GITANJALI ဂီတဥၨလီ

ဂီတဥၹလီစာစုေတြထဲက ဒီကဗ်ာေလးက ကၽြန္မ အရမ္းႀကိဳက္တဲ့ ကဗ်ာေလးပါ
မၾကာခဏ ရြတ္ဆိုေနမိတတ္ပါတယ္..။
1913 ခုႏွစ္မွာ စာပႏိုဘယ္လ္ဆုရခဲ့တဲ့ ဘဂၤါလီကဗ်ာဆရာႀကီး Rabindranath Tagore (1861-1941) ရဲ႕ GITANJALI (Song Offerings) ကဗ်ာစုကို
1923 ခုႏွစ္မွာ စာပႏိုဘယ္လ္ဆုရခဲ့တဲ့ အိုင္းရစ္ ျပဇာတ္ေရးဆရာ William Butler Yeats (1865-1939) ကေန အဂၤလိပ္ဘာသာကို ဘာသာျပန္ေပးထားပါတယ္..။
ျမန္မာဘာသာကို တဂိုးစာပေဒသာစာအုပ္မွာ ဆရာႀကီး ေဒါက္တာေမာင္ျဖဴး ၊ ဆရာႀကီး ေဇာ္ဂ်ီနဲ႔ ၊ ဆရာႀကီး မင္းသု၀ဏ္တို႔က ဘာသာျပန္ေပးထားတာျဖစ္ပါတယ္..။
ဆရာျမသန္းတင့္ဘာသာျပန္ထားတဲ့ကဗ်ာေလးကိုလည္း Zephyr ကမွ်ေ၀ေပးတဲ့ အတြက္ ထပ္မံေ၀မွ်ေပးထားပါတယ္..။ ( ေက်းဇူးတင္ပါတယ္..ဇက္ )

" တစ္ေခါက္ေလာက္ျဖစ္ျဖစ္ ရြတ္ဆိုၾကည့္လိုက္ၾကပါဦး..။"

****************************************************************

GITANJALI (35)

Where the mind is without fear and the head is held high;
Where knowledge is free;
Where the world has not been broken up into fragments by narrow domestic walls;
Where words come out from the depth of truth;
Where tireless striving stretches its arms towards perfection;
Where the clear stream of reason has not lost its way into the dreary desert sand of dead habit;
Where the mind is led forward by thee into ever-widening thought and action---
Into that heaven of freedom, my Father, let my country awake.

Rabindranath Tagore
(William Butler Yeats)


****************************************************************
ဂီတဥၹလီ(၃၅) (လြတ္လပ္ေသာနိဗၺာန္)

အၾကင္ အရပ္၌
စိတ္သည္ ေၾကာက္ရြံ႕ျခင္း ကင္း၏
ႈဦးေခါင္းကိုလည္းမတ္မတ္ထား၏။

အၾကင္ အရပ္၌
အသိဥာဏ္ တရားသည္ လြတ္လပ္၏။

အၾကင္ အရပ္၌
ကိုယ္႔အခ်င္းခ်င္း က်ဥ္းေျမာင္းေသးသိမ္ေသာ
နံရံတံတိုင္း အကာအရံတို႕ျဖင္႔
ကမာၻေလာကၾကီးကို ပိုင္းျခားထားျခင္း ကင္း၏။

အၾကင္ အရပ္၌
ေျပာဆိုေသာ စကားတို႕သည္
သစၥာအနက္မွ စီးဆင္း ယုိထြက္၏။

အၾကင္ အရပ္၌ ေမာပန္းျခင္းမရိွေသာ ၀ီရိယသည္
၄င္း၏လက္ေမာင္းတို႕ကို
ျပည္႕စံုျခင္းရိွရာသို႕ ဆန္႕တန္း၏။

အၾကင္ အရပ္၌
သတိသမၼဇဥ္ စမ္းေရၾကည္သည္
ဓေလ႔ေဟာင္းတည္းဟူေသာ
ေျခာက္ေသြ႕သည္႕ သဲကႏၱာရ၌
လမ္းေပ်ာက္ျခင္းကင္း၏။

အၾကင္ အရပ္၌
အေတြးအယူ၊ အျပဳအမူတုိ႕ က်ယ္ျပန္႕ေအာင္
အဖသခင္သည္
စိတ္ဓာတ္ကို ဦးေဆာင္၏။

အဖသခင္
လြတ္လပ္ျခင္း နိဗၺာန္ရိွရာ ထိုအရပ္၌
ကြ်ႏု္ပ္၏ႏိုင္ငံသည္
ရွင္သန္ ႏိုးၾကားေစသတည္း။

ရာဘင္ျဒာနတ္တဂိုး
(ျမသန္းတင့္)

****************************************************************

ဂီတဥၹလီ(၃၅) (လြတ္လပ္ေသာနိဗၺာန္)

စိတ္က မေၾကာက္ဘဲႏွင္႔ ေခါင္းကို မတ္စြာထားႏုိင္ေသာအရပ္၌လည္းေကာင္း၊
ပညာသည္ လြတ္လပ္ရာ၌လည္းေကာင္း၊
ကမာၻကို က်ဥ္းေျမာင္းေသာ လူမ်ိဳးစုနံရံမ်ားျဖင့္ ေတာက္စိပ္ ပိုင္းျခားမႈ မရွိရာ၌ လည္းေကာင္း၊
စကားသည္ နက္ရႈိင္းေသာ သစၥာတြင္းမွ လာေသာအရပ္၌လည္းေကာင္း၊
မေနမနားေသာအားထုတ္မႈသည္ နိဗၺာန္သို႔ လက္လွမ္းေသာ အရပ္၌လည္းေကာင္း၊
ဆင္ျခင္မႈ ေခ်ာင္းေရသန္႔သည္ အက်င္႔ေဆြး သဲကႏၱာရ တြင္ခရီးလမ္းစ မေပ်ာက္ရာ၌ လည္းေကာင္း၊
စိတ္ကို အစဥ္ ျပန္႔ျပဴးေသာ ေတြးဆ ျပဳလုပ္မႈတို႔သို႔ အရွင္ေရွ႕ေဆာင္ရာ၌ လည္းေကာင္း၊
ထိုလြပ္လပ္ေသာနိဗၺာန္၌ ငါ တို႔ ၏ တိုင္း ျပည္ သည္ ႏိုး ၾကား ႏိုင္ ပါ ေစ သ တည္း..။

ရာဘင္ျဒာနတ္တဂိုး
(တဂိုးစာပေဒသာ ၊ ေမာင္ျဖဴး၊ ေဇာ္ဂ်ီ၊ မင္းသုဝဏ္)

****************************************************************

ေမတၱာျဖင့္

အိျႏၵာ

ေခတ္ကို ေအာ္ေခၚၾကည့္လိုက္မိတဲ့ ပဲ့တင္သံ

ငါတို႔ ေျခေထာက္က အျမစ္ေတြ ထြက္ေပၚလာတဲ့ အထိ
နဂါးေငြ႔တန္းဂလက္ဆီ တစ္နံတစ္လ်ား ေမွ်ာ္လင့္ရမ္းေရာ္လို႔ိ
တစ္ထစ္ျခင္း ေလွ်ာ့ခ်ေပးခဲ့ရေသာ ငါတို႔ ရဲရင့္ေရာင္ အမွန္တရားမ်ား
ဒီအေနအထား အတုိင္း ေန ေန ရတာၾကာေတာ့လည္း
ေနၾကာေတြ အျဖစ္ ဆက္လက္ဖူးပြင့္လိုက္ၾကတာေပါ့ကြာ..။

အေျခအေနက လက္ပမ္းက်ခ်ိန္မွာ လက္မတင္ေလး လက္တစ္လံုးျခားထားတာ
ဒီအေျဖထြက္ဖို႔အတြက္ဆို ဒီေလာက္ေပးဆပ္ဖို႔လိုပါ့မလား ေဟ့ေကာင္ေရ..
ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကို အီလက္ထေရာနစ္နဲ႔ ခလုတ္ႏွိပ္ရယူႏိုင္တဲ့ေခတ္ႀကီးထဲ
ငါတို႔ တက္ညီလက္ညီညံ့ခဲ့ၾကတဲ့ အေၾကာင္း DJ တစ္ပုဒ္ေလာက္ပြတ္ၾကည့္လိုက္ၾကစို႔..။

AD ဘယ္ႏွစ္ကေနဘယ္ႏွစ္အထိ ကာလအတိုင္းအတာ ဘယ္၍ဘယ္ေလာက္အၾကာ
စာမ်က္ႏွာ ႏွစ္ရြက္သံုးရြက္ျဖဳန္းတီးလိုက္တယ္ဆိုရင္ပဲ
ေခတ္ ဆိုတာ ဖ်တ္ကနဲဖ်တ္ကနဲ ၊ မလိုအပ္ရင္ ေက်ာ္ဖတ္သြားလို႔ရႏိုင္ေသးတယ္ေပါ့
ဗီလိန္ေတြ သရုပ္ေဆာင္ေကာင္းေလ ဇာတ္နာေလ
ေခတ္ရဲ႕နဖူးျပင္မွာ အညိဳအမည္းေတြ ထင္ေလဆိုယံုေလာက္ပါပဲ
ေအာင္ႏိုင္ျခင္း ရံႈးနိမ့္ျခင္း အတုန္႕အလွည့္ ရန္ေၾကြးရန္စ
တိုးတက္ ဆုတ္ယုတ္မႈအႏုပညာ ပဋိပကၡ ပရိယာယ္နဲ႔ နည္းနာဆိုတာေတြကလည္း
Dota Game ကစားနည္းေတြလို သည္းထိတ္ရင္ဖိုျပကြက္ေတြေလာက္ေပါ့..။

ငါတို႔ ေခတ္ကို ေနာက္ဘ၀အထိသယ္မသြားႏိုင္ပါဘူး
ငါတို႔ တစ္ေခတ္ထဲ ႏွစ္ခါလူျပန္ျဖစ္တဲ့အထိ ျပသဒါးမဆန္ေလာက္ပါဘူး
တစိ့မ္စိမ့္ ပူေႏြးယိုယြင္းေနတဲ့ ကမၻာႀကီးကို နည္းပညာေတြနဲ႔က်ားကန္လို႔
နည္းပညာပင္လယ္ျပင္ထဲ ငါတို႔ ျမဳတ္ခ်ည္ေပၚခ်ည္လူးလာဆန္ခတ္လို႔
ငါတို႔အိပ္မက္ေတြကို ငါတို႔ကိုယ္တိုင္ Create လုပ္ၾကည့္လိုက္တဲ့အခါ
ငါတို႔အနာဂါတ္ဆိုတာဟာ ငါတို႔ေသြးျပန္ေၾကာအတိုင္း နီ ရဲ ပူ ေႏြး ေန တာ ပါ...။

ငါတို႔ တစ္ၾကိမ္တစ္ခါ မွားယြင္းခြင့္ရရွိခဲ့မယ္ဆိုခဲ့ရင္
ငါတို႔ တိတိက်က် ေျခေျခငံငံ အမွန္အတိုင္း မွားၾကည့္လိုက္ၾကစို႕ ေဟ့ေကာင္ေရ.
ဒီ့ထက္ဆန္းက်ယ္လာဦးမယ့္ ေနာက္တစ္ေခတ္ဆိုတာထဲ
ကမၻာဟာ ရြာျပီးရင္ ဘာဆက္ျဖစ္လိမ့္ဦးမွာလဲ..
နည္းပညာေတြ ရင္သပ္ရႈေမာ ဆန္းၾကယ္တိုးတက္လာတဲ့ အခါ
လူသတ္နည္းေတြ ယဥ္ေက်းထက္ျမက္လာမယ္ေပါ့..

သင္
မနာက်င္ေစရဘူး တစ္စကၠန္႔အတြင္းျပာပံုအတိျဖစ္သြားယံုေလာက္ပါ။ ။


အိျႏၵာ(၁၈.၁၀.၂၀၁၀)

တေစၦ ေၾကာက္တတ္တဲ့ အနာ

ေခါင္းတလားထဲမွာ
တေစၦေတြ
က ခုန္.........

လမ္းကန္းေနတဲ့ ခ်ယ္ရီသားတုတ္ေကာက္ကေလးက
ခရီးေတြကို အငမ္းမရျဖစ္ေနသလိုမ်ိဳး...
ေသာ့တူနဲ႔တူတဲ့လူေတြက
ႏွလံုးသားေတြကို ဖြင့္ေဖါက္စစ္ေဆးသလိုမ်ိဳး....
ေကာင္းကင္ေပၚ တိမ္အတုေတြ ပစ္တင္ၿပီး
တစိမ္စိမ့္ ႐ြာသြန္းၿဖိဳးတဲ့ မိုးစိမ္းေတြက
နာတာ႐ွည္အဖ်ားေသြးေတြကို အရသာခံသလိုမ်ိဳး....

တေစၦေတြက ေခါင္းတလားထဲမွာ...က ခုန္ တယ္။

သင္ ပ်င္းရိတဲ့အခါ သမ္းေ၀လိုက္ပါ၊
သင္ အားငယ္တဲ့အခါ စစ္တုရင္ကစားပါ၊
သင္ ေၾကာက္႐ြံ႕တဲ့အခါ ေမတၱာသုတ္႐ြတ္ပါ၊

အထပ္ထပ္ ရစ္ေက်ာ့ခံေနရတဲ့ စီဒီဓါတ္သားမွာ
အသံေတြ ဂ်မ္းျဖစ္ေနသလိုမ်ိဳး...
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြေကာ့ၫႊတ္ေနတဲ့ ဆင္စြယ္ေရာင္မ်က္ေစာင္းေလးက
မိုးၾကိဳးမုန္တိုင္းကို ထိမ္၀ွက္ထားသလိုမ်ိဳး..
ပျခဳပ္ထဲက ေညာင္းေညာင္းရိရိ ေႁမြဆိုးတစ္ေကာင္ရဲ႕
သတိယတိုင္း ထထတိုက္တတ္တဲ့
အလမၼယ္ဆရာအတြက္ က်ိမ္စာလိုမ်ိဳး

ေခါင္းတလားထဲမွာ...တေစၦေတြက က ခုန္ တယ္။

သင္ စိတ္ညစ္ညဴးတဲ့အခါ ေတာင္တက္ေလ့က်င့္ပါ၊
သင္ လြမ္းဆြတ္လာတဲ့အခါ သစ္ပင္စိုက္လိုက္ပါ၊
သင္ ရယ္ေမာခ်င္တဲ့အခါ တေစၦကပြဲၾကည့္ပါ၊

သင့္ ဒုကၡအတိုအစေတြကိုေတာ့
ေရခဲ႐ိုက္ၿပီး သိမ္းထုပ္ပါ ။

ဒီကေန႔
တေစၦ စြန္႔က်ဲမယ့္...အိမ္မက္တစ္ဆုပ္တစ္ခဲနဲ႔
အဆာေျပရဦးမယ့္ ေန ၀င္ ဖ်ိဴး ဖ် မွာ
တေစၦ အသစ္၀တ္ဆင္လာမယ့္
ညေနခင္း ၀တ္စံုက ။ ဘာ ??!!!

ေျပာတယ္..
၃၁ ဘံုမွာ
လူ႕ျပည္က
ကတိေတြေဖါင္းပြလြန္းတဲ့ ၀ပ္က်င္းလို႔..။ ။

အိျႏၵာ
(မုဒိတာမဂၢဇင္း)

ေရးထားတာ ၾကာပါျပီ ၊ မုဒိတာမွာလည္း ပါခဲ့ပါေသးတယ္
ဆားခ်က္တာ မဟုတ္ပါဘူး
ျပန္တင္ခ်င္စိတ္ေပါက္လာလို႔ ျပန္တင္ေပးလိုက္တာပါ
ဖတ္ျပီးသားဆိုရင္လည္း တစ္ေခါက္ေလာက္ ထပ္ဖတ္ၾကည့္ပါဦး..။