ဒီကဗ်ာကို ကဗ်ာဆရာေမာင္လင္းခက္(ဟသၤာတ) ကဗ်ာဆရာမလံုမျငိမ္းခ်မ္း(ေခၚ)ေ၀ေနာ္ရဲ႕ အကို
ကြယ္လြန္ျခင္း(၃)ႏွစ္ျပည့္ အမွတ္တရ
စုထုတ္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ေမွာ္ေတာထဲက မီးအိမ္ ဆိုတဲ့ ကဗ်ာစာအုပ္ကေလးထဲမွာ ေရးခဲ့တာပါ..။
၁၉၉၈ ခုႏွစ္ကပါ။ အခုဆိုရင္ ကဗ်ာေလးက ၁၂ ႏွစ္အရြယ္ရွိေနခဲ့ပါျပီ..။
ဘယ္မဂၢဇင္းမွာ..မွ မပါ၀င္ေသးတဲ့ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္လည္းျဖစ္ပါတယ္..။
ေဘာင္ အက်ိဳးထဲက ေစ်းျပဇာတ္ တဲ့
ကၽြန္မတို႔ ေဘာင္အက်ိဳးထဲမွာလား..
အေရာင္းအ၀ယ္သိပ္ဆန္တဲ့ ေစ်းကြက္ထဲမွာလား..။
ျပဇာတ္တစ္ပုဒ္လို အစီအစဥ္တက် ျဖစ္ေနပ်က္ေနခဲ့တာလား..။
ဘယ္အခ်ိန္ျပန္ဖတ္ဖတ္ ဒီကဗ်ာကို လတ္ဆတ္အသက္၀င္ေနဆဲလို႔ျမင္လို႔
ဒီေန႔ ဒီကဗ်ာေလးကို ထပ္တင္ဖို႔စိတ္ကူး၀င္လာခဲ့ပါတယ္..။
++++++++++++++++
ကြယ္လြန္ျခင္း(၃)ႏွစ္ျပည့္ အမွတ္တရ
စုထုတ္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ေမွာ္ေတာထဲက မီးအိမ္ ဆိုတဲ့ ကဗ်ာစာအုပ္ကေလးထဲမွာ ေရးခဲ့တာပါ..။
၁၉၉၈ ခုႏွစ္ကပါ။ အခုဆိုရင္ ကဗ်ာေလးက ၁၂ ႏွစ္အရြယ္ရွိေနခဲ့ပါျပီ..။
ဘယ္မဂၢဇင္းမွာ..မွ မပါ၀င္ေသးတဲ့ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္လည္းျဖစ္ပါတယ္..။
ေဘာင္ အက်ိဳးထဲက ေစ်းျပဇာတ္ တဲ့
ကၽြန္မတို႔ ေဘာင္အက်ိဳးထဲမွာလား..
အေရာင္းအ၀ယ္သိပ္ဆန္တဲ့ ေစ်းကြက္ထဲမွာလား..။
ျပဇာတ္တစ္ပုဒ္လို အစီအစဥ္တက် ျဖစ္ေနပ်က္ေနခဲ့တာလား..။
ဘယ္အခ်ိန္ျပန္ဖတ္ဖတ္ ဒီကဗ်ာကို လတ္ဆတ္အသက္၀င္ေနဆဲလို႔ျမင္လို႔
ဒီေန႔ ဒီကဗ်ာေလးကို ထပ္တင္ဖို႔စိတ္ကူး၀င္လာခဲ့ပါတယ္..။
++++++++++++++++
ေဘာင္အက်ိဳးထဲက ေစ်းျပဇာတ္
ေရာင္းတယ္...
အဲဒီေစ်းတန္းမွာ...။
ဘယ္ေတာ့မွ အသားႏုတက္မွာ မဟုတ္ဘဲ
ဖန္ေရေဆးေနရတဲ့
ခူစဥ္လိုက္အနာအိုင္းၾကီးေတြ ေရာင္းတယ္......
အအိပ္အေနၾကီးလြန္းတဲ့ ေျမြေပြးတစ္ေကာင္ရဲ႕လွ်ာႏွစ္ခြနဲ႔
ဖန္ပုလင္းထဲက ေဆးစိမ္ကင္းေျခမ်ားေတြ ေရာင္းတယ္
ခြၽဲမဟတ္ႏိုင္ေတာ႔တဲ႔ ဇီ၀ဇိုးမခံတြင္းနဲ႔
ေသခါနီးေမ်ာက္သားအမိရဲ႔ မ်က္ႏွာထားေတြေရာင္းတယ္
၀ံပုေလြေတြရဲ႔ ႏွာသီးဖ်ားမွာ တဖ်တ္ဖ်တ္ပ်ံခ်င္တဲ႔
လိပ္ျပာစိမ္းေတြရဲ႔ ညာေျဖာင့္လက္သီးေတြ ေရာင္းတယ္
ေက်းလက္႐ိုးရာစာက်က္ကြင္းေတြထဲက
ေရသူမေတြရဲ႕ အေၾကးခြံေရာင္စံုေတြေရာင္းတယ္
တကယ္ေတာ႔
အဲဒီေစ်းတန္းကေလးကို
နရီေခ်ာ္ေနတဲ့ အထုပၸတ္ေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔
မ်က္၀န္းအစံုစံုရဲ႔ ငတ္မြတ္ျခင္းေတြေဖ်ာ္ခ်ျပီး
ဇာတ္ထြက္အမီ ေမႊးထားခဲ႔ရတာ....
အဲဒီေစ်းတန္းကေလးမွာ
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ႐ိုက္ခြဲပုလင္းထဲ၀င္ေနသူေတြနဲ႔
ပြဲခ်င္းျပီးမြဲလိုက္ရတဲ႔ မ်က္၀န္းမ်က္ဆံေတြ ေရာင္းတယ္
စံပယ္ခိုင္ေတြရဲ႔ ပြင့္ခ်ပ္ပြင့္ဖတ္က
အာပတ္ေျဖသူတို႔ရဲ႔ ေပါင္းသင္လက္ေတြ ေရာင္းတယ္
သင္းကြဲျမိဳ႔ျပရဲ႔ႏႈတ္ခမ္းကိုနင္းထားတဲ့
မလိမ္မိုးမလိမၼာ မိုက္ဂိုက္ေတြ ေရာင္းတယ္
ပိုးစုန္းက်ဴးရင္ဘတ္ထဲကမီးလင္းဖိုနဲ႔
အက္ဒီဆင္ရဲ႕ ဦးေႏွာက္ဆားစိမ္ ေရာင္းတယ္
ျမိဳ႕ၾကီးေခါင္ေခါင္ရဲ႔ခံုတန္းလ်ားေပၚက
မုသာ၀ါဒနဲ႔ ကာယကံေျမာက္ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြေရာင္းတယ္
ေရာင္းေနတယ္
လေရာင္ရဲ႔ရင္ကြဲနာျပဇာတ္မွာ...
မခ်ိဳမခ်ဥ္ျပံဳးထားတဲ႔ ေကာင္မေလးရဲ႔ သလံုးသားနဲ႔
ရာသီဥတုရဲ႕သန္းေကာင္သန္းလြဲမွာ
အိမ္အျပန္ေမွ်ာ္ေန႐ွာတဲ့ အေမ႔ရဲ႕ ႏွလံုးသားတစ္စံု ေရာင္းတယ္
အဲဒီမွာ...
အိမ္မက္ေတြ ဖုန္းဆိုးျဖစ္ေနတဲ႔အိမ္အသစ္နဲ႔
အစာအိမ္ေပ်ာက္သူတို႔ရဲ႕ မ်က္လံုးေဟာင္းေလာင္းေတြေရာင္းတယ္
အလကားနီးနီးပါဘဲ...
က်ားကုတ္က်ားခဲမာန္ဖီတဲ႔ ႐ိုးတြင္းထဲကခ်ဥ္ဆီနဲ႔
သူ႔ဥပတိနဲ႔သူခမ္းနားေနတဲ့
ငါ႔ ေခြၽးႏွဲစာ ကဗ်ာေတြ ေရာင္းလိုက္တယ္...........
တကယ္ပါ...
အဲဒီဇာတ္ထုပ္ကေလးကို
တဖ်စ္ဖ်စ္က်ိဳးက်လာတဲ႔ ေဘာင္အသစ္ေတြကိုၾကပ္တင္ျပီး
ႏွလံုးအိမ္ကစိမ္႔က်လာတဲ႔ ေခ်ာ္ရည္ပူေတြနဲ႔
ေစ်း ကြက္ အ မွီ ေမႊး ထား ခဲ႔ ရ တာ။ ။
အိျႏၵာ
အဲဒီေစ်းတန္းမွာ...။
ဘယ္ေတာ့မွ အသားႏုတက္မွာ မဟုတ္ဘဲ
ဖန္ေရေဆးေနရတဲ့
ခူစဥ္လိုက္အနာအိုင္းၾကီးေတြ ေရာင္းတယ္......
အအိပ္အေနၾကီးလြန္းတဲ့ ေျမြေပြးတစ္ေကာင္ရဲ႕လွ်ာႏွစ္ခြနဲ႔
ဖန္ပုလင္းထဲက ေဆးစိမ္ကင္းေျခမ်ားေတြ ေရာင္းတယ္
ခြၽဲမဟတ္ႏိုင္ေတာ႔တဲ႔ ဇီ၀ဇိုးမခံတြင္းနဲ႔
ေသခါနီးေမ်ာက္သားအမိရဲ႔ မ်က္ႏွာထားေတြေရာင္းတယ္
၀ံပုေလြေတြရဲ႔ ႏွာသီးဖ်ားမွာ တဖ်တ္ဖ်တ္ပ်ံခ်င္တဲ႔
လိပ္ျပာစိမ္းေတြရဲ႔ ညာေျဖာင့္လက္သီးေတြ ေရာင္းတယ္
ေက်းလက္႐ိုးရာစာက်က္ကြင္းေတြထဲက
ေရသူမေတြရဲ႕ အေၾကးခြံေရာင္စံုေတြေရာင္းတယ္
တကယ္ေတာ႔
အဲဒီေစ်းတန္းကေလးကို
နရီေခ်ာ္ေနတဲ့ အထုပၸတ္ေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔
မ်က္၀န္းအစံုစံုရဲ႔ ငတ္မြတ္ျခင္းေတြေဖ်ာ္ခ်ျပီး
ဇာတ္ထြက္အမီ ေမႊးထားခဲ႔ရတာ....
အဲဒီေစ်းတန္းကေလးမွာ
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ႐ိုက္ခြဲပုလင္းထဲ၀င္ေနသူေတြနဲ႔
ပြဲခ်င္းျပီးမြဲလိုက္ရတဲ႔ မ်က္၀န္းမ်က္ဆံေတြ ေရာင္းတယ္
စံပယ္ခိုင္ေတြရဲ႔ ပြင့္ခ်ပ္ပြင့္ဖတ္က
အာပတ္ေျဖသူတို႔ရဲ႔ ေပါင္းသင္လက္ေတြ ေရာင္းတယ္
သင္းကြဲျမိဳ႔ျပရဲ႔ႏႈတ္ခမ္းကိုနင္းထားတဲ့
မလိမ္မိုးမလိမၼာ မိုက္ဂိုက္ေတြ ေရာင္းတယ္
ပိုးစုန္းက်ဴးရင္ဘတ္ထဲကမီးလင္းဖိုနဲ႔
အက္ဒီဆင္ရဲ႕ ဦးေႏွာက္ဆားစိမ္ ေရာင္းတယ္
ျမိဳ႕ၾကီးေခါင္ေခါင္ရဲ႔ခံုတန္းလ်ားေပၚက
မုသာ၀ါဒနဲ႔ ကာယကံေျမာက္ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြေရာင္းတယ္
ေရာင္းေနတယ္
လေရာင္ရဲ႔ရင္ကြဲနာျပဇာတ္မွာ...
မခ်ိဳမခ်ဥ္ျပံဳးထားတဲ႔ ေကာင္မေလးရဲ႔ သလံုးသားနဲ႔
ရာသီဥတုရဲ႕သန္းေကာင္သန္းလြဲမွာ
အိမ္အျပန္ေမွ်ာ္ေန႐ွာတဲ့ အေမ႔ရဲ႕ ႏွလံုးသားတစ္စံု ေရာင္းတယ္
အဲဒီမွာ...
အိမ္မက္ေတြ ဖုန္းဆိုးျဖစ္ေနတဲ႔အိမ္အသစ္နဲ႔
အစာအိမ္ေပ်ာက္သူတို႔ရဲ႕ မ်က္လံုးေဟာင္းေလာင္းေတြေရာင္းတယ္
အလကားနီးနီးပါဘဲ...
က်ားကုတ္က်ားခဲမာန္ဖီတဲ႔ ႐ိုးတြင္းထဲကခ်ဥ္ဆီနဲ႔
သူ႔ဥပတိနဲ႔သူခမ္းနားေနတဲ့
ငါ႔ ေခြၽးႏွဲစာ ကဗ်ာေတြ ေရာင္းလိုက္တယ္...........
တကယ္ပါ...
အဲဒီဇာတ္ထုပ္ကေလးကို
တဖ်စ္ဖ်စ္က်ိဳးက်လာတဲ႔ ေဘာင္အသစ္ေတြကိုၾကပ္တင္ျပီး
ႏွလံုးအိမ္ကစိမ္႔က်လာတဲ႔ ေခ်ာ္ရည္ပူေတြနဲ႔
ေစ်း ကြက္ အ မွီ ေမႊး ထား ခဲ႔ ရ တာ။ ။
အိျႏၵာ
10 comments:
နိစၥဓူဝ ၿဖတ္သန္းေနရတဲ့ ...........
ၿဖတ္သန္းေနရဆဲ ေစ်းတန္းေလး...........
ခံစားခ်က္ေတြျပင္းလြန္းတယ္။
ကဗ်ာက သိပ္ရွည္တယ္။
ၾကပ္မျပည္႕တဲ႔ ႏွလံုးသားေတြကို ကယ္တင္ဖုိ႕လာျပီး ...
ကံေတာ္ကုန္သြားတဲ႔ကဗ်ာ အမ်ိဳးအစားျဖစ္တယ္။
ေစ်းမကြဲခင္ ေခါင္းကြဲျပီး ျပန္လာရမယ္။
ကဗ်ာက ေစ်းကြက္စီးပြားေရးမွာ ...
ေရာင္းျပီးသား မေရးရေသးတဲ႔ ကဗ်ာျဖစ္တယ္။
(ကဗ်ာလို႕ေျပာတာနားမလည္ရင္ GAS လို႕အစားထုိးဖတ္ၾကည္႕ပါ။)
ကဗ်ာဖတ္ျပီး ဆဲမိ ဆိုမိေတြ ျဖစ္ကုန္မွာစိုးလို႕ ဖတ္ဖတ္တယ္သိေလးနဲ႕ဖတ္ေနရတယ္။ ဒါေတြေျပာရင္ ေဒါေတြပါတယ္။ မေကာင္းေက်ာင္းပို႕လုိ႕ေျပာလုိ႕ရမယ္႔ အမ်ိဳးအစားလည္းမဟုတ္ဘူး။
ကဗ်ာေတြလည္း ဒီစီကပ္ျပီးရင္ ခ်က္ခ်င္းေျပာင္းေနာ္။
ျပိဳက်ေတာ႔မွ အျပစ္လာမတင္နဲ႕ ....။
ေစ်းေကာက္ေတြမလာခင္ ကဗ်ာေလး ၀ယ္သြားပါေစ။
တစ္ရာကို တစ္ရာတိုးေခ်းေနတဲ႔ေခတ္မွာ ....
သမာဓိခ်ိန္ခြင္ ရွာၾကည္႕ေတာ႔လည္း ...
ခိုးခံထိသြားမွန္း အလန္႕တၾကားသိလုိက္ရတယ္။
အခုတေလာ ဆဲေရးေနမိတာက ... ကန္႕လန္႕ကာမက်ေသးတဲ႔ ျပဇာတ္ေတြပဲ။
ခင္မင္စြာျဖင္႔
Zephyr
ကံဆိုးစြာပဲ................................
သားငယ္ ထမင္းစားေနတုန္းၾကီး
ဖတ္လိုက္မိတာ း(((
ကိုဇက္ၾကီးေျပာသလို စကားလံုးေတြက ျပင္းထန္လြန္းတယ္။
ထိမိက်စ္လစ္လြန္းတယ္။
ကိုယ္တစ္ခါမွ မထိေတြ႔လိုက္ဖူးေသးတဲ႔ field တစ္ခုအေၾကာင္း ကဗ်ာဖတ္ရင္း တစ္စြန္းတစ္စ ေဆာင့္တိုက္လိုက္မိတယ္။ စိတ္ထဲမွာ ေလးလံထြင္းေဖာက္သြားတယ္။
ကဗ်ာၾကီးက တခမ္းတနားျဖစ္မေနဘဲ သူ႔ဥပတိနဲ႔သူ က်ဥ္စက္ေထြးအိလြန္းေနတယ္။
ထဲထဲဝင္ဝင္ ထိ႐ွခဲ႔ဖူးတဲ႔
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ပါ ..
ၿပန္ေႏႊးသြားတယ္ အစ္မ ..။
ႏွလံုးအိမ္ကစိမ္႔က်လာတဲ႔ ေခ်ာ္ရည္ပူေတြနဲ႔
ေစ်း ကြက္ အ မွီ ေမႊး ထား ခဲ႔ ရ တာ။ ။
တကယ္ပါ...
မွန္ကန္တိက်လွတဲ့ သရုပ္ပံု စာသားေတြက
အျပင္းစား ေခ်ာ္ရည္ပူလို
ႏွလံုးသားထဲ စီးေမ်ာေပ်ာ္ဝင္...
ေလာင္ကြ်မ္း....ေမာဟိုက္...
ေရးခ်က္နဲ႔စာအဖြဲ႔ေတြ ျပင္းထန္လုိက္တာ မမရယ္။ ဖတ္ၿပီး ရင္ထဲမွာ ရွတတနဲ႔။
စကာလံုးေတြရဲဲ႕ ျပင္းထန္တဲ႔ ရိုက္ခ်က္ေၾကာင့္ ရင္ဘတ္ရဲ႕ ဘယ္ဘက္မွာ ထိရွနာက်င္သြားပါတယ္။
ေလးစားအားက်လ်က္ပါ ခ်စ္မေလး။
ခ်စ္တဲ႔
=)
ကဗ်ာေတြကဘယ္တံုးကပဲေရးခဲ႕
ေရးခဲ႕..ခုထက္ထိကုိစကားလံုးအသံုးအႏႈံး
ကထိပ္တန္းပဲ...အားက်တယ္...
အားက်တယ္....
ခ်စ္တဲ႕
အမရာ
ကဗ်ာေလး..အရမ္းေကာင္းတယ္အစ္မေရ...
ခံစားသြားပါတယ္ေနာ္..။
အဲဒီေစ်းတန္းကေလးမွာ
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ႐ိုက္ခြဲပုလင္းထဲ၀င္ေနသူေတြနဲ႔
ပြဲခ်င္းျပီးမြဲလိုက္ရတဲ႔ မ်က္၀န္းမ်က္ဆံေတြ ေရာင္းတယ္
အစ္မရယ္
ၾကက္သီးမ်ားေတာင္ ထတယ္
စာသားေတြ မိုက္ခ်က္
Post a Comment