October 17, 2009

ကမ္းေျခနဲ႔ အေခၚအေျပာေ၀းေနရတဲ့ ပင္လယ္


ပင္လယ္ဆိုတာမွာ
ေသြးဆူတတ္သူမိစၦာဆိုးေတြ ပုန္းခို
လိႈင္းပါးပ်ဥ္းေတြကို
ေၾကာင္လက္သည္းလို ၀ွက္၀ွက္ထားတတ္ေပါ့

ပင္လယ္ရဲ႕ အလွမ္းအကမ္းမျမင္ႏိုင္ျခင္း..အႏုပညာက
တစ္ဘက္မွာ ဘာရွိမလဲေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြကို ဖူးေစခဲ့..။

ဘယ္ေတာ့ ပြင့္မယ့္ပန္းလဲမသိတဲ့ ပင္လယ္..ပါ
ဆည္းဆာခ်ိန္ေတြမွာမွ..တိမ္ေတာက္ျပ
ေန၀င္ခ်ိန္ေတြကို ေရြးေရြးလွပတတ္ခဲ့တာ..

အဆံုးအစမဲ့..စီေမ်ာျခင္းသစၥာတစ္ခုသာ
ထီးထီးႀကီး…လိႈ္င္းထက်န္ရစ္တဲ့ ပင္လယ္…
သူ႔ အလြမ္းသူ မိႈင္းမလို႕
စုန္းမီးေတာက္ေတာက္ျပတဲ့ ပင္လယ္..
သူ႔ အနားသတ္နဲ႔သူ...ေ၀းလံလြမ္းဆြတ္ေနရသမွ်..
သူ႔မ်က္ရည္သူ မ်ိဳမ်ိဳ ခ်ထားရတဲ့ ပင္လယ္ေလ....

အဲဒီ့ပင္လယ္က ရြက္ၾကမ္းေရႀကိဳ လိႈင္းၾကက္ခြပ္ေလးနဲ႔..လဲ့ျပာ..
လရိပ္မွာ ဒီေရဆန္ဆန္က်ဴးေက်ာ္ရမ္းကားလို႔..
သႏၱာေက်ာက္ေဆာင္ေတြကို အခြင့္ရတိုင္းခတ္ထုတ္ဖို႔..
ရာဟုမွာ အနီေရာင္သမ္းတိုင္းလက္ခေမာင္းခတ္ျပတတ္ခဲ့ေပါ့..

ၾကမ္းၾကားေလၾကား
လိၽွဳ႕၀ွက္အပ္ေသာစကားေတြ ေဘာင္ဗင္ဆန္ေနတဲ့ ပင္လယ္
ဇီ၀ဇိုးေတြကို လက္ထိုးအန္ခိုင္းခဲ့တဲ့ ပင္လယ္
ငါးပြက္ရာ ငါးစာခ်သူေတြ..တက္စံုဖြင့္ ရြက္ကုန္လႊင့္ထြက္လာတဲ့ ပင္လယ္..
ေကာင္းကင္ကို မွန္တစ္ခ်ပ္လို..အရိပ္ၾကည့္ေနခဲ့ျပီး..
တိမ္ေတြကို ဖက္ရွင္ဆန္ဆန္ ခ်ဳပ္လုပ္၀တ္ဆင္ခ်င္တဲ့ ပင္လယ္ေလ

အဲဒီ့ပင္လယ္မွာ မက်က္ႏိုင္တဲ့ အနာတရေတြျမွဳတ္သတ္ခံခဲ႔ရ..
အဲဒီ့ပင္လယ္ဟာ မဆန္႔ရင္ကာ မ်ိဳခ်ထားရတဲ့
တစ္စံုတစ္ရာေတြနဲ႔ ကၽြက္ကၽြက္ငံခဲ့ရ
ပင္လယ္က…သူ႕အေယာင္ေဆာင္ ေတးသီခ်င္းေတြနဲ႔…
သူ႔သတင္းသူဆိုညည္းျပေနရဲ႕

ေခ်ာင္းေတြ ျမစ္ေတြက
သူတို႔ အညစ္အေႀကးမွန္သမွ်ကို
အာမနာပ လဲွက်င္းအခ် ခံေနရတဲ့ ပင္လယ္ပါ......

ေနာက္ဆံုးေတာ့
အဲဒီ့ပင္လယ္ရဲ႕ ကမ္းေျခမွာ.
ေရနာက်ေနတဲ့ စိတ္အေသေတြသာ.......
အတံုး...အရံုး....
က်ဆံုး...
က်န္ရစ္ခဲ့...


အိျႏၵာ(၂၃.၈.၂၀၀၉)

(အစ္ကိုကဗ်ာဆရာကိုသစ္ေကာင္းအိမ္ရဲ႕ ပင္လယ္ကဗ်ာကိုႏွစ္သက္မိပါသျဖင့္ အတုခိုးေရးသားပါသည္..။)

14 comments:

Sein Lyan Tun said...

တစ္

မႀကီးအိမ္မွာက မႀကီးသားပဲ ဦးေနတာ...

ေမာင္က ဒုတိယၿဖစ္ေနတယ္


မမအိမ္မွာႀကာေတာ့

ပထမေပါ့

ခ်စ္တဲ့

ေမ်ာက္ေမ်ာက္

MANORHARY said...

အသက္ရွဴၾကပ္ေနတဲ့ပင္လယ္ပမာ
ဆားငန္ေရေတြကို အလိုလိုေထြးထုတ္ေနမိ
သူေတာ္စင္ၿဖစ္ခ်င္စိတ္တိတ္တိတ္ၿဖစ္ေနရွာတဲ့ပင္လယ္
ကိုယ့္ေရြးခ်ယ္ခြင့္ကိုယ္မသိတဲ့ပင္လယ္
ေနာက္ဆံုးက်ေတာ့ ပင္လယ္က ၿပန္စြန္႔ပစ္လုိက္တဲ့ အမိႈက္တစ္စပမာ
ငါ……………………..

ေပါင္းဆံုခြင့္မရေသာပင္လယ္ေသမ်ားသို႔ ရည္ညႊန္းလ်က္ ...


(အေပၚက ဖိုးစိန္ေတာ့ မေၿပာခ်င္ဘူး ) း((
ေနရာလာယူသြားတယ္

Sein Lyan Tun said...

စိတ္ကူးမွန္သမွ် စိတ္နဲ႔သာ ျဖည့္စြမ္းလို႕
စိတ္အေသေတြသာ က်န္တဲ့ ပင္လယ္ကမ္းေၿခမွာ
ေက်နပ္ေနရသူ လူငယ္တစ္ေယာက္
အမွတ္တမဲ့ ေကာက္ရတဲ့
အုန္းသီးရဲ႕ စီးေမ်ာလာရာ ကို
ပင္လယ္ အႏွံ႕ ေျခဆန္႕ရွာေနေလရဲ႕။
ပင္လယ္ထဲမွာပဲ တဝဲလည္လည္...


ခ်စ္တဲ့

ေမ်ာက္ေမ်ာက္

အ႐ုပ္ကေလး said...

ေန၀င္ခ်ိန္ႏွင့္အတူ...
ေရလႈိင္းေတြ တ၀ုန္း၀ုန္း..
ကမ္းကပ္ႏိုင္ဖို႔ ပုတ္ခတ္ေနေပမယ့္လည္း
မျမင္ႏိုင္တဲ့ င့ါအနာဂတ္ေတြ
ေရအတက္အက် သတိလက္လႊတ္မိတဲ့အခ်ိန္
ေအာက္ဆြဲေခၚ ေရအလ်င္က ကမ္းကိုကပ္ဖို႔ထင္ရေသာ္လည္း
မသိမသာေလး ဆြဲငင္ေနတာ ..
မင္းအလွမွာနစ္ေျမာလို႔ မျဖစ္ေတာ့ဘူး ..
င့ါကိုယ္ငါပဲ အားသြန္မႈတစ္ခုျပဳရေတာ့မွာေပ့ါ ..

..
idulize (အ႐ုပ္ကေလး)

Mogok Thar said...

ပင္လယ္ကိုမွ တုပ
လွပျပေနတဲ့ ကမ္းေျခအတုေတြထဲ
ညစ္ေထးေနတဲ့ စိတ္ေတြကို ေရေဆးေဆးခ်ရင္း
ပင္လယ္အတုဟာလဲ စိတ္ေတြ ေပပြလာေတာ့တယ္။
ေနာက္ဆံုးေတာ့
အဲဒီ့ပင္လယ္အတုရဲ႕ ကမ္းေျခမွာ.
မ်က္ႏွာေခ်ေတြ ဖိတို႔ ေခြ်းသိပ္လို႔.......
အနာတရေတြ ျမွဳပ္ႏွံခံခဲ့ရ...
လက္ခေမာင္းခတ္ျပဖို႔ကလဲ
ေခ်ာင္းေတြ ျမစ္ေတြက
သူ႔ရင္ခြင္ထဲ စီးဆင္းမလာ
လိႈင္းၾကမ္းမလာတဲ့ အဲ့ဒီပင္လယ္အတုဟာ
အသက္... ျပင္းး.. ျပင္းး
ရိႈက္ငင္ရင္းး..
မုန္တိုင္းေတြကိုသာ ဆာေလာင္ေနေတာ့တယ္...

(အယ္.. ပင္လယ္ထဲ ၀င္ၾကည့္ပါတယ္။ေကာ္မန္႔မယ္ဆို ပင္လယ္နဲ႕စလိုက္တာ ရင္ဘတ္ထဲက ပင္လယ္အတုေအာ္သံၾကီး ထြက္လာတယ္ဗ်ာ။ ရွိတဲ့ ေအာ္သံပဲ ခ်န္ထားခဲ့လိုက္ျပီ ကဗ်ာဆရာမ လွလွၾကီးေရ၊ အဲေလ မႊားတြားရို႕။ ကဗ်ာဆရာမ လွလွေလးေရ)

လင္းဒီပ said...

ပင္လယ္က အရိုင္းဆန္ျပီး ေမွ်ာ္လင့္စိတ္ စြန္႕စားလိုစိတ္ကို ျပင္းထန္လာေစတယ္...။
ေနာက္ အေပၚယံကို ခြာပစ္လိုက္တယ္...။

ဆက္စဥ္းစားလိုက္ရင္ ပင္လယ္ရဲ႕ဝိေသသေတြ မ်ားလာေတာ့မယ္...အေတြးနဲ႕ပဲ လႈိင္းသံေတြ ဆက္နားေထာင္လိုက္ေတာ့မယ္...။

pandora said...

ကမ္းေျခနဲ႕ အေခၚအေျပာေ၀းရုံ မဟုတ္ဘူး
ပင္လယ္က စိတ္ႀကီးတယ္
ကမ္းေျခကို စိတ္နာနာနဲ႕ ကမ္းေျခမွာထားခဲ့တာ ကမ္းေျခဘက္ ျပန္လွည့္မၾကည့္ေတာ့တာ ၾကာေပါ့ .. တဲ့

ေဆာင္းယြန္းလ said...

ပင္လယ္ကိုဖြဲ႔ထားတဲ့ စကားလံုးေတြရယ္ ဒႆနေတြရယ္က သိပ္ကိုလွပအသက္ဝင္ေနၾကပါတယ္ ညီမေလးေရ..

ပင္လယ္နဲ႔ေဝးေနရသူေတြမွာေတာ့ ပင္လယ္ဆိုတာ အသက္မဲ့ေနတဲ့ ပန္းခ်ီကားတခ်ပ္မွ်သာ.
အသက္ရႈေတြက်ပ္ေနတယ္ ညီမေလးေရ...

အိုင္လြယ္ပန္ said...

ေရနာက်ေနတဲ့ စိတ္အေသေတြသာ.......
အတံုး...အရံုး....
က်ဆံုး...
မက်န္ရစ္ခင္ ပင္လယ္ဟာ
ဘာမဆိုၿဖစ္လာႏိုင္တဲ႔ အာလာဒင္ မီးခြက္ကို
မပြတ္သပ္ ရ ေသးခင္ေလး လိုမ်ိဳး ....။။

Anonymous said...

အဲဒီ့ပင္လယ္မွာ မက်က္ႏိုင္တဲ့ အနာတရေတြျမွဳတ္သတ္ခံခဲ႔ရ..
အဲဒီ့ပင္လယ္ဟာ မဆန္႔ရင္ကာ မ်ိဳခ်ထားရတဲ့
တစ္စံုတစ္ရာေတြနဲ႔ ကၽြက္ကၽြက္ငံခဲ့ရ
ပင္လယ္က…သူ႕အေယာင္ေဆာင္ ေတးသီခ်င္းေတြနဲ႔…
သူ႔သတင္းသူဆိုညည္းျပေနရဲ႕

ပင္လယ္ရဲ႕ ဒႆနေတြ ကိုေတြ႕လိုက္ရတယ္
ပင္လယ္မွာ ဒဏ္ရာအနာတရေတြရွိတာ မေတြးမိလိုက္ဘူး . . . . ေကာင္းလိုက္တဲ့ ကဗ်ာ

မယ္႔ကိုး said...

အေခၚအေျပာမဲ႔ လူမိုက္ဆန္ဆန္ ေၾကကြဲေနတဲ႔ပင္လယ္။
ေလာကဓံရွစ္ပါးနဲ႔ ဓါတ္သင့္နာမ္သင့္ ေပါင္းေဖာ္ေနရတဲ႔ ပင္လယ္။
တကိုယ္တည္းေန တစ္စိတ္တည္းထား အထီးက်န္မွုကိုသာ ဝတ္ဆင္ထားတဲ့ပင္လယ္။
အိပ္မက္ရာသီဥတုေဖာက္ျပန္လို႔ ငိုေၾကြးရတဲ႔အခါ ေသြးဆူသူျဖစ္လာတဲ႔ ပင္လယ္။
ကမ္းေျခနဲ႔ အေဝးက ပင္လယ္ေရ...
ငါလည္း မင္းလို...


ခ်စ္မေလးရဲ႔ ကဗ်ာကို ဖ်က္လိုဖ်က္ဆီးမလုပ္ရပါဘူးေနာ္။ အေပၚကလူေတြကို အားက်လို႔ တုပေရးမိပါတယ္။ မရယ္နဲ႔ေနာ္ ခ်စ္မေလး။

အဆံုးမဲ႔ခ်စ္တဲ႔
=)

ကိုလူေထြး said...

အေသအခ်ာ တည္ေရးထားတာဆိုေတာ့ ေနာက္ခ်င္ေပမယ့္ မေနာက္ေတာ့ပါဘူး...

ပင္လယ္အလွ ပင္လယ္ဘဝနဲ႕ ပင္လယ္ခံစားခ်က္ေတြက ေတာ္ေတာ္ျပည့္စံုပါရဲ႕...

းဝ)

emayarKhin said...

ရသေၿမာက္တဲ႕ပင္လယ္............

Unknown said...

ပင္လယ္ရဲ႕ အလွမ္းအကမ္းမျမင္ႏိုင္ျခင္း..အႏုပညာက
တစ္ဘက္မွာ ဘာရွိမလဲေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြကို ဖူးေစခဲ့..။

ဘယ္ေတာ့ ပြင့္မယ့္ပန္းလဲမသိတဲ့ ပင္လယ္..ပါ
ဆည္းဆာခ်ိန္ေတြမွာမွ..တိမ္ေတာက္ျပ
ေန၀င္ခ်ိန္ေတြကို ေရြးေရြးလွပတတ္ခဲ့တာ..

အဆံုးအစမဲ့..စီေမ်ာျခင္းသစၥာတစ္ခုသာ
ထီးထီးႀကီး…လိႈ္င္းထက်န္ရစ္တဲ့ ပင္လယ္…

ပင္လယ္ရဲ႕အလွနဲ႔...ပင္လယ္ရဲ႕..အနုပညာကုိ...လွလွပပေရးဖြဲ႔တက္ပါေပတယ္..အစ္မေရ...သိပ္ေကာငး္တဲ့ကဗ်ာေလးပါပဲ...အားေပးသြားတယ္ေနာ္...။