April 26, 2009

အျမန္ရထား မဆိုက္တဲ့ ဘူတာေလး

ဥၾသသံဆြဲေခၚသမွ်ကို
မ်က္စိတစ္ဆံုး........
ဒီေနရာလာလာရပ္တဲ့
ဥမမယ္စာမေျမာက္ေလးက ေငး....တယ္။

သူ ခါးေစာင္းတင္ထားတဲ့ ေရအိုးထဲမွာေရမ႐ွိ ဘာမ႐ွိ..
သူ႔ ေရ႐ွိလည္း ၀ယ္မယ့္သူမ႐ွိဘာမ႐ွိ
ဒီ အျမန္ရထားမ႐ွိ ဘာမ႐ွိ ဘူတာ႐ံုမွာမွ
ဒီ အျမန္ရထားႀကီးကိုပဲ
သူ က ေစာင့္ ေစာင့္ ေငး တတ္ တယ္..။

သူ႔ ဖိနပ္မ႐ွိဘာမ႐ွိ ေျခဖ၀ါးေလးေပၚမွာ
သူ႔ အေရာင္မ႐ွိ ဘာမ႐ွ္ိ ဂါ၀န္ကေလးတလြင့္လြင့္
ဒုကၡ သုကၡ ေရခံေျမခံမွာ ကံနာလာက်တဲ့
ဒီ အၫြန္႔တလူလူမေလးက
ဒီ လိပ္စာမ႐ွိ ဘာမ႐ွိအရပ္မွာမွ
႐ွင္သန္ေပါက္ေရာက္ခဲ့႐ွာတယ္..။

ဥၾသသံဆိုတာ
ဆိုက္ ေရာက္ ထြက္ ခြာ ရာ ျပပုဒ္ေပါ့..
သူ႔ဆီက ဘာေတြထြက္ခြာသြားၿပီလဲ..
သူ႔ဆီကို ဘာေတြဆိုက္ေရာက္လာၿပီလဲ...
ဘာမသိညာမသိ ကေလးမေလးက
အ႐ွိန္ ေလွ်ာ ့ေလွ်ာ့ ျပသြားတဲ့ ဒီအျမန္ရထားၾကီးကို
တဖ်ပ္ဖ်ပ္ လင္းလဲ့ေနေအာင္ကို ေမွ်ာ္ေငးတယ္..။

မေန႕ကလို လွည့္ျပန္ရဦးမယ့္ စိတ္အနာထည္ကို
႐ိႈက္သံေတြ ဘယ္ေလာက္ ခိုစီးၾကဦးမလဲ
အဲဒီ့....
ေနေလာင္မိုးေလာင္ ေက်ာျပင္ေသးေသးကေလးအတြက္
ဘ၀ဆိုတာ..အနာစိမ္းတစ္ခုသာျဖစ္ေၾကာင္း
ဥပမာေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ႏွစ္သိမ့္ေဖ်ာင့္ဖ်ေပးႏိုင္ဖို႔
ေဟာဒီ့....
သူလိုကိုယ္လို ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ႀကီးက အားေမြးတယ္။

ကေလးမေလးေရ..
မင္း ႐ွာေဖြေနတာကို
မင္း မရႏိုင္ေတာ့ဘူးဆိုတဲ့ အသိ
မသိတတ္မခ်င္းေတာ့...
ေငး ဦး ေပါ့ ။ ။


အိႁႏၵာ
(၁၁.၁၀.၂၀၀၆)

နာဂစ္ ႏွစ္ပတ္လည္နီးလာျပီဆိုတဲ့ အေတြးစေတြရယ္..၊ အျမန္ရထားဆိုက္ႏိုးႏိုးေငးေနရတဲ့..ဘ၀ေတြရယ္အတြက္..
ကဗ်ာအေဟာင္းေတြထဲက ဒီကဗ်ာေလးကို ေရြးျဖစ္လိုက္တာပါ..။

10 comments:

minn thuka said...

အျမန္ရထားမ႐ွိ ဘူတာ႐ံု...?
အရမ္းရင္းႏွီးခဲ့တဲ့တစ္ေနရာရာလား...
ဒုကၡ သုကၡ ေရခံေျမခံမွာ ကံနာလာက်..?
အေဖနဲ႔အေမ့ ကိုပဲအျပစ္တင္ရမလား...
အ႐ွိန္ ေလွ်ာ ့ေလွ်ာ့ ျပသြားတဲ့ ဒီအျမန္ရထားၾကီးကို
တဖ်ပ္ဖ်ပ္ လင္းလဲ့ေနေအာင္ကို ေမွ်ာ္ေငးတယ္...?
အဲလိုလဲ ခဏခဏ အိပ္မက္ေပးခံရဘူးေပမဲ့အမွတ္မရိွခဲ့ဘူး...
ကေလးမေလးေရ..
မင္း ႐ွာေဖြေနတာကို
မင္း မရႏိုင္ေတာ့ဘူးဆိုတဲ့ အသိ
မသိတတ္မခ်င္းေတာ့...
ေငး ဦး ေပါ့ ....?
အဲဒါ ငါမ်ားလား...ငါတို႔မ်ားလား...
ကဗ်ာေရးသူကေတာ့ဘာရည္ရြယ္မလဲမသိ..
က်ေတာ္ကေတာ့ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ေကာင္မေလးေနရာနဲ႔ ေတာ္ေတာ္တူေနသလားလို႔..
မေန႕ကလို လွည့္ျပန္ရဦးမယ့္ စိတ္အနာထည္ကို
႐ိႈက္သံေတြ ဘယ္ေလာက္ ခိုစီးၾကဦးမလဲ....?

မိုးျမင္႔တိမ္ said...

လမ္းေၾကာင္းရယ္လို႔ တိတိက်က်မရွိတဲ႔ဘူတာမွာ
အလံမရွိတဲ႔ ရထားေတြမင္းမူေနက်ေပါ႔...
ဘ၀ေတြလား...ဟုတ္တယ္ ဘ၀ေတြေပါ႔
၀ဋ္နာကံနာေတြ က်က်ေနတဲ႔ေျမမွာဘဲ
ဒုကၡသုကၡေတြက ေတာင္ဖို႔ၾကေသးသတဲ႔...

အဲဒီရထားေလ..အဲဒီရထားေပါ႔
ဥမမယ္စာမေျမာက္အရြယ္တည္းက ေငးလာလိုက္တာ
အခုဆို စိတ္အနာထည္မွာ ရႈိက္သံေတြခိုတြဲလို႔
ဥပမာဆိုေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ႏွစ္သိမ္႔ေဖ်ာင္းဖ်ေပးဘို႔
အနာစိမ္းတို႔ရဲ႕အတိတ္အေၾကာင္းမွာ
ျခစ္ရာရွရာေတြ ဗလပြနဲ႔ ။

ျဖစ္တည္မႈေတြအတြက္နဲ႔ က်ဆံုးမႈေတြရွိခဲ႔တယ္
ရရွိမႈေတြအတြက္လည္း ဆံုးရႈံးမႈေတြရွိခဲ႔တယ္
ဆိုက္ကပ္ရပ္နားမႈေတြအတြက္လည္း ထြက္ခြာမႈေတြရွိခဲ႔တယ္
ေပ်ာက္ရွမႈေတြအတြက္လည္း ရွာေဖြမႈေတြရွိေနခဲ႔တယ္ ။

ကေလးမေလးေရ....
မင္း ရွာေဖြေနတာကို
မင္း မရႏိုင္ေတာ႔ဘူးဆိုတဲ႔ အသိ
မသိတတ္မခ်င္းေတာ႔.....
ေငး ဦး ေပါ႕ ။


စိတ္၏ေစရာနာခံေလေသာ
မိုးျမင္႔တိမ္

ATN said...

သည္လိုဘူတာမ်ိဳးျဖစ္ရတာ
သည္လိုဘူတာမ်ိဳးမွာ လာရပ္ေနရတာ
ဒါေတြကကို ဘ၀တဲ့လား...

MMO said...

အမ...ဘူတာရံုတစ္ခုမွေငးခဲ့တာေတာ့ ငယ္ငယ္ကအျမဲလုိပဲ...အဲဒါေတြျပန္ျမင္ေနတယ္...
ဖိုးေမာင္

MANORHARY said...

အၿမန္ရထားၾကီးေတြကိုေငးရင္း
အဲဒီရထားၾကီးေတြအိုမင္းသြားတာကိုေငးရင္း
ေရဆူေခါင္းတြဲေတြစက္ရံုထဲရာသက္ပန္ထုိးထည့္
ထားလိုက္ရတာကိုေငးရင္း
ဘဝဟာတၿဖည္းၿဖည္းၾကီးၿပင္းမွိန္ဆင္းသြားရဲ႕ ...
..................
ဘယ္လိုဘဝမ်ိဳးေတြလဲလို႔ေမးဖို႔ေမးခြန္း
ဆြံ႔အ ေပ်ာက္ဆံုးသြားခဲ့ေပါ့.....

ေဆာင္းယြန္းလ said...

ကေလးမေလးေရ..
မင္း ႐ွာေဖြေနတာကို
မင္း မရႏိုင္ေတာ့ဘူးဆိုတဲ့ အသိ
မသိတတ္မခ်င္းေတာ့...
ေငး ဦး ေပါ့
ကေလးမေလးအတြက္ ေငးခြင့္ေပးထားတာထက္ ဘာမွပိုမလုပ္ေပးႏိူင္ေသးတဲ့ဘဝေတြဆုိေတာ့....

အေတြးေတြအမ်ားၾကီးပြားသြားပါတယ္ညီမေရ

pandora said...

အျမန္ရထား မဆိုက္တဲ့ ဘူတာမွာ ေစာင့္ေနတာ
ကေလးမေလး တစ္ေယာက္ထဲမဟုတ္ဘူး
ညိဳးႏြမ္းေနတဲ့ မ်က္လံုးေလးေတြ မ်ားစြာ..မ်ားစြာ... ေငး..လို႕

ညီအကိုမ်ား said...

ရွာေဖြေနတာကို
မရႏိုင္ေတာ႔ဘူးဆိုတဲ႔ အသိ...

ဘယ္ေတာ့မွသိလာမလဲ...

ခံစားလိုု႕ေကာင္းတယ္...

ခင္မင္ေလးစားလ်က္
မိုုးၾကယ္

အ႐ုပ္ကေလး said...

ဘူတာ႐ံုတစ္ခုရဲ႕ တည္ၿမဲမႈေအာက္
နားခိုေနက်ေပမယ့္ အခ်ိန္ႏွင့္တစ္ေျပးညီ
သြားရမဲ့ ခရီးေတြအတြက္ ရထားအလာကို ေစာင့္ေနသလို
မိန္းကေလးငယ္ရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္မႈဟာလည္း
ရထားတစ္စင္းနဲ႔ ကပ္ပါလာမဲ့ သူ႔အတြက္ အလင္းတန္းကို
ေမွ်ာ္ေနမိမွာပဲ .. ဘယ္လိုပဲ ျဖစ္ျဖစ္
ရထားအလာမွာ အစ႐ွာရမလိုျဖစ္ေနတဲ့ ဘ၀ေတြက
အဆံုးမဲ့ေနတာ ၾကာခဲ့တာ နားလည္ၿပီ ...။
ဒါေပမယ့္ ဥၾသသံကို နားစြင့္ေနဆဲ ....။

မႀကီး ရည္ၫႊန္းထားတာေတာ့ ပိုနက္နဲေနတယ္ ..။
ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ျဖစ္တည္ေနတဲ့ ကိုယ့္ဘ၀နဲ႔ ႏိႈင္းၿပီး ေျပာသြားတယ္ ..။

Bino said...

Who can remedy that poor society?
Who is responsibility?
Blame to who.

Bino