၾကယ္နံ႔ေတြ..ေတာင္ပါလာသလိုပါလား.
.သူ႔ေသြးေတြ..တျဖည္းျဖည္း ေႏြးျမလာျပန္တယ္...

++++++++++++++++++++++++++

အင္းးးး ............................................. .......................

ဟိုးးးးးေ၀းေ၀းက ရထားဥၾသဆြဲလိုက္သံလား....
ရထားဘီးေတြ ခရီးေတြကို စီးျပီး တ၀ွီး၀ွီးလည္ပတ္ေနၾကလား...
ရထားေခါင္းတြဲက အခိုးအေငြ႕ေတြ ေလထဲမွာတိမ္မွ်င္ေတြလို တန္းေနမွာလား ရထားဟာ အရွိန္နည္းနည္းေလွ်ာ့လိုက္ျပီလား...
ရထားျပတင္းမွာ လက္ျပေနသူေတြရွိသလား.......
ရထားဟာ ဘူတာဆီကို နီးကပ္လာျပီလား...

ဆာေလာင္ျခင္းဟာ ေသြးေတြကိုတပြက္ပြက္ပူျခစ္လာေစႏိုင္တဲ့ ေမာင္းႏွင္အားပဲ...

ဟုတ္တယ္... ေသေနတဲ့ နာရီေပါ့ အဲဒီ့ပန္းခ်ီကား..ဟာ

ဒါေပမယ့္ ....ဒီေန႔လည္း ဒီပန္းခ်ီကားကို အဆံုးမသတ္ႏိုင္ေသးပါဘူး..

ဒါေပမယ့္.. အမွန္တရား..နင္းထားတဲ့ အရပ္ဟာ...ေအာင္ေျမ..ပါ။

++++++++++++++++++++++++++

အိျႏၵာ
(၅.၁၀.၂၀၀၉)
(၂၀၁၀၊ ၾသဂုတ္လထုတ္၊ႏွလံုးအိမ္မဂၢဇင္း)


တင္ျပီးသား၀တၳဳေလးပါပဲ ။

အခု မဂၢဇင္း သရုပ္ေဖၚပံုေလးနဲ႔တြဲျပီး ထပ္တင္ေပးလိုက္ပါတယ္။

July 23, 2010

မိတၱဴ

ဒီလိုနဲ႔.....၀ါက်ဟာ
နက္ ေမွာင္ ေစး ထန္း လာ
ေအး ခဲ ကၽြတ္ ဆတ္ လာ...
ေျခာက္ ခန္း တိတ္ ဆိတ္ လာ

၀ါက်ထဲ က်ေသေနတဲ့ အသံေတြနဲ႔ ၀ါက်တစ္ခုလံုး ပုတ္ေဟာင္ညီႇေလာင္လာ..
၀ါက်က နတ္ဆိုးလက္ဖ၀ါးထဲက သတင္းစကားဆန္လာ
၀ါက်တည္ေဆာက္ပံုနည္းနာက စိတ္ေထာင္းကိုယ္ေၾကစနစ္အထိေျပာင္းလဲလာ

ဒီလိုနဲ႔ ၀ါက်မွာ အဓိပၸာယ္ေတြ ေရာေထြးရႈပ္ယွက္လာ
ဦးတည္ခ်က္ေတြ ေထြျပားေ၀၀ါးလာ...
ဒီလိုနဲ႔ ၀ါက်ဟာ သင္းကြဲပါဒျဖစ္လို႔လာ

ဒီလိုနဲ႔ပဲ ၀ါက်ဟာ သ႑န္ပ်က္ျခင္းအဆင့္လြန္အထိ
ယိုယြင္း ေရြ႕လ်ား ယိမ္းယိုင္လာ..

စိတ္ကို စိတ္နဲ႔ လုပ္ၾကံခံခဲ့ရ...

အဲ ဒီ့ ၀ါ က် ထဲ..
ေသမထူး ေနမထူး ဘာသာေဗဒနဲ႔
အနာတရမ်ား အရူးအမူးရွင္သန္တယ္..။


အိျႏၵာ
( ၂၂.၇.၂၀၁၀)

July 18, 2010

အာဇာနည္ဆိုတာ...

အာဇာနည္ေတြရဲ႕ သက္ေစာင့္ဓါတ္က သစၥာတရားပဲ..
အာဇာနည္ဆိုတာနဲ႔
ခန္႔ျငားလံုျခံဳတဲ့ အရိပ္က..အလိုလိုလႊမ္းျခံဳေပးလိုက္တယ္..

အာဇာနည္ဆိုတာ
ေအာင္နုိင္ျခင္း..ဒါမွမဟုတ္...တစ္စံုတစ္ရာအတြက္
ေပးေခ်လိုက္ၾကရတဲ့..အရင္းအႏွီး

အာဇာနည္ဆိုတာ
တိုင္းျပည့္နဖူးျပင္ေပၚက အမာရြတ္လည္းျဖစ္ခဲ့ေပါ့

အာဇာနည္ဆိုတာ..
ေျမာက္မ်ားလွစြာေသာ..ႏွလံုးအိမ္ အစုအေ၀းေတြထဲက
တညီတညႊတ္တည္း..ယိုစိမ့္ က်လာခဲ့တဲ့ ပညတ္ခ်က္

အာဇာနည္ဆိုတာ
မ်ိဳးႏြယ္ သို႔မဟုတ္..ႏိုင္ငံ...သို႔မဟုတ္...ယံုၾကည္ခ်က္..သို႔မဟုတ္..အားလံုးရဲ႔
အထြဋ္အျမတ္၀ိဥာဥ္တစ္ဆူ

အာဇာနည္ဆိုတာ ျငင္းပယ္မရနိုင္တဲ့ သမိုင္းေၾကာင္းေပၚက
အႏွစ္ခ်ဳပ္စာမ်က္ႏွာလည္းျဖစ္ခဲ့တယ္.

အာဇာနည္ေတြရဲ႕ရာဇ၀င္ဟာ
နာက်ည္းေၾကကြဲဖြယ္ရာ ဇာတ္၀င္ခန္းေတြနဲ႔...ခန္႔ျငားသိပ္သည္းလို႔

အာဇာနည္ဆိုတာ
ေျပာင္းလဲျခင္းတစ္စံုတစ္ရာကိုရည္သန္တဲ့
မီးဟုန္းဟုန္းေတာက္ ပဋိပကၡအၾကား...မားမားစြင့္စြင့္ ရပ္၀ံ့ သူ
အာဇာနည္ဆိုတာ ရဲ၀ံ့စြန္႔လႊတ္ႏိုင္ျခင္းရဲ႕ ဧကရာဇ္ တစ္ဆူပဲ

အာဇာနည္ဆိုတာ ျပည္သူ႔ေသြးကို သူ႕အသက္နဲ႔ေမာင္းနွင္ေပးသူေတြ..

အာဇာနည္ဆိုတာ အသက္ကိုခဲယမ္းလို သေဘာထားႏိုင္ၾကသူေတြ...

အာဇာနည္ဆိုတာ အဆံုးစြန္ စြန္႔လႊတ္နိုင္ျခင္းစြမ္းရည္ရွိသူေတြ...

အာဇာနည္ေတြမွာ
တစ္ဘ၀လံုးျဖန္႔ၾကည့္တာေတာင္
၀တ္စံုေကာင္းေကာင္း မရွိခဲ့ၾကဘူး...

အာဇာနည္ဆိုတာ...အမွန္တရားကိုကိုးကြယ္ျပီး
သူ႔လည္ဂုတ္ေပၚမိုးေနတဲ့ ဓါးသြားထက္
စိတ္ေတြေပၚက ဓါးအတြက္ စိုးေၾကာက္တတ္ခဲ့တာ....


အာဇာနည္ဆိုတာ.
..................................

အာဇာနည္ဆိုတာ.
ေသတာေတာင္မ်က္စိမပိတ္ႏိုင္ၾကသူေတြ...။ ။

အိျႏၵာ
(၁၉.၇.၂၀၀၉)

(က်ဆံုးေလေသာ အာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားအား ဤကဗ်ာျဖင့္ ဦးညႊတ္ကန္ေတာ့လ်က္....)

July 7, 2010

ကဗ်ာဆရာ ေတာအုပ္



စိမ္းလန္းစိုျပည္ေရး

အသက္ဓါတ္ ေတာတစ္အုပ္
လာျခင္းေကာင္းေသာ.... ႏုလံုးသားအမြန္မ်ား
တစ္ ရြက္ ျပီး တစ္ ရြက္ တစ္ ခက္ ျပီး တစ္ ခက္
တစ္ရက္ျပီးေတာ့တစ္ရက္ တစ္သက္ျပီးေတာ့ေနာက္တစ္သက္
ဘ၀အဆက္ဆက္ ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းေအးရိပ္ဆာယာကို
အႏုပညာနည္းနာနဲ႔ စိုက္ပ်ိဳးေ၀ျဖာ
ကဗ်ာ
ဆရာ
ေသရင္
သစ္ပင္ျဖစ္ျပီး က်န္ရစ္လိမ့္။



အိျႏၵာ
(၇.၇.၂၀၁၀)

"" A-G-M-P ၏ ကဗ်ာဆရာေတာအုပ္သစ္ပင္စိုက္ျခင္းစီမံခ်က္ကို ဂုဏ္ျပဳေရးဖြဲ႔ပါသည္။""

+++++++++++++++++++

ျမန္မာကဗ်ာဆရာမ်ားပူးေပါင္းလႈပ္ရွားမႈ အင္အားစု
( Action Group of Myanmar Poets ( A-G-M-P) ဆိုတဲ့ အမည္တစ္ခုနဲ႔
ျမန္မာျပည္မွာ ျမန္မာကဗ်ာဆရာေတြ ဦးေဆာင္တဲ့ အဖြဲ႕ေလးက
လူမႈေရးလုပ္ငန္းေတြ အႏုပညာလုပ္ငန္းေတြ လုပ္ေဆာင္ေနပါတယ္
အေသးစိတ္ကို "ဒီ ေနရာ"မွာၾကည့္ရႈႏိုင္ပါတယ္..။

July 4, 2010

ရင္ဖြင့္ဂါထာ



သံလြင္ခက္ေတြ စိုရႊမ္းေသာ ေဒသကို ေရြးၿပီး ကၽြန္မကို ၿမိဳ႕တည္ၾကၿပီေပါ့
ကၽြန္မရဲ႕ ဦးေခါင္းက ဆံပင္ေတြေတာင္ ေသြးေၿခဥ
အမွန္တကယ္ေတာ့ ကၽြန္မဟာ ၾကီးက်ယ္ခန္းနားစြာ သလင္းပန္းေတြပိုက္ေနတဲ့ ရုပ္တုတစ္ခု ၿဖစ္သင့္တယ္
ခ်စ္ၿခင္းေမတၱာကို အေၾကာင္းၿပဳၿပီး အဆိုအမိန္႔ေတြ လွပလြန္းေတာ့လည္း
ကၽြန္မ မကြယ္လြန္မီ ဘဝၿဖစ္စဥ္ဟာ ရိုးရိုးေလးနဲ႔ ---
စၾကဝဠာတစ္ဝွမ္းလံုးကို လႊမ္းမိုးထားခ်င္တယ္။

ထေနာင္းပင္ အကိုင္းအခက္ေတြ တစ္ခ်က္လႈပ္လိုက္ရံုနဲ႔
ေနလံုးထဲက ဗြမ္းကနဲ လြင့္စင္ထြက္က်လာမယ့္ ကၽြန္မဟာ
အလြန္ႏူးညံ့ယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႕ေသာ ဘီလူးတစ္ေကာင္ရဲ႕ ပုခံုးေပၚ
တစ္လွမ္းခ်င္း အရိပ္ၿဖစ္လုိက္ ႏို႔ႏွစ္ေရာင္ ရန႔ံၿဖစ္လုိက္
ကၽြန္မ ေခတ္ကို ခလုတ္တိုက္မိ မတတ္ပါပဲ။

ေလတိုက္ေလ ၿဖဴေလ တိမ္ေစ့မ်ား ၿငိမ္သက္
သားရဲ ေတာရိုင္းတိရစ ၦာန္ေတြက ကၽြန္မကို လံုလံုၿခံဳၿခံဳ ဖြက္ထားၾကၿပန္ၿပီ
စိတ္ေအးလက္ေအး ေက်ာက္စရစ္ခဲေလးေတြကို ပုလဲၾကိဳးနဲ႔သီကံုးရင္း
ၿပတင္းေပါက္မရွိတဲ့ ေကာင္းကင္ကို ကၽြန္မ ေငးၾကည့္ေနမိတယ္။
(ဗုဒၶေဂါတမကို ကၽြန္မ ေတြ႕ခ်င္လိုက္တာရွင္ )
ကၽြန္မ ရင္ခြင္နဲ႔ သစ္ပင္အားလံုး တဖ်တ္ဖ်တ္ လင္းခ်င္းသြားတယ္
ဂါထာတစ္ပုဒ္ကို ဝတ္ထားတဲ့ ကၽြန္မ တစ္ကိုယ္လည္း လဲၿပိဳလုလုယိုင္တိယိုင္တိုင္
ကၽြန္မ … ကၽြန္မ ပဒုမၼာ ၾကာရြက္ကေလးကို ကိုင္ထားပါရေစရွင္ ။

အို ကၽြန္မကို ႏွင္းေတြ ပက္ေနတာလား
မၿဖစ္ႏိုင္ဘူး ဒါ ကၽြန္မကိုယ္ေပၚ မိုးဖြားေတြ က်ေနတာပါ
သာယာတိုးညင္းေသာ ခ်မ္းစိမ့္စိမ့္ မိုးစက္ေၾကြသံေတြ
ကၽြန္မရဲ႕ ေၿခသံနဲ႔ တူလုိက္တာ ကၽြန္မရဲ႕ ေၿခသံနဲ႔ တစ္ေထရာတည္းပါပဲ။

မ်က္စိတစ္ဆံုး ၿမင္ေနရတဲ့ လေရာင္ကို ဆြဲခ်ီသြားေသာ ေတာင္တန္းမ်ား
ကၽြန္မ ေၿပးဝင္ႏိုင္ဖို႔ အဆင္သင့္ ဖြင့္ထားၾကပါရဲ႕
အခ်ိန္မတန္ေသးပါဘူးေလ ေဟာဟို အေရွ႕ယြန္းယြန္း ကမူေဘးနားမွာ
ကၽြန္မရဲ႕ ၿမစိမ္းေရာင္ ပဝါ ေနာက္ၿပီး ကၽြန္မရဲ႕ လိပ္ၿပာ

ေဒဝီ…
ၿပတင္းေပါက္တစ္ေပါက္ကို ကၽြန္မ ပိုင္ဆုိင္ရၿပီလို႔ မေရရာခင္
အဆုတ္တစ္ၿခမ္းနဲ႔ သစ္ပင္ထိပ္ ကၽြန္မ ေၿခစံုရပ္ၿပီး
သစ္သီးဝလံေတြကို မိုးေပၚ ပစ္တင္ဖို႔
ဘယ္ေတာ့မ်ားမွ တမလြန္ဘဝနဲ႔ ဆံုေတြ႕ရပါ့မလဲ။

မတမ္းတခ်င္ဘူး တမ္းတရင္
မိတကြဲ ဖတကြဲ ေရွးေဟာင္း အုတ္ခြက္ထဲက ကိႏၷရီေတြ ဒလိန္းထိုးေနပံုကၿဖင့္
ေက်ာက္တံုးေပၚ ဘုရားေက်ာင္း ပြင့္ေစတယ္ေနာ္
မခို႔တရို႕ ရယ္ေမာပစ္ဖို႔ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ကၽြန္မ ဟစ္ငိုလိုက္ခ်ိန္
ေသာင္ခံုေတြက ဆပ္သြားဖူး ၿဖစ္လိုၿဖစ္
ခရုခြံေတြက လည္တံု ၿဖစ္လိုၿဖစ္
ကၽြန္မ သတိလစ္မတတ္ ၾကည့္ေငးေနမိတယ္။
ကၽြန္မ ရင္အံုထဲက ငွက္ေတြ လန္႔ၿဖန္႔ ပ်ံထြက္သြားၾကပါ
သဘာဝအတိုင္း လြတ္လြတ္လပ္လပ္ လေရာင္ ရြာပါေစ
တြန္႔လိမ္ ေခြေခါက္ေနတဲ့ တိမ္ေအာ္သံကို ထုဆစ္မယ့္
မီးေတာက္မီးလွ်ံေတြလည္း အရည္ေပ်ာ္က်
ဘယ္လိုမွ ခ်ဳပ္တည္းမရေတာ့ေလာက္ေအာင္
ကၽြန္မရဲ႕ မေနာဓာတ္လည္း ကခုန္ ေပ်ာ့ေၿပာင္းသြားေတာ့မယ္။ ။


လံုမၿငိမ္းခ်မ္း
သရဖူ အမွတ္စဥ္ ၃၃ ၁၉၉၇



မမ မေနာ္ဟရီ႕ဆီကေန ကူးလာခဲ့တဲ့ ကဗ်ာေလးပါ.။
ေခတ္ေပၚကဗ်ာေခတ္ကို ျပန္ၾကည့္ရင္ ဆရာျငိမ္းေအးအိမ္ကိုင္ခဲ့တဲ့ သရဖူကဗ်ာေခတ္ဆိုတာ မွတ္ေက်ာက္ပါပဲ အဲဒီလို သရဖူကဗ်ာေခတ္မွာ
ေ၀ေနာ္ (ေခၚ) လံုမျငိမ္းခ်မ္းက ဒီလိုကဗ်ာမ်ိဳးေတြေရးခဲ့တဲ့ ကဗ်ာဆရာမ တစ္ေယာက္ပါ။
ဘ၀မွာ မာန ဆိုတာကို တစ္ခုတည္းၾကြယ္ပိုးၾကြယ္၀ရွိတဲ့ ကဗ်ာဆရာမတစ္ေယာက္ပါ
ဆရာေမာင္လင္းခက္ရဲ႕ ညီမ
ေသြးထဲမွာကိုက အႏုပညာေတြ ဓါတ္တစ္ခုအေနနဲ႔ ေပ်ာ္၀င္ေနခဲ့သူ...

အခု အဲဒီ့အႏုပညာေတြနဲ႔ အတူတူ ကင္ဆာ ဆဲလ္ေတြပါ ပ်ံ႕ႏွံ႕ေနခဲ့ျပီတဲ့....
ေသြးကင္ဆာ ဆိုတာ ဒီ ရိုးရိုးကုတ္ကုတ္ နဲ႔ ဘ၀ကို ေရဆန္လိုကူးေနရတဲ့ အႏုပညာသည္ အမ်ိဳးသမီးဆီကုိမွ ေရာက္လာခဲ့တယ္တဲ့

စိတ္မခံသာေအာင္ တုန္လႈပ္ေၾကကြဲလိုက္ရပါတယ္.။

ကၽြန္မနဲ႔အတူတူ "မလံုမ" ေနေကာင္းက်န္းမာလာေစဖို႔ ခံစားေနရတဲ့ ေ၀ဒနာေတြ ေလွ်ာ့ပါးသက္သာသြားေစဖို႔ ဆုေတာင္းေပးၾကရေအာင္လား..။