December 16, 2008

က်က္္မွတ္လက္စ ကဗ်ာ

ေၾကာင္တစ္ေကာင္သိမ္း၀ွက္ထားတဲ့လက္သည္းလို
အေရးႀကံဳလာရင္
အစြမ္းကုန္ကုတ္ျခစ္ပစ္ႏိုင္ဖို႔
အဆင္သင့္ ႐ွိရမယ္..။

မ်က္စိေတြကို ေရေလာင္းေပါင္းသင္လိုက္
နားေတြကို လွီးျဖတ္ရွပ္လႊာလိုက္
စိတ္ကိုေတာ့
အက်စ္လစ္ဆံုးထုတ္ပိုးထားရမယ္..။

ေျခ လက္ ခႏၶာ ၊
ဉာဏ္ပညာ....
အို..
ေမေမ ဖန္တီးေပးလိုက္တဲ့အရာရာမွာ
သမီးအတြက္အေလးလံဆံုးက
ႏွလံုးသားေပါ့ ေမေမရယ္..။

အခ်စ္ဆိုတာက
အသက္ အ႐ြယ္ ရာသီ ေရခံ ေျမခံမွာ
စိုးရိမ္ေရမွတ္အထိတက္တဲ့ ဒီေရပါ...၊
အေမ့သမီးက ဒီေရ ဒီလိႈင္း ခပ္ႀကီးႀကီးမွာမွ
လိႈင္းစီးတမ္း ေဆာ့ကစားမိခဲ့တယ္..။

အခု ဆဌမအာ႐ံုမွာ လာလာညိေနတဲ့
ေလးညႇႇိဳ႕တင္သံဟာ
ေဟာဒီ့ လက္၀ဲဘက္ရင္အံုေအာက္
ေနာက္ထပ္ ထြင္းေဖါက္ဖို႔မ်ားလား....။

အေရး အေၾကာင္း ႀကံဳလာတိုင္း
သက္လံုေကာင္းေကာင္း႐ွိေစဖို႔
ကိုယ့္ျပဌာန္းခ်က္ ကိုယ္လည္း
ေသေသသပ္သပ္ ေရးခ်ယ္တတ္ရမယ္..။

အလြမ္းဆိုတာ အႏုပညာအတြက္
အေျချမစ္ဆံုး စားနပ္ရိကၡာပါ…..
အခု စိတ္နဲ႔သီခ်လိုက္တဲ့ လြမ္းသူ႔ကဗ်ာဟာ
ဘယ္သူ႔ ဥယ်ာဥ္မွာ
အလွပဆံုးဖူးပြင့္သင့္သလဲ...။

တကယ္ေတာ့
ရင္နဲ႔မဆန္႔ေအာင္ ေလးလံလြန္႔လြန္းလို႔
သမီးအံခ်ထားခဲ့တဲ့ ႏွလံုးသားဟာ..
အရာရာပါ...... ေမေမ..။

၀င္သက္ ထြက္သက္ ကို ခပ္ျပင္းျပင္း႐ွဴ႐ိႈက္လိုက္
ျဖစ္ ပ်က္ဆိုတာ စၾက၀ဠာအမွန္တရားလို႔
ဘုရား႐ွင္ေဟာခဲ့တာကိုပဲ သစၥာဆိုေနလိုက္

ဇက္ကုန္စိုင္းေတာ့မယ့္ျမင္း႐ိုင္းတစ္ေကာင္မွာ
အပို၀န္ေတြဟာ ခရီးဖင့္ေစတယ္ေလ…။ ။

အိျႏၵာ
(မုဒိတာမဂၢဇင္းအတြက္ ေပးထားခဲ့ပါတယ္)

တကယ္ဆို ဒီဇင္ဘာဆိုတာဟာ..ကိုယ့္ေမြးလမို႔..အရမ္းျမတ္ႏိုးရတဲ့လတစ္လပါ...
ခုေတာ့..စိတ္ပ်က္အားငယ္စရာတစ္ခ်ိဳ႕တစ္ေလကို..ဒီဇင္ဘာကမွ..တိုင္တိုင္ဆိုင္ဆိုင္လာေပးေတာ့..ပိုပဲ၀မ္းနည္းေနမိသလိုလို..
ဒီဇင္ဘာေရာက္တာနဲ႔..ကိုယ့္ေမေမအေၾကာင္း..ကိုယ့္ဘ၀အေၾကာင္းေရးထားတာေလးေတြပဲ တင္မယ္ေရးမယ္ေပါ့ေလ...
ခုေတာ့..ကိုယ္...ဒီကို ထြက္လာမယ္လို႔ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ျပီးေတာ့ ေရးျဖစ္ခဲ့တဲ့.ကဗ်ာေလးကိုပဲတင္လိုက္ပါတယ္..
ကဗ်ာေလး...နဲ႔ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အားေတြျပန္တင္းရတာေပါ့...။



13 comments:

လင္းဒီပ said...

အစ္မေရးထားသမွ်ေတြက ဖတ္လိုက္ရင္ အင္ျပည့္ အားျပည့္ပဲ..
ဘာမွမေျပာေတာ့ဘူး..
အစ္မေပ်ာ္ရႊင္က်န္းမာ မ်ားမ်ားေရးႏုိင္ပါေစ...

minn thuka said...

က်စ္...ဆိုတဲ့စကားလံုး ခနခဏ သံုးတဲ့ ဆရာမ..
(အခု ဆ႒မအရံုမွာ လာလာညိေနတဲ့
ေလးညို႔ တင္သံဟာ
ေဟာ့ဒီ လက္ဝဲဘက္ ရင္အံုေအာက္
ေနာက္ထပ္ ထြင္းေဖါက္ဖို႔မ်ားလား..)
လႊတ္လွတယ္..
ေနမေကာင္းၿဖစ္ေနလို႔.ထဲထဲဝင္ဝင္ မခံစားနိုင္..မဖတ္နိုင္တာ..ေႀကာင့္..အတုလည္းမဖန္ဆင္းခ်င္တာေႀကာင့္...ကဗ်ာေကာင္းေလးေတြအားနာလ်က္..

ညီအကိုမ်ား said...

အစ္မေရ ကဗ်ာ တအားေကာင္းတယ္..
တစ္ကယ္ပဲ အားျဖစ္ေစတယ္ဗ်ာ..

ေလးစားခင္မင္လ်က္..
မိုုးၾကယ္

ေဆာင္းယြန္းလ said...

ကဗ်ာတစ္ပုဒ္လံုးကိုၾကိဳက္တယ္ဗ်ာ..
အထူးသၿဖင့္...
အခ်စ္ဆိုတာက
အသက္ အ႐ြယ္ ရာသီ ေရခံ ေျမခံမွာ
စိုးရိမ္ေရမွတ္အထိတက္တဲ့ ဒီေရပါ...၊
အေမ့သမီးက ဒီေရ ဒီလိႈင္း ခပ္ႀကီးႀကီးမွာမွ
လိႈင္းစီးတမ္း ေဆာ့ကစားမိခဲ့တယ္..။
ဆိုတဲ့ပါဒေလးကိုအၾကိဳက္ဆံုးပါဘဲ..
ခင္မင္လ်က္...

ေမျငိမ္း said...

ေျခ လက္ ခႏၶာ ၊
ဉာဏ္ပညာ....
အို..
ေမေမ ဖန္တီးေပးလိုက္တဲ့အရာရာမွာ
သမီးအတြက္အေလးလံဆံုးက
ႏွလံုးသားေပါ့ ေမေမရယ္..။

အခ်စ္ဆိုတာက
အသက္ အ႐ြယ္ ရာသီ ေရခံ ေျမခံမွာ
စိုးရိမ္ေရမွတ္အထိတက္တဲ့ ဒီေရပါ...၊
အေမ့သမီးက ဒီေရ ဒီလိႈင္း ခပ္ႀကီးႀကီးမွာမွ
လိႈင္းစီးတမ္း ေဆာ့ကစားမိခဲ့တယ္..။

အခု ဆဌမအာ႐ံုမွာ လာလာညိေနတဲ့
ေလးညႇႇိဳ႕တင္သံဟာ
ေဟာဒီ့ လက္၀ဲဘက္ရင္အံုေအာက္
ေနာက္ထပ္ ထြင္းေဖါက္ဖို႔မ်ားလား....။

မိုက္တယ္..
ဒါနဲ႔ ဘာေတြညစ္ေနလဲ ညီမေလး.. ဂ်ီမွာ ေတြ႔စို႔...။

အိုင္လြယ္ပန္ said...

အလြတ္ရၿပီးသားကိုၿပန္႐ြတ္ၿပေနသလိုပဲ အစ္မ
က်တ္မွတ္လက္စနဲ႔မတူ....ေကာင္းခ်က္

မသက္ဇင္ said...

အိႁႏၵာေရ----------
အေရး အေၾကာင္း ႀကံဳလာတိုင္း
သက္လံုေကာင္းေကာင္း႐ွိေစဖို႔
ကိုယ့္ျပဌာန္းခ်က္ ကိုယ္လည္း
ေသေသသပ္သပ္ ေရးခ်ယ္တတ္ရမယ္..။

မွန္တာေပါ႔ ဒီအပုဒ္ေလးကေကာင္းလြန္းတယ္-----
တပုဒ္လံုးေကာင္းတယ္---အင္အားေတြျဖည္႔ေစတယ္--
စကားလံုးေတြ က်စ္လစ္တယ္---

emayarKhin said...

တကယ္ေတာ႔ရင္နဲ႕မဆံ႔ေအာင္ေလးလံလြန္းလို႔
သမီးအံခ်ထားခဲ႔တဲ႕ႏွလံုးသားဟာ.....
အရာရာပါ..ေမေမ....
ထပ္တူထပ္မွ်ခံစားရတဲ႕စာသားေလးပါပဲ
အၾကိဳက္ဆံုးတပိုဒ္ပါ...မအိၿႏၵာ။

Kaung Kin Ko said...

ကဗ်ာေလး ေကာင္းလိုက္တာဗ်ာ။ အၾကိဳက္ဆံုးအပုိဒ္ေတာင္ ေရြးရခက္တယ္။

ကိုရင္ေနာ္ခင္ေလးငယ္ said...

မႀကီးေရ....
မႀကီးရဲ႕ေမြးလ ဒီဇင္ဘာမွာ
စိတ္မညစ္ရဖူးေလ မႀကီးရဲ႕... ေနာ္

အပိုဝန္ေတြဟာ ခရီးဖင့္မယ္ဆိုတာ
ႀကိဳသိထားတယ္... ဒါေပမဲ့...
သယ္.. သယ္... ေနမိဆဲပါ

ဘယ္ေန႔မွန္းမသိေပမဲ့
ရင္ထဲက မွန္းၿပီး ဆႏၵျပဳတယ္မႀကီး
“Happy Birthday” ပါ...

Moe Myint Tane said...

အလြမ္းဆိုတာ အေျချမစ္ဆံုးစားနပ္ရိကၡာျဖစ္ခဲ႔ရင္..အလြမ္းစိတ္နဲ႔ သီတဲ႔ကဗ်ာ..
အႏုပညာရင္ခြင္မွာ ဖူးပြင္႔မယ္..ျပဌာန္းခ်က္ဟာ သက္လံုေကာင္းဘို႔ ေသေသသပ္သပ္
ေရးခ်ယ္တတ္ခဲ႔ရင္..ဆဌမအာရံုမွာ ညိတဲ႔ ေလးညိႈသံ ရင္နဲ႔သာဆီးခံမယ္..အသက္အရြယ္
ရာသီ ေရခံ ေျမခံမွာမွ ထိန္းေက်ာင္းေပ်ာ္တတ္ရင္ ငါအသက္ေသသ၍ အခ်စ္ေရစီးေၾကာင္း
ထဲ စီးေရြ႔ေမ်ာမယ္..ရင္နဲ႔ မဆန္႔ေပမယ္႔ ဆုပ္ကိုင္ထားတာလည္း အရာရာဘဲ..အစြမ္းကုန္သာကုတ္ျခစ္..
က်စ္လ်စ္စြာထုပ္ပိုး အေလးလံဆံုးႏွလံုးသားကိုသယ္ေဆာင္..
ဇက္ကုန္ဆိုင္းမယ္႔ ျမင္းရိုင္းတစ္ေကာင္..
တိမ္လႊာကိုထိုးေဖာက္..ငါ႔အသက္က်ိဳးေပ်ာက္တဲ႔ အထိ..ခ်ီတက္မယ္..။

မၾကီးေရ စိတ္မညစ္ပါနဲ႔။ စိတ္ဓါတ္မက်နဲ႔။ ကြ်န္ေတာ္သိထားတဲ႔ ကြ်န္ေတာ္႔မၾကီးက ရဲရဲေတာက္ေနာ္။


စိတ္၏ေစရာနာခံေလေသာ
မိုးျမင္႔တိမ္

Anonymous said...

ေၾကာင္တစ္ေကာင္က မသင္ေပးေပမယ့္
အလိုလို ႂကြက္ခုတ္တတ္ေနတဲ့ ကဗ်ာဆရာ
မာနလက္သည္းေတြကို အစြမ္းကုန္ ရဲတင္းပြင့္လင္းစြာ ... စြင့္ထုတ္လို႕။
အႏၱရာယ္အၾကားက ဆြဲငင္ထုတ္ဖို႕ နားမ်က္စိေတြကို
စိတ္႐ုပ္ေတြက ႀကိဳးဆြဲေနတယ္ ... ကဗ်ာဆရာ လိုက္နာေနေလသလား။

ကဗ်ာဆရာရဲ႕ ႏွလံုးသားေတြကိုမွ ေ႐ြးခ်ယ္ၿပီး ကမၻာေျမႀကီးက ဆဲြအားေတြပိုသလား
အမႈမွတ္မဲ့ က်ပန္းေလာကတစ္ခုမွာ သိပ္ကို ကာရံညီလွၿပီး စည္းခ်က္ကလွတဲ့ ဖန္တီးမႈ တစ္ခု ... စင္တင္တီးမႈတ္ေနတယ္ (တကိုယ္ေတာ္)။

တလိမ့္လိမ့္လိႈင္းလံုးထဲမွာ သံေယာဇဥ္လိႈင္းစီးဘုတ္ငယ္နဲ႕ ကဗ်ာဆရာရဲ႕ အိပ္မက္ေတြက သမုဒယ ေသာင္ေတြကို တိုက္စား ... တေ၀ါေ၀ါ တိုက္စားလို႕။
ေဖာက္ထြင္းလည္း ေဖာက္ထြင္းပါေလ့ေစ ... ကဗ်ာဆရာရဲ႕ ႏွလံုးသားက ေနရာတိုင္းမွာ ႐ွိတယ္။

အလြမ္းရိကၡာထုတ္ကို ထုတ္ပိုးေနတဲ့ ျပဌာန္းခ်က္ အနားမွာ လက္တစ္လံုးျခား
စိတ္အလ်ဥ္လို ပန္းပြင့္ ပင္ပ်ိဳေတြက
ကဗ်ာဆရာရဲ႕ အၿပံဳးသဲ့သဲ့မွာ တြဲ ... ခို ... ရပ္ ... နား ...
ယံုၾကည္မႈဟာလည္း ထန္းတစ္ဖ်ား အထက္ ... ။

သစၥာတရားလို႕ ေခၚတဲ့ လူမုန္းတဲ့အရာဟာ ကံၾကမၼာျမင္း႐ိုင္းကို ဇက္ခြံ႕တဲ့အခါ
ကဗ်ာဆရာရဲ႕ ဇက္ႀကိဳးဆြဲမယ့္လက္က ... လက္က ... ။
သစၥာေက်ာက္သားတိုင္ ေတာင့္တင္းတင္းကို ကဗ်ာေတြနဲ႕ ထူခဲ့သူပါလား ... မႀကီးရယ္ ...။
ဦးၫႊတ္ေလးစားလွ်က္ ႐ွိေနပါရဲ႕ဗ်ာ ... ။

ခင္မင္ေလးစားမႈမ်ားစြာျဖင့္

ThinkingHoney said...

ကဗ်ာေတြလာဖတ္သြားတယ္ အမ
ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ