မင္းကုိလြမ္းတဲ့စိတ္နဲ႕
ကုိယ့္အခန္းကုိ မီးဖြင့္မိ မဖြင့္မိ
ကုိယ့္ကြန္ပ်ဴတာခလုတ္ကုိ ပိတ္မိ မပိတ္မိ
ကုိယ္မသိ
မင္းကုိ လြမ္းတဲ့စိတ္နဲ႕
ကုိယ္အခုေခၽြးေတြျပန္ေနတယ္
အိပ္ယာေပၚမွာ လူးလိမ့္ေနတယ္
ကုိယ္စိမ္းစုိခဲ့ဖူးေသာ ကမၻာ
ခုမင္းဘယ္မွာလဲ
“မီးေလာင္ေနတဲႏွလုံးသားေပၚ အနမ္းနဲ႕
တက္မွရတယ္”တဲ့
မာယာေကာ့ဗ္စကီး” ကေျပာတယ္
“ႏႈတ္ခမ္းေပၚ အနမ္းနဲကတက္မွရတယ္” တဲ့
မီးသတ္သမားတုိ႕ရဲ႕ ဘြတ္ဖိနပ္ၾကမ္းၾကမ္းေတြ
အဲဒီဘြတ္ဖိနပ္ၾကမ္းၾကမ္းေတြစီးၿပီး
ကုိယ္မင့္ႏႈတ္ခမ္းေပၚမတက္ခဲ့ရပါဘူး
ျဖည္းျဖည္းေလး
တကယ့္ကုိမွ ညင္ညင္သာသာ ျဖည္းျဖည္းေလး
ေမွ်ာ္စင္ေပၚတက္ခဲ့တာ
မင့္ႏႈတ္ခမ္းထက္က ေမွ်ာ္စင္ထက္ကုိတက္ခဲ့တာ
မီးေလာင္ေနတယ္
ၿမိဳ႕ရဲ႕ ဘယ္ေနရာမွာ မီးေလာင္ေနတာလဲ?
မီးကေလာင္ေနတာတဲ့လဲ?
မီးသတ္ကားေတြလႊတ္ေပးရမလား
(တစ္ေယာက္ကလွမ္းေျပာတယ္)
မီးသတ္ဌာန ဖုန္းနံပါတ္ ဘယ္ေလာက္လဲ?
(တစ္ဦးကလွမ္းေမးတယ္)
ကုိယ့္ရင္ထဲမီးေလာင္ေနၿပီ
ေမွ်ာ္စင္ေပၚတက္ ၿမိဳ႕ကုိၾကည့္ခဲ့မိသူ
ကုိယ့္ရင္ထဲမွာ မီးေလာင္ေနၿပီ
ဟုတ္တယ္
မင္းကုိလြမ္းတဲ့စိတ္ေၾကာင့္ ကုိယ့္ရင္ထဲမွာ
မီးေလာင္ေနၿပီ
လူနာမည္ - ေက်ာ္ေဇယ်
နတ္နာမည္- ႏြယ္စိမ္းေ၀
ႏြားအေၾကာင္း ေကာင္း ေကာင္းမသိတဲ့
ကဗ်ာဆရာ
သြားမပါတဲ့ႏြားလား
ျမက္ႏုႀကိဳက္တဲ့ႏြားလား
ႏြားေရွ႕ထြန္က်ဴးမိသလား
ႏြားကုိ ေဂ်ဒုိးနတ္ ေကၽြးမိသလား
ကုိယ္မသိ
မင္းကုိခ်စ္တာ တစ္ခုတည္း
မင္းကုိ သတိရတာ တစ္ခုတည္း
မင္းကုိ ေတြ႕ျမင္ခ်င္တာ တစ္ခုတည္း
မင့္ရင္ညြန္႕ထက္က အင္းၾကင္းပြင့္ေလးကုိ ဖြဲ႕ဆုိ
ဖုိ႕ရာတစ္ခုပဲကုိယ္သိ
ကုိယ္ဟာ သိပ္႐ုိးရွင္းတဲ့အေရးအသား
ကုိယ္ဟာ မဖုံးကြယ္တတ္ေသာ ေတာင္ေပၚေျမသားစကားေျပ
ကုိယ္အခု
မင္းကုိလြမ္းတဲ့စိတ္နဲ႕ ဒီကဗ်ာကုိ ေရးေနတယ္
မင္းကုိလြမ္းတဲ့စိတ္နဲ႕ ဒီစကားကုိေျပာေနတယ္
မင္းကုိလြမ္းတဲ့စိတ္နဲ႕ အိမ့္ေရွ႕လမ္းကေလးမွာ
လမ္းေလွ်ာက္ေနတယ္
ကုိယ့္ၿခံတံခါးကို ေန႕ေန႕ညည ဖြင့္ထားဆဲ့ . . .
ၿခံထဲက ျမက္႐ုိင္းေတြနဲ႕အတူ
ကုိယ့္မုတ္ဆိတ္ေမႊး ႏႈတ္ခမ္းေမႊးမ်ား
ရွည္လ်ားဆဲ. . .
မင္းကုိလြမ္းတဲ့စိတ္မွာ
တိမ္ေတြဟာ နိမ့္လုိက္ျမင့္လုိက္
ေလယာဥ္ပ်ံဟာ တက္လုိက္ဆင္းလုိက္
မင္းကုိလြမ္းတဲ့စိတ္နဲက
စာတုိက္ပုံးေလးကုိ ဖြင့္လုိက္ ပိတ္လုိက္
အကၤ်ီၾကယ္သီးေတြကုိ ျဖဳတ္လုိက္တပ္လုိက္
မင္းကုိလြမ္းတဲ့စိတ္မွာ
ေလဟာ တုိက္သလုိလုိ မတုိက္သလုိလုိ
ေနဟာပူသလုိလုိ မပူသလုိလုိ
မုိးဟာ ရြမလုိလုိ မရြာမလုိလုိ
ဘယ္လုိဥတုရာသီ မ်ဳိးႀကီးလဲ
တစ္ေန႕ တစ္ေန႕
ငါ့မွာ လုပ္စရာက ဒါပဲ
မင္းကုိလြမ္းတဲ့စိတ္နဲ႕ ဒုိင္ယာရီအေဟာင္းေတြ
ျပန္ရွာ
မင္းကုိလြမး္တဲ့စိတ္နဲ႕ ကဗ်ာအေဟာင္းေတြ
ျပန္ဖတ္
မင္းကုိလြမ္းတဲ့စိတ္နဲ႕ အၿပီးမသတ္ေသးတဲ့
သီခ်င္းေတြဆက္ေရး
တစ္ေန႕ တစ္ေန႕
မင့္ကုိလြမ္းတဲ့စိတ္နဲ႕ အိပ္ယာထ
မင့္ကုိလြမ္းတဲ့စိတ္နဲ႕ မ်က္ႏွာသစ္
မင့္ကုိလြမ္းတဲ့စိတ္နဲ႕ သြားတုိက္
မင့္ကုိလြမ္းတဲ့စိတ္နဲ႕ အာလုပ္က်င္း
မင္းကုိလြမ္းတဲ့စိတ္နဲ႕ ဘုရားမီးပူေဇာ္
မင္းကုိလြမ္းတဲ့စိတ္နဲ႕ ေသာက္ေတာ္ေရခ်မ္းကပ္
မင္းကုိလြမ္းတဲ့စိတ္နဲ႕ အေမႊးတုိင္မီးထြန္း
……………………………………………..
…………………………………………….
တစ္ေန႕ တစ္ေန႕ ဒါပဲ
ငါ့မွာ လုပ္စရာက ဒါပဲ
ည ည ဆုိ
မင္းကုိလြမ္းတဲ့စိတ္နဲ႕လမင္းႀကီးကုိ ထြက္ထြက္ၾကည့္
ေငြၾကယ္ေလးကုိထြက္ ထြက္ၾကည့္
ငွက္ဆုိးထုိးသံကုိ က်ိန္ဆဲ က်ိန္ဆဲ
ဒါပဲ
ငါ့မွာ လုပ္စရာက ဒါပဲ
ခဏကတင္မင္းကုိသတိရတဲ့အေၾကာင္း
နံရံမွာ စာတစ္ေၾကာင္းေရးေသးတယ္
ကုိယ့္ေဘာလ္ပင္
အခုဘယ္မွာ
ဘယ္သူေနရာ ေရႊ႕ထားလုိက္တာလဲ?
မဆီ မဆုိင္
ပင့္ကူေတြကုိ ဘာေၾကာင့္ မုန္းတာလဲ?
မင္းအိမ္သုံးမီးဖုိေခ်ာင္သုံးပစၥည္းေတြထဲက
ကုိယ့္ဟာ ဘယ္လုိျခင္ေဆးေခြမ်ဳိး
ဘယ္လုိ ပ႐ုပ္လုံးမ်ဳိး
ဘယ္လုိ ေပါင္းတင္း၀ါးမ်ဳိး
ဘယ္လုိ အမႈိက္ေတာင္းမ်ဳိးလဲ?
“ေမ်ာက္ကုိျမင္ရင္ ခဲနဲ႕ထုခ်င္တယ္”လုိ႕
ေမာင့္ကုိမေျပာပါနဲ႕ . . .
တစ္ခုလုံး မယူရဆုိရင္
တစ္၀က္ေတာ့ယူမယ္
တစ္၀က္မယူရ ဆုိရင္
တစ္စိတ္ေတာ့ယူမယ္
တစ္စိတ္မယူရဆုိရင္
တစ္စိတ္ရဲ႕တစ္ျခမ္းေတာ့ယူမယ္
တစ္ျခမ္းမယူရဆုိရင္
တစ္ျခမ္းရဲ႕တစ္၀က္ေတာ့ယူခ်င္တယ္
တကယ္ေတာ့
စြန္႕ပစ္မယ့္ အမႈိက္တစ္စကုိ
အမႈိက္ေတာင္းထဲ မေရာက္ခင္ ၾကည့္တဲ့အၾကည့္နဲ႕ေတာင္
ေခတ္ႀကီးကေမာင့္ကုိလွည့္ၾကည့္မသြားပါဘူးကြာ
အနာဂတ္ဆုိတာ
ၿငိမ္းခ်မ္းစြာအတူယဥ္တြဲေနထုိင္သြားရမယ့္
အိမ္ရာပဲ
“အခ်စ္ေတြရမယ္
အခ်စ္ေတြယူပါဦး”လုိ႕
ႏွလုံးသားကုိ လမ္းေဘးေစ်းေရာင္းသလုိ
ဘယ္တုန္းကေအာ္ေရာင္းခဲဖူးလဲ?
မင္းမႀကိဳက္တဲ့ အ၀တ္အစား
တစ္ခ်ိန္က ၀တ္ခဲ့တယ္
မင္းမႏွစ္သက္တဲ့ ဆံပင္ပုံစံ
တစ္ခ်ိန္ကထားခဲ့တယ္
မင္းၾကည့္မရတဲ့ ဟုိတစ္ေယာက္နဲ႕
တစ္ခ်ိန္က တြဲခဲ့တယ္
သံသရာဟာ လည္တတ္သလား
ပန္ကာဟာ လည္တတ္သလား
မင္းကုိလြမ္းတဲ့စိတ္နဲ႕
ဒီေဆးလိပ္ အခုျဖတ္ၿပီ
ဒီအရက္ လုံး၀ မေသာက္ေတာ့ဘူး
ဒီကြမ္း လုံး၀ မ၀ါးေတာ့ဘူး
အိပ္၍မေပ်ာ္ေသာညမ်ားနဲ႕ ညေတြရဲ႕အလယ္
မင္းကုိလြမ္းတဲ့စိတ္နဲ႕
“လြမ္းစိတ္”ကုိ သတ္ခ်င္တယ္
သတ္မရဘူး။
အေ၀းသစ္ပင္
ဆီး႐ႊင္ေနေသာကဗ်ာ
ညီမေလး မဖတ္ရ
စာသားက
“ႏွင္းဆီရနံ႕သင္းတဲ့ အေ၀းကလမင္းေရ
မင္းမ်က္လုံးေတြ သိပ္လွတယ္”
လွတယ္ သိပ္လွတယ္
ထက္ျမက္တဲ့ ပန္းကေလး
ေမာင္သိပ္ခ်စ္ရတဲ့ ၿဂိဳဟ္ျပာေလး
မင္းကုိ လြမ္းတဲ့စိတ္နဲ႕
ေဖ်ာ္ထားတဲ့ ေကာ္ဖီေတြလည္း ေအးခဲကုန္ၿပီ
မီးကင္ထားတဲ့ ေပါင္မုန္႕ေတြလည္းမီးကၽြမ္းကုန္ၿပီ
စိတ္ခံစားခ်က္သမားပါ
သံမဏိစည္းကမ္းပါ
ေတာင္ကုန္းေပၚကုိ ေျပးတက္ခဲ့တယ္
ေတာင္းကုန္းေပၚက ေျပးဆင္းခဲ့တယ္
အခုေတာ့ ေမာင္ဟာ
ေမ်ာက္ ရွားမီးခဲ ကုိင္မိသလုိလုိ
ငပိအုိးေပၚ တက္ထုိက္မသိလုိလုိ
ေအာ္ငုိေနရပါေသာ ေမတၱာတရား စစ္စစ္ႀကီး။ ။
ႏြယ္စိမ္းေ၀(Heart)
လြမ္းလြမ္းရွိတာနဲ႔ ဒီ့ထက္လြမ္းစရာမရွိႏိုင္ေလာက္တဲ့ ကဗ်ာမ်ိဳးျပန္ရွာဖတ္ဖို႔
ဒီကဗ်ာကို ထိပ္ဆံုးကေန သတိရ..
လြမ္းလြမ္းရွိတာနဲ႔ ဘေလာ့မွာပါတင္ေပးလိုက္ပါတယ္..။
