ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ ကယ္ရီေကးခ်ား

ကဗ်ာေတြ စာေတြ ေသေသခ်ာခ်ာ မေရးျဖစ္တာၾကာပါျပီ။ ၀တၳဳေလးေတြ ေရးမယ္ပ်ိဳးထားတာလည္း တစ္လံုးမွခ်မေရးျဖစ္ဘဲ အလုပ္ေတြမ်ားေနတာလိုလို ၊ေနမေကာင္းတာလိုလို၊ ကြန္ျပဴတာပ်က္တာလိုလိုနဲ႔

ကိုယ့္ကိုယ္ကုိ ဆင္ေျခေပးျပီး ေပကပ္ေနခဲ့မိပါတယ္..။
ေအာ္တဲ့သူေတြလည္း ေအာ္ေနၾကျပီမို႔ အခုခ်ေရးမိလိုက္တဲ့ကဗ်ာကို အခုပဲတင္လိုက္ပါတယ္. ကဗ်ာပူပူေႏြးေႏြးဆိုပါေတာ့..း)

##############################

ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ ကယ္ရီေကးခ်ား

တစ္ကိုယ္စာေလာက္ တိတ္ဆိတ္ၾကည့္ခ်င္တယ္
စိတ္တစ္ေခၚ အေမွ်ာ္အေ၀းအတိုင္း
အေတြးေတြ ေမာဟိုက္ႏြမ္းနယ္လို႔
အာရံုကို မီးမွိတ္ခ်ိန္အထိ အိပ္ေမြ႔မခ်ႏိုင္ခဲ့...

စကၠန္႔ေျခခ်လိုက္သံတိုင္း ျမည္ဟီးတုန္ခါ
အရုပ္ကိုႀကိဳးျဖတ္ထားသလို ခႏၶာက လဲေလ်ာင္းျငိမ္သက္
ရင္ခုန္သံအပ်က္ သံစဥ္နရီဆင္ဖိုနီမ်ား
ျဖစ္တည္မႈအေပၚမွာ ကန္႔လန္႔ျဖတ္မ်ဥ္းတစ္ေၾကာင္းရွိေနတယ္

ကဗ်ာျငိမ္းေနေတာ့ အခန္းက ပိုျပီး မဲေမွာင္လို႔
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ ကိုင္းဖ်ားကိုင္းနားမ်ား
တဂ်စ္ဂ်စ္ မွန္ျပတင္းကို ကုတ္ျခစ္ရိုက္ပုတ္ၾက
ေလထုထဲ အိမ္လြမ္းနာေတြ ဓါတ္ဖြဲ႔ေပါင္းစည္း....
"အ သက္ ရႈ ရ တာ မ ၀ ဘူး "
ဒါဟာ..သီဆိုညည္းညဴေနက်ေတးခ်င္းတစ္ပုဒ္ပဲ..

အေမွာင္ထဲ အလင္းေပါက္ေတြ က်ဲေတာက္လာျပီလား
ဖ်တ္ကနဲ တစ္ရက္စာအိုမင္းသြားတဲ့ မ်က္ႏွာက်
ဖ်တ္ကနဲ တစ္ရက္စာႏႈတ္ယူသြားတဲ့ အသက္ဓါတ္တရား
ရပ္ထားလို႔မရႏိုင္တဲ့ ရွင္သန္ပ်ံသန္းျခင္းထဲမွာ
အေတာင္ကို ရုတ္တရက္ ရုပ္ ၾကည့္ခ်င္လာတယ္...

၀င္ေလသိ ထြက္ေလသိ
ေရွ႕စိတ္ကို ေနာက္စိတ္က လိုက္လုိက္သိယံုတဲ့
ေမာဟနဲ႔သံသရာကို ကိုင္းကူးကိုင္းဆက္ပ်ိဳးမိခဲ့သမွ်
အျဖစ္မ်ား အပ်က္မ်ား.
အျဖစ္ အပ်က္မ်ား....
မေဖါက္မျပန္မွန္ကန္ေသာ ပရမတၱသစၥာတရား
အရုဏ္က်င္းတာေတာင္ အသိေတြ မလင္းႏိုင္ေသးဘူး.

ဘယ္ေလာက္အသစ္ထြက္မွာမို႔ မ်က္ႏွာသစ္မိျပန္တာလဲ..

ဖီးလိမ္းျပင္ဆင္
ဖက္ရွင္က်က်ဆင္ရင္ျပီးတဲ့ အခါ
ဒီကေန႔ စီးတဲ့ ဖိနပ္ေခၚရာအတိုင္း..
ဘ၀ကို ဒုန္း စိုင္း ထြက္ခဲ့မိျပန္ျပီ..။


အိျႏၵာ (၇.၈.၂၀၁၀)

(ကာတြန္းပံုေလးက ဆရာပိုပို ေကာက္ျခစ္ေပးခဲ့တာေလးပါ.။)