July 2, 2009

လြတ္လမ္း

၁။
တိတ္ဆိတ္ျခင္းဟာ..တရြရြ ကုတ္ဖဲ့ေနတဲ့ လက္သည္းရွည္တစ္မ်ိဳးပဲ..။
တိတ္ဆိတ္ျခင္းတို႔..ေအာ္ေအာ္အုပ္အုပ္ရွိလြန္းလာတဲ့ အခါ
နားစည္ကမခံရပ္ႏိုင္ေအာင္နာက်င္လာခဲ့တယ္..။

ကိုယ့္အသက္ရူသံဟာ..ကိုယ္တိုင္အတြက္ ေသြးေလေခ်ာက္ခ်ားဖြယ္ရာ ဂီတတစ္မ်ိဳးေပါ့...။
ၾကာရင္.....ျဖစ္ပါေတာ့မလား....။
ၾကာရင္....
ၾကာရင္....
ၾကာရင္ေတြ ဘယ္ေလာက္ၾကာခဲ့ပါလိမ့္....။
ၾကည့္စမ္း..ဒီအခန္းက်ဥး္ထဲမွာ...အလူးလူးအလဲလဲ ေအာင္ျမင္ေနတယ္ဆိုတဲ့
မိန္းမတစ္ေယာက္တည္း
ေသြးေလေခ်ာက္ခ်ားဖြယ္ရာ ဂီတတစ္မ်ိဳးကို နားေထာင္ေနခဲ့ရတာ....
ဘယ္ေလာက္ၾကာျပီတဲ့...လဲ.........ကြယ္.။
----------------------------------------------------------
၂။
မခံမရပ္ႏိုင္ေတာ့တဲ့အဆံုး..တံခါးမႀကီးကို ဆြဲဖြင့္ပစ္လိုက္မိေတာ့..
ျဗဳန္းကနဲ လမ္းမတစ္ခုေတြ႔လိုက္ရတယ္..။

အိးု..လမ္းမ တစ္ခုပါပဲ....
ဟိုးအေ၀းႀကီးကို ေမွ်ာ္ၾကည့္လိုက္ႏိုင္တ့ဲ..
လမ္းဆံုးမွာ ဘာေတြရွိေနမလဲ ဆိုတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္အသစ္တစ္ခ်ိဳ႔ကို ေပးခ်င္ေပးႏုိင္ဦးမွာျဖစ္တဲ့..
ရင္ခုန္ယစ္မူးဖြယ္ရာ ေမွာ္ဆန္ဆန္ရန႔႔ံတစ္မ်ိဳးမ်ိဳးတသိပ္သိပ္ ပ်ံ႔လြင္ေနတဲ့...
အို သူမကို လွ်ာတစ္ေခ်ာင္းလို လိပ္ယူမ်ိဳခ်သြားႏိုင္တဲ့....
သက္ေတာင့္သက္သာႀကီးကို လဲေလ်ာင္းေနတဲ့ လမ္းမ တစ္ခုပါပဲ....
သူမကို..ေစာင့္ေနခဲ့တာလား...
ဘယ္အခ်ိန္ထြက္လာထြက္လာ...အင္မတန္ဧည့္၀တ္ေက်ပြန္တဲ့ ေရႊႀကိဳတစ္ေယာက္လို လမ္းမက
သူမကို လိႈက္လွဲပ်ဳငွာလို႔ပါလား.....။

ဟင့္အင္း......
၀ုန္းကနဲ...
သူမ..
တံခါးကိုပိတ္ခ်ပစ္လိုက္တယ္..။
---------------------------------------------------------------
၃။
ဘုရား...ဘုရား.....
သူမရင္ေတြက တဆတ္ဆတ္တုန္ယင္လို႕..အို...တိမ္းမူးဖြယ္ရာ ရန႔ံေတြက လမ္းမတစ္ဖက္တစ္ခ်က္ ဆန္းၾကယ္လွပေနတဲ့ ပန္းပြင့္ေတြဆီကမ်ားလား..
ေအးညွင္းတဲ့ေလျပည္ကတစ္ဘ၀လံုးကိုတစ္ထိ္ုင္တည္းျငိမ္းေအးသက္သာေစေတာ့မလိုပါလားကြယ္..။
အို..လမ္းရဲ႔ အဆံုးမွာ ဘာရွိမယ္မွန္းမသိဘဲ...
လမ္းဟာ...အဆံုးသတ္ရွိမရွိ ဆိုတာမသိဘဲနဲ႔...
လမ္းဟာ..ဘယ္ေလာက္ေကာက္ေကြ႔ဦးမွာလဲ..ဆိုတာကို မသိေသးဘဲ..
အနည္းဆံုး...သူမအတြက္ လမ္းျပေျမပံုေလး..တစ္ခ်ပ္တစ္ေလမွ မရွိဘဲ..
သူမက လမ္းရဲ႔ ဆြဲေဆာင္ရာေနာက္ကို ေကာက္ေကာက္ပါေအာင္ လိုက္သြားေလာက္ေအာင္.
.ညံံ့ဖ်င္းတဲ့ မိန္းမမွမဟုတ္တာပဲ...။

ဒါဆို..သူမကလမ္းမတစ္ေလွ်ာက္ကိုစိတ္ကူးနဲ႔ မွန္းဆျပီး...ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္ေလာက္ဆြဲထားရင္ေကာင္းမလား...
ဒါဆို သူမကဘယ္အေရာင္ကို ကဲျပီးေရးဆြဲလိုက္ရမွာလဲ...။
ဟုတ္တယ္...သူမကအေရာင္ေတြရဲ႔ခြန္အားနဲ႔သက္ေရာက္ႏိုင္မႈကို..
သူမ်ားထက္ေစ့ေစ့စပ္စပ္သိေနတဲ့..မိန္းမတစ္ေယာက္ေလ......

ဒါဆို...လမ္းဟာ....
လမ္းမဟာ....
သူမအာရံုေတြ ျဖဳန္းကနဲ မည္းနက္သြားခဲ့တယ္..။
------------------------------------------------------------------
၄။
ဒီအခန္းေလးကို သူမက ထားရစ္ျပီးထြက္ခြာသြားရမွာတဲ့လား..
ဟက္ကနဲ.....
ရယ္ရယ္ေမာေမာမ်က္ရည္က်ခဲ့ရတာေတြက မ်ားျပီပဲကြယ္..။
သူမအခန္းတံခါးကိုဆြဲဖြင့္လိုက္မိတယ္...။
အို...ေ၀ါကနဲ ထြက္က်လာတဲ့ အနံ႔ေတြ..သူမကို မီးလိုဆီးဟတ္လိုက္ပါေရာ..
ကိုယ္သင္းနံ႔ လိုလို ၊ ေခၽြးနံ႔လိုလို ၊ မိႈစြဲကပ္ေနသလိုလို ပရုတ္လံုးနံ႔လိုလိုသူမသိပ္ႀကိဳက္တဲ့ ယုဇနပင္ရဲ႔ သစ္ရြက္စိမ္းနံ႔မ်ိဳးေရေမႊးနံ႔ေရာပါမွာပါပဲ..။
အားလံုးေရာျပြန္းျပီး ေအာ္ဂလီဆန္စရာေကာင္းလြန္းေနလိုက္တာ.။
သူမ ေမ့ကိုေမ႔ထားရမယ့္ ခပ္စူးစူးေပမယ့္ ခ်ိဳေနတဲ့ရန႔ံတစ္မ်ိဳးေရာ ပါေနေသးသလား...။
ဟင့္အင္း..ဒါကတိတိက်က်ကို ေမ့ကိုေမ့ထားရမယ့္အရာ..ေလ.။
ဒီအနံ႕ေတြက အ၀တ္ေတြ ၀တ္စံုေတြ...အေရာင္စံုအမ်ိဳးစံုေတြဆီကလြင့္ပ်ံ႔လာခဲ့တာ..ေပါ့.
သူမဒီ၀တ္စံုေတြကို ၀တ္ဆင္ခဲ့တယ္တဲ့လား...
အေရာင္ေလးကိုႀကိဳက္ႏွစ္သက္လို႔..၊ အဆင္ဒီဇိုင္းေလးကိုႀကိဳက္ႏွစ္သက္လို႔.။
ရာသီဥတု ပြဲလမ္းသဘင္ေတြနဲ႔ သင့္ေလွ်ာ္လို႔...

အို...တစ္ဘ၀လံုးသူမ၀တ္ဆင္ခဲ့တဲ့ ၀တ္စံုေတြ....။ နည္းမွ မနည္းခဲ့ပဲ......။

မဟုတ္ပါဘူး......တကယ္ေတာ့...
အရွက္တရားေတြ အေရာင္ေတြ အဆင္ဒီဇိုင္းေတြ ရာသီဥတုနဲ႔ ပြဲလမ္းသဘင္ေတြက သူမကို စနစ္တက်၊လွလွပပနဲ႔ ေၾကးၾကီးၾကီးကို ၀တ္ဆင္ခဲ့တာပါ...
ဟုတ္တယ္ သူမဟာ..တစ္ဘ၀လံုး၀တ္ဆင္ခံေနခဲ့ရတာ...။

သူမဟာ..တစ္ဘ၀လံုး တစ္စံုတစ္ရာေတြရဲ႕ ၀တ္ဆင္မႈေအာက္မွာ ေသ၀ပ္က်ိဳးႏြံေနခဲ့ရတာပါ..။
---------------------------------------------------------------------------
၅။
ဟိုး..အခန္းသူမေခါက္မသိမ္းပဲ ခ်ိတ္ရက္ထားခဲ့တဲ့ အျဖဴႏွစ္ႏွစ္ပိုးသားဂါ၀န္ရွည္ကေတာ့
သူမလက္ထပ္ပြဲနဲ႔ ကြာရႈင္းတဲ့အခ်ိန္မွာ ၀တ္ဆင္ခဲ့တဲ့ ၀တ္စံုေပါ့..။

ဒီ၀တ္စံုတစ္စံုတည္းေပမယ့္ သူမမ်က္လံုးထဲက တဖ်တ္ဖ်တ္လဲ့ျဖာေနတဲ့ အလင္းရိပ္အလင္းေငြ႔ေတြက ကြာျခားေနခဲ့လိုက္တာ...
ဟိုတုန္းကေတာ့ အဲဒီ့၀တ္စံု၊ မင္းပရိတ္သတ္ နဲ႔ အခ်စ္ ဆိုတာရဲ႔ ၀တ္ဆင္မႈေအာက္မွာ သူမက ခိုးခိုးခစ္ခစ္ရယ္ေမာလို႔..။
ေနာက္ေတာ့ ေဟာဒီ့ဧည့္ခန္းရဲ႕ ဆိုဖာဆက္တီေပၚမွာ ပံု႔ပံု႔ေလးထိုင္ျပီး..ေရွ႔ေနနဲ႔ သူမနဲ႔ အတူမေနတာၾကာျပီျဖစ္တဲ့ သူမရဲ႔ ခင္ပြန္းသည္လို႔ အမည္သညွာရွိေနေသးတဲ့
ေယာက်ာ္းတစ္ေယာက္ကို ေစာင့္ေနခဲ့ရသတဲ့...........။
ခ်က္ခ်င္းကို တရိပ္ရိပ္မူးေ၀လာသလိုပါလားကြယ္...။
ကြာရႈင္းတဲ့ေန႔မွာ လက္ထပ္၀တ္စံုကို.ခမ္းခမ္းနားနား.၀တ္ဆင္ထားတဲ့ အမ်ိဳးသမီးကို ၾကည့္ေနၾကတဲ့ မ်က္၀န္းေတြက..သူကကို ကဲ့ရဲ႔အံႀသလိုမႈေတြနဲ႔
ကြာရႈင္းခြင့္ေတာင္းတဲ့ ေယာက်္ားကို သိပ္မွန္တာပဲလို႔ ေထာက္ခံေနသလိုေပါ့...
တစ္သက္လံုးစိတ္အတိုင္းလုပ္လာခဲ့တဲ့မိန္းမဟာ...
ပိုးသားအိအိဂါ၀န္ရွည္ေအာက္က အေတာ္အတန္ေလ်ာ့လ်ဲစျပဳေနျပီျဖစ္တဲ့ ခႏၶာကိုယ္ကို

ဘယ္လိုခြန္အားေတြနဲ႔ ထိမ္းမတ္ေဆာက္တည္ထားရသလဲ..ဘယ္သူမွမရိပ္မိႏိုင္ၾကပါဘူးကြယ္..။
ဒါေပမယ့္ သူမက ဘယ္လိုမွထိမ္းခ်ဴပ္ႏိုင္မစြမ္းေတာ့ပဲ သူမရင္ခြင္ကိုေခါင္းအပ္ငိုေၾကြးလာတဲ့ သူ႔ရဲ႔ ဆံပင္ၾကမ္းရွရွေတြကို ႏုႏုဖြဖြပြတ္သပ္ေပးလိုက္ႏိုင္ေသးရဲ႔..
ေမာင့္ ကိုခြင့္မလႊတ္ပါနဲ႔... ေမာင္..ေလ....ဘယ္လိုမွ....
ႏိုး...မင္း မွ မမွား..ပဲ..ဟန္နီ..။
အားလံုးျပန္သြားျပီးတဲ့ေနာက္ သူမက ဒီဂါ၀န္နဲ႔..သူမရဲ႔မ်က္ရည္ေတြကို စနစ္တက် သိမ္းထုတ္လို႔...
သိလား..
ဒီ၀တ္စံုဟာ...ကိုယ့္ဘ၀မွာ..ေနာက္ဘယ္၀တ္စံုတစ္စံုကိုမွ ရွာေဖြေနစရာမလိုေလာက္ေအာင္..
ကိုယ့္ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ေတြနဲ႔ ကိုယ့္အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြအတြက္ ျပီးျပည့္စံုေနခဲ့တဲ့ အရာ..။
--------------------------------------------------------------------------------------------------
၆။
ဒီအခန္းကေတာ့ သူမရဲ႔ငိုေၾကြးသံေတြနဲ႔ သူမရဲ႔ရယ္ေမာသံေတြကို စနစ္တက်သိမ္းဆည္းထားတဲ့ အခန္းေလးတစ္ခုေပါ့..။
သူမက စိတ္ရွည္လက္ရွည္ နဲ႔ သူမရဲ႔ ငိုေၾကြးျခင္းေတြ ရယ္ေမာျခင္းေတြကို
ဒီဂရီခြဲၾကည့္ခ်င္ေသးသတဲ့...

ကဲ..သူမမွာ ရယ္ေမာသံ စစ္စစ္ ဘယ္ေလာက္ရာခိုင္ႏႈန္း..ရွိေနခဲ့ပါသလဲ...။
ေသေသခ်ာခ်ာေရြးၾကည့္ေလ သူမရယ္ေမာသံေတြက အရည္အေသြးမမွီေလပါလား..ကြယ္..။
ခံစားခ်က္ ျပင္းထန္ေလ..မ်က္ရည္ေတြမွာ..အငံဓါတ္ပိုျပီးမ်ားျပားေလ..ဆိုတာမ်ိဳးလား...
သူမအခန္းေလးဟာ.စိုစြတ္မာခဲလို႔.
အို..သူရယ္ေမာလိုက္သံဟာ..သိပ္နားေထာင္ေကာင္းတာပဲဆိုတာမ်ိဳးမေတြးမိေစနဲ႔ ။ မေတြးမိေစနဲ႔..။
ေမ မင္းတကယ္ မ်က္ရည္မက်ပဲေနႏိုင္တယ္..လား....တဲ့
မင္းသိပ္ေလာဘမႀကီးနဲ႔ေလ..ဟန္နီ
ကိုယ္က မင္းကို သေဘာထားႀကီးႀကီးစြန္႔လႊတ္ေပးလိုက္တဲ့ မိန္းမေပါ့
ကိုယ္က မင္းကို စြန္႔လႊတ္လိုက္ရလို႔ေၾကကြဲတႀကီးငိုေၾကြးေနရတဲ့ မိန္းမေပါ့
ကိုယ္က မင္း ကို တမ္းမြတ္ တသစိတ္ေတြနဲ႔ ရူးႏွမ္းလြင့္ေမ်ာက်န္ေနခဲ့တဲ့..မိန္းမေပါ့
အဲဒီ့လိုလား....
အဲသေလာက္အထိမင္းေလာဘမႀကီးနဲ႔ေလကြယ္...။
ကိုယ့္မ်က္ရည္ေတြကို မင္းဘယ္ေတာ့မွမျမင္ေစရတဲ့ ျပစ္ဒဏ္မ်ိဳးေလာက္ေတာ့ မင္းရသင့္တာေပါ့...။
------------------------------------------------------------------------------------------
၇။
ဘယ္သူမွမသိေအာင္...
အႏွစ္ခ်ဳပ္ထားရတဲ့မ်က္ရည္ေတြနဲ႔ သူမပါးေတြ ဆားပြင့္ေနတာ...
ဟင္းဟင္း....
သူမရယ္လည္းရယ္ေမာခဲ့ေသးရဲ႔...
တစ္ခန္းလံုး....သူမရဲ႔ ငိုသံရယ္သံေတြနဲ႔ ပြက္ပြက္ထဆူညံလာသလိုလို..
အိုး...
ငိုျခင္း ရယ္ျခင္း မရွိတဲ့ အရပ္....
ဆတ္ကနဲ...
လမ္းမရွိရာဆီသူမ မ်က္ႏွာမူမိသြားျပန္တယ္..။
------------------------------------------------------------------------------------------------------
၈။
ဒီအခန္းဟာ...သူမရဲ႔ ဒုတိယ၀ိညာဥ္တစ္ခု တသီးတသန္႔နန္းစိုက္ရာေပါ့..
သူ႔မရဲ႕ စိတ္ႏွလံုးစစ္စစ္တစ္ခု အလွပဆံုးေတာက္စားရာေပါ့...
သူမရဲ႔ အတိတ္..သူမရဲ႔ ပစပၸဳန္...ေနာက္ သူမရဲ႔...အနာဂတ္...နဲ႔...သူမရဲ႔ အရာရာ.
ဒါမွမဟုတ္..သူမရဲ႔ အတိတ္..ပစပၸဳန္....အနာဂတ္...နဲ႔...
သူမရဲ႔ အရာရာေတြ မဟုတ္တဲ့ (အားလံုးရဲ႔အျပင္ဘက္က) တစ္စံုတစ္ရာ

နံရံမွာခ်ိတ္ဆြဲထားတာေတြ...၊ ေဒါက္တိုင္မွာ ဒီ့အတိုင္းတင္ရက္ ကင္းဘတ္စေတြ..
ေရေဆး၊ဆီေဆး..ပန္းခ်ီဆြဲေဆးအနံ႔ေတြနဲ႔..သင့္ပ်ံ႔ယစ္မူးဖြယ္ရာ...
သူမရဲ႔နိဗန္ဘံုေသးေသးေလးတစ္ခုပါကြယ္...
ၾကည့္စမ္း...သူမခုထိလက္စမသတ္ႏိုင္ေသးတဲ့ ပန္းခ်ီကားေတြဘယ္ႏွစ္ခ်ပ္ေတာင္မွလဲ...
သူမ ေနာက္ဆံုး..ေရးလက္စပန္းခ်ီကားခ်ပ္ေပၚမွာ..ပိတ္ျဖဴတစ္စ က ကပိုကရိုဖံုးအုပ္လို႔ .(ဘုရားေရ ေနာက္ဆံုးလို႔ သူမက ဘာေၾကာင့္သံုးလိုက္မိပါလိမ့္..)
အဲဒါ...ကိုယ္၀န္ေဆာင္သည္မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ႔ပံုေလ....
အဲဒါ..ေဘးနားက သူ႔ခင္ပြန္းရဲ႔လက္ေမာင္းကိုအားကိုးတႀကီး မွီႏြဲ႔တြယ္တာထားတဲ့ ကိုယ္၀န္ေဆာင္သည္မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ႔ပံု...
အဲဒါ အခုထိ အမ်ိဳးသမီးရဲ႔မ်က္နွာကို အျပီးမသတ္ႏိုင္ေသးတဲ့ ပန္းခ်ီကားခ်ပ္ေပါ့
အို ေဘးက ၾကင္နာၾကည္ႏူးရိပ္ေတြ ဂုဏ္ယူ၀ံ့ၾကြားစိတ္ေတြနဲ႔သူ႔အမ်ိဳးသမီးေလးကိုငံု႔ၾကည့္ေနတဲ့ အမ်ိဳးသားကေတာ့ သူပဲေပါ့..
အိပ္ေမြ႔ အခ်ခံထားရသူလို
အိမ္မက္ကေနကေယာင္ကရမ္းေတြ ထလုပ္ေနသူလို...
အဲဒီ့ပန္းခ်ီကားခ်ပ္ကိုေသြးပ်က္ေခ်ာက္ျခားရလြန္းစြာနဲ႔ သူမေရးဆြဲခဲ့တာဘယ္ႏွစ္ညပါလိမ့္...

ေသခ်ာတာ ကြာရႈင္းစာခ်ဳပ္မွာ လက္မွတ္ထိုးေပးလိုက္တဲ့ ေန႔မတိုင္ခင္ညကအထိ....
ဟုတ္တယ္..။
ကဲ..ဘယ္သူက အဲဒီ့လက္စမသတ္ႏိုင္ေသးတဲ့ ကုိယ္၀န္ေဆာင္အမ်ိဳးသမီးရဲ႕မ်က္ႏွာဟာ...
သူမ မဟုတ္ပါဘူးလို႕ ျငင္းဆိုခ်င္ၾကမလဲ..။

အဲဒါ သူမ ပံုေလ..။ သူမကိုယ္တိုင္ေရးဆြဲထားခဲ့တာ...သူ႔ရဲ႔ မ်က္၀န္းအိမ္က အဲသလိုမ်ိဳး ႏူးညံ့ေႏြးျမေနေအာင္ျဖာထြက္ေနတဲ့ အရိပ္အေငြ႕ေတြဟာ..
သူမ အတြက္ပဲ သီးသန္႔ရွိေနခဲ့ရမွာ....
ဟုတ္တယ္...ရွင္တို႔ မေလွာင္ၾကပါနဲ႔..။
ဟန္နီ မင္းကေရာကိုယ့္ကိုေလွာင္ခ်င္ေနဦးမလား......
အဲဒီ့ကိုယ္၀န္ေဆာင္သည္မိန္းမဟာ..ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ဆြဲထားခဲ့တဲ့ ကိုယ့္ရဲ႔ပံုတူပါ..
အဲဒီ့ကိုယ္၀န္ကိုလြယ္ထားခဲ့ရတာ...ကိုယ္ပါ.....။
ကိုယ္ပဲျဖစ္ရမွာေပါ့ ဟန္နီရယ္....
-------------------------------------------------------------------
၉။
ငိုသံေတြဟာ.ခ်ဳပ္တည္းပါမ်ားလာရင္ မီးက်ည္မီးခဲလို ႏွလံုးသားမွာ အနည္က်တတ္က်သလား...
သူမ ႏွလံုးသားအေရျပားေတြေလာင္ကၽြမ္းတဲ့ ေညွာ္နံ႔ေတြကမ်ား..
.အခန္းေလးထဲမွာ မြန္းပိတ္ေစျပီလား...

အသက္ရူၾကပ္လိုက္တာကြယ္....
အို...လမ္းမဆီက ေအးျမသန္႔ရႈင္းေနတဲ့ ေလျပည္ေတြ...ဆီ...
သူမ ဆာဆာေလာင္ေလာင္ တမ္းတလိုက္မိရဲ႕...။

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
၁၀။
အခန္း၀ဆီကတည္းက ေသြးေတြကိုဖ်မ္းကနဲပူေႏြးသြားေစခဲ့တယ္..။
လွပတဲ့ ပန္းခက္က်ဲက်ဲအဆင္ဒီဇိုင္းနဲ႔ေမြ႔ယာဖံုးကလည္း
သူေနာက္ဆံုးအိပ္စက္သြားတဲ့ ညက အတိုင္း...

သူ႔ဦးေခါင္းရာေလးခြက္က်န္ခဲ့တဲ့ ေခါင္းအုံးကိုသူမ
မမွိတ္မသံု ထိုင္ေငးေနခဲ့တာေရာ..ဘယ္ႏွစ္ညပါလိမ့္..

သူေနာက္ဆံုးေရသုတ္ခဲ့တဲ့ ေမႊးပြတစ္ဘက္ေလးမွာ
သူ႔ ကိုယ္န႔ဲထိစပ္ထားတဲ့ ေရပြင့္ေတြရွိေနဦးမလားေပါ့

ႏွစ္ေယာက္အိပ္ကုတင္ဆိုတာ..တစ္ေယာက္တည္းရွိေနတဲ့သူအတြက္ သိပ္ကိုမာေက်ာရက္စက္တဲ့ေက်ာက္ဖ်ာတစ္ခ်ပ္ဆိုတာ..
သူမ ဘာလို႔ ခုမွသတိထားမိခဲ့ရတာလဲကြယ္...။
---------------------------------------------------------------------
၁၁။
အႏုပညာဆိုတာကို ကိုယ့္လက္ေကာက္၀တ္ကေသြးျပန္ေၾကာ ဆိုတဲ့ ေၾကြးေက်ာ္သံမ်ိဳးနဲ႔...
သူမ ရူးလို႔ရတဲ့ အစြမ္းကုန္ စိတ္ေတြ ေပ်ာ္၀င္ေတာက္စားေနခဲ့ တာ....သူမ ဘ၀ ဆိုတာမ်ိဳး...။ ေသခ်ာရဲ႕လားကြယ္...။
ပန္းခ်ီျပပြဲေတြ အတြက္၊ႏိုင္ငံျခား ပို႔ဖို႔ေတြအေရးႀကီးတဲ့အတြက္၊ေနာက္ခံစားခ်က္ေတြ သိပ္ျဖစ္ထြန္းေနလို႔...
စသျဖင့္ေတြနဲ႔ ဒီေမြ႔ရာဟာ...သူ႔အတြက္ ဘယ္ေလာက္မာေက်ာခဲ့မလည္း....။
အိပ္ေနရက္နဲ႔ေတာင္မလိုမက်သလိုမ်က္ေမွာင္က်ဳတ္ထားတဲ့သူ႔ကို သူမ ကေက်ာေပးျပီး ပန္းခ်ီကားေတြေရးဆြဲေနခဲ့သတဲ့..
သူမက မိဘေတြလဲရွိေနတဲ့ ႏိုင္ငံရပ္ျခားမွာ..အခ်ိန္သြားသြားကုန္ေနတတ္တဲ့...
ေမေရ...ေမာင္ အခု အသစ္ဖြင့္တဲ့ဆိုင္က ဆိုတဲ့စကားကိုျဖတ္ျပီး သူမခုထိေဆးစပ္လို႔မရေသးတဲ့ ခရန္းႏုေရာင္အေၾကာင္း..။
စီးရီးလိုက္ထြက္ျပီးသံုးစြဲရ သိပ္အဆင္ေျပတဲ့ Winsor & Newton ဆိုတဲ့ ပန္းခ်ီဆြဲေဆးအေၾကာင္း
ေနာက္Surreslism နဲ႔ Expressionism ပန္းခ်ီေရးဆြဲနည္းေတြရဲ႔ ကိုယ္ႏွစ္သက္မိရာ အားသာေတြ..။
ဟန္နီေရ..မင္းနဲ႔ကိုယ့္ရဲ႔ၾကားက အက္ေၾကာင္းဟာ.ဒီလိုနဲ႔ စတင္ခဲ့တယ္ထင္ပါရဲ႕...။
သူရဲ႔အလိုမက်မႈေတြဟာ..ျမံဳေနတဲ့မီးေတာင္တစ္ခုရဲ႔ အတြင္းသားေတြလိုရွိေနခဲ့လိမ့္မလား..။
အႏုပညာရွင္မႀကီးရဲ႔ မင္း ေယာက္်ားယူခဲ့ဖို႔မေကာင္းဘူး ဆိုတာမ်ိဳး နဲ႔ နင့္နင့္သည္းသည္းေတြေျပာထြက္လာတဲ့အခါ
ရွင္က ရွင္ရွာေပးတဲ့ ပိုက္ဆံကုိ လက္ျဖန္႔ေတာင္း..ရွင္ေျပာသမွ်ဆိုသမွ် ပါးစပ္အေဟာင္းသားနဲ႔
ကေလးေတြ တျပြတ္ျပြတ္ပဲထိုင္ေမြးတတ္တဲ့ ခပ္ညံ့ညံ့မိန္းမမ်ိဳးနဲ႔ညားရမွာ ဆိုတာမ်ိဳး သူမကျပန္ပက္ဖို႔ အသင့္ရွိေနတတ္ခဲ့တယ္..။
ႏိုင္ငံျခားမွာအျပီးတိုင္ေနၾကစို႔ဆိုတဲ႔ကိစၥကို ဘယ္လိုမွညွိမရတဲ့အဆံုးသြားခ်ည္လာလွည့္ဆိုတာမ်ိဳးနဲ႔
သူမက သူ႔ကို အေလ်ာ့ေပးထားခဲ့တယ္ေပါ့..

ေဟ့..ယူ႕အမ်ိဳးသား အသံေတြၾကားေနရတယ္ဆိုတာကို ကိုယ္ျပန္သြားလို႔ ကိုယ့္အမ်ိဳးသားျဖစ္ေနျပီေရာလို႕...ေပါ့ေပါ့ပါးပါး သူမက သေဘာထားႀကီးနိုင္တယ္ေပါ့...
ကဲ..ဘယ္ေလာက္မ်ားရယ္စရာေကာင္းလိုက္ပါသလဲ..။
အေတာ္အသင့္လည္း သနားစရာ ေကာင္းေနခဲ့ပါလိမ့္ဦးမယ္..။
------------------------------------------------------------------------------------------------
၁၂။
သူမဆြဲထားတဲ့ သူက သူမကို နမ္းရိႈက္ေနတဲ့ပံုပန္းခ်ီကားကို ျဖဳတ္ပစ္လိုက္ေတာ့ေလ...
ဒီအခ်ိန္ဆို....
အို မေတြးလိုက္နဲ႔...မေတြးနဲ႔......
ခ်က္ခ်င္းပဲ သူ႔ကိုယ္သင္းနံ႔ေတြ ခ်ံဳလႊမ္းရစ္ပတ္လာသလိုလို..
သူမေသြးေတြ အရွိန္ရွိန္ေတာက္ေလာင္လာသလိုလို...
အို...
ကိုယ္ထြက္ေျပးမွျဖစ္မယ္ ထင္ပါရဲ႔ ဟန္နီရယ္...
ဟုတ္တယ္...ဟိုး....အေရွ႔မွာ..လမ္းမတစ္စင္းက ကိုယ့္ကိုေစာင့္ေနခဲ့ျပီေလ...။
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
၁၃။
ဧည့္ခန္းထဲ၀င္လာေတာ့ သူမရဲ႔ မျဖစ္ညစ္က်ယ္စႏၱရား.လက္သံမွာ
ခပ္ဖြဖြလိုက္ညည္းေနခဲ့တဲ့ သူရဲ႔ေတးသံ မပီမသကိုၾကားလိုက္ရတယ္..။

သူမဆံႏြယ္ေတြကို စိတ္ရွည္လက္ရွည္ဖီးသင္ေပးေနတဲ့ ပန္းခ်ီတစ္ခ်ပ္ကိုျမင္ေယာင္လာတယ္..။
ေသးေကြးေပါ့ပါးလြန္းတဲ့ သူမကို ဆတ္ကနဲ ဘယ္သူျမင္ျမင္ကြာဆို
ေပြ႔ခ်ီသြားတတ္တာမ်ိဳးေလးေတြေရာ....

အို...မေတြးနဲ႔ေလ....။
ဟုတ္တယ္.သူမအခုအခ်ိန္မွာျပန္ေတြးသင့္တာကဒီတစ္ေခါက္ၾကာသြားတယ္ဆိုတဲ့ အားတံုးအားနာစိတ္နဲ့ ခၽြဲႏြဲ႔ေခ်ာ့ေမာ့ခ်င္ေနတဲ့..သူမမ်က္ႏွာရိပ္အေျခကိုေတာင္ သတိမျပဳအားပဲ...
ေမ ေရာက္မလာရင္လည္း ေမာင္ဖုန္းဆက္ေတာ့မလို႔ဆိုတာကိုခ်ည္းတတြတ္တြတ္ေရရြတ္ေနတဲ့
တစ္စံုတစ္ရာနဲ႔ ေဆာက္တည္ရာမရ လႈပ္ခတ္ေနမွန္းသိသာလြန္းေနတဲ့သူ႔ကို
သူမက ခရီးေဆာင္အိပ္ကိုေတာင္ေနရာခ်မေနေတာ့ပဲ..
ေမာင္ ဘာေတြျဖစ္ေနတာလဲ..လို႔
စေမးလိုက္တဲ့အခ်ိန္ကေန အဲဒီ့အခ်ိန္ရဲ႔ေနာက္ပိုင္းေတြကိုပဲ..ျပန္စဥ္းစားသင့္တာပါ.ေလ.။

ဒီေနရာမွာလဲ သူမက လူကဲခတ္ကၽြမ္းသေလာက္သူ႔မ်က္ခုံးသီသီေလးတြန္႔သြားတာကိုေတာင္
အဓိပၸါယ္ေဖၚႏိုင္သေလာက္..

သူက သနားစရာေကာင္းေလာက္ေအာက္ ဟန္မေဆာင္တတ္မသြယ္၀ိုက္တတ္ သူေပါ့..။
ေမ...ေကာင္မေလးမွာ ကိုယ္၀န္ရွိေနျပီ...တဲ့
ဘုရားေရ....
ဘယ္လို.. ေမာင္ ဘယ္လို....ဘယ္ကေကာင္မေလးလဲ....
ေမာင့္ အတြင္းေရးမွဴးမေလးပါ ေမ..ေမာင္ တို႔.. ေမာင္ တို႔..ေလ....
မင္း..ဘာေတြေျပာလိုက္တာလဲ ဟန္နီ..။
ကိုယ္၀န္ တဲ့ အို သူမသိပ္ခ်စ္တဲ့ သူမျမတ္ႏိုးတဲ့ သူမအမ်ိဳးသားက တစ္ျခားအမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္နဲ႔ ဒီေလာက္အထိယဥ္ပါးေဖါက္ျပန္ခဲ့တာလား
အဲဒီ့အေၾကာင္းကို သူမကိုသိပ္ခ်စ္ပါတယ္ဆိုတဲ့ သူက သူမကိုေျပာျပေနတာပါလား......
သူမ တကိုယ္လံုးဆတ္ဆတ္ခါေနခဲ့မွာပါ..။ သူမတစ္ကုိယ္လံုး တျငီးျငီးေလာင္ေတာက္ေနခဲ့မွာပါ။
အဲဒီ့တစ္ခဏ သူမ စိတ္နဲ႔ကိုယ္တကြဲတျပား အရုတ္ႀကိဳးျပတ္လြင့္စင္သြားတယ္ဆိုတာကေတာ့ေသခ်ာတယ္.။
နင္..သိပ္ရွက္စရာေကာင္းတဲ့ ဘာတန္ဖိုးမွမရွိေတာ့တဲ့ မိန္းမပါလား...ေမ..။
သူမက သူ႔ရဲ႔ နီေထြးလံုး၀န္းတဲ့ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းေတြကို ကေယာင္ကတမ္းေငးရင္း...
အဲ..ေတာ့....အဲ..ဒီ့ေတာ့....
အဲေတာ့ ကိုယ္ဘာလုပ္ရမွာလဲ..ဟင္...ကိုယ္က ဘာလုပ္ရမွာလဲ...ကိုယ္ ဘာလုပ္ေပးရမွာလဲ....
ေမာင့္ကို ကြာရႈင္းေပးပါလား..မိန္းမရယ္...
မင္းသတိျပဳမိလိုက္လား ဟန္နီ..၊ ေမ ဆိုတဲ့ႏိုင္ငံေက်ာ္ပန္းခ်ီဆရာမတစ္ေယာက္ဟာ...
၂၀၀၇ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာ ၁၂ရက္ေန႔ ေန႔လည္ ၁၂နာ၇ီ၀န္းက်င္ေလာက္မွာ..ပြဲခ်င္းျပီးေသဆံုးသြားခဲ့တာ..။
---------------------------------------------------------------------
၁၄။
တကယ္ဆို သူမေကာင္းကင္ယံထဲက အလင္းေတြ ရုတ္ခ်ည္း စံုးစံုးခ်ဳပ္သြားတာ..
တကယ္ဆို ဘယ္ေလာက္နက္တယ္မွန္းမသိတဲ့ ေခ်ာက္ကမ္းပါးႀကီးထဲမွာ သူမ ဦးစိုက္ေနာက္ျပန္ က်ဆံုးသြားခဲ့တာ.....။
------------------------------------------------------------------------------------
၁၅။
ကိုယ္တို႔ကေလးေလးရဲ႔ေရွ႔ေရး....
ကိုယ္တို႔ကေလးေလးရဲ႔ေရွ႔ေရး....
ကိုယ္တို႔ကေလးေလးရဲ႔ေရွ႔ေရး.... တဲ့
ကိုယ့္ပါးကို လႊဲရိုက္လိုက္ပါလား ဟန္နီရယ္....။ ဒါမွမဟုတ္ ဓါးသြားျမျမတစ္လက္နဲ႔ ကိုယ့္ရင္အံုေပၚထိုးစိုက္ခ်လွည့္ ။
ကိုယ္က မင္းနဲ႔ တစ္သက္လံုး.............။
ကိုယ္ က မင္းကို ထာ၀ရ........။
ကိုယ္က မင္းနဲ႔ အေ၀းဆံုး.....ဟုတ္လား....ဟန္နီ...

ကိုယ္တို႔ကေလးေလး...တဲ့...။
အဲဒါ ကိုယ္နဲ႔ မင္းခ်ိန္စက္ပစ္လိုက္တဲ့ အရာေလးေပါ့..ဟုတ္လား...

ဒီအသက္အရြယ္ ၄၀နားနီးမွ ကိုယ့္ကေလးလို႔ ေျပာေရးဆိုခြင့္ရတာဟာ..သူ႔အတြက္ဘာနဲ႔မွလဲမရနိုင္တဲ့ဆုလဘ္ေပါ့..။
ၾကည့္စမ္း....
သူမဟာ.....ဘယ္ေလာက္မ်ား ညံ့ဖ်င္းခဲ့တဲ့မိန္းမလဲ.....။
ဘယ္ေလာက္မ်ားမသိသားဆိုး၀ါးခဲ့သလဲ...။

အိုး...သူမက...ဘာ...မွမဟုတ္တဲ့ မိန္းမပဲ...။
အဲဒီ့ညကေနစျပီးသူမက အဲဒီ့ပန္းခ်ီကားခ်ပ္ကို ေသြးရူးေသြးတမ္းေရးဆြဲေနမိခဲ့တာ......
ပန္းခ်ီကားခ်ပ္ထဲမွာ ကိုယ္၀န္ေဆာင္သည္က သူမပဲ....။
ဟုတ္တယ္..။ ဘယ္သူမွမဟုတ္တဲ့ သူမပဲ...။

ေသဆံုးသြားျပီျဖစ္တဲ့ သူမက ရက္ရက္စက္စက္ႀကီး
ဆက္လက္ေလာင္ကၽြမ္းေနခဲ့တာပါကြယ္..။

-----------------------------------------------------------------------------
၁၆။
အိုေကေလ..ဟန္နီ..ရက္တစ္ရက္ေရြးလုိက္ေပါ့..။ ျမန္ေလေကာင္းေလထင္တယ္...ေကာင္မေလးကကိုယ္၀န္နဲ႕ဆိုေတာ့ေလ...
ေမ...
ေမ..ေမာင့္ကို တစ္ခုခုေျပာပါလား...။ ဆဲ ရင္ဆဲ လိုက္..ရိုက္ရင္ရိုက္ကြာ....
ႏိုး...။ လိုမွမလိုတာ..ဟန္နီရယ္..။
ဒါဟာ သိပ္ကိုသာမန္ရိုးက်ဆန္တဲ့ နည္းနည္းေတာင္ပ်င္းရိျငီးေငြ႔ဖြယ္ရာေကာင္းေနတဲ့
ပံုေသနည္းဆန္ဆန္ ဇာတ္၀င္ခန္းပါပဲ...။
ကိုယ္က သာမန္ရိုးက်အတိုင္းပဲ
နာက်ည္း..နာက်ဥ္..။ငိုေၾကြး..ေပါက္ကြဲ စတဲ့ ျဖစ္စဥ္ေတြကို စနစ္တက်ျဖစ္ျပလိုက္ယံုနဲ႔
ျပီးလြယ္ေျပေပ်ာက္သြားႏိုင္မယ့္ ခပ္တိမ္တိမ္ကိစၥမ်ိဳးေလမွ မဟုတ္ပဲ...။
ဟန္နီ မင္းေမ့မ်ားေနလားကြယ့္..
ကိုယ္က ပန္းပြင့္ေလးရဲ႔ ပြက့္ဖတ္နုနုေပၚက အေရာင္ခ်ယ္ဂရင္းေလး.မိႈန္ေဖ်ာ့တဲ့ အခ်က္အလက္ကိုေတာင္ ရင္ထဲ တယုတယထည့္ထားတတ္တဲ့သူေလကြယ္..။
ႏွစ္ခုတည္းပါပဲ..
ကိုယ္သိပ္ခ်စ္ ကိုယ္သိပ္ျမတ္ႏိုးမိတဲ့ ကိုယ္ခင္ပြန္းသည္ေယာ္က်ား ဟာ..ဒီေလာက္အထိ ည့ံဖ်င္းရက္စက္တတ္လိမ့္မယ္လို႔
ေတြးေတာင္မၾကည့္ခဲ့မိတာရယ္...
ကိုယ့္မိတ္ေဆြေတြ အတန္တန္သတိေပးေနတဲ့ၾကားက
ကိုယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႔ၾကားက ခ်စ္ျခင္းနဲ႔ သစၥာတရားဆိုတာႀကီးကို ကိုယ္က စံုလံုးမွိတ္ ပစ္ပစ္ခတ္ခတ္ ယံုစားေနလိုက္မိတာရယ္..
မဟုတ္ပါဘူး....
ဒီႏွစ္ခုတည္းတင္မကပါဘူး.......ကိုယ္ က
အႏုပညာကလြဲလို႔ အရာရာမွာ ရွက္ရြံ႕သိမ္ငယ္စရာ ေကာင္းေလာက္ေအာင္ ညံ့ဖ်င္းႏံုခ်ာခဲ့သူပါ ဟန္နီရယ္..။
----------------------------------------------------------------------------------------------------
၁၇။
အိးု..လမ္းမ တစ္ခုပါပဲ....
ဟိုးအေ၀းႀကီးကို ေမွ်ာ္ၾကည့္လိုက္ႏိုင္တ့ဲ..
လမ္းဆံုးမွာ ဘာေတြရွိေနမလဲ ဆိုတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္အသစ္တစ္ခ်ိဳ႔ကို ေပးခ်င္ေပးႏုိင္ဦးမွာျဖစ္တဲ့..
ရင္ခုန္ယစ္မူးဖြယ္ရာ ေမွာ္ဆန္ဆန္ရန႔႔ံတစ္မ်ိဳးမ်ိဳးတသိပ္သိပ္ ပ်ံ႔လြင္ေနတဲ့...
အို သူမကို လွ်ာတစ္ေခ်ာင္းလို လိပ္ယူမ်ိဳခ်သြားႏိုင္တဲ့....
သက္ေတာင့္သက္သာႀကီးကို လဲေလ်ာင္းေနတဲ့ လမ္းမ တစ္စင္း...
ကိုယ့္အိမ္ေရွ႔တြခါး၀ေလးမွာတင္ ရွိေနခဲ့တယ္ကြယ့္..။
----------------------------------------------------------------------------------------------
၁၈။
ဟင့္အင္း..
မဟုတ္ဘူးေမ...
မင္းတစ္ခုခုေတာ့ ျဖစ္လိုက္..
မင္းတစ္ခုခု ျဖစ္မွျဖစ္မယ္...
ဒါပံုမွန္မဟုတ္ဘူး...
မင္းတစ္ခုခုျဖစ္လိုက္စမ္းပါေမ...။
သူမက အိမ္မက္ထဲမွာလြင့္ေနတဲ့ သူလို သူ႔ဆီေလွ်ာက္သြားလိုက္ခဲ့တယ္..။
ေခါင္းငိုက္စိုက္က်ေနတဲ့..သူ႔မ်က္ႏွာကို..ဆြဲေမာ္ယူလိုက္တယ္...။
ေနာက္..ျဖည္းျဖည္းျငင္ျငင္သာသာ...
သူ႔ပါးျပင္ကို နက္နက္ရိႈင္းရိႈင္းနမ္းရႈိက္လိုက္ပါတယ္..
လံုေလာက္ျပီ..ဟန္နီ...။
ကိုယ္သိပ္ျမန္ႏိုးခဲ့တဲ့ ကိုယ္ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရခဲ့ဖူးတဲ့ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ဆီမွာ...
ကိုယ္ဒီေလာက္ေတာ့ ရပိုင္ခြင့္ရွိေနမွာပါေနာ္.....
ျဗဳန္းကနဲ သူမကိုတင္းၾကပ္ေနေအာင္ေပြ႔ဖက္လိုက္တဲ့ သူ႔လက္ထဲက ရုန္းမထြက္မိလိုက္ဘူး...။
အံ့ၾသစရာေကာင္းေလာက္ေအာင္..
သူမကမ်က္ရည္တစ္စက္မွမထြက္ႏိုင္ပဲ သူကေတာ့ တအိအိရိႈက္ငင္လို႔....

ေမာင္ ေမ့ကို သိပ္ခ်စ္တာပါ..၊ေမာင္ ေမ့ကို အခ်စ္ဆံုးပါ...။ ေမာင္ ဘယ္လို..မွ...
ကဲ..ရွင္ လဲသာေသလိုက္ေတာ့ .ဟန္နီေရ..။..
----------------------------------------------------------------------------------
၁၉။
ၾကည့္စမ္း..ဒီအခန္းက်ဥး္ထဲမွာ...အလူးလူးအလဲလဲ ေအာင္ျမင္ေနတယ္ဆိုတဲ့ မိန္းမတစ္ေယာက္တည္း
ေသြးေလေခ်ာက္ခ်ားဖြယ္ရာ ဂီတတစ္မ်ိဳးကို နားေထာင္ေနခဲ့ရတာ....
ဘယ္ေလာက္ၾကာျပီတဲ့...လဲ.........ကြယ္.။
-----------------------------------------------------------------------------------------------
၂၀။
ဒီဂဏန္းရွစ္လံုးရဲ႔ေနာက္မွာ သူရွိေနတာေပါ့..။
ေမလား ကၽြန္ေတာ္ပါ ေနေကာင္းရဲ႔လား..ဆိုတာမ်ိဳး ရယ္စရာေကာင္းခ်င္ေလာက္စရာတမင္လုပ္ထားတဲ့အသံမွန္းသိပ္သိသာေနတဲ့
သူ႔အသံ ေလးငါးဆယ္ခြန္းကို...မအိပ္မေနလို ေမွ်ာ္ေနမိတာကေတာ့
ကိုယ္ကတယ္ရူးေနတာပဲျဖစ္လိမ့္မယ္..။

သူ႔ က ကိုယ္႔ကို သတိတရရွိေနတုန္း..ပူပန္ေနတုန္းဆိုတာမ်ိဳး..သူမက ဇကာနဲ႔စစ္သလို စစ္ယူေနခ်င္ေသးသတဲ့..။
ကိုယ္ေနမေကာင္းဘူး..ဟန္နီရယ္...
ကိုယ္အိပ္မိေသးလား...စားမိသလား...မေသခ်ာသေလာက္ေတာ့သလိုပဲ...
မင္းဖုန္းသံကို...လြတ္သြားမွာ...ကိုယ္သိပ္ေၾကာက္ေနခဲ့မိတာ...
ဟင္း..ဟင္း..ကိုယ္က နည္းနည္းမ်ားသနားစရာေကာင္းေနခဲ့ေလမလား..ဟင္...။
အို...
ဒါ သူ႔ဖုန္းသံ....။ ေသခ်ာတာေပါ့....
ကိုယ္ေျပာလိုက္ေတာ့မယ္..ကိုယ္ ဟန္ေဆာင္တင္းမတ္မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး...
ေနလို႔လည္းမျဖစ္ေတာ့ဘူးထင္ရဲ႔...
ကိုယ္...ငိုခ်င္ေနတဲ့ အေၾကာင္းနဲ႔....
ကိုယ့္ မင္းကို ခဏေလး ျဖစ္ျဖစ္ ေတြ႔ခ်င္ျမင္ခ်င္လိုက္တာလို႔ မေျပာျဖစ္ေအာက္ႀကိဳးစားထိမ္းခ်ဳပ္မေနခ်င္ေတာ့ဘူး..ကြယ္...
ေမလား..၊ မိန္းမလား ဟင္.
အို သူ က သူမကို မိန္းမ လို႔ေခၚလိုက္ တာလား...
ေမာင့္အမ်ိဳးသမီး ေမြးျပီးသိလား...။ မိန္းကေလး..ေမာင္ နဲ႔သိပ္တူပဲ...ထြားလည္းထြား.............
သူ ဟန္ေဆာင္ဖို႔ ထိမ္းသိမ္းဖို႕ ထိမ္းခ်ဳပ္ဖို႔၊ စာနာဖို႔ေတာင္ သတိမရႏိုင္ေလာက္ေအာင္ စိတ္လႈပ္ရွားေပ်ာ္ရြင္ေနတာပါလား..
သူမက Congratulation ဆိုတာေတာ့ေျပာလိုက္မိတယ္..ထင္ပါရဲ႔..။
အို...
ခုခ်ိန္မွာ သူ႔ဇနီးေဟာင္း သတိလစ္လဲက်သြားတာထက္ သူ႔ သမီးဦးေလးနား..ျခင္တစ္ေကာင္ ၀င္လာတာကပိုမိုႀကီးမားတဲ့ ျပသနာႀကီးေပါ့...
ခုခ်ိန္မွာ သူ႔ဇနီးေဟာင္း ေသဆံုးသြားမယ္ဆိုရင္ေတာင္
သူ႔ဇနီးအသစ္ေလး စိတ္လက္ၾကည္သာဖို႔က အေရးႀကီးတဲ့ ကိစၥေပါ့......

သူဘာေတြဆက္ေျပာေနဦးမလဲ.....ဆိုတာကို..သူမ အမွန္တကယ္..ၾကားခ်င္ခဲ့တာပါကြယ္.....။
-----------------------------------------------------------------------------------
သူမ အိမ္တံခါးမကို..ဆြဲဖြင့္ပစ္လိုက္တယ္..
အို...တိမ္းမူးဖြယ္ရာ ရန႔ံေတြက လမ္းမတစ္ဖက္တစ္ခ်က္
ဆန္းၾကယ္လွပေနတဲ့ ပန္းပြင့္ေတြဆီကမ်ားလား..

ေအးညွင္းတဲ့ ေလျပည္က တစ္ဘ၀လံုးကို
တစ္ထိ္ုင္တည္းျငိမ္းေအးသက္သာေစေတာ့မလိုပါလား..။


အိျႏၵာ(၃၀.၆.၂၀၀၉)

စိတ္ရွည္လက္ရွည္ဆံုးေအာင္ဖတ္ေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
ဒီဇိုင္းေလးက မိုးၾကယ္(ယိမ္းႏြဲ႔ပါး)ရဲ႔လက္ရာပါ။

16 comments:

mgphonemyint said...

လြတ္လမ္းမွ လြတ္ေျမာက္ႏုိင္ပါေစ ....

လင္းဒီပ said...

ဖတ္လိုက္တာ အေတာ္ေမာသြားတယ္
အႏုပညာကို တကယ္မက္ေမာလြန္းတဲ့လူေတြက တခ်ိဳ႕အရာေတြ ဆံုးရႈံးရတာပါပဲေလ...။
သိပ္ကံဆိုးတဲ့အခါ သိပ္တန္ဖိုးထားတဲ့အရာေတြ ပါသြားတတ္တာ...။

MANORHARY said...

လမ္းေတြ
လမ္းေတြ
ၿပီးေတာ့
စိမ္ေခၚေနတဲ့ေန႔ရက္ေတြ
ႏွလံုးေသြးလိုတစိမ့္စိမ့္က်ေနတဲ့အႏုပညာေတြ
ေအာင္ၿမင္မႈေတြ
ေနာက္...
ခ်စ္ၿခင္းေမတၱာတရားနဲ႔
သစၥာတရားေတြ
.....................
..............................
အရာရာဟာႏြမ္းလ်တုန္ခါက်န္ရစ္ခဲ့ေပါ့။

Mogok Thar said...

လါတ္လမ္းကို ေျပးေလွ်ာက္မိတာ အခန္းေလးထျ အေလွာင္ပိတ္ခံလိုက္ရေပါ့။
စာဖတ္ေနရင္း အသက္ရွဴမ၀ဘူး။
ေနတာ 6လေက်ာ္ေနတဲ့ ဒီအခန္းေလးလဲ ခုမွ ဲပဴတင္းတံခါး ေသးလြန္းျပီး ေလသိပ္မ၀င္သလို ခံစားရတယ္။
ေရးတဲ့သူ ဘယ္ေလာက္ ေမာလဲေတာ့ မသိ။ က်ေနာ္ေတာ့ ေအာက္စီဂ်င္ျပတ္သြား သလိုပဲ။

မခံမရပ္ႏိုင္ေတာ့တဲ့အဆံုး..တံခါးမႀကီးကို ဆြဲဖြင့္ပစ္လိုက္မိေတာ့..
ျဗဳန္းကနဲ လမ္းမတစ္ခုေတြ႔လိုက္ရတယ္..။

(က်ေနာ္ကေတာ့ ေကာ္ရစ္ဒါၾကီးတစ္ေလွာက္ ေလးထပ္ကေန ေအယက္ဆင္းျပီး သရက္ေတာမွာ ေလ၀ေအာင္ သြားရွဴလိုက္အံုးမယ္ဗ်ာ။)

Mhu Darye said...

အေသအခ်ာ အက်အန စာတလုံးခ်င္းဆီ ထိုင္ဖတ္သြားတယ္..။
း)
ဖတ္ေနရင္းနဲ႔ ေမဆိုတဲ့ အမ်ိဳးသမီး အျပင္၊ မႀကီးကိုပါ လြတ္လမ္းေပၚမွာ လွမ္း ေတြ ႔လိုက္ သလား လို႔...
ေသေတာ့ မေသခ်ာ ဘူးရယ္..။

အပီအျပင္ခံစားေရးေနပါတယ္ဆိုတဲ့ လြတ္လမ္း ေပါ့ေနာ္။

မယ္႔ကိုး said...

မ အပီအျပင္ ေရးထားတဲ့ စာကို တစ္လံုးခ်င္း ခံစားဖတ္သြားပါတယ္။
ကဲ..ရွင္ လဲသာေသလိုက္ေတာ့ .ဟန္နီေရ..တဲ့လား ဒီဇာတ္ေကာင္ကို ႀကိဳက္တယ္။

ေမျငိမ္း said...

ဂ်ီးေဒၚေလးး
လြမ္းစရာပဲ.. အမလည္း လြတ္လမ္းလို႔ တပုဒ္ေရးခဲ့ဖူးသဗ်...။
http://maynyane.blogspot.com/2008/08/blog-post_28.html
http://maynyane.blogspot.com/2008/08/blog-post_30.html
http://maynyane.blogspot.com/2008/08/blog-post_31.html
ခံစားခ်က္ေတြ တိုက္ဆိုင္...
လြတ္ခ်င္စိတ္ေတြ တိုက္ဆိုင္...။

ေမျငိမ္း said...

ေျပာခ်င္တာက ခံစားခ်က္ေတြ တိုက္ဆိုင္ဆိုတာ ဖိစီးတဲ့ ခံစားခ်က္မ်ိဳးေတြဆီက လြတ္ခ်င္စိတ္ကို ေရးခ်င္တာ တိုက္ဆိုင္တာကိုေျပာတာေနာ္.. အျဖစ္အပ်က္ ဇာတ္ေၾကာင္း တို္ကဆိုင္တာကို မဆိုလို.. ဟီးး ရႈပ္ကုန္မွာ စိုးလို႔။

Moe Cho Thinn said...

ဒီဇာတ္လမ္းမ်ိဳးေတြ မဖတ္ရဲဘူး..

rose of sharon said...

ခံစားဖတ္ရႈသြားပါတယ္

အိုင္လြယ္ပန္ said...

ေသခ်ာဖတ္ ႐ႈသြားပါတယ္ အစ္မ ...

HAPPY CLOUD said...

ႀကိဳက္တယ္...
အျပည့္အ၀ရသ ေပးထားတဲ့ ႀကီးမားတဲ့ ခံစားခ်က္အပိုင္းအစပဲ။ ငါ့အမကေတာ့ ခ်ျပလိုက္တိုင္း ဟဲဗီးဇာတ္ခ်ည္းပဲေနာ္။ တခုသတိေပးမယ္..လွည့္ကင္းလဲ ၾကည့္အံုးေနာ္ ဟား ဟား။

ပက္ပက္စက္စက္ခင္တဲ့
မိုးေမာင္

သွ်င္ခ said...

အစ္မေရ
သူရဲေကာင္းဆိုတာေဆးမဆိုးထားဘူးေတာ့
က်ေနာ္ၾကားတာပဲ

ေဆာင္းယြန္းလ said...

ၾကာရင္....
ၾကာရင္....
ၾကာရင္ေတြ ဘယ္ေလာက္ၾကာခဲ့ပါလိမ့္....။
ၾကည့္စမ္း..ဒီအခန္းက်ဥး္ထဲမွာ...အလူးလူးအလဲလဲ ေအာင္ျမင္ေနတယ္ဆိုတဲ့
မိန္းမတစ္ေယာက္တည္းေသြးေလေခ်ာက္ခ်ားဖြယ္ရာ ဂီတတစ္မ်ိဳးကို နားေထာင္ေနခဲ့ရတာ....
ဘယ္ေလာက္ၾကာျပီတဲ့...လဲ.........ကြယ္.။

ဖတ္ၿပီးေတာ့ ေမာလ်သြားတယ္ညီမေရ...

ကိုရင္ေနာ္ခင္ေလးငယ္ said...

မႀကီး...

ခင္ေလး မ်က္ရည္က်မိတယ္
ဘာလို႔...!!
ဘာ့ေၾကာင့္...!!
ဘယ္လိုအရာေတြက...!!

ခ်စ္တဲ့....

Julian said...

ဘယ္သူ႔ရဲ႔လြတ္လမ္းျဖစ္ေနမလဲ......
** ငိုသံေတြဟာ.ခ်ဳပ္တည္းပါမ်ားလာရင္ မီးက်ည္မီးခဲလို ႏွလံုးသားမွာ အနည္က်တတ္က်သလား...
***

သေဘာက်တယ္၊ ဖတ္ျပီးေတာ႔ တကယ္လြတ္ေျမာက္ေျမာက္သြားပါေစလို႔ဆုေတာင္းမိတယ္.........ေႏွာင္ၾကိဳးေလးတစ္ခုလြတ္သြားဘို႔ ေပးဆပ္မႈကပိုတန္ဖိုးၾကီးေနမလားဘဲ.........

ဂ်ဴ