February 14, 2009

ေအာက္ခ်င္း စကား

အေတာင္ပံအစံုကို ႐ုပ္ၿပီး
ေျမျပင္နဲ႔ ပစ္ေဆာင့္လိုက္သလိုမ်ိဳး
င႔ါရဲ႕ က်ဆံုးျခင္းက
အထိနာေပမယ့္ ခမ္းနားေနခဲ့တယ္။

ဒါဟာ မိုက္႐ူးရဲဆန္တာမဟုတ္ဘူး
သစၥာတရားကို ေသြးနဲ႔ ေရးခ်ယ္ျပလိုက္တာ
ဒါဟာ ႐ူးသြပ္မႈမဟုတ္ဘူး
ခ်စ္ျခင္းေမတၱာအတြက္
အရက္စက္ဆံုး သက္ေသတည္လိုက္တာ။

ေကာင္းကင္ဆီထိုးပ်ံလိုက္တဲ့
ေတာင္ပံဖ်ားက ဗ်ာပါရေတြက အစ
ေျမျပင္ဆီ လွမ္းေမွ်ာ္ၾကည့္လိုက္တဲ့
မ်က္၀န္းအစံုက မ်က္ရည္ပူေတြ အလယ္
ေလထုထဲ ပဲ့တင္႐ိုက္သြားတဲ့
ႏႈတ္သီး၀က ရင္ကြဲနာသံ အဆံုး
အားလံုးဟာ တည္ၿငိမ္ ရဲရင့္ ေနခဲ့တယ္။

ဒါ ...ဆံုးျဖတ္ခ်က္
ဒါ ...ကလဲ့စား
ဒါ ...အမွန္တရား
ဒါ ...ထြက္ေပါက္
ဒါဟာ... လြတ္ေျမာက္မႈ

အဲဒီေနရာမွာ....
ဓါးတစ္လက္နဲ႔ တရိရိ မႊန္းျဖတ္ေနသလိုမ်ိဳး
ဘ၀တိုင္း နာက်ဥ္ေနရမယ့္
ေနာင္တတရားေတြကို အပင္ေပါက္ေစရမယ္။
အဲဒီေနရာမွာ....
ကိုယ့္မ်က္ႏွာကိုယ္ျပန္မၾကည့္ရဲေလာက္ေအာင္
ကိုယ့္ လိပ္ျပာ ကိုယ္ ျပန္ျပန္လန္႔ေစမယ့္
ကိုယ္က်င့္သိကၡာဆိုတာကို ေမာ္ကြန္းထူထားပစ္ခဲ့မယ္။
အဲဒီေနရာမွာ....
ေႏွာင္ဖြဲ႔ခ်ိဳျမိန္မႈေတြရဲ႕
အႏွစ္သာရ စစ္စစ္ကို သံခိတ္ေရးျပီး ခ်န္ရစ္မယ္။

အဲဒီေနရာမွာ....ေပါ့
ေသျခင္းတရားဆိုတာ
ထင္တာထက္ ေပါ့ပါး ေနခဲ့တာ။ ။

အိျႏၵာ
(အလကၤာ၀တ္ရည္ဂ်ာနယ္)


ဖုန္းထဲကေန "ေမာင့္" ကို ခဏခဏ ရြတ္ျပမိတဲ့ကဗ်ာေလးပါ..။
သူကလဲ..ဒီကဗ်ာတစ္ပုဒ္ကိုပဲ စိတ္၀င္တစားေတာင္းဆိုတတ္ပါတယ္.။
ဒီကဗ်ာေလးအတြက္ သရုပ္ေဖၚပံုကို ကဗ်ာဆရာ၊ဂရပ္ဖစ္ဒီဇိုင္းနာ၊ပန္းခ်ီဆရာ
ကိုမိုးၾကယ္(ယိမ္းႏြဲ႔ပါး) ကခ်ီးျမွင့္ပါတယ္..။
ယိမ္းႏြဲ႔ပါးရဲ႕ထြက္ေပါက္တစ္ဖက္ကိုသြားသြားျပီး ပန္းခ်ီေတြ ဒီဇိုင္းေတြကို ေငးလိုက္.. သေဘာက်လိုက္ရတာေလ..။




16 comments:

pandora said...

ရက္ရက္စက္စက္ လွေနတဲ့ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာကို ျခယ္မႈန္းျပလိုက္ပံုက ရင္ထဲကို ထိုးခြဲေဖာက္သြားေစတယ္။

ႀကိဳက္မိတဲ့ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ တိုးျပန္ေပါ့။

Unknown said...

ေအာက္ခ်င္းငွက္မျဖစ္ခ်င္ဘူး . . . အဟင့္ . . . အဟင့္ . . .

Kaung Kin Ko said...

အစ္မ ကဗ်ာေတြကေတာ့ ရွယ္ပဲဗ်ာ။

အိုင္လြယ္ပန္ said...

ခံစားခ်က္..ယံုၾကည္ခ်က္အတြက္
ရဲရဲေတာက္ေနတဲ႔ကဗ်ာပဲအစ္မေရ ...
ေသၿခင္းတရားဆိုတာေတာင္ေပါ႔ပါးေနလိုက္တာ...

ေလးစားခင္မင္လွ်က္

ညီအကိုမ်ား said...

အစ္မေရ ကဗ်ာအရမ္းေကာင္းပါတယ္ဗ်ာ..
ရင္ဘတ္ႏွင့္ခံစားသြားေၾကာင္းပါ..

ခင္မင္ေလးစားလ်က္
မိုုးၾကယ္

Unknown said...

ေသခ်ာတာတစ္ခုက ေသျခင္းတရားဟာ ထင္တာထက္ ေပါ့ပါးေနတယ္...။

ေခါင္းထဲမွာ အေတြးမီးေတာင္ ေပါက္သြားတယ္...။

ေဆာင္းယြန္းလ said...

အေတာင္ပံအစံုကို ႐ုပ္ၿပီး
ေျမျပင္နဲ႔ ပစ္ေဆာင့္လိုက္သလိုမ်ိဳး
င႔ါရဲ႕ က်ဆံုးျခင္းက
အထိနာေပမယ့္ ခမ္းနားေနခဲ့တယ္။

ကဗ်ာေလးကို ရင္ဘတ္စစ္စစ္နဲ႔ဖတ္သြားခဲ့တယ္ ညီမေရ
ဟုတ္တယ္ ေအာက္ခ်င္းငွက္ရဲ့ က်ဆံုးၿခင္းက အထိနာေပမယ့္ ၿမင့္ၿမတ္စြာခမ္းနားေနခဲ့တာပါ...

ကဗ်ာေလးကို နက္ရႈိင္းစြာဖတ္ၿပီးၾကိဳက္ပါတယ္ ညီမေရ...

HAPPY CLOUD said...

ေလးစားတယ္...
ခ်စ္ျခင္းရဲ႕ ရဲရင့္မႈေတြကို ႐ုပ္လံုးေပၚလာေအာင္... ဖြဲ႔ႏြဲ႔ထားလိုက္တာ အခက္အလက္ေတြကို စံုေနတာပဲ။ စိတ္ရဲ႕ျဖစ္တည္မႈကို စကားလံုးအားေတြသံုးၿပီး ခံစားထားတာမ်ား အားက်စရာႀကီးပဲ အမေရ...။

စကားခ်ပ္။
ဒါ..ရဲဖမ္းခံရတုန္း အယူခံ၀င္တဲ့ ကဗ်ာဆိုတာထင္ရွားတယ္ေနာ္။ အိမ္မက္ရွင္၊ မိုးျမင့္၊ ဆရာသု နဲ႔ ကိုဖိုးေမာင္တို႔ က်ေနာ္ေျပာတာ ဟုတ္တယ္ေနာ္...ေဟး..ေဟးး။

HAPPY CLOUD said...

႐ႈး၀ါးေပါ့.... ဒါရဲကို အယူခံ၀င္တဲ့ သ၀ဏ္လႊာ... ေခတ္သစ္ ေဘာလယ္... အဲ ဟုတ္ေပါင္... ေမာ္ဒန္... အဟီး...
ခင္တဲ့
ဖိုးေမာင္

Moe Myint Tane said...

ေအာက္ခ်င္းရင္ထဲက ထြက္က်လာတဲ႔စကား
ရဲရဲေတာက္ အခ်စ္နဲ႔ ေမတၱာ
က်ဆံုးေပမယ့္ ခမ္းနားလြန္းတယ္ ။

ခ်စ္တတ္သူတို႔ စိုက္ထူတဲ႔မွတ္တိုင္
ျမင္႔ျမတ္ခိုင္မာ လြန္းတယ္ ။

ခ်စ္ေမတၱာေတြနဲ႔ ထံုမႊမ္းပစ္လိုက္တဲ႔
အဲဒီ႔ ေနရာမွာ
ေသဆံုးျခင္းက အရာရာထက္ေပါ႔ပါးလို႔...

သိကၡာတရားေတြ
ေနာင္တတရားေတြ
ခ်ိဳျမိန္တဲ႔ ေႏွာင္ဖြဲ႕မႈေတြ
အလံုးစံု တည္ျငိမ္ရဲရင္႔မႈေတြ

အဲဒီ႔ေနရာမွာ...

ခိုင္ခိုင္မတ္မတ္ကို စိုက္ထူပစ္လိုက္တယ္
ႏွလံုးသားကို အရက္စက္ဆံုး
စေတးရင္းနဲ႔ေပါ့ ။


ကဗ်ာကို မွီေအာင္ ဘယ္လိုမွ မမန္႔ႏိုင္တာ ခႊင္႔လႊတ္ပါ မၾကီး ။
ၾကက္သီးေမႊးညင္း ထေလာက္ေအာင္ကို ေကာင္းတဲ႔ကဗ်ာကို ဖတ္ရလို႔ ေက်းဇူးတင္တယ္မၾကီး။


စိတ္၏ေစရာနာခံေလေသာ
မိုးျမင္႔တိမ္

minn thuka said...

ကဗ်ာေလးကလဲ ေကာင္မွေကာင္း
ပန္းခ်ီေကာက္ေႀကာင္းေလးကလဲ လွမွလွ
အင္းတကယ္ေတာ့
ဒီကဗ်ာက...ဖတ္သာဖတ္ရတာ..
ဗိုက္ဆာေနတဲ့အခ်ိန္ သူမ်ားထမင္းစားေနတာ
ထိုင္ႀကည့္ေနရသလိုပဲ...
ေႀကာ္ၿငာ ကလဲ..ဝင္သြားေသးတယ္
နင္တို႔ ေမာင္ႏွံ ပဲရစ္ကို အလည္ေခၚလို႔မၿဖစ္ေသးပါဘူး
ေမွ်ာ္စင္ေပၚလည္း တက္ခိုင္းလို႔ မၿဖစ္ပါဘူး....
ေတာ္ႀကာ..ေတာင္ပံအစံုကို ရုပ္လိုက္မွ...
နင့္ကဗ်ာဖတ္ၿပီး မိုးကုတ္ကိုသတိရတယ္
ကထိန္ပြဲေတြမွာ ရွမ္းအကကရင္ ရွမ္းအိုးစည္ရယ္
ေႀကးေမာင္းသံရယ္ တညံညံေပါ့.....ေမာင္ဗိန္ေမာင္နဲ့
ေမာင္..ေမာင္..ဗိန္..ေမာင္...၊။
........
အႀကိုက္ဆံုးက..
အပိုဒ္တိုင္းရဲ႔ အဆံုးသတ္
ဝိရာဓိ ေတြကို စကားလံုးေတြနဲ့ ဂေဟဆက္ေပးထားတာ
ေရးသူ အမည္မတတ္ရင္ေတာင္ တူသခင္မလို႕ တပ္အပ္သိနိုင္တဲ့ စတိုင္...

Anonymous said...

သတၱိေကာင္းပါဘိ ေအာက္ခ်င္းငွက္ရယ္..

Unknown said...

I always read and feel your poems but I have never left any comments.
I really really ador you, Ma Eaindra.
Moreover, I am so glad to read such your sensational poems.
I will say this poem to my another soul.

အ႐ုပ္ကေလး said...

ကဗ်ာေလးကို ႀကိဳက္၏ ..။
စကားလံုးတိုင္းရဲ႕ ထိမိမႈကို ညႊန္းဆိုျပတာ ေလးစားတယ္။

emayarKhin said...

အမရာကုိယ္တိုင္ၿဖစ္ခ်င္ေနတာ....
ဒီကဗ်ာထဲကလိုမ်ိဳးေလ..........
ေပါ႕ပါးေနတဲ႕ေသခ်င္းတရားမ်ိဳးေပါ႕.....
ဒီကဗ်ာကုိရင္နဲ႕အမွ်ခံစားသြားတယ္.....

လုလင္ငယ္ေသြး said...

အစ္မရဲ့ ဇ နဲ ့ကဗ်ာ ကိုေတာ့ ႀကိဳက္သြားၿပီ အစ္မေရ။ အစ္မရဲ့ ေမာင္ ကေတာ့ ကံေကာင္းမွာပါ။ အစ္မတုိ ့အတြက္လည္း ဆုေတာင္းေပးပါတယ္။ အားလည္းက်မိပါရဲ့။