အၿပံဳးကအိတ္ေထာင္က ေဆာင္ဓါးကို လွစ္ျပလိုက္သလိုမ်ိဳး။
ကမ္းေပးလာတဲ့ ညာလက္ရဲ႕ ပထမဆံုး အံ၀ွက္မွာ
ယဥ္ေက်းမႈ အတုေတြ........
ကြၽန္မ မသိခ်င္ေယာင္ ေဆာင္တာကို
႐ွင္ မသိခ်င္ေယာင္ ေဆာင္လိုက္တယ္ ။
အဲဒီ့လို ခ်ိဳရီ၀င္းပ ေနရတာကိုလဲ
ေအာ့ႏွလံုးနာလြန္းလွပါၿပီ ....
ေတးခ်င္းေတြ အက္သံနဲ႕ ကြဲ႐ွတုန္ရီ လို့ ။
ေဟာဒီ့မွာ........
ညရဲ႕ ပုခံုးသားေတြ ညႊတ္က်သြားလုေအာင္
ရက္ေရာပစ္လိုက္ရတဲ့ ႐ႈိက္သံ အေသေတြ.......
႐ွင္ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ထားမွန္း...
ကြၽန္မ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ဦးေပါ့ .....။
အိႁႏၵာ
အင္ပါရာမဂၢဇင္းမွာ ညဉ့္သီခ်င္းဆိုျပီး. "သိပ္"တစ္လံုးျပဳတ္က်န္ခဲ့လို႔ ေဒါ ေတြခီး ခဲ့ရတဲ့ ကဗ်ာေလးပါ..။
ည ေလး စပ္စပ္ေမွာင္လာတာနဲ႔ အလွအပေတြျပင္ဆင္ျပီး..
ထြက္ထြက္သြားတတ္တဲ့ ကေလးမေလးကိုၾကည့္ျပီးေရးျဖစ္ခဲ့ပါတယ္..။
သူတို႔ၾကည့္ရတာေပ်ာ္ေနသလိုပဲ..။
ေပ်ာ္ေနပါ့မလား......
ေပ်ာ္ႏိုင္ပါ့မလား.......ေပါ့..
17 comments:
ကမ္းေပးလာတဲ့ ညာလက္ရဲ႕ ပထမဆံုး အံ၀ွက္...ဆိုတဲ့ စာသားေလး ဖတ္ရေတာ့...က်ေနာ္တို႔ေတြ ဒီကဗ်ာအေၾကာင္းေျပာၾကတုန္းက
အိမ္မက္ရွင္ေျပာတာေလး သတိရသြားတယ္.. အမရယ္... :D
ပက္ပက္စက္စက္ ခင္တဲ့...
မိုးေမာင္
"႐ွင္ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ထားမွန္း...
ကြၽန္မ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ဦးေပါ့"
အဲ႔ဒီစာသား အဓိပၸါယ္သိပ္ရွိတာပဲ.. တီတီအိျႏၵာ႔ကဗ်ာဆိုေတာ႔ ေကာင္းျပီးသားပါဗ်ာ..
ကၽြန္ေတာ္လည္း မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ျပီး ဖတ္သြားတယ္..(ရႈပ္ကုန္ျပီ..ဟီး)
သူတို႕ေတြ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနၾကတာကို မသိခ်င္ေယာင္ပဲ ေဆာင္ေနလိုက္တယ္..
ခင္မင္စြာ
လင္းဒီပ
ေကာင္းခ်က္ကေတာ့ ေျပာစရာမလိုေတာ့...
ျပတ္ရွသြားေစတဲ့ ကဗ်ာ တပုဒ္ပါပဲ...
ေကာင္းလိုက္တာအစ္မရာ....
ကၽြန္ေတာ္လဲ အဲလိုမ်ိဳးေလးအရင္ကတစ္ပုဒ္ေရးဘူးတယ္ဗ် ...
အစ္မေလာက္မေကာင္းတာအမွန္:P
အစ္မေရ..
ကဗ်ာေကာင္းတယ္ဗ်ာ..
တစ္ကယ္ပဲ အဖြဲ႕အႏြဲ႕ကလက္ဖ်ားခါသြားရေလာက္ေအာင္ပါပဲ။
စကားမစပ္ ေနေကာင္းရင္အသုုတ္လုုပ္ေၾကြး.. :)
ခင္မင္ေလးစားလ်က္
မိုုးၾကယ္
ခ်စ္တဲ့ မႀကီး..
႐ွင္ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ထားမွန္း...
ကြၽန္မ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ဦးေပါ့ .....။
တဲ့လား....
ေရးတတ္လိုက္တာ မႀကီးရာ..
ညြတ္က်သြားတယ္... ...
ခ်စ္ခင္ေလးစားလွ်က္..
ခင္ေလး
came and read ^-^
အၿပံဳးက
အိတ္ေထာင္က ေဆာင္ဓါးကို လွစ္ျပလိုက္သလိုမ်ိဳး။
ကမ္းေပးလာတဲ့ ညာလက္ရဲ႕ ပထမဆံုး အံ၀ွက္မွာ
ယဥ္ေက်းမႈ အတုေတြ........
ကြၽန္မ မသိခ်င္ေယာင္ ေဆာင္တာကို
႐ွင္ မသိခ်င္ေယာင္ ေဆာင္လိုက္တယ္ ။
အဲဒီ့လို ခ်ိဳရီ၀င္းပ ေနရတာကိုလဲ
ေအာ့ႏွလံုးနာလြန္းလွပါၿပီ ....
ေတးခ်င္းေတြ အက္သံနဲ႕ ကြဲ႐ွတုန္ရီ လို့ ။
ေဟာဒီ့မွာ........
ညရဲ႕ ပုခံုးသားေတြ ညႊတ္က်သြားလုေအာင္
ရက္ေရာပစ္လိုက္ရတဲ့ ႐ႈိက္သံ အေသေတြ.......
႐ွင္ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ထားမွန္း...
ကြၽန္မ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ဦးေပါ့ .....။
အႏၱရာယ္ေတြ ၿပြတ္သိပ္ေနတဲ့
အၿပံဳးမ်ိဳးေပါ့...
တစ္ေယာက္ရဲ့ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္မႈက အတု
တစ္ဦးရဲ့ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿခင္းက ဟန္ေဆာင္မႈ
ကမ္းလိုက္တဲ့ ညာလက္တစ္စံုမွာ
ေသြးေတြ တလေဟာခုန္ဆင္း
ရင္ခုန္သံအေသေတြနဲ႔ ေမွာင္ရီပ်ိဳးညေနခင္းမွာ..
ဒီလိုနဲ႔ ညဥ့္သိပ္သီခ်င္းတစ္ပုဒ္
စူးစူးရဲရဲ ဂီတထဲမွာ နစ္ၿမဳပ္ရင္း
စည္းကုန္ ဝါးကုန္တုန္ခါေနခဲ့ေပါ့
အရုဏ္ရဲ့ အခင္းအက်င္းမွာေတာ့
ေလာကၾကီးက သူ႔အတိုင္း...
ညီမရဲ့ကဗ်ာေလးကိုဖတ္ၿပီး ၾကိဳက္လြန္းလို႔
ခံစားတတ္သလိုခံစားၿပီး စိတ္ထဲေပၚလာတာေလးေတြ
ေရးသြားခဲ့ပါတယ္...
ခင္မင္လ်က္
"႐ွင္ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ထားမွန္း...
ကြၽန္မ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ဦးေပါ့"
တစ္ခါတစ္ရံမွာ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ရတာ အရင္းအႏွီး ၾကီးလြန္းပါတယ္
မၾကီးရာ..တစ္ခါတစ္ရံမွာေပါ႔...
ဒီကဗ်ာေလး ဖတ္ျပီး မာမီမိုးလိုဘဲဧရာ၀တီမွာေျပာ
ခဲ႔တာေလးေတြ သတိရသြားတယ္။
စိတ္၏ေစရာနာခံေလေသာ
မိုးျမင္႔တိမ္
ညီမေရ
ဒီဘေလာ႔ဂ္လာတိုင္း ေကာင္းလိုက္တာ ဆိုတဲ႔စကား မေရရြတ္ရဘဲ ျပန္သြားရတဲ႔ေန႔ကို မရွိေတာ႔ပါဘူးေလ။ ရင္ထဲက ေျပာတဲ႔စကားပါ။
ကၽြန္ေတာ့္ အၿမင္သက္သက္ပါ...၊။
တကယ့္ ကေဝလက္
ဒီကဗ်ာ ဒီထက္နဲနဲ ထပ္ရွည္ရင္ အရသာပ်က္သြားမလားပဲ..
အခုလို..ၿဖတ္ခ်လိုက္တာ
အရမ္းခံစားလို႔ေကာင္းသြားတယ္
ေရးတာ..ေတြးတာ ေတာ္ရံုတင္မဟုတ္
အၿဖတ္အေတာက္လဲေတာ္လိုက္တာ..
တကယ့္ကို..ေလးစားပါတယ္၊၊
ကဗ်ာေကာင္းတစ္ပုဒ္ကို ရင္ဘတ္ထဲ ထည့္သြားတယ္..။
အမေရ.... က်ေနာ္ေျပာဖို႔ မက်န္ေတာ့ဘူးဗ်ာ... ေျပာရင္လည္းေကာင္းမွာ မဟုတ္ေတာ့ ... မေျပာေတာ့ပါဘူးဗ်ာ...
လန္ထြက္ေနတာပဲ...
အဟီး...
ဖိုးေမာင္
မႀကီး ...
အေရာက္ေနာက္က်ေပမယ့္
ေနာက္ဆံုးပိတ္ အိတ္နဲ႕ လာလြယ္ခဲ့တယ္ ...
မႀကီး တီးခတ္နဲ႕ ညဥ့္သိပ္သီခ်င္းရဲ႕ ဂီတသံထဲ စီးေမ်ာၾကည့္ေတာ့ ...
အၿပံဳးတစ္ခုရဲ႕ ေအးစက္စက္အထိအေတြ႕ကို ေရးဖြဲ႕မႈက
ၾကယ္ေတြၾကားက လမင္းပဲ ...
အသိစိတ္ေတြထဲက လ်စ္လ်ဴ႐ႈမႈဟာ အမွန္တရားေတြနဲ႕
ဘ၀ရဲ႕ ရပ္တည္မႈေတြကို အမည္းေရာင္သုတ္လိုက္တယ္ ...
အဲအခါမွာ ည ျဖစ္ကေရာ ...
ဒုတိယအပိုဒ္ေလး ... ဧရာ၀တီမွာထိုင္ကတည္းက ရင္ထဲ ထိေနတာ
ခံစားလိုက္ရတာေလး ေျပာခ်င္လိုက္တာ အူကို ယားေနတာပဲ ...
အဲတုန္းက အျမည္းပဲ ခံစားလိုက္ရတာ ... အခုေတာ့ ေခြထားတဲ့ ခံစားမႈေပကို
ဆန္႕ျပလိုက္ေတာ့ ... ေပမွီေဒါက္မွီ အႏုပညာ ...
ဦးေႏွာက္ထဲက အသိကို ေခါက္ကနဲ ႀကိဳးျဖတ္လိုက္သလို ျပတ္က်သြားတာ ...
ကြဲ႐ွတုန္ရီေနတဲ့ မိန္းမပ်ိဳရဲ႕ မနက္ခင္းေတြအတိုင္းပါပဲ ...
ေႂကြေနတဲ့ ပန္းအေသေတြနဲ႕ အတူ လိုက္ေကာက္ခဲ့တဲ့ ႐ိႈက္သံတစ္တင္း
သူ႕မနက္ေတြကို ျမင္ေယာင္ေနမိ...
ကေလးမေလးရဲ႕ ညက နဂို႐ွိရင္းစြဲထက္ ပိုလို႕ မည္းေမွာင္ေနပါကလားဗ်ာ ...
(ဧရာ၀တီမွာ ထိုင္တုန္းက စေနာက္ေျပာခဲ့ေပမယ့္ မႀကီးရဲ႕ ကဗ်ာေတြကို အခ်ိန္ျပည့္ ေလးစားအားက်ေနရဲ႕ေနာ္ )
ခင္မင္ေလးစားမႈမ်ားနဲ႕
ေရွ႕က ႏွင္းဆီတင္ရထားမွာ ေငးေနတုန္္း ရွိေသးတယ္...။ က်ေနာ္တို႔ ဘာေၾကာင့္ ႀကိယာေတြကို ၄ လံုး ထပ္ သံုးၾကတာလဲ ဟင္..။ ဥပမာ... ခ်ဳိရီ၀င္းပ..လို၊ ကြဲရွတုန္ရီ..လိုမ်ဳိးေပါ့..။ ဒီလို ပံုစံမ်ဳိးက ေလးလံုးစပ္ေတြရဲ႕ ထင္ရွားတဲ့ ဟန္တစ္ခု..။ ဥပမာအလကၤာေတြ၊ နမိတ္ပံုေတြ၊ သေကၤတေတြ အသံုးမ်ားတဲ့ ေခတ္ေပၚကဗ်ာေတြထဲမွာ ဒီလို ေပါင္းစပ္သံုးေတာ့ ဘယ္လိုေလးလဲ မသိဘူး..။ အခုေနာက္ပိုင္း ကဗ်ာေတြက ပန္ခ်ီကားတစ္ခ်ပ္ကို ေျပာျပေနသလိုပဲ..။ ကဗ်ာရဲ႕ မူရင္းေက်ာရိုးက ပါးလြန္းေနတာကလည္း ျပႆနာတစ္ခု..။ အေၾကာင္းအရာ ပါးပါးေလးမွာ နမိတ္ပံုေတြနဲ႔ စကားလံုးေတြကို ပရိယာယ္မ်ဳိးစံု၊ တင္းၾကမ္းျပည့္ ထည့္သံုးထားေတာ့ ခရစ္စမတ္သစ္ပင္ ေသးေသးေလးကို ႁပြတ္ေနေအာင္ ဆြဲထားသလိုႀကီး..။ ခုေနာက္ပိုင္း ကဗ်ာေတြကို ဖတ္ရတာေလ...။ အစ္မ ကဗ်ာကို ေျပာတာ မဟုတ္ဘူးေနာ္...။ အဲဒါေၾကာင့္ ဖတ္ရတာ စိတ္ခံတြင္း မေတြ႔ဘူး...။ ၾကာၿပီ..။ တစ္ခါ (ဆရာ)ေအာင္ခ်ိမ့္တို႔၊ (ဆရာ)သုခမိန္လႈိင္တို႔ ေနာက္ပိုင္း ထြက္လာေတြၾကေတာ့လည္း ဖတ္ရတာ တစ္မ်ဳိးပဲ...။ ကဗ်ာဆရာကေတာ့ သူခံစားရသလို ေရးမွာပါပဲ..။ ေခတ္ကို ေဖာက္ထြက္လာတဲ့ ကဗ်ာမ်ဳိးေတြပဲ ဖတ္ခ်င္မိတယ္...။ အစ္မ.. ေခတ္ကို ေဖာက္ထြက္ႏိုင္ပါေစဗ်ာ..။
ကိုညီေဇ..
ေနာင္ႀကီးရဲ႕ ကြန္႔မန္႔ေတြ ဖတ္ရတာ.. ေနာင္ႀကီးရဲ႕ ကဗ်ာေတြအေပၚခံစားတတ္တဲ့ သဘာကိုျပေနသလိုပဲ။ ကဗ်ာခံစားမႈေတြမွာ စနစ္က်ၿပီး ေတာ္တာေတာ့ ေသခ်ာပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ကဗ်ာစာေမးပြဲစစ္ ဆရာတစ္ေယာက္နဲ႔ ပိုတူေနတယ္ဗ် း)။ လူဆိုတာ ကိုယ္အတၱနဲ႔ကိုယ္ပါပဲ၊ သို႔ေသာ္ျငားလဲ ကိုယ့္ရဲ႕ စာဖတ္အားကို ျပခ်င္ယံုနဲ႔ ကြန္႔မန္႔မွာ ထည္၀ါျပေနတာေတာ့ မလံုေလာက္ေသးဘူးဗ်ိဳ႕။ ကိုယ္တိုင္လဲ ဖန္တီးထားတဲ့ အႏုပညာေတြ ရွိေနမယ္ဆိုတာ ျငင္းမရပါဘူး။ ဒီေတာ့ ကိုညီေဇရဲ႕ အႏုပညာရပ္၀န္းေလး တစ္ခုကို က်ေနာ္တို႔ ျမည္းစမ္းၾကည့္ခ်င္တယ္ဗ်ာ..ေနာ။
အေျပာေတြေလ်ာ့ၿပီး အလုပ္နဲ႔ အႏုပညာေလာကမွာ ရပ္တည္မယ္ဆိုရင္ ခင္ဗ်ားက တကယ့္ေက်ာက္ေကာင္းတစ္ပြင့္ ျဖစ္ေနမွာပဲ။ ေျပာမယ့္သာ ေျပာရတယ္ က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ကေတာ့ ျမန္မာစာဖတ္တတ္လို႔ ဖတ္႐ံုသက္သက္ပါဆရာညီေဇေရ။
Post a Comment