January 19, 2010

ကမာျဖဳတ္တဲ့ လက္

စာလာဖတ္တဲ့ ပရိတ္သတ္ေတြလည္း အိျႏၵာ့ဘေလာ့ကို ပ်င္းရိစျပဳေနေလာက္ပါျပီ။
စာအသစ္ေတြ မေရးႏိုင္ အေရးက်ဲလြန္း၊ေရးျဖစ္တာလည္း စိတ္တိုင္းမက်
အဆံုးမသတ္ေတြရွိေနတဲ့အျပင္
ရွိျပီးသားအေဟာင္းေတြေတာင္မပတ္ဘလစ္ရွ္ႏိုင္ေတာ့
ဘေလာ့က
ေျခာက္သေယာင္းေယာင္းႏိုင္လာသလိုျဖစ္လာပါတယ္.။

အခုေတာ့ ဟိုးးးး
ခ်ာတိတ္တုန္းက ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကိုျပန္တင္ျပီး နည္းနည္းပြားမယ္လို႔ စိတ္ကူးထားပါတယ္.။


ကိုယ္တို႔ခ်ာတိတ္၉တန္း ၁၀ တန္းစာရူးေပရူးကာလမွာ စာေပကိုအေလးထားတဲ့ ကေလာင္သစ္ေတြ ေမြးထုတ္ေပးတဲ့ မဂၢဇင္းေတြ တအားမ်ားပါတယ္..။
ေရြသမင္ စာဥယာဥ္က႑ ၊ ပန္းေ၀သီ ပန္းႏုသစ္သီက႑ ၊ ခ်ယ္ရီ ဖူးပြင့္ခ်ယ္ရီက႑ စသျဖင့္ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားရွိခဲ့ပါတယ္.။
ဘယ္ေျပာေကာင္းမလည္း အိျႏၵာတို႔ ၉ တန္း အေရးအခင္းေက်ာင္းပိတ္ရက္ကလည္းႀကံဳ
စာပိုးကလည္း အေရးေပၚအေျခအေနေလာက္ကိုဆိုးရြားေနခဲ့ေလေတာ့
ေရးလိုက္တာ ပလူပ်ံေနပါတယ္..။ ကေလာင္နာမည္ေတြလည္းေပးလိုက္တာမွ စံုေနတာပါပဲ။

ကလ်ာမဂၢဇင္းကဆို မေရြးခ်ယ္တဲ့စာမူေတြ ျပန္လုိခ်င္ခဲ့ရင္ တံဆိပ္ေခါင္းအပိုထည့္ေပးပါလို႔
ေျပာထားတဲ့ အတြက္ တံဆိပ္ေခါင္းအျမဲထည့္ေပးပါတယ္.။

စာမူကိုအသံုးျပဳျခင္းမရွိလုိ႔ျပန္လည္ေပးပို႔ပါသည္လို႕ေရးထားတဲ့လက္ေရးဟာ.
ဆရာမေဒၚကလ်ာကိုယ္တိုင္ရဲ႕လက္ေရးလားဆရာမမမိုးေျမရဲ႕လက္ေရးမ်ားလား..
စသျဖင့္ေတြးၾကည့္မိျပီး..
မေရြးပါဘူးဆိုတဲ့စာေလးကိုေတာင္
အရိပ္တၾကည့္တယုတယျဖစ္ေနမိေအာင္ရူးမိခဲ့တာပါ..။


ေနာက္ဆယ္တန္းေအာင္စာရင္းနဲ႔မေရွးမေႏွာင္း
ေရႊသမင္ကေန ၀တၳဳတိုေလးတစ္ပုဒ္အေရြးခံရပါတယ္.။

၀တၳဳနာမည္က "ဆံုခြင့္ေ၀းကြာမမေမွ်ာ္သာလည္း ေရာ္ရည္မွန္းဆေနာက္ဘ၀တြင္" တဲ့
(..အိျႏၵာတို႔က အဲေလာက္ကဗ်ာဆန္တာပါ)။
ဆရာႀကီးလင္းယုန္ေမာင္ေမာင္ရဲ႕မွတ္ခ်က္ေတြနဲ႕ ဒီ၀တၳဳေလးကိုေရြးခ်ယ္လိုက္ပါတယ္ဆိုေတာ့
့(မွတ္ခ်က္ေတြေတာ့ ေျပာမျပေတာ့ဘူးေနာ္ ၾကြားရာက်ေတာ့မယ္)

ဆယ္တန္းေအာင္စာရင္းထြက္တုန္းကထက္ပိုေပ်ာ္တယ္ဆိုရင္ပိုသလိုျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ေနပါလိမ့္မယ္..။
ေတြ႔သမွ်လူလည္းကုန္သေလာက္နီးပါးပါပဲစကားစပ္တိုင္းစကားစပ္စပ္မစပ္စပ္စပ္ျပီးၾကြားပါတယ္.။
ေနာက္လပါမယ္ဆိုတာ သိပ္ၾကာလြန္းေနပါတယ္..။
မဂၢဇင္းထဲကအဲဒီ့စာမ်က္ႏွာေနရာေလးကိုျဖတ္ဒိုင္ယာယီေရးထဲမွာကပ္တာေလာက္က
ခပ္ပါးပါးေလး ရူးတာေလာက္ပါ။
ေနာက္လပါမယ္ေပါ့..ေနာက္လက်ရင္ ငါေရးတဲ့စာကို စာမ်က္ႏွာေပၚမွာ ျမင္ရေတာ့မယ္.
အဲဒီ့ရင္ခုန္သံက ေတာ္ေတာ္ဆိုးဆိုးရြားရြားႏိုင္ပါတယ္။
ေနာက္လက် အေၾကာင္းတစ္စံုတစ္ရာေၾကာင့္ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ပါလိမ့္မယ္ ကိုယ့္စာမူမပါပဲ
တစ္ျခားစာမူတစ္ခု အစားထိုးပါသြားခဲ့ပါတယ္..။

လူက အူေၾကာင္ေၾကာင္ျဖစ္သြားပါတယ္။ ၀မ္းနည္းသလို စိတ္မေကာင္းသလိုလို စိတ္နာသလိုလို ဘာမွန္းမသိပဲ..မဂၢဇင္းေတြကို စာမူမပို႔ပဲေနမိပါေတာ့တယ္..။
ေနာက္ေတာ့ တစ္ကုိယ္ေတာ္က်ဲပါေတာ့တယ္ ။
ဖေယာင္းလွိမ့္ကဗ်ာစာအုပ္တို႔ နံရံကပ္ပိုစတာကဗ်ာတို႔၊ေမာင္မယ္သစ္လြင္အာစရိယပူေဇာ္ပြဲဖိတ္စာကဗ်ာေတြကအစ
ေနာက္ဆံုး လြပ္လပ္ေရးေန႔ဘာေန႔ညာေန႔ေတြအထိကဗ်ာေတြ ၀င္ေရး ၀င္ျပိဳင္ပစ္လိုက္ပါတယ္.။

ေနာက္ေတာ့ မေနႏိုင္ျပန္ပါဘူး
(အေမအိက (ကဗ်ာဆရာမႀကီးမအိ) က အတင္းတိုက္တြန္းတာလည္းပါပါတယ္)

ခ်ယ္ရီမဂၢဇင္းကို ပို႔ျဖစ္ပါတယ္..။ ေနာက္ နည္းနည္းၾကာေတာ့ ခ်ယ္ရီပဲထပ္ပို႔ျဖစ္ပါတယ္..။ ေနာက္နည္းနည္းၾကာေတ့ာလည္း ခ်ယ္ရီ၊ ေနာက္လည္းခ်ယ္ရီ
အဲဒီ့မွာ အိျႏၵာက သူမ်ားထက္ထူးဆန္းသြားပါေတာ့တယ္.
ဖူးပြင့္ခ်ယ္ရီမွာ ၄ ခါ တိတိ ဖူးပြင့္ရပါေတာ့တယ္..။
စိတ္ရမွ တစ္ခါ ထထပို႕သလိုျဖစ္ေနေတာ့ အယ္ဒီတာေတြမမွတ္မိေတာ့တာျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္.


၁။ အစၨ်တၱ၀ိေရာဓိ

၂။ကမာျဖဳတ္တဲ့ လက္
၃။အစားထိုးကုသျခင္း(၀တၳဳတို)
၄။အခ်စ္ ၆ ႏွစ္ျပည့္
ဆိုတာေတြနဲ႔ဖူးပြင့္ခဲ့ရတာပါ။


အဲဒီ့အထဲက ကြန္ျပဴတာရိုက္ယူလာျဖစ္တဲ့ ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ကို တင္ျပေပးလိုက္ပါတယ္.။
ငယ္မူငယ္ေသြးလက္ရာေလးတစ္ခုေပါ့ေလ။

ကမာငုတ္ျပီးအသက္ေမြးရတဲ့ ခ်စ္သူေကာင္ေလးအခ်ိန္တန္ေပမယ့္ ျပန္ေရာက္မလာေတာ့တာကို
ကမ္းစပ္ကေန ေမွ်ာ္ေနတဲ့ ခ်စ္သူေကာင္မေလးရဲ႕အေတြးေတြနဲ႔ ခ်ေရးျဖစ္ခဲ့ပါတယ္..။
ဘယ္လိုရလာတဲ့ ဖီလင္မွန္းလည္းမသိပါဘူး။

++++++++++++++++++++++++++++++++

ကမာျဖဳတ္တဲ႔.......လက္


လ ကိုု
အလံုးလိုက္
ပင္လယ္ထဲပစ္ခ်ထားတဲ႔ ည

လိွဳင္းေတြက လကို ဆင္႔ဆင္႔ျပီးေတာ႔ေခ်ာ႔
ေလေတြက လကို ေက်ာ႔ေက်ာ႔ျပီးေတာ႔ နမ္း
ေလွေလးလား
လိွဳင္းေပၚမွာ ပက္လက္လွန္ေနေပမယ္႔
ေလွာ္တက္လား
ေလွေပၚ မွာ ၀မ္းလွ်ားေမွာက္ေနေပမယ္႔
အဲသည္က အႏူးညံ့ဆံုး ေတာ္လဲေနသံေတြ.......

သူတို႔ခ်င္းျပတ္စဲထားတဲ႔ မ်က္ခြံ ႏွစ္ခုၾကား
ေဟာသည့္ ပင္လယ္ၾကီးတစ္ခုလံုး
က်ံဳ႕က်ံဳ႕ျပီး ငံု႔၀င္လိုက္သလိုမ်ိဳး
ဥတုသံုးပါးစလံုးနဲ႔ ၀ုန္းဒိုင္းဆန္ လို႔ေပါ႔.....
ငါ႔ႏွလံုးအိမ္ေကြ႔ရဲ႕ အညိွဳးႏြမ္းဆံုးရပ္၀န္းမွာ
အလြမ္းေတြ...အတံုးအ႐ံုးေမ်ာေပါ႔ေလ.......။

ေကာင္ေလးေရ.....
ေဟာသည့္မွာ
သံုးခြက္တစ္ခြက္တင္ကိ်ဳထားတဲ့ အခ်စ္ရဲ႕ပဥၥငါးပါးပါကြယ္႔
လွမ္းေမွ်ာ္ၾကည့္လွည့္ဦး
ငါ့မ်က္၀န္းရဲ႕အနက္ဆံုးမွာလည္း
ပုလဲလံုးေတြ.....ေဖြးလို႔.......။ ။


အိျႏၵာ

13 comments:

မယ္႔ကိုး said...

ပါရမီရွင္ေလး မကို ငယ္စဥ္ကေတာ့ သူတကာေတြ အထပ္ထပ္ခ်ီးက်ဴးၿပီးသားမုိ႔ မယ္ေတာ့ ဘယ္လို အမႊန္းတင္ရယ္ေတာင္ စဥ္းစားလုိ႔ မရဘူး ...

ငယ္ႏုစဥ္တည္း က လွခဲ႔တဲ႔ လက္ေရး ဟာ ၾကယ္ကေလးအျဖစ္ ေတာက္ရႊန္းလဲ႔ေန။

ဇြန္မိုးစက္ said...

ေၾသာ္..မရဲ့ ငယ္မူငယ္ေသြးလက္ရာတစ္ခုတဲ့။ စာဖြ႔ဲေတြ ေကာင္းလုိက္တာ။

“သူတုိ႔ခ်င္းျပတ္စဲထားတဲ့ မ်က္ခြံႏွစ္ခုၾကား
.....
.....
.....
.....
အလြမ္းေတြ အတုံးအရုံးေမ်ာ..

ငါ့မ်က္၀န္းရဲ့ အနက္ဆုံးမွာလည္း
ပုလဲလုံးေတြ..ေဖြးလုိ႔...”

ႀကိဳက္တယ္ မေရ။

ဇြန္ကေတာ့ ကဗ်ာပါရမီ မပါဘူးရယ္ း(

အိုင္လြယ္ပန္ said...

ငယ္ငယ္တုန္းက လက္ကို ၾကည္႔ၿပီးလန္႔သြားပါတယ္ ..။
စာၿမည္းထဲ႔ ထားတဲ႔ ခံစားခ်က္ရဲ႕ အၿပင္ဘက္ကေန
ထြက္ၿပီး တစ္ခါၿပန္စဥ္စားၾကည္႔တယ္ ..။
ႏွစ္သက္မိတဲ႔ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ပါပဲ အစ္မ ..။

Anonymous said...
This comment has been removed by the author.
Anonymous said...

ငယ္လက္ရာေပလို႔ပဲ..
ေကာင္းတယ္ဗ်ာ...
ဖတ္ရတာ ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ ၀မ္းမနည္းမိဘဲ
အဲ႔သည္႔ ကဗ်ာထဲကေကာင္မေလးကို ပိုစိတ္၀င္စားေနမိတယ္။
ေကာင္ေလးကလည္းကြာ .. ။
ပင္လယ္ၾကီးမတရားပါ။

tin min htet said...

အရင္တခါ တဂ္ထားဖူးတဲ့ ပထမကဗ်ာ အတြက္ ေရးေပးတယ္ သေဘာထားၿပီး ငယ္လက္ရာေလးကို ဖတ္သြားပါတယ္။

ATN said...

ေကာင္းလိုက္ခ်က္ကြယ္...

အလြမ္းေတြ အတုံုးအရံုးေမ်ာ... သတဲ့လား....

Unknown said...

သူမ်ာေတြမန္႕သြားသလိုပါပဲ။ ႏုစဥ္ကလက္ရာတဲ့လား။ ခံစားျပီး ေကာင္းလိုက္တာလို႕ ေျပာမိတယ္။ ကမာငုတ္တဲ့သူကို ပုလဲေတြခေနတဲ့အေၾကာင္း တိုင္တည္တာ အရမ္းခိုက္တယ္။ ပုလဲေတြေဖြးေနတဲ့ေကာင္မေလး ခ်စ္သူယူလာတဲ့ ပုလဲပုတီးေလး ဆြဲရပါေစဗ်ာ။

MANORHARY said...

ပုလဲၿဖဴဥေတြစီလို႔တဲ့လား....
.......................

Moe Myint Tane said...

ငယ္ငယ္တုန္းက ေရးထားတဲ႔ ကဗ်ာေလး လာဖတ္သြားတယ္။ နည္းနည္းငံေနတယ္ေနာ္။ ဆားခ်က္တာ မ်ားေနလို႔လား မသိဘူး။ဟဲ ဟဲ။


စိတ္၏ေစရာနာခံေလေသာ
မိုးျမင္႔တိမ္

ကိုရင္ေနာ္ခင္ေလးငယ္ said...

မႀကီးေရ...

႐ူးၿပီကြာ...ငယ္ငယ္တုန္းကေပဖို႔ပဲ...
ကဗ်ာနဲ႔ ေမြးလာတဲ့ သမီးတစ္ေယာက္ အတြက္
ေဖေဖနဲ႔ ေမေမ့ အစား အတိုင္းမသိ ၾကည္ႏူးမိရတယ္...

ခ်စ္တဲ့....
ခင္ေလး

ေရႊ ယြန္း ဝါ said...

လိွဳင္းေတြက လကို ဆင္႔ဆင္႔ျပီးေတာ႔ေခ်ာ႔
ေလေတြက လကို ေက်ာ႔ေက်ာ႔ျပီးေတာ႔ နမ္း

ေကာင္းလိုက္တာ စပ္ထားတာေလး။ ရင္ကိုထိေစတယ္။

အ႐ုပ္ကေလး said...

ငယ္ငယ္က ေရးခဲ့တဲ့ကဗ်ာေပမယ့္
ေလးနက္မႈအျပည့္ ဖတ္ရသူ႔စိတ္မွာ
ေတာ္ေတာ္ေလးကို ႏွစ္သက္မိသြားတယ္ မႀကီး ..။

ေမာင္ငယ္ေလး
idulize(အ႐ုပ္ကေလး)