January 23, 2010

ႏွလံုးသားေတြေႏြးေထြးရင္ ဒါဟာလည္း အိမ္



သံသရာက ထိန္းေက်ာင္းေပးခဲ့ေသာ ၀တ္မႈန္အခ်ိဳ မ်ား
အာရံုကို အာရံုခ်င္းခ်ိတ္ဆက္ယွက္သြယ္ထားလိုက္ ပံု
...........................
ဆန္းျပားတယ္.။

ေမတၱာနဲ႔ႏူးညံ့ေနတဲ့ စိတ္ခင္းကဗၺလာ
ေမတၱာနဲ႔ ေသြးေလလည္ပတ္မႈအေႏြး
ခံစားနားလည္ေပးနိုင္မႈခ်င္း ထံုကူးၾက

ေျဖရႈင္းထုေခ်စရာ ေလွ်ာက္လွဲခ်က္မရွိ
ေျဖရႈင္းထုေခ်စရာ ေလွ်ာက္လွဲခ်က္လည္းမလို
အက်ိဳးအေၾကာင္းညႊန္းဆိုျပျခင္း သက္ေသခံရာမရွိ
အက်ိဳးအေၾကာင္းညႊန္းဆိုျပျခင္း သက္ေသခံရာမလို
အလိုလို တိတိက်က် အညႊန္းခံ
အိပ္မက္ရုပ္ၾကြ တစ္ခု
ေန႔စာမ်က္ႏွာေတြေပၚ ဖ်တ္ကနဲကိုယ္ထင္ျပခဲ့ေပါ့
တစ္စိတ္တည္းတစ္၀မ္းတည္း သဒၶါတရားမ်ား
ဆက္ထံုးမ်ား
အျဖဴထည္အထူးျပဳ ပန္းခ်ီကားခ်ပ္မ်ား
ေႏွာင္တည္းခဲ့..
ၾကည္ႏူးခဲ့..

အလိုလိုဖြဲ႕တည္သြားတဲ အိမ္ေလးတစ္လံုးပါ
မမႀကီးရွိ
ညီမေလးေတြရွိ
ေမာင္ေလးေတြရွိ
သားငယ္ေလးလည္းရွိ

ႏွလံုးသားေတြအၾကားအလပ္မရွိေႏြးေထြးေနမႈက
အဲဒီ့ အိမ္ ေလးကို
သာယာနာေပ်ာ္ဖြယ္
ရယ္ေမာဂီတနဲ႔ခ်ည္း ထံုမႊန္းေမႊးပ်ံေစခဲ့တာ.

အႏုပညာသမားေတြပဲ..
အရာရာအႏုစိတ္ ျမတ္ႏိုးတတ္ၾကသလို
အရာရာတေျမ့ေျမ့ေၾကကြဲတမ္းတတတ္ၾကေတာ့

" မမ ေရ.."
တကယ္ဆို
တည္ျငိမ္ဖို႔ႀကိဳးစားေနရတဲ့
ကန္ေရမ်က္ႏွာျပင္လို ဘ၀မ်ိဳးရယ္ပါ..
ခုေတာ့
အလြမ္းေတြ သိုင္းသိုင္း၀ိုင္း၀ိုင္းဂယက္ထက်န္ခဲ့လို႔

အဲသလိုနဲ႔....

သံေယာဇဥ္ေပးသူေတြကို
သိပ္ခ်စ္စရာ
ရန္သူေတာ္စာရင္း သြင္းခ်င္ေနမိေပါ့။ ။



အိျႏၵာ

(၂၃.၀၁.၂၀၁၀)

၃၁.၁၂.၂၀၀၉ မွ ၁၁.၁.၂၀၁၀ အထိ မမ မေနာ္ဟရီ ၊ သား ေခတ္ေန ၊
ညီအမ ေမာင္ႏွမေတြနဲ႔ ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ေသာေန႔ရက္မ်ားကို လြမ္းဆြတ္စြာ


(ကဗ်ာေခါင္းစဥ္ကေတာ့ အဆိုေတာ္ ဓီရာမိုရ္ ရဲ႔ အလြန္ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ရေသာ အိမ္သီခ်င္းေတြထဲက အႀကိဳက္ႏွစ္သက္ဆံုးစာသားေလးကို အငွားယူသံုးမိပါတယ္)

22 comments:

မယ္႔ကိုး said...

မယ္ တစ္ :P

Ree Noe Mann said...

၂ ၂၂၂၂၂၂

Ree Noe Mann said...

၃၃၃၃၃၃၃၃၃၃၃၃၃

Ree Noe Mann said...

၄၄၄၄၄၄၄၄၄ ၄၄၄၄ ၄၄၄၄၄ ၄၄၄၄၄

Ree Noe Mann said...

မယ္ကို စခ်င္လို႕ ေကာ္မန္႕ေတြ မ်ားမ်ားလုပ္ယူလိုက္မိပါေၾကာင္း ဝန္ခံအပ္ပါသည္။

ကဗ်ာကို ဖတ္ျပီးရင္ထဲမွာတစ္မ်ိဳးျဖစ္သြားတယ္ မမေရ။


အလိုလိုဖြဲ႕တည္သြားတဲ အိမ္ေလးတစ္လံုးပါ
မမႀကီးရွိ
ညီမေလးေတြရွိ
ေမာင္ေလးေတြရွိ
သားငယ္ေလးလည္းရွိ

ႏွလံုးသားေတြအၾကားအလပ္မရွိေႏြးေထြးေနမႈက
အဲဒီ့ အိမ္ ေလးကို
သာယာနာေပ်ာ္ဖြယ္
ရယ္ေမာဂီတနဲ႔ခ်ည္း ထံုမႊန္းေမႊးပ်ံေစခဲ့တာ.

အႏုပညာသမားေတြပဲ..
အရာရာအႏုစိတ္ ျမတ္ႏိုးတတ္ၾကသလို
အရာရာတေျမ့ေျမ့ေၾကကြဲတမ္းတတတ္ၾကေတာ့

သံေယာဇဥ္ေပးသူေတြကို
သိပ္ခ်စ္စရာ
ရန္သူေတာ္စာရင္း သြင္းခ်င္ေနမိေပါ့။ ။

ဒီေလးပိုဒ္ေလးဖတ္ရတာ ေပ်ာ္သလိုလိုနဲ႔ ဝမ္းနည္းသြားတယ္။

ေမာင္ေလးရီနို

sweetpeony said...

ဟမ္... ဘယ္ေလာက္လုိ႔ေျပာရပါ့...
၅၅၅၅၅၅၅၅၅၅၅၅၅
ဟဲဟဲ...
ကိုရီႏိုေျပာသလုိ ေပ်ာ္သလုိလုိနဲ႔ ၀မ္းနည္းတာ...
ေတြ႔ျကဦးမွာပါေလ.... း)

မယ္႔ကိုး said...

မမရယ္...

အလြဲတကာ႔အလြဲမွာ မယ့္အလြဲက အနက္ဆံုးပါပဲ။

ျဖဳတ္ကနဲ
ျဖတ္ကနဲ
လြင့္ကနဲ
ကံသီၿပီးေရာက္ခဲ႕တဲ႔
ၾကင္နာမႈ တစိတ္တစ္ဖဲ႔ေလးကို
ပန္သီခြင့္မဆိုနဲ႔
ခူးခြင့္အခါေတာင္ မရခဲ႔ပါဘူး။

ရက္စက္ခံရသူပါ။
ဆိုးတဲ႔ဘဝပါ ဆိုကာ လက္ညိႈးပဲ
ထိုးရေတာ့မလား....

ထိရွလြယ္သူမို႔
ဒီလိုနဲ႔
ရင္တြင္းနာက ေသရာပါေတာ့မွာ။

မယ္႔ကိုး said...

ဒီဖက္က နက္ကက် ေနတုန္း မသူေတာ္တစ္ေယာက္ ၂၃၄ ေတြ ယူသြားေပါ့ :P

အိျႏၵာ said...

ခ်စ္ညီမေလး မယ္

ဘာေတြမ်ား အားငယ္ေနလည္းကြယ္...
အနာသိရင္ေဆးရွိတယ္..

တစ္ခုပဲ...

ဒဏ္ရာအတိမ္ အနက္ေသခ်ာဖို႔

Anonymous said...

း(

Sein Lyan Tun said...

ေနရစ္ခဲ့ေတာ့လို႔ ဆိုၿပီး သမင္လည္ၿပန္ မ်က္ရည္ေတြက်… သြားပါေတာ့ဆိုၿပီး တြဲထားတဲ့ လက္မၿဖဳတ္တာေတြကို ညီမွ်ၿခင္းေတြ ခ်ႀကည့္ရင္ အႀကြင္းက်န္ရစ္တာက တၿဖည္းၿဖည္းေလွ်ာ့သြားတဲ့ မာနေတြ၊ အတၱေတြ..

အမွန္ေတာ့ ပူေလာင္ၿခင္း တစနဲ႔ ေအးၿမၿခင္း တစ္ဝက္ေရာထားတာက ဒီသံေယာဇဥ္ေတြ…

မပိုင္ဘူး ဆိုေပမယ့္ ဆိုင္ေနရတဲ့ ဒီလို သံေယာဇဥ္ခ်စ္ၿခင္းေတြကို ဘယ္သူေတြက ေသသပ္က်နစြာ ပံုေသကားခ်ပ္ တစ္ခုလိုေရးဆြဲခဲ့တာလဲ..

တကယ္ဆို….

ငါက ခပ္အက္အက္ ဖန္ခြက္ထဲက အနည္က်ေနၿပီးတဲ့ ေရပါ…

မဲ့ျပံဳးေတြရဲ႕ ရုိက္ခ်က္ကုိ
ငါေက်ာေကာ့ေနေအာင္ ခံခဲ့ရေတာ့မွ
မ်က္ရည္စုိ႕တတ္တဲ့ ႏွလုံးသားဒဏ္ရာကိုမွ တယုတယ ေမြးၿမဴမိတာ… မဆန္းေတာ့ပါဘူး..


ေန႔ေတြကို လေတြက သယ္ေဆာင္ရင္း လေတြကို ႏွစ္ေတြက တိုက္စားသြားေနတယ္.. တကယ္ေတာ့ အားလံုးက သံေယာဇဥ္ အလြမ္းေတြႀကား ခရီးသြားရင္း အမုန္းကို တိုက္ခိုက္ေနတဲ့ ရန္သူစစ္စစ္ေတြ...

Mogok Thar said...

အဲဒီ အျဖဴေရာင္ၾကိဳးေတြနဲ႔
ေႏွာင္တည္းဖြဲ႕ေသာ အိမ္ကေလး
ေႏြးေထြးခဲ့တယ္
ၾကည္ႏူးခဲ့တယ္....
ေနာက္.. ခိုင္ျမဲခဲ့တယ္...

ေမတၱာနဲ႕ အုတ္ျမစ္ခ်...
ထာဝရ တည္ရစ္မဲ့ အဲဒီအိမ္ေလးထဲမွာ..
ခိုလႈံမိသူမ်ား.....
အထားအသို မညီမွ်တဲ့ဘဝမွာ...
တစ္ေနရာစီ ကိုယ္စီ....ခရီးဆက္ေနၾက
တမး္တမိတဲ့ အခ်ိန္တိုင္းမွာ....
ေအးျမတဲ့ အိမ္ကေလးရဲ႕တံခါးကေတာ့
ဖြင့္ဖို႔ ေသာ့လည္္းမရွိ.. ေသာ့လည္းမလို
ရင္ဘတ္ထဲကို ဝင္ၾကည့္တိုင္း
အလြမ္းေတြ အျပိဳင္းအရိုင္းနဲ႔
သိုင္းသိုင္းဝိုင္းဝိုင္း ၾကိဳလို႔...။

(ဒို႔ေတြ ခ်စ္ၾကတာ
ရန္သူေတြျဖစ္ဖို႔မွမဟုတ္တာေလ...

" ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္
ရန္သူစစ္စစ္ကိုလဲ ခ်စ္တယ္ " တဲ့ ..

မၾကီးရဲ႕ စာေလးလိုေပါ့
စစ္မွန္တဲ့ ရန္သူကိုေတာင္ ခ်စ္တတ္ႏိုင္တဲ့ ႏွလံုးသားက... စစ္မွန္တဲ့ သံေယာဇဥ္နဲ႔ ခ်စ္ၾကသူေတြကိုဆို...
ဘယ္ေလာက္ကို ခ်စ္ႏိုင္ၾကလိမ့္မလဲေနာ္......
လြမ္းေနရေပမဲ့ ေက်နပ္ၾကည္ႏူးစရာ။)

သတိတရနဲ႕ တေရးႏိုးထလာရင္း...
ကဗ်ာေလး ဝင္ဖတ္မိျပီး စိတ္ထဲရွိတာ အိပ္ခ်င္မူးတူး ခ်ေရးသြားပါတယ္...


အႏုပညာသမားေတြပဲ..
အရာရာအႏုစိတ္ ျမတ္ႏိုးတတ္ၾကသလို
အရာရာတေျမ့ေျမ့ေၾကကြဲတမ္းတတတ္ၾကေတာ့

(တမ္းတတတ္ေပမဲ့ မေၾကကြဲရဖို႔ေတာ့ လိုေသးတယ္။ ဆံုေတြ႕တဲ့အခိုက္မွာ ရင္ဘတ္တစ္ခုလံုးစာ မညာတမ္းခ်စ္ခဲ့ျပီး..... အေျခအေနအရ ခြဲခြာၾကရတဲ့အခါ အဲဒီ ရင္ဘတ္တစ္ခုလံုးစာ လြမ္းရင္း ေက်နပ္ေနဖို႔ပါပဲ... ႏွလံုးသား၊ စိတ္ဝိဥာဥ္ခ်င္း ေဝးကြာသြားတာကမွသာ ေၾကကြဲစရာပါေလ)။။။

ေမတၱာျဖင့္

ေဆာင္းယြန္းလ said...

သူတို႔မ်ားက်ေတာ့ ေပ်ာ္စရာၾကီး
မနာလိုၿဖစ္စရာၾကီးေနာ္....တို႔မ်ားက်ေတာ့ ကမၻာပတ္ခ်င္လို႔ေတာင္ ေလယာဥ္စရိတ္ကမရွိ ဗီဇာကမရွိနဲ႔

လင္းဒီပ said...

ကၽြန္ေတာ္ မပါလိုက္ရတဲ့ပြဲေလးကို ႏွေမ်ာတသစြာ ၾကည့္ျပီး ျပန္သြားပါတယ္ ။

လင္းဒီပ said...

ဓာတ္ပံုေလးေတြ သုတ္ သြားပါတယ္ ။
“ငါးမရ ေရခ်ိဳးျပန္” ဆိုသလိုေပါ့ ။ :P

ညီအကိုမ်ား said...

ေအာ္... တူတုိ႔ တိပ္ေက်ာ္ေနက်ဘာယား...
တုိ႔ ေတာ့ ေတာက္လုိ႔ မ၀ေတး၀ူး.... ေအာ္... ေအာ္... အာပ်ိဳၾကီးေရ... ေနာက္ တခါ ဧည့္ဒယ္လာရင္... အေနာ္ဒုိ႔ဂုိ... ဂ်ိဳေျဗာေနာ္...
မွာခ်ရာ ခ်ိတာေရးေဒြ... မွာခ်င္ႏို႔ဗာ...
အဲဘုိ႔... မွာ ေဂ်းခ်ိဳဂ်...
ေအ့...
ေအ့...
ေအ့...
(မွတ္ခ်က္.. ေလခ်င္တတ္ျခင္းျဖစ္ပါသည္...။)

တစ္အိမ္တည္းေန... အတူေသာက္ ... အေမွာက္... အတူရစ္ေနၾက... ခ်စ္ေသာ အမၾကီး ရဲ့ မေတြ႔ခ်င္ဆံုးေသာ ေမာင္ဆုိးေလးႏွစ္ေယာက္...
ဖုိးေမာင္၊ မုိးၾကယ္

MANORHARY said...

ၾကားေနက်အသံေတြၿပန္လွည့္လာတဲ့အခါ
အရာရာကို ထံုေပေပၿဖစ္ေနတဲ့ စိတ္က သိပ္မမွတ္မိခ်င္ေတာ့ဘူး
အဝါေရာင္ခပ္မြမြအသံတစ္ခုရဲ႕ အရသာကို
ၿပန္စဥ္းစားၾကည့္မိတဲ့အခါ ……… သစ္ေတာေတြကစိမ္းညိဳၿပလုိ႔
ငါတုိ႔ဘာကို ဖယ္ထုတ္ၿပစ္ၾကမလဲ
ေကာင္းကင္လားပင္လယ္လား သစၥာတရားလား
အရာအားလံုးဟာ အနားသပ္ထားတဲ့ ေငြလိုင္းေတြနဲ႔။


ဓါတ္ပံုေတြကို ဒီေန႔ထိၾကည့္ၿဖစ္ေနတုန္းပဲ
သစ္ရြက္ေတြကေတာ့ ခုန္ဆင္းသြားခဲ့ၾကၿပီ
အၿဖဴေရာင္ေမတၱာေတြအေၾကာင္းေၿပာၿပတဲ့အခါ
နားမလည္သူတခ်ိဳ႕ကို ခ်န္လွပ္ထားခဲ့လုိက္ပါ
အရာရာတိုင္းမွာ ထပ္တူက်ႏိုင္မွေတာ့
ကမၻာစစ္ေတြလည္း စဲေနလိမ့္မေပါ့ ..

အလြမ္းေတြက ဒီေန႔ထိ တတိတိတက္ေနတုန္းပဲ
အရိပ္ေတြကေတာ့ တိတိပပေနရာယူထားလုိက္ၾကၿပီ
ထိုင္ခံုနံပါတ္မလို ၾကိဳတင္ခ်ိန္းဆိုထားစရာမလို
ခြင့္ၿပဳခ်က္ အမွတ္မလို ႏႈတ္တစ္ရာ စာတစ္လံုးမလို
အလုိလိုကိုၿပီးၿပည့္စံုေနတဲ့ နားလည္မႈေတြနဲ႔
ကမၻာတစ္ခုၿဖစ္တည္သြားခဲ့တယ္ …

သံေယာဇဥ္ဆိုတာ တေငြ႕ေငြ႕ေလာင္တတ္တဲ့ ဖြဲမီးမ်ိဳးတဲ့လား
အပူေပးတတ္သူတိုင္း ရန္သူမဟုတ္ေၾကာင္း
သူ႔ကို ေၿပာၿပေပးပါ ………

MANORHARY said...
This comment has been removed by the author.
MANORHARY said...
This comment has been removed by the author.
ေႏြဆူးလကၤာ said...

က်ေနာ္ေတာ့္ အရိုးေရးတဲ အိမ္ကို ပိုႀကိဳက္တယ္ဗ်။

kay said...

သိပ္ခ်စ္စရာ..ရန္သူေတာ္ ေတြက..မ်ားမ်ားလာ...း)

ပံုုေတြၾကည့္ျပီး လန္႕သြားတာပဲ.. ဟိုုး ငယ္ငယ္က..ဗမာကားေတြမွာ.. ေမ်ာတာတိုု႕..သရဲေျခာက္တာတိုု႕ ဆိုု... အဲလိုု မ်ိဳးၾကီးေတြ နဲ႕ ေလ..မွတ္မိလား..း) ေသခ်ာ..ၾကည့္ေတာ့.မွ .အားလံုုး ေခ်ာ ေနၾကတာပါပဲလား..

အ႐ုပ္ကေလး said...

အိမ္... ဆိုတဲ့ စကားသံေတြ စာသားေတြ
ျမင္ရ ၾကားရရင္း
ေျဖမဆည္ႏိုင္တဲ့ ေ၀ဒနာအသိတစ္မ်ိဳးကို
၀မ္းနည္းျခင္း ၀မ္းသားျခင္းေတြနဲဲပဲ
ဖတ္သြားေတာ့တယ္ မႀကီးေရ ..

ေမာင္ငယ္ေလး
idulize(အ႐ုပ္ကေလး)