ျမစ္ဟာ..့ျမိဳ႔ကေလးကို
ေမြးကင္းစကေန ႀကီးေကာင္၀င္ခ်ိန္အထိ
ရစ္ေခြေစာင့္ေရွာက္ခဲ့သူေပါ့...
ျမစ္ဟာ..
သူ႔ျမိဳ႔ေလးရဲ႔ကမ္းနဖူးက အရိုင္းအစိုင္း ကိုင္းပင္ေတြကအစ
သူ႔၀မ္းဗိုက္ထဲမွာ ငါးေဖါင္ရိုးေလးကူးခတ္ေနတာအဆံုး..
သူ႔ျမိဳ႔ေလးရဲ႕ေျပာင္းဆန္နံ႔ေလျပည္အရူးကစ
သူ႔ကမ္းပါးမွာေန၀င္သြားတဲ့ ဆည္းဆာေရာင္ျခည္အဆံုး..
သူ႔ရင္ခြင္ကိုတဖ်မ္းဖ်မ္းရိုက္ခတ္ေနတဲ့ ကြန္ခ်က္ေတြကအစ..
သူ႔ျမိဳ႕ေလးကိုေခါင္းအံုးထားတဲ့သဲေသာင္၀ါ၀ါအဆံုး...
အစြမ္း ကုန္ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးခဲ့တယ္..။
ျမစ္ဟာ...
ဘယ္ေတာ့မွ ထိမ္၀ွက္လို႔မရႏိုင္တဲ့ အတိတ္ကာလေတြကို..
တစ္လႊာခ်င္း..က်စ္က်စ္ပါေအာင္ပို႔ခ်ေပးခဲ့..
ျမစ္ဟာ...
တစိမ့္စိမ့္ နစ္ျမဳတ္ေနတဲ့ သစၥာတရားေတြကို
သူ႔အံ၀ွက္ကေန ေကာ္ထုတ္ျပႏိုင္ခဲ့..
ျမစ္ဟာ.
ျမိဳ႔ေလးရဲ႕သမိုင္းေၾကာင္းကို သက္ေသထြက္ဆိုဖို႔
သူ႔ေရးစီးသံေတြနဲ႔ က်မ္းသစၥာေတြက်ိမ္ဆိုခဲ့......၊
ျမစ္ဟာ..ျငိမ္းခ်မ္းေရးဆင္ဖိုနီနဲ႔
တသြင္သြင္စီးဆင္းခ်င္ခဲ့တယ္
ျမစ္ဟာ ဗဟု၀ါဒဆန္ဆန္
ျမစ္ငယ္ေခ်ာင္းငယ္ေတြကို...မျငင္းဆန္ခဲ့ဘူး..။
ျမစ္ဟာ..
က်ဥ္းေမ်ာင္းတဲ့ စီးလမ္းေၾကာင္းမွာေတာ့
အရွိန္ေျပာင္းခ်င္ေျပာင္းမေပါ့..
ျမစ္ဟာ..
ျမစ္ဆန္ဆန္..
သင့္တင့္ေလွ်ာက္ပတ္တဲ့ ေလျပင္းေတြပဲ ထန္ ျပခဲ့..
ျဖစ္သင့္ျဖစ္ထိုက္တဲ့ လိႈင္းၾကမ္းေတြပဲ ဆင့္ ျပခဲ့
ျမစ္ဆန္သေလာက္ေတာ့ ေကြ႕ေကာက္ခဲ့
ျမစ္ဆန္သေလာက္ေတာ့ ညစ္ ေနာက္ခဲ့.....။
ဒါေပမယ့္...
ျမစ္ခမ်ာ.
ျမိဳ႔ေလးရဲ႔ရယ္ေမာသံေတြကို အေလ်ာ္မေပးဆပ္ႏိုင္ခဲ့ဘူး
သူ႔အျမဲစိမ္းေတာအုပ္ေတြ..ျပဳန္းတီးေလလြင့္သြားတာလည္း
အံႀကိတ္မ်က္ရည္၀ဲယံု..ပဲ..
ျမစ္မွာ...ယူက်ံဳးမရစရာ.
သတင္းအခ်က္အလက္ေတြနဲ႔ခ်ည္း
ေဘာင္ဘင္ဆန္လိုက္လို႔........
ျမစ္ဟာ..
သူ႔ထက္ျမစ္ဆန္ျပေနတဲ့...ျမစ္ အ တု ေတြကို..
နာက်ည္းစိတ္ကုန္ရလြန္းလို႔.....
ျမစ္ဟာ..
.................................
သူ႔ကိုယ္သူအဆံုးစီရင္ဖို႔ဆိုျပီး..
ပင္လယ္ဆီထြက္လာခဲ့လိုက္ေပါ့.....။
အိျႏၵာ(၈.၃.၂၀၀၉)
ပံုေလးကို မိုးၾကယ္(ယိမ္းႏြဲ႔ပါး)ကဆြဲေပးထားပါတယ္။
20 comments:
အစ္မေရ ျမစ္ထဲကိုုစီး၀င္သြားတယ္ဗ်ာ.. ပင္လယ္ဆီအေရာက္ေပါ့..
ကဗ်ာေကာင္းတယ္အစ္မ..
ကဗ်ာထဲကျမစ္ထဲမွာလည္း.......... ......... ........
ျမစ္ထဲမွာလည္း ေပါ့အစ္မေရ..
ခင္မင္ေလးစားလ်က္
မိုုးၾကယ္
သိပ္ေကာင္းတဲ႔ ဖြဲ႔ႏြဲ႔ခ်က္ေတြပါလား။ သက္ေသျပခ်က္ကေတာ႔ ရက္စက္တယ္မၾကီးေရ။
ျမင္တယ္ အဲ႔ဒီ႔ျမစ္ကိုျမင္တယ္။ အဲဒီ႔ျမစ္ထဲက အရာေတြကို ျမင္တယ္။ ဆိုလိုခ်င္တဲ႔ အရာေတြ ျမင္တယ္။
မၾကီး ကြ်န္ေတာ္လည္း ပင္လယ္ဆီကို စီးထြက္လိုက္ခ်င္ျပီ။
စိတ္၏ေစရာနာခံေလေသာ
မိုးျမင္႔တိမ္
ေကာင္းလိုက္တဲ့ကဗ်ာ...
ၿမစ္ရဲ့စီးဆင္းမႈေတြ ၿဖစ္တည္မႈေတြ ရပ္တည္ခ်က္ေတြအားလံုးကို ရွင္းရွင္းလင္းလင္းၿမင္လိုက္ရတယ္...လူေတြရဲ့မသိကၽြိဳးကၽြံၿပဳမႈေတြနဲ႔ သဘာဝတရားၾကီးကိုလြယ္လြယ္ကူကူဖ်က္ဆီးမႈေတြ
ေၾကာင့္ ၿမစ္ေတြလည္းေသာင္ထြန္းခဲ့ရၿပီေကာ ညီမေရ..
ဒါေပမယ့္ ၿမစ္ေတြက လူေတြထက္ပိုၿပီးတာဝန္ေက်တယ္..ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ပင္လယ္ထဲအေရာက္ စီးဝင္မႈေတြေပးဆဲ ေပးၿမဲ...
ျမစ္ဟာ..
သူ႔ထက္ျမစ္ဆန္ျပေနတဲ့...ျမစ္ အ တု ေတြကို..
နာက်ည္းစိတ္ကုန္ရလြန္းလို႔.....
...
....
......
........
ျမစ္အတုေတြၾကားက ျမစ္ေလးကိုသနားမိတယ္
with love...
ကၽြန္ေတာ္႔ကို တစ္ခ်ိန္က အစ္မေပးဖူးခဲ႔တဲ႔
ေကာ္မန္႔ တစ္ခု ထဲက အတိုင္းပဲအစ္မေရ ...
ၿမစ္တစ္စင္း စီးဆင္းသြားတဲ႔ ဂီတသံကို ၾကားလိုက္ရဲ႕ ...
စကားလံုးအခင္းအက်င္းေတြကို အေလးၿပဳသြားပါတယ္
အစ္မ ....
ေလးစားခင္မင္စြာ
ဒီလိုျမစ္မ်ိဳးကိုပဲ
ကိုယ္တိုင္စိုက္ပ်ိဳးခဲ့မိတာ
ေ၀ဒနာေတြ ထင္ပါရဲ႕...
တေန႕ေန႕က်ရင္
ပင္လယ္ထဲမွာ
ျမစ္ကို ရိတ္သိမ္းၾကပါစို႕...
"ျမစ္ေတြ စီး ထြက္လာတဲ့ အေၾကာင္း"
ထပ္ခါတလဲဖတ္တယ္--ခံစားတယ္--
ကဗ်ာေရးသူဟာ အေၾကာင္းအရာကို-
စိတ္ကူးနဲ႔ လွပ ေအာင္အထပ္ထပ္ဖြဲ႔စည္းၿပီး--
လိုခ်င္တဲ႔ စံ တခုကို ျဖစ္တည္ေစခဲ႔သလို--
ကဗ်ာ အလွအပ ျခယ္သဖြဲ႔စည္းမွဳေတြက--
အႏုပညာ စံ ကိုေဖၚညႊန္းေစတယ္--
This would be the completed brilliant description of a river..
And I was flowing along with it.
Love your meaningful poem!
They never failed to teach me the linkage between words & lives.. :)
Cheers! ^-^
ၿမစ္ဟာ..
သူ႔ထက္ျမစ္ဆန္ျပေနတဲ့...ျမစ္ အ တု ေတြကို..
နာက်ည္းစိတ္ကုန္ရလြန္းလို႔.....
ျမစ္ဟာ..
.................................
သူ႔ကိုယ္သူအဆံုးစီရင္ဖို႔ဆိုျပီး..
ပင္လယ္ဆီထြက္လာခဲ့လိုက္ေပါ့.....။
..........................
.........................
ေကာင္းလိုက္တာညီမေရ..
ဒါေပမယ့္ ၿမစ္ေတြဟာ ပင္လယ္နားေရာက္ေလ
လႈိင္းထန္ေလ စီးဆင္းမႈၿမန္ဆန္ၾကမ္းတမ္းေလ
ဆိုတာေတာ့ တခ်ိဳ႕လူေတြသိထားဖို႔လိုတယ္ထင္တယ္
ေနာ္....
အစ္မေရ ခံစားသြားပါတယ္။ ငါးေဖာင္ရုိးေလးေတြ ကူးေနတာလည္း ျမင္ခဲ့ရ၊ ေျပာင္းဆန္ေမႊးနံ ့ေလးေတြလည္း ရႈရႈိက္ခဲ့ရ၊ သဲေသာင္၀ါ၀ါမွာလည္း ေခါင္းအုံးခဲ့ရပါတယ္။ ခ်ီးက်ဳးရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ မသက္ဇင္ ေျပာသလိုပါပဲ။ ေ၀ဖန္ရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ စာလုံးေပါင္းေလးေတြရယ္၊ ႀကီးေအာင္၀င္ဆိုတာေလးေတြ ျပင္ေစခ်င္တာပါပဲ။ ႀကီးေကာင္၀င္ ထင္ပါတယ္။ ခင္မင္ေလးစားလ်က္။
ေနာက္ၿပီးေတာ့ အစ္မေရ။ နာက်ည္းစိတ္ကုန္ရလြန္းလို႔.....ပင္လယ္ဆီထြက္လာခဲ့လိုက္ေပါ့.....ဆိုတာကို ထြက္လာခဲ့လိုက္တယ္ ဆိုၿပီး သုံးလိုက္ရင္ ပုိေကာင္းသြားမလားလို ့ပါ။ အႀကံေပးတာပါ။
လုလင္ငယ္ေသြးေရ..
ပက္လယ္ဆီထြက္လာခဲ့လိုက္တယ္...လို႔
ပထမေရးထားတာ.ပါ.....
ေနာက္ရင္ထဲမွာ၀င္ေနတဲ့ အေတြးတစ္စက
စီးထြက္လာလိုက္ေပါ့ နဲ႔မွကိုက္သလိုခံစားေနရတယ္..
ဖ်က္လိုက္..ျပင္လိုက္နဲ႔ ေနာက္ဆံုး..ခုတင္ထားသလိုပဲ
ခ်ေရးလိုက္ေတာ့တယ္..။
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္..
ကဗ်ာကို ခုလိုေသေသခ်ာခ်ာဖတ္ျပီး.
.ေ၀ဖန္ေထာက္ျပေပးတဲ့အတြက္..
ပင္လယ္ဆီထြက္လာခဲ့တဲ့ျမစ္က ျမိဳ႕ကေလးဆီ ျပန္မလွည့္ဘူးလို႕ ဘယ္သူေလာင္းရဲလို႕လဲကြယ္..။
မသြားပါနဲ႔လား.. ျမိဳ႕ေလးကိုပဲ ဆက္လက္ေထြးေပြ႔ပါလား.. ႏွေျမာတယ္.. မရဘူး.. ျပန္လာခဲ႔ျမစ္..
အိႁႏၵာေျပာတဲ့ ျမစ္ရဲ႕ ဒႆနကို ခံစားသြားပါတယ္ အစ္မေရ...။ ျမစ္ကို အေသးစိတ္ဖြဲ႔ထားပံုက ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္လိုပါပဲ...။ ဧရာ၀တီကို လြမ္းလာၿပီဗ်ာ...။ အစ္မလည္း အိမ္ကို လြမ္းေနၿပီ ထင္ပါရဲ႕...။ ဒီကဗ်ာေလးကို ဖတ္ေနရင္းက သတိယတာနဲ႔ အစ္မ ကဗ်ာေဟာင္းေလးေတြ ျပန္ဖြၿပီး ဖတ္ျဖစ္ပါတယ္...။ အဲဒီထဲကမွ အိမ္ငါးကဗ်ာေလးနဲ႔ ျပန္လည္ႏႈိင္းယွဥ္ ခံစားမိပါတယ္...။ အိမ္ထဲက ငါးေလးကို ျမစ္ထဲမွာ လြတ္လပ္ပါေစေတာ့လို႔...။
အိမ္ ငါး
အိမ္မက္တစ္ခုခုလိုမ်ိဳး.. ျပာညွိဳးညွိဳးေလး..လင္းရီေနခဲ့တာ...
ေက်ာက္ဆိုင္ေက်ာက္ခက္ဆက္တင္ကလည္းအတု..
ေရေမွာ္..ေရညွိ..စိမ္းျမျမကလည္းအတု
မႈန္မႈန္ညွင္းညွင္းအလင္းေျပေျပေလးကလည္း...အတု...
အစာအဟာရအတု....
ေအာက္ဆီဂ်င္ကအတုနဲ႔...
ေရသူမ..အတုကို..ပြတ္ေလ်ာ..နမ္းေမႊး...
ေဟာ..ဒီ့လို...
ဘ၀ေသးေသးေလးထဲမွာ....အလူးလူး...အေျပးေျပး...
လႈပ္ရွားသက္ ၀င္ေနရသမွ်...
ဘယ္လာ...ငါး..အရာေျမာက္ပါေတာ့မလဲ...
ငါးက..ငါးတို႔ရဲ႕..ဘာသာဘာ၀အတိုင္း...
အညွီနဲ႔ခၽြဲခၽြဲ..ေျပာင္ေခ်ာ..ညစ္ပတ္ေနခ်င္တာ...
ငါးက...
တ၀ုန္း..၀ုန္း...
တစိမ္း..စိမ္း
နက္ရိႈင္းခမ္းနားလြန္းေနတဲ့..
ပင္လယ္ရဲ႕..ဥပဓိကို..စာဖြဲ႔ေနခ်င္တာ
ငါးက..
သူ႔စိတ္ကူး..ေရစီးေတြအတိုင္း..
အဆံုးအစမရွိရြက္လြင့္..ပစ္...ခ်င္တာ..
ငါးက....
့မွ်ားခ်ိတ္မွာတပ္ထားတဲ့..အစာမွန္းသိသိ..
မိမိရရ..ခုန္ဟတ္ရယူၿပီး...
လက္တစ္လံုးျခား...ငါးပါး၀ခ်င္တာ...
ငါးက..သူ႔ကိုယ္ပိုင္အမိုး..အကာေလးထဲမွာ..
မိန္႔မိန္႔မူးမူး...မင္းမူေနခ်င္တာ
ငါးက..
ငါးရိုးရာ..ပြဲေတာ္ႀကီးေတြကို
ငါး..ဂီတ..ငါး..ဗီဇေတြအတိုင္း
အခ်ိန္ခါ..သင့္က်င္းပခ်င္ေသးတာ
ငါးက..
သူ႔အိပ္မက္ေတြအတိုင္း..ရဲ၀ံ့မာေက်ာ..ၿပီး
သူ႔ကႀကိဳးေတြ..အတိုင္း..ႏူးည့ံ..ေပ်ာ့ေပ်ာင္းမယ့္
သူ႔..မ်ိဳးဆက္ကို..ေရးခ်ယ္ခ်င္ေသးသတဲ့..
ငါးကေလ....
ငါးလားေျမာက္ဖို႕အတြက္သာဆို...
ေၾကာင္တစ္ေကာင္ရဲ႔..အစာပဲျဖစ္ျဖစ္...
သူ႔ကိုယ္သူ..ခ်ေကၽြးပစ္ဖို႔..၀န္မေလးဘူးတဲ့..၊
ငါး..က...
ငါး..က..
အ..တု..ေတြ.ကို..မ..လို..ခ်င္..ေတာ႔..ဘူး..ေလ..။ ။
အိႁႏၵာ
ျမစ္ေတြ စီး ထြက္လာတဲ့ အေၾကာင္း
ျမစ္ဟာ..
့ျမိဳ႔ကေလးကို
ေမြးကင္းစကေန ႀကီးေကာင္၀င္ခ်ိန္အထိ
ရစ္ေခြေစာင့္ေရွာက္ခဲ့သူေပါ့...
ျမစ္ဟာ..
သူ႔ျမိဳ႔ေလးရဲ႔ကမ္းနဖူးက အရိုင္းအစိုင္း ကိုင္းပင္ေတြကအစ
သူ႔၀မ္းဗိုက္ထဲမွာ ငါးေဖါင္ရိုးေလးကူးခတ္ေနတာအဆံုး..
သူ႔ျမိဳ႔ေလးရဲ႕ေျပာင္းဆန္နံ႔ေလျပည္အရူးကစ
သူ႔ကမ္းပါးမွာေန၀င္သြားတဲ့ ဆည္းဆာေရာင္ျခည္အဆံုး..
သူ႔ရင္ခြင္ကိုတဖ်မ္းဖ်မ္းရိုက္ခတ္ေနတဲ့ ကြန္ခ်က္ေတြကအစ..
သူ႔ျမိဳ႕ေလးကိုေခါင္းအံုးထားတဲ့သဲေသာင္၀ါ၀ါအဆံုး...
အစြမ္း ကုန္ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးခဲ့တယ္..။
ျမစ္ဟာ...
ဘယ္ေတာ့မွ ထိမ္၀ွက္လို႔မရႏိုင္တဲ့ အတိတ္ကာလေတြကို..
တစ္လႊာခ်င္း..က်စ္က်စ္ပါေအာင္ပို႔ခ်ေပးခဲ့..
ျမစ္ဟာ...
တစိမ့္စိမ့္ နစ္ျမဳတ္ေနတဲ့ သစၥာတရားေတြကို
သူ႔အံ၀ွက္ကေန ေကာ္ထုတ္ျပႏိုင္ခဲ့..
ျမစ္ဟာ.
ျမိဳ႔ေလးရဲ႕သမိုင္းေၾကာင္းကို သက္ေသထြက္ဆိုဖို႔
သူ႔ေရးစီးသံေတြနဲ႔ က်မ္းသစၥာေတြက်ိမ္ဆိုခဲ့......၊
ျမစ္ဟာ..ျငိမ္းခ်မ္းေရးဆင္ဖိုနီနဲ႔
တသြင္သြင္စီးဆင္းခ်င္ခဲ့တယ္
ျမစ္ဟာ ဗဟု၀ါဒဆန္ဆန္
ျမစ္ငယ္ေခ်ာင္းငယ္ေတြကို...မျငင္းဆန္ခဲ့ဘူး..။
ျမစ္ဟာ..
က်ဥ္းေမ်ာင္းတဲ့ စီးလမ္းေၾကာင္းမွာေတာ့
အရွိန္ေျပာင္းခ်င္ေျပာင္းမေပါ့..
ျမစ္ဟာ..
ျမစ္ဆန္ဆန္..
သင့္တင့္ေလွ်ာက္ပတ္တဲ့ ေလျပင္းေတြပဲ ထန္ ျပခဲ့..
ျဖစ္သင့္ျဖစ္ထိုက္တဲ့ လိႈင္းၾကမ္းေတြပဲ ဆင့္ ျပခဲ့
ျမစ္ဆန္သေလာက္ေတာ့ ေကြ႕ေကာက္ခဲ့
ျမစ္ဆန္သေလာက္ေတာ့ ညစ္ ေနာက္ခဲ့.....။
ဒါေပမယ့္...
ျမစ္ခမ်ာ.
ျမိဳ႔ေလးရဲ႔ရယ္ေမာသံေတြကို အေလ်ာ္မေပးဆပ္ႏိုင္ခဲ့ဘူး
သူ႔အျမဲစိမ္းေတာအုပ္ေတြ..ျပဳန္းတီးေလလြင့္သြားတာလည္း
အံႀကိတ္မ်က္ရည္၀ဲယံု..ပဲ..
ျမစ္မွာ...ယူက်ံဳးမရစရာ.
သတင္းအခ်က္အလက္ေတြနဲ႔ခ်ည္း
ေဘာင္ဘင္ဆန္လိုက္လို႔........
ျမစ္ဟာ..
သူ႔ထက္ျမစ္ဆန္ျပေနတဲ့...ျမစ္ အ တု ေတြကို..
နာက်ည္းစိတ္ကုန္ရလြန္းလို႔.....
ျမစ္ဟာ..
.................................
သူ႔ကိုယ္သူအဆံုးစီရင္ဖို႔ဆိုျပီး..
ပင္လယ္ဆီထြက္လာခဲ့လိုက္ေပါ့.....။
အိျႏၵာ
ညီေဇေရ....
စိတ္ရွည္လက္ရွည္နဲ႔ အစ္မကဗ်ာေတြကို...
ခံစားေ၀ဖန္ေပးေနတာေတြကို..ေက်းဇူးပါ..
ဒီလိုပဲ...စိတ္သြားတဲ့အတိုင္းေတာ့..
လက္ကေရာက္ေအာင္ေရးေနျဖစ္ပါတယ္..
စိတ္က...လိုရာေ၇ာက္ေအာင္မသြားႏိုင္ပဲ...
ေ၀့ေ၀့လည္လည္ျဖစ္ေနခဲ့ရင္လည္း...
ကဗ်ာေတြလဲ...ေရာ့တိေရာ့ရဲေပါ့..
ကဗ်ာေရးတာဟာ..အဟာရတစ္ခုလိုမ၇ွိျဖစ္ဆိုေတာ့ကာ...
စိတ္..လည္လည္နဲ႔ေရးထားတဲ့ ကဗ်ာလည္လည္ေတြဆိုလဲ
သည္းခံဖတ္ေပးပါဦးေနာ...
ျမစ္အစစ္ေလးထဲမွာ ခံစားခ်က္ေတြကို တစိမ့္စိမ့္ စိမ္သြားတယ္ အစ္မ။
ကဗ်ာလာဖတ္တယ္ အမ
အသစ္လာရွာတယ္--------
မေတြ႔လို႔ အေဟာင္းထပ္ဖတ္ၿပီးျပန္သြားပါတယ္--
အဲဒီၿမစ္ေလးဟာ....
တကယ္လို႔မ်ား....သမိုင္းထဲက ရာဇဝင္မဲ့ေနတဲ့
ဘဝေတြလို႔ ခံစားၿပီးဖတ္ႀကည့္လိုက္ရင္..
အား.....အေတာ့္ကို ေႀကကြဲစရာပဲ
သူ..တြယ္တာ ၿမတ္နိုး ေပးဆပ္ခဲ့တဲ့
အရာအားလံုးဟာ
အတုေတြပဲ ၿပန္ရလိုက္တဲ့ အခ်ိန္
အသက္မရိွေတာ့တဲ့ ခနၱာကိုယ္ ကို
ထပ္ၿပီး ေသမိန္႔ေပးေနသလိုပါပဲ.....၊၊
Post a Comment