၂၂ ေယာက္ေျမာက္ ေျခေထာက္ထဲေရာက္ေတာ့
ေဘာလံုးဟာ ပင္ပမ္းႏြမ္းနယ္လို႔
အမွန္တရားဂိုးေပါက္က က်ဥ္းလြန္း ၾကမ္းလြန္း
နည္းဗ်ဳဟာမွာ ခ်ိဳ႕ယြင္းအားနည္းခ်က္ေတြလည္း ရွိခဲ့ ျဖစ္ခဲ့
အဆင့္ဆင့္အစြမ္းကုန္ ထိုးေဖါက္ တိုက္စစ္ဆင္
လြဲေခ်ာ္မႈနဲ႔အၾကိမ္ၾကိမ္..ရင္ဆိုင္ ႀကံဳႀကိဳက္..
တိုင္ထိျပီး ျပန္ထြက္လာတဲ့ ၀ီေရာဓိသက္ေရာက္မႈမ်ား
အရွိန္..အဟုန္..ျပင္းထန္မႈ.. ရင္အံုတိုင္း...တုန္ဟီး
ဖလားကေတာ့..လက္တစ္ကမ္းမွာ..ေတာက္ပေနခဲ့ျပီ..
အဲဒီ့ဖလားထဲမွာက
ဂုဏ္သိကၡာနဲ႔
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းနဲ႔ ယံုၾကည္ခ်က္သည္းသည္းထန္ထန္နဲ႔
သစၥာတရားနဲ႔ ပရိယာယ္ နည္းနာနဲ႔
အမွားအယြင္းမကင္းတဲ့ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြနဲ႔
ေျခထိုးခံတာနဲ႔ ျဖတ္ခုတ္သြားတာနဲ႔
စိတ္ဓါတ္ႀကံခိုင္မႈေတြနဲ႔ စည္းလံုးညီညြတ္ေရးေတြနဲ႔
ဒိုင္လူႀကီးပိုင္ ရက္စက္တတ္ျခင္းနဲ႔
တိုင္းျပည္ခ်စ္စိတ္နဲ႔ အမ်ိဳးသားေရးကိစၥနဲ႔
ပိုင္နက္တီနဲ႔ ျပစ္ဒဏ္ေဘာနဲ႔ ဗိုလ္လုပြဲေတြနဲ႔
ေအာင္ျမင္မႈဆိုတာ ထင္တာထက္အရင္းအနီးပိုမ်ားေနတာနဲ႔
မနက္ဖန္ဆိုတာနဲ႔ အဲဒီ့ မနက္ဖန္မွာ ေတာက္ပထြန္းလင္းမယ့္ေန႔သစ္ေရာင္ျခည္နဲ႔
ႏွစ္၀ါတစ္နီနဲ႔ ေဘးထြက္ထိုင္ေနရတဲ့ သူရဲေကာင္းေတြေရ..
ငါတို႔ေခၽြးစက္ေတြဟာ..ေဘာလံုးကို ေမာင္းႏွင္ေနတဲ့ ေလာင္စာေတြပါကြာ...
ကြင္းထဲက လက္က်န္အသင္းသားေတြက
တရွိန္ရွိန္ေလာင္ျမိဳက္ေနတဲ့ အဲဒီ့ေလာင္စာဓါတ္ထဲမွာ
ကိုယ့္ေသြးကိုယ္ ေႏႊး လို႔ ႏိုး လို႔..
အေျခအေနက
ညာဘက္ေထာင့္ကန္လား
လက္က်န္အခ်ိန္သိပ္မရွိေတာ့တဲ့ ေျပးလမ္းေၾကာင္းထဲမွာ....
ေဘာလံုးဟာ...တ.. လိမ့္... လိမ့္.....
လွိမ့္.....လိမ့္........
ကဲ..
ငါတို႔.....
တည္ျငိမ္ တိက် ဖို႔ပဲလိုေတာ့တာ..။ ။
အိျႏၵာ
(၁၈.၆.၂၀၁၀)
11 comments:
ဂယက္ဆိုတာ လိႈင္းထတတ္တဲ႔ သေဘာေတြ ရွိေနသေရြ႕ တည္ျငိမ္တိက်ဖို႔ဆိုတာ.........
လက္တစ္ကမ္းမွာေတာ႔ ဖလားက အေရာင္ေတြ တလက္လက္နဲ႔ေပါ႔......။
စိတ္၏ေစရာနာခံေလေသာ
မိုးျမင္႔တိမ္
ကဗ်ာေရးတဲ့ေနရာမွာေတာ့ ထိပ္သီးပဲဗ်ာ... အရင္က ခဏခဏလာဖတ္ေပမယ့္ အခုမွ ျပန္လင့္ခ္မိတာနဲ႔ အခုမွ ျပန္ေရာက္လာတယ္..မအိျႏၵာေရ...... အမကဗ်ာေတြကို အျမဲစြဲလမ္းလ်က္ပါ...
ခင္မင္တဲ့
ေန၀သန္
ရာသီစာကို စုတ္ခ်က္လွလွနဲ႔ ျခယ္ႏိုင္တဲ႔ ခ်စ္မေလးရဲ႕ ပညာခန္းကို အံ႔ၾသမွင္သက္မိ...
ဒီေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ဖလားဟာ ဒဏ္ရာရည္ဝလြန္းလို႔ အိပ္မက္မွာပင္ ရဖို႔ခက္ခဲလြန္းလိုက္တာ။
ဖလားးး
ဖလားးးးးးးး
ဖလားးးးးးးးးးးးးးး
.တ.. လိမ့္... လိမ့္.....
လွိမ့္.....လိမ့္........
ကိုယ့္ေသြးကိုယ္ ေႏႊး လို႔ ႏိုး လို႔..
မနက္ဖန္ဆိုတာနဲ႔ အဲဒီ့ မနက္ဖန္မွာ ေတာက္ပထြန္းလင္းမယ့္ေန႔သစ္ေရာင္ျခည္နဲ႔.....
ဖလားကေတာ့..လက္တစ္ကမ္းမွာ..ေတာက္ပေနခဲ့ျပီ..
ေဘာကြင္းျမက္ခင္းကိုျမင္တာနဲ႔ မ်က္ႏွာက လႊဲခ်င္ခ်င္ေလ... အဲ႔ေလာက္ထိ သားငယ္က ဝါသနာၾကီးတာ xD
ကဗ်ာေလးေကာင္းလို႔ စိတ္မဝင္စားတဲ႔သူကိုေတာင္ တစ္ခါတည္းအဆံုးထိဆြဲသြားတာပဲ။
အံ့ႀသေနတာက ဘာလို႕ ဒီလူ ၂၂ ေယာက္က ေဘာလံုးတစ္လံုးထဲကို လုကန္ေနႀကတယ္ဆိုတာ
ကမၻာ ႀကီး မခ်မ္းသာေသးဘူး ကဗ်ာဆရာမ ေသးေသးေလးရဲ႕...
ဒီလုကန္ေနတဲ့ ေဘာလံုးပြဲကို အားေပးေနတာ
ကဗ်ာဆရာမ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ေတာင္ထြက္တယ္ေနာ္။
မေရ... ေဘာလုံးပြဲႀကိဳက္သူပီပီ.. မရဲ႕ကဗ်ာေလးကုိ ႏွစ္ၿခိဳက္စြာနဲ႔ ဖတ္သြားပါတယ္။ း)
ဇြန္႔ပုိ႔စ္မွာ မေရးသြားတဲ့ ကဗ်ာေလးအတြက္ ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္းလည္း ေျပာပါရေစ။
ခက္တယ္ဗ်ာ ကၽြန္ေတာ္ေတြ႕လိုက္တဲ့ဖလားက အတုၾကီး...။
ဖတ္ရတာေဘာပြဲကုိကြက္ကြက္
ကြင္းကြင္းၾကည္႕ေနရသလိုကုိပီၿပင္ပါတယ္...
မႀကီးေရ ေရ႕ ေရးး....
ကဗ်ာေလး သိပ္မိ.. သိပ္သိပ္ထိ..
ကိုယ္တုိင္ေတာင္ ႐ွာမေတြ႕ေလာက္ေအာင္ ေပ်ာက္ေပ်ာက္ေနလို႔ပါ...
သတိရေၾကာင္းပါ...
နားေထာင္ၿပီးၿပီေနာ္..
အလြန္ေကာင္း.. း)
ကၽြဲ႐ိုင္း.. ေနာ္.. အေဟေဟ႔ေဟေဟးးး
Yinnaw ဆိုတာ ဘယ္လို က်န္သြားပါလိမ္႔...
အေပၚက မန္႔က koyinnaw ဆိုတဲ႔ က်ေနာ္႔ ေကာ္မန္႔ပါ မႀကီးရဲ႕.. း)))
ခင္မင္ေလးစားခ်စ္ျခင္းအားျဖင့္
ကိုရင္
Post a Comment