July 29, 2009

အိပ္မက္ဋီကာ

ညဟာ ကံၾကမၼာအိမ္ရဲ႕ အံ၀ွက္တစ္ခုျဖစ္ၿပီး..
အဲဒီ့ အံ၀ွက္ထဲက အိပ္မက္ေတြ သိုး ရိ ေၾကာင္း ျဖစ္ တယ္..။

အိပ္မက္ဟာ ေတာဘုရားပြဲရဲ႕ ညေစ်းခင္းျဖစ္တယ္..
ညေစ်းခင္းမွာ တစ္ႏွစ္စာ ဆာေလာင္မႈေတြက ေပါေပါေလာေလာ ျမွဴဆြယ္တယ္...
အဲဒီ့ေညွာ္နံ႕ေတြက အာ႐ံုကို ယားယံလာေစတယ္..။

အိပ္မက္ဟာ စိတ္အငံုေတြ ဖူးပြင့္လိုက္တဲ့ ပန္းျဖစ္တယ္..
ေရေသာက္ျမစ္ကေန အညြန္႔အဖ်ားေလးအထိ အလိုမျပည့္ျခင္းေတြနဲ႔ စိမ္းျမတယ္..
ပြင့္ဖတ္လႊာေတြအားလံုးမွာ အနာတရေတြရင့္၀ါေနခဲ့တယ္..။

အိပ္မက္က ေရခဲေငြ႕လႊတ္ထားတဲ့ ည ကပြဲသဘင္ျဖစ္တယ္..
ကပြဲသဘင္က အိပ္မက္ဆန္လြန္းတယ္..
အိပ္မက္ဆန္သမွ်ကို အိပ္မက္ထဲ ထည့္မက္ပစ္လိုက္တယ္..။

အိပ္မက္က အေရာင္လြင့္ေနၿပီျဖစ္တဲ့ ကုတ္အက်ၤ ီတစ္ထည္ျဖစ္တယ္
အိတ္ေထာင္ထဲမွာ ခပ္ည့ံညံ့ အာခံမာနေတြ ထည့္လာတယ္..
အဲဒီ့ မာနက ညဥ့္ဦးယံကတည္းက က်ေပ်ာက္သြားခဲ့တယ္..။

အိပ္မက္ဟာ ကိုယ့္ဘ၀ကိုယ္ ဘယ္အေျခေရာက္မွန္းမသိတဲ့ ႏွစ္ခ်ိဳ႕ေၿမြျဖစ္တယ္..
အထပ္ထပ္ လဲလွယ္၀တ္ဆင္ႏိုင္တဲ့ အေရခြံေတြလည္း႐ွိတယ္
ကိုယ့္အၿမီးကို ျပန္ျပန္မ်ိဳရင္းလည္း ဘ၀သစ္ကို ထံုကူးတယ္...။

အိပ္မက္ဟာ ခ်က္တင္ ၀င္ေနတဲ့ ဂလိုဘယ္ဖက္႐ွင္မေလးရဲ႕ ခ်က္ျပဳတ္ေဘာင္းဘီျဖစ္တယ္
သူမ လက္ကိုင္ဖုန္းထဲကို ရယ္ဒီမိတ္အနာဂတ္ေတြ ေပါေပါေလာေလာ လိုင္း၀င္တယ္
အိပ္မက္ကို ေဆာ့ဖ္၀ဲတစ္ခုလို ကီးဘုတ္ႏွိပ္ၿပီးေတာ့လည္း ၀ရမ္း ႏိုင္ တယ္..။

အိပ္မက္ဟာ စနစ္တက် ခ်ခြဲပစ္လိုက္တ့ဲ ၾကည့္မွန္တစ္ခ်ပ္ျဖစ္တယ္
ဘယ္လိုမွ ဆက္စပ္မရႏိုင္ေတာ့တဲ့ စိတ္ကြဲစေတြ လြင့္ေ၀တယ္
ေသြးစက္ ခ်င္းခ်င္းရဲေအာင္ကို ဆက္စပ္ပံုေဖၚေနရတယ္..။

အိပ္မက္က ဒိန္ခဲေပ်ာက္ကို႐ွာေနတဲ့ တက္ေခတ္ၾကြက္ရဲ႕ အနာရင့္ျဖစ္တယ္..
အနာေဖးေတြကို ၾကြက္က ဒိန္ခဲထင္သြားတယ္..

အိပ္မက္က ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကို ထီးလုပ္ေဆာင္းထားတဲ့ လ ၀ါ၀ါျဖစ္တယ္..
လ က ထီးရိပ္မွာ အေရာင္ အ ေန ခဲ့ တယ္..။

အိပ္မက္ဟာ ၾကက္ေျခခတ္ဖို႕အတြက္ အသင့္ျပင္ထားရတဲ့ အနီေရာင္မင္တံျဖစ္တယ္..
အဲဒီ့မင္တံက အမွားနဲ႔ ရည္ငံသြားခဲ့တယ္..။

ေျပာရရင္..
အိပ္မက္ဟာ တစ္ေစာင္ထိုးထားၿပီးတစ္လလံုးစိတ္ၾကီး၀င္ႏိုင္တဲ့ ေအာင္ဘာေလထီ၊

နတ္ဆိုးစုတ္ေနတဲ့ မႏၱန္

အတိတ္ေမ့(ခ်င္/ေန)သူတစ္ေယာက္ရဲ႕ ဆ႒မအာ႐ံု၊

အိပ္မက္ဟာ သူပိုင္အကုသိုလ္ေတြက
သူ႕အိပ္စက္ျခင္းကို သူ မီးတိုက္ေနခ်ိန္လည္း ျဖစ္တယ္ေပါ့ .....။

တကယ္ေတာ့
အိပ္မက္ဟာ ေျခကုန္လက္ပမ္းက်ေနတဲ့ ရ ထား အို တစ္ စင္း ပါ ကြာ...
ရထားက ဘူတာေပ်ာက္ကို႐ွာေနတယ္..
ဘူတာက အိပ္မက္ထဲမွာ တည္ေဆာက္ဆဲ..။

အိႁႏၵာ (၁၈.၅.၂၀၀၇)

(ပိေတာက္ပြင့္သစ္မဂၢဇင္း အမွတ္(၂၂)ဇန္န၀ါရီလ၊၂၀၀၉ )

ျမန္မာျပည္က မဂၢဇင္းေတြေရာက္လာေတာ့မွ ဒီကဗ်ာ မဂၢဇင္းပါပါလားဆိုျပီး ၀မ္းသာအားရျဖစ္ရတဲ့ ကဗ်ာေလးပါ..။
ပိုျပီးေပ်ာ္မိတာက ခ်စ္ေသာ မမမေနာ္ဟရီ ရယ္..၊
ခ်စ္ခ်င္ပါေသာ္လည္းအျမင္ကပ္စရာေကာင္းေသာ ကဗ်ာဆရာတည္ရ ရယ္..
တစ္အုပ္ထဲမွာ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ပါ၀င္ခဲ့တာပါ..။
(ကာလီဖိုးနီးယားကိုလံဘတ္ႀကီးက်န္ေနတာကို စိတ္မေကာင္းပါ.. ;P)
တည္ရရဲ႕ ေျဖာင့္ထားေသာ မ်ဥ္းမ်ားက အတူတူပါၾကမွန္းမသိခင္ကတည္းတင္ေပးျပီးပါျပီ..။
ဘေလာ့မွာပါ အမွတ္တရျဖစ္ေအာင္ အစ္မ မေနာ္ဟရီ႕ကဗ်ာ(ပင္လယ္ေရေသာက္သံုးသူ)ကိုလဲ တင္ခ်င္ပါေသးတယ္..။
မမ တင္မယ္..ေနာ္..း)

29 comments:

MANORHARY said...

အိပ္မက္ဆိုတာ
ကိုယ့္အတြက္ေတာ့
ဋီကာမခ်ဲ႕သင့္ေသာ အဘိဓာန္တစ္ခု
တစ္ခါတစ္ခါ
မအိပ္စက္ခ်င္ေလာက္ေအာင္
ေသြးပ်က္စြာေၿခာက္လွန္႔တတ္ေသာအရာ
...............

MANORHARY said...

ပင္လယ္ေရေသာက္သံုးသူမ်ားကို တင္မလို႔လား
ခြင့္ၿပဳပါ၏...... း)

Zephyr said...

အိမ္မက္ထဲမွာ ကြန္မင္႔မန္႕ရန္ၾကံစည္ခဲ႔ေသာ္လည္း ...
မရည္ရြယ္ဘဲတိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ ႏိုးသြားပါသည္....။

ခင္မင္စြာျဖင္႔
Z

အိျႏၵာ said...

ေဟးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး

Sein Lyan Tun said...

အိပ္မက္

အိပ္မက္


အိပ္မက္မက္တယ္...


ညတိုင္း


အိပ္မက္ကိုေႀကာက္ေနမိတယ္


ေကာင္းေသားအိပ္မက္ဆိုရင္ ေပ်ာက္သြားရလို႔ ဝမ္းနည္းရတယ္


မေကာင္းေသာ အိပ္မက္ဆိုရင္ စိတ္ေၿခာက္ၿခားလို႔

ေမာပန္းရတယ္

ဒါေႀကာင့္ အိပ္မက္ကိုမလိုခ်င္ဘူး

အိပ္မက္ကိုေႀကာက္တယ္....


အိပ္မက္ဆိုတာ....

အိပ္မက္ဆိုတာ....


ခ်စ္ခင္ေလးစားစြာၿဖင့္


ဖိုးစိန္

pandora said...

ခ်စ္တဲ့သူေတြနဲ႕ မဂၢဇင္းထဲ အတူတူ ပါရတာ ေပ်ာ္စရာႀကီးေပါ့။ မုဒိတာ ပြားသြားတယ္။

အိပ္မက္ဆိုတာ သူေရာက္မလာခဲ့ခင္ကေတာ့ ေနမ၀င္ မိုးမခ်ဳပ္တဲ့ ခပ္စုတ္စုတ္ အင္ပိုင္ယာေလးပါ။ စစ္မတိုက္ရပါပဲ နန္းပြဲ ပလႅင္ကို ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴ ထိုးအပ္ခဲ့တဲ့ တံုးအအ ဧကရီဟာ.. ကိုယ္ပါ။

Unknown said...

နိမိတ္ပံုေတြ တြင္တြင္သံုးထားတဲ့ ကဗ်ာ (လို႔ ေခၚလို႔မရတဲ့ ကဗ်ာ)က ေခါင္းစဥ္ကစၿပီး စာလံုးေပါင္းမွားေနတယ္။
အိပ္မက္
အိတ္ေထာင္
အနာဂတ္
ၾကက္ေျခခတ္
နတ္ဆိုးစုတ္* ေနတဲ့
ဆ႒မအာ႐ံု

အစအဆံုးဖတ္ၿပီး ဗမာျပည္ကစာနယ္ဇင္းအဆင့္အတန္းကို သေဘာေပါက္သြားတယ္။

Eaindra said...

ဆရာေမာင္ေရ

ေက်းဇူးပါ..
ကၽြန္မအမွားပါ..
ဗမာျပည္က မဂၢဇင္းက မွန္ပါတယ္..
ကၽြန္မ ရိုက္ထားတဲ့ မူလဖိုင္အတိုင္း
ျပန္မစစ္မိပဲတင္လိုက္တာပါ..

အမွားကိုေထာက္ျပေပးတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးအထူးတင္ပါတယ္..။
ျပင္လုိက္ပါျပီ..။

ကဗ်ာလို႔ေခၚလို႔မရတဲ့ကဗ်ာဆိုတာအတြက္ေတာ့
စိတ္မေကာင္းပါဘူး...
ကၽြန္မတတ္သေလာက္ေရးထားတာေလးပါ...
ဒီလိုေရးရင္ကဗ်ာ မဟုတ္ဘူးလို႔သတ္မွတ္ရင္လဲ
ကၽြန္မညံ့တာပါ...
နမိတ္ပံုဆိုတာကို တမင္ႀကီးတြင္တြင္သံုးျပီးေရးခဲ့တာပါ

ေလးစားစြာ
အိျႏၵာ

ATN said...

အိပ္စက္ရင္
အိပ္မက္ မက္တာပဲ...

တခ်ိဳ႕လည္း
မမက္ၾကဘူး...

တခ်ိဳ႕လည္း
ႏိုးေနရင္းနဲ႕ မက္ၾကတယ္...

ခုတေလာ
အိပ္မက္ကို အိပ္မက္ မဟုတ္ဘူးလို႕
ေျပာေနတဲ့လူေတြပဲ ေတြ႕ေနရပါလား...

ၾကည့္ရတာ သူတို႕ အိပ္မက္ေတြက
အုတ္ခဲတံုးကေလးေတြလို
ပံုစံတက် လွလွပပ ညီညီညာညာ
ေလးေထာင့္အတံုးကေလးေတြ ျဖစ္မွာပါ...

အိုင္လြယ္ပန္ said...

တြင္တြင္သံုးထားတဲ႔
အဲဒီနိမိတ္ပံုေတြ ရဲ႕ အသံုးအႏႈန္းကိုပဲ
အေတာ္ေလး သေဘာက်မိတယ္ဗ် ...

အ႐ုပ္ကေလး said...

မႀကီးေရးတဲ့ ပို႔စ္အားလံုးမွာ အခုပို႔စ္ကို အျခားပို႔စ္ေတြထက္ အႀကိဳက္ဆံုးပဲ ..

အိပ္မက္ေတြ မက္ရင္း အိပ္မက္ ႏိုးထတဲ့အခါ
ဒါမွမဟုတ္ တစ္၀က္တစ္ပ်က္နဲ႔ ႏိုးထတဲ့အခါ
ဒီကဗ်ာကို ထပ္တလဲလဲ ဖတ္မယ္ ..။

ကဗ်ာရဲ႕ စကားလံုးတိုင္းမွာ စီးေမ်ာသြားတယ္ မႀကီး ..

Unknown said...

ဆရာမေဒၚအိျႏၵာ
ျပင္လိုက္ေတာ့ ဖတ္လို႔ အဆင္ေျပသြားပါတယ္။
တလံုး ႏွစ္လံုးေတာ့ က်န္ေသးတယ္။
ထားပါ။
အိပ္မက္ဋီကာကို ကဗ်ာလို႔ ေခါင္းစဥ္တပ္ထားလို႔ ဖတ္ၾကည့္ေတာ့
စကားေျပသက္သက္ ျဖစ္ေနတာ ေတြ႔ရတယ္။
ဒါကို ေမာ္ဒန္ကဗ်ာ ေခါင္းစဥ္ထဲ ထည့္ခ်င္တာလား။
ေမာ္ဒန္ကဗ်ာျဖစ္ျဖစ္ ေခတ္ဆန္းကဗ်ာျဖစ္ျဖစ္ ဂႏၴ၀င္ကဗ်ာျဖစ္ျဖစ္ --- ဘယ္ကဗ်ာအမ်ဳိးအစားကိုမဆို
ကဗ်ာနဲ႔ စကားေျပကို ညီမွ်ျခင္းခ်လို႔မရဘူး။ အဂၤလိပ္ကဗ်ာ၊ ဂ်ပန္ကဗ်ာ၊ တ႐ုတ္ကဗ်ာ --- ႏိုင္ငံတကာ ကဗ်ာေတြကိုလဲ ေလ့လာၾကည့္ပါ။
poetry နဲ႔ prose တူမတူဆိုတာ ေလ့လာၾကည့္ရင္ သိႏိုင္ပါတယ္။
နိမိတ္* (နိမိတ္လို႔ေပါင္းပါတယ္ ခင္ဗ်) ပံုေတြ သံုး႐ံုနဲ႔ စကားေျပက ကဗ်ာျဖစ္မသြားဘူး ဆိုတာ သတိျပဳပါ။
ကၽြန္ေတာ္ ခင္ဗ်ားတို႔ကို မသိပါဘူး။ ေရးထားတာ အဆင္မေျပတာ ျမင္လို႔၀င္ေျပာတာ သက္သက္ပဲ။

ခင္ဗ်ားတုိ႔ ဘုတ္-က်ီး ဘေလာ့ေလာက က ရယ္စရာလဲ ေကာင္း သနားဖို႔လဲ ေကာင္းတယ္။
တေယာက္နဲ႔တေယာက္ မွားတာေတြ ေထာက္ျပ ေ၀ဖန္ျခင္းမရွိဘဲ ေျမွာက္ပင့္ေနတာကိုသာ သာယာေနရင္ တိုးတက္မႈရွိမွာမဟုတ္ဘူး။
ေနာက္ဆံုးေျပာခ်င္တာကေတာ့ ကဗ်ာေရးခ်င္ရင္ ျမန္မာစာကို အရင္ေလ့လာပါ။ သဒၶါနည္းက်က် ေရးႏိုင္ေအာင္ႀကိဳးစားပါ။ ေဖာက္ထြက္တယ္ဆိုတာကလည္း အေျခခံနည္းစနစ္ကို သိမွ တဆင့္တက္သင့္တယ္။
ဒါမွလဲ အမွားကင္းမယ္။
ဒါပါပဲ။

အိျႏၵာ said...

ဟုတ္ကဲ့..

ကၽြန္မတို႔ ဘေလာ့ေလာကဆိုတာက
၀ါသနာ ပါတာ...၊ စာမေရးရ မေနႏိုင္တာေလးတစ္ခုတည္းကို အေျခခံျပီး
မလုပ္ရမေနႏိုင္ၾကလြန္းလို႔
အခ်ိန္မအား..စိတ္ပင္ပမ္းလူပင္ပမ္းေနၾကတဲ့ၾကားက လုပ္ေနၾကရပါ..။
ဘယ္သူမွ တတ္ၾကသိၾကလို႔မဟုတ္ပါဘူး..
က်ီးဘုတ္ေလာကလို႔ထင္ရင္လဲ ထင္လို႔ရပါတယ္..
အားလံုးဟာ..
တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ေဖးမ စာနာျပီး..
အားေပး ေပ်ာ္ရႊင္ေနၾကတာပါ..။

အဲဒီ့အတြက္ ဘယ္ေနရာေလးကေတာ့ လိုေနတယ္..
ဘာေလးေတြက ဘာျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာမ်ိဳး အျပင္မွာ တရင္းတႏွီးေျပာျဖစ္ၾကေပမယ့္
မွတ္ခ်က္ေလးေတြမွာေတာ့ ဒီလိုပဲေျပာသြားၾကပါတယ္..
ဒီလိုပဲ ဖတ္ျပီးေပ်ာ္ရႊင္ၾကရပါတယ္..။
အားလံုးဟာ ရည္ရြယ္ခ်ယ္တစ္ခုခုနဲ႔ေျမွာက္ပင့္ေနၾကတာမ်ိဳးမရွိသလို
ေျမွာက္ပင့္ေနတာကို သာယာတယ္ဆိုတာမ်ိဳးကေတာ့
ဘယ္တုန္းကမွ မရွိပါဘူး...
ကိုယ့္ဘာသာသိေနပါတယ္..
ကၽြန္မက ကိုယ္ေရးထားတာအားနည္းေနထင္ရင္
မွတ္ခ်က္ေလးပါေရးျပီးတြဲတြဲတင္တတ္ပါတယ္..။
ကိုယ့္ဘာသာအရင္ဆံုးေ၀ဖန္ၾကည့္တတ္ပါတယ္..။

ကဗ်ာကို သဒၶါနည္းက်က်နဲ႔ေရးဖို႔
ကၽြန္မေလ့လာရဦးမွာပါ..

ကဗ်ာကို စကားေျပ ျဖစ္ျခင္း ကဗ်ာျဖစ္ျခင္းဆိုတဲ့ အပိုင္းကေတာ့
ပညာရွင္ေတြနဲ႔ပဲဆိုင္ပါတယ္..
ကဗ်ာနဲ႔ စကားေျပ ကြဲျပားျခားနားျခင္းအခ်က္အလက္ေတြကေတာ့
ပညာရွင္ေတြ ခြဲျခားသတ္မွတ္ပါလိမ့္မယ္..

ကၽြန္မက ဘာမွမဟုတ္သလို
ေသြးထဲက ပါလာတဲ့ ဗီဇ၀ါသနာတစ္ခုတည္းနဲ႔လုပ္ေနတာျဖစ္ပါတယ္..
ကၽြန္မေရးခ်င္စိတ္ေပါက္လာတာေလးကို
ကၽြန္မေရးခ်င္သလို ေရးခ်ထားတာေတြပါပဲ..။

ခုလို
ကၽြန္မတို႔ကို မသိပဲနဲ႔
အခ်ိန္ေပးျပီး..ေ၀ဖန္ေထာက္ျပတဲ့အတြက္
အခ်ိန္ေပးျပီးဖတ္ရႈေပးတဲ့အတြက္
ေက်းဇူးအထူးတင္ေၾကာင္းထပ္ေျပာခ်င္ပါတယ္ရွင့္

ေမျငိမ္း said...

ေမာင္.. သို႔။
ကဗ်ာဆိုတာ ဘယ္လိုျဖစ္ရမယ္ ဘယ္ဟာကမွ ကဗ်ာလို႔ ရွင့္မွာလည္း ေျပာပိုင္ခြင့္ မရွိပါ။ ရွင္သန္ေနတဲ့ စာေပေတြမွာ ပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳး ေျပာင္းလဲေနရပါတယ္။ မေျပာင္းရင္ Dead language, Dead Art ျဖစ္သြားပါမယ္။ ျပီးေတာ့ ကဗ်ာလို႔ ခံစာျပီး ဖန္တီးသူက ကဗ်ာလို႔ နာမည္တပ္ရင္ အဲဒါဟာ ဖန္တီးသူ အႏုပညာသမားရဲ႕ လုပ္ပိုင္ခြင့္ပါ။ Artist ရဲ႕ license, Poet ရဲ႕ License ပါ။ ဒီကဗ်ာကို ရွင္ဖတ္ျပီး မၾကိဳက္ပိုင္ခြင့္ရွိတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဘယ္လိုေရးပါ.. ဘယ္လို လုပ္ပါလို႔ ရွင့္မွာ ေျပာခြင့္ မရွိပါဘူး။ ဘယ္သူမွာမွလည္း ေျပာခြင့္ မရွိပါဘူး။ (တကယ့္ စာေပပညာရွင္.. ေ၀ဖန္ေရးပညာရွင္ေတြေတာင္ မေျပာပါဘူး)။ ဒါ သူပိုင္ ဘေလာ့မွာ သူယံုတာကို ေရးတာပါ။ စာဖတ္ပရိသတ္ကို ေစာ္ကားေနတာလည္း မဟုတ္ပါ။ ဒါေၾကာင့္ ခုလို ၀င္ေျပာတာမ်ိဳးဟာ မသင့္ေတာ္ပါဘူး။
ေမျငိမ္း
စာေရးဆရာ။ ျမန္မာစာဆရာမ။

ေဆာင္းယြန္းလ said...

တိတ္ဆိတ္စြာဖတ္မိေတာ့
တိတ္ဆိတ္မႈေတြကိုပဲေတြ႔ရတာေပါ့ညီမေလးေရ
အဲဒီတိတ္ဆိတ္မႈေတြထဲမွာပဲ အသံေတြရွိေနတယ္ဆိုတာကို လူေတြကသိပ္မသိၾကလို႔
တိတ္ဆိတ္မႈနဲ႔ဆြံ႔အမႈေတြမကြဲမၿပားၿဖစ္ေနၾကတာပါ
သတ္မွတ္သံုးသပ္သူရဲ့ ”စံ”ဆိုတာ ကြဲတယ္ လြဲတယ္
ဘာေၾကာင့္ကြဲသလဲ လြဲသလဲဆိုတာေတာ့ အထူးတလွယ္ေဆြးေႏြးစရာမလိုပါဘူး....

ထားပါေတာ့ေလ...

အိပ္မက္ဟာ ေတာဘုရားပြဲရဲ႕ ညေစ်းခင္းျဖစ္တယ္..
ညေစ်းခင္းမွာ တစ္ႏွစ္စာ ဆာေလာင္မႈေတြက ေပါေပါေလာေလာ ျမွဴဆြယ္တယ္...
အဲဒီ့ေညွာ္နံ႕ေတြက အာ႐ံုကို ယားယံလာေစတယ္

သိပ္ေကာင္းတယ္...
ဝတၳဳေလးလည္းယူသြားမယ္ေနာ္
ခင္မင္တဲ့
အကိုေဆာင္းယြန္းလ

Mogok Thar said...

ဘ၀ဆိုတာ အိပ္မက္တစ္ခုမွ် သာ သာ။
အိပ္မက္ဆိုတာ ေသြးေလ ေျခာက္ျခားရင္လဲ မက္ရဲ႔။
အိပ္မက္ဆိုတာ စြဲလန္းလြန္းရင္လဲ မက္ရဲ႔။
အိပ္မက္ဆိုတာ မသိစိတ္ကို ဖြင့္တဲ့ တံခါးေတြလဲ ျဖစ္ရဲ႔။
အိပ္မက္ဆိုတာ စိတ္ေစတသိက္ တို႔ရဲ႔ ခရီးသြားေဖာ္ေတြပါကြာ။
ဘ၀ရထားက ထာ၀ရရပ္နားရမဲ့ ဘူတာရံုကို ရွာတယ္။
အိပ္မက္က အဲဒီ ဘူတာရံုကို ဖြက္ထားေလရဲ႔။

ခ်စ္ခင္ေလးစားစြာျဖင့္

Zephyr said...

နမူနာေရးျပပါဗ်ိဳ႕ ...
ကဗ်ာစစ္စစ္ေလးေတြ ...
ေက်းဇူးမေမ႔ပါဘူး ...။

ခင္မင္စြာျဖင္႔ ..
က်ီး ..
အဲေလ .. Zephyr

လင္းဒီပ said...

တကယ္ေတာ့
အိပ္မက္ဟာ ေျခကုန္လက္ပမ္းက်ေနတဲ့ ရ ထား အို တစ္ စင္း ပါ ကြာ...
ရထားက ဘူတာေပ်ာက္ကို႐ွာေနတယ္..
ဘူတာက အိပ္မက္ထဲမွာ တည္ေဆာက္ဆဲ..။

အိပ္မက္က ဘူတာရွာေနဆဲ ၾကာျပီ....ဘူတာကလည္း ေပ်ာက္ေနဆဲ....။

HAPPY CLOUD said...

အမၾကီးေရ.... ဘယ္လုိအိပ္မက္မ်ိဳးျဖစ္ျဖစ္...
အိပ္မက္ဆုိတာ သာမန္ပုထုစဥ္လူသားေတြ အတြက္ မရွိမျဖစ္လုိအပ္ခ်က္ပဲထင္မိတယ္...
အမၾကီးေရ....အိပ္မက္ေတြ တေပ်ာ္ၾကီးမက္ရင္း....
ေရာင္နီလာတာေတာင္ အိပ္ရာမထႏိုင္တဲ့သူေတြ ထဲက်ေနာ္တုိ႔ပါေနတယ္ ထင္တယ္ဗ်ာ... တခါတရံ လွပတဲ့အိပ္မက္ေတြ မက္ေနခ်ိန္မွာ အိပ္မက္က မႏုိးထခ်င္တဲ့ စိတ္ေတြ...
အိပ္မက္ဆုိးမက္ခ်ိန္မွာ ျမန္ျမန္ႏုိးထ ခ်င္စိတ္ေတြ...ျဖစ္တတ္ၾကတယ္ဗ်ာ... တေရးႏုိးလုိ႔ လက္ေတြ႔ဘ၀ကို ရင္ဆုိင္ရခ်ိန္မွာ က်ေနာ္တုိ႔ေတြ... ခံႏိုင္ရည္ရွိၾကရဲ့လား...
ကာလန၈ါးလုိ အအိပ္ၾကီးတဲ့သူေတြရဲ့ အိပ္မက္ေတြကေရာ....
ေရာင္စံုျဖာေနမလား...
မၾကီးေရ...
က်ေနာ္ေတာ့....
တခါတေလ အိပ္မက္ဆုိတာကို တကယ္ထင္တတ္တဲ့ သူတစ္ေယာက္ျဖစ္ေနတယ္ဗ်ာ...
ဖုိးေမာင္

Moe Hlaing Nya said...

ကုိေမာင္
ဆုိတဲ့လူခင္ဗ်ာ ၿမန္မာဘေလာ့ကာေတြထက္ ခင္ဗ်ားစာပုိတတ္တယ္ ထင္ရင္ စာပုိေရးေပးပါလုိ႔တုိက္တြန္းခ်င္ပါတယ္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ခင္ဗ်ားတတ္တဲ့အထဲက သင္ယူစရာေလ့လာစရာေတြကုိ
ဖတ္ရႈခ်င္ပါတယ္... ကုိယ့္ဘာသာစာမေရးတတ္ရင္ေတာ့ လာေ၀ဖန္မေနပါနဲ႔
ၿမန္မာစာကုိေလ့လာပါ က်ီးဘုတ္ေၿမွာက္ ဘုတ္က်ီးေၿမွာက္ေတြ လုပ္မေနပါနဲ႔ ဘေလာ့ေရးတာ ပုိက္ဆံတစ္ၿပားမွမရပါဘူး .... ကုိယ္ဥာဏ္မွီသေလာက္နဲ႔ စာေပအက်ဳိးကုိ လုပ္ေနတာ ... ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ထက္ပုိတတ္ရင္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ထက္ပုိေရးဖုိ႔ ခင္ဗ်ားမွာတာ၀န္ရွိပါတယ္... စာေရးဆရာေတြ စာနယ္ဇင္းေတြမရွိရင္ ခင္ဗ်ားမွာ သင္စရာ စာေတာင္ရွိမွာမဟုတ္ဘူး...။ အၿပဳသေဘာေ၀ဖန္တာကုိ လက္ခံပါတယ္...။ ဒါေပမယ့္ စာနယ္ဇင္းေလာကတုိ႔ ဘေလာ့ေလာကတုိ႔ကုိ တုိက္ခုိက္ေၿပာတာကေတာ့ တဆိတ္လြန္တယ္ထင္ပါတယ္...။

HAPPY CLOUD said...

ခက္သဗ် လူတုိ႔အထာရယ္...
ဆူဖုိ႔ရာခက္ခဲ...
သူမတတ္ေပမဲ့...
လူတတ္တုိ႔ အထာကြယ္...
ဆရာႏွယ္လုပ္ေသး...
အဟုတ္ေတြးရင္ျဖင့္...
က်ဳပ္ကေလးငယ္ဘ၀က
ၾကားဖူးတဲ့ ပံုပမာႏွယ္...
ရယ္စရာမွတ္ေသး...
သၾကားဖန္ဆင္းတဲ့ ကၽြဲကိုပင္ကြယ္
ဂ်ိဳကုတ္ကာ ဖင္ရႈးတယ္လုိ႔
အျဖစ္ကယ္ထူးစြာ...
ေျပာၾကသည္မွာ...
လူတုိ႔ရဲ့အထာ..
ဤသို႔ကြယ္ ပံုႏွယ္ထူးသမုိ႔...
ပုထုစဥ္ဥမၼတေကာရယ္လုိ႔...
ေျပာၾကသည့္ အဆုိရယ္...
အုိဘယ့္ကြယ္...မွန္လွခ်ည့္ေလး...
အပ်က္ေတြးသမုိ႔ ခက္ေသးပါတယ္...
မ်က္ေခ်းသာအေဖြး...
ေတြးမိသမုိ႔ေရးမိပါတယ္...
ေတြ႔ပုခ်ိဆုိရမယ္ေလး...
စိတ္ယားသမုိ႔ ေျဖသိပ္စရာသဖြယ္
မွတ္ေရးပါတယ္...။
လြန္တာရွိရင္ျဖင့္ ၀ႏၵာမိျပဳပါတယ္...။

...
အဲဒါေတာ့ ဘာလည္းမသိဘူး...
(စကားေျပလား၊ ကဗ်ာလား)
ဖုိးေမာင္

မယ္႔ကိုး said...

မေရ... ကဗ်ာေလးက ပြင့္ခ်ပ္ေလးေတြ အဆင့္ဆင့္ထပ္ထားသလို အရမ္းလွတာပဲ။

ကဗ်ာေတြ စကားေျပေတြ ဘယ္လိုပဲေျပာေျပာ ရွိတ္စပီးယားရဲ ့ စာတစ္စေလးေတာင္ သတိရမိပါေသးတယ္။

ႏွင္းဆီကို ဘယ္လိုအမည္ေပးေပး ေမႊးေနမွာပဲ ဆိုတာ။

ဒီလို ဆိုလို ့ဘုတ္က်ီးအခ်င္းခ်င္း ေလေပးသင့္တယ္ ထင္ခ်င္လည္း ထင္ပါေစေလ။
မယ္ေတာ့ ဒီကဗ်ာေလး အရမ္းႀကိဳက္တယ္။

အဆံုးမဲ ့ခ်စ္တဲ့...

minn thuka said...

ကဗ်ာေလးကို အလုပ္ကျပန္ေရာက္ေတာ့ ခံစားၾကည့္မယ္ေပါ့..ဒါေပမယ့္ဗ်ာ ျပသနာေတြက မ်က္လံုးထဲ စိုက္ဝင္လာတယ္..
ဘယ္လိုမွခံစားလို႔မရေတာ့ဘူး...
ဆရာေမာင္ေရ....
မိတ္ဆက္ပါရေစ..
က်ေနာ့္သမိုင္းေၾကာင္းကို နဲနဲေျပာခ်င္ပါတယ္
ျမန္မာေက်ာ္ ကဗ်ာဆရာ ထီလာစစ္သူ ကိုေတာင္
ကဗ်ာတစ္ပုဒ္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ၁၉၈၆ ခုႏွစ္က
အေျခအတင္ ေျပာခဲ့တဲ့သူပါ...
အဲဒီ ျပသနာက က်ေနာ္တို႔ အဖြဲ႔မွာ အျမင္ေတြကြဲၿပီး က်ေနာ္ ဒီေလာကထဲက ထြက္လာခဲ့တဲ့ တစိတ္တပိုင္းပါ
အခု ဒီေလာကမွာလဲ က်ေနာ္မေကာင္းဘူးထင္ရင္ ေကာင္းပါတယ္လို႔ တစ္ခါမွ မေရးခဲ့ဖူးဘူး
က်ေနာ္ကလဲ ဟုတ္တိပတ္တိ မေရးတတ္ပါဘူး...ဒါေပ့မယ့္ အခံေလးနဲနဲပါးပါးရိွေတာ့ သူမ်ားဖန္တည္းထားတာေတြ
အနီးစပ္ဆံုးေတာ့ နားလည္ေပးနိုင္ပါတယ္...အခု အိျႏၵာ ရဲ႕ကဗ်ာက အေကာင္းစားေတာ့မဟုတ္ပါဘူး
ဒါကလဲ နိမိတ္ ပံုေတြသံုးလြန္းလို႔ျဖစ္သြားတာ ဆရာနဲ႔ က်ေနာ္ အျမင္စလြဲျပီေနာ္...
ျပသနာက ..ဆရာက ကဗ်ာမဟုတ္ဘူး ဆိုတာပါပဲ..
ဆရာေရ ေမာင္ေခ်ာႏြယ္ရဲ႕ (အခ်စ္အေၾကာင္းေျပာတဲ့ ည) ကိုလဲ ဆရာေျပာသလိုဆို စကားေျပလို႔ သတ္မွတ္ရမွာေပါ့..
ေနာက္ ဆရာ တာရာမင္းေဝ ရဲ႕ (ခ်စ္သူသို႔..၅) ကေကာ ဘာျဖစ္သြားမလဲ..
အားလံုးလက္ခံထားတာက အဲဒီဆရာ ၂ ေယာက္စလံုးဟာ ပံုစံတူထပ္မထြက္နိုင္ေတာ့တဲ့ ျမန္မာျပည္က ၾကယ္ႏွစ္စင္းပါ..။
ေနာက္ တစ္ပုဒ္က...

Unbreakable Promise! ! !


That day he was hidden behind the trees
Being alone I started crying
He came out from somewhere in a while
Holding my face he said “I love u now pls smile
And promise me baby that u wl never ever cry”

I kept that promise and I never cried again
Not even when I was standing near his grave
He is not near but I know he is watching me from there
That’s the reason why I keep smiling every now n then

There was time when my heart filled with extreme pain
And tears wanted to break their boundaries
But my promise held me back again

Yes m living this life alone just for my love
Even if I wl cry this time he wl not come
So I am living with a smile on my face
Smiling for the sake of promise which I made
The Promise that I wl never ever cry……

Neha Kathait
ဆရာ့အေနနဲ႔ စကားေျပ လို႕သတ္မွတ္မလား...
ၿပီးေတာ့ တရုပ္စာေရးဆရာ (အေကာင္းဆံုးကဗ်ာဆရာလို႔ သူတို႔သတ္မွတ္ထားတဲ့) "လီပိုင္ "ရဲ႕ ကဗ်ာေတြကိုေကာ
ဘယ္လို သတ္မွတ္မလဲ ဆရာတရုပ္လို နားမလည္ရင္" နိုင္းနိုင္းစေန "ကိုသာေမးၾကည့္


ဆရာတာရာမင္းေဝရဲ႕ " ပလံု " ေတာင္ သတိေပးဆိုင္းဘုတ္လို႔ ဆရာေျပာဦးမလား

ထားပါေတာ့ဆရာ ေနာက္တခုက သတ္ပံုအေၾကာင္းပါ...

minn thuka said...

ဆရာေမာင္သာရ ဆိုရင္ စာတစ္မ်က္ႏွာမွာ အမွား ၂၀ ေက်ာ္ေလာက္ပါေနက်...
သူ႔လက္ေရးမူဖတ္ဖူးတဲ့ စာျပင္ဆရာတိုင္းသိပါတယ္..ဒါေပမဲ့ ဆရာေမာင္သာရက သမတ ဟိုတယ္မွာေနၿပီးစာေရးေနနိုင္
ေအာင္ကို ေအာင္ျမင္ခဲ့တာပါ..။
က်ေနာ့္အသိ ေသးေသးေလးနဲ႔ေျပာရရင္ ကဗ်ာဆရာ စာေရးဆရာ အားလံုးက စာစစ္ဆရာမဟုတ္ပါဘူး..
မိခင္ဘာသာစကားဆိုေပမယ့္ လူ ၁၀၀ မွာ ၉၀ ေလာက္က ဆရာေျပာသလို သဒၵါမွန္မွန္မေျပာတတ္က်ပါဘူး...အားလံုးက
နားလည္မူယူထားက်တာပါ...ဥပမာ ေဒးဗစ္ဘက္ခမ္း ဗ်ာ...သူတက္တဲ့ပြဲေတြမွာ သူေျပာတာေတြ နားေထာင္ၾကည့္ပါ
ေတာ္ေတာ္ညံ့တဲ့ ေလယူေလသိမ္းနဲ႔ ေျပာတဲ့ စကားဝါက်ေတြက ဘယ္ေတာ့မွအဆီအေငၚမတည့္ပါဘူး...
ဆရာ လုပ္တာနဲ႔ စာျပင္ဆရာေတြ ထမင္းငတ္ေတာ့မွာပဲ...
ဆရာမ ေမၿငိမ္းတို႔လို အဓိက ယူထားတဲ့သူေတြ တိုင္း စာေရးဆရာမလုပ္ေတာ့ ဆရာျဖစ္ခ်င္တဲ့ ဆႏၵ ျပည့္မွာမဟုတ္ဘူး
က်ေနာ္ဆို သဒၵါမွာေတာ့ ဖြတ္ဘိုးေအအသုဘ အဆင့္ထက္ေတာင္နဲနဲနိမ္႔ေသးတယ္..
..ေနာက္တစ္ခုက..
ဒီေလာက က လံုးဝါသနာသက္သက္ေတြပဲဗ်...အခ်ိန္ကုန္ လူပန္း အိပ္ေရးပ်က္ ဘာစာမူခမွ ရၾကတာမွမဟုတ္တာ
ေတာ္ရံုဝါသနာနဲ႕ေတာ့ အၾကာႀကီးမခံပါဘူးဗ်ာ...တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ေဖးမၿပီး
ေမာင္နွမေတြလို က်ားကန္ေနက်တာပါဗ်ာ..ဆရာနားလည္ေပးသင့္ပါတယ္...ဒါမွမဟုတ္
က်ေနာ့္လို မႀကိဳက္ရင္မမန့္နဲ့ေပါ့...ေနာက္တစ္ခုက စည္းဆရာရဲ႔...သူမ်ားေမြးထားတဲ့ သားသမီး မေကာင္းဘူးေျပာရင္
ဘယ္သူႀကိဳက္မလဲ... ဒါေၾကာင့္ ခြင့္ျပဳခ်က္မရရင္ က်ေနာ္ဘာမွ ဝင္မမန္႔ဘူး...
ဆရာအေနနဲ႔ ေစတနာနဲ႔ ေထာက္ျပတာလဲျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မွာပါ..ဒါေပမယ့္ ေဝဒနာေတြပဲ လိမ့္တက္လာတယ္
ဆရာအေနနဲ႔ ကဗ်ာကို ပင္လယ္ေသတစ္ခုလို အနားသတ္ေဘာင္ခတ္လိုက္ခ်င္တာလား..

လူေတြက အသိဥာဏ္ရင့္လာေလ ေတြးရတာေတြပိုႏွစ္သက္လာေလပဲဆရာ..ဒါကေခတ္ရဲ႕လိုအပ္ခ်က္ပဲေလ
ဒါမွမဟုတ္ရင္ က်ေနာ္တို႔ ရတုတို႔ ပ်ိဳ႔ တို႔ပဲ ဖတ္ေနရမွာေပါ့....အမွန္က ဆရာမွာ ေမာ္ဒန္ဖတ္နိုင္တဲ့ မ်က္မွန္တစ္ခုလိုေနတာ
ေမာ္ဒန္က သိုက္စာအညြန္းလိုတယ္ဆရာ အဲဒီအညြန္းေလးမွ တီးေခါက္မမိရင္ ဆရာ ဘာမွနားလည္မွာမဟုတ္ဘူး..အားလံုး စကားေျပေတြပဲ
ထင္ေနမွာ...ကဗ်ာဆိုတာကလဲ စကားလံုးေတြက်စ္ေအာင္လုပ္ထားတာ ဆရာ...

ေနာက္ထပ္တစ္ခု..ဆရာ ျမန္မာျပည္က မဂၢဇင္းေတြ ကို သိမ္းၾကံဳးၿပီးမေစာ္ကားပါနဲ႔ဗ်ာ...ဆရာမႀကိဳက္ရင္ မႀကိဳက္ပိုင္ခြင့္ရိွပါတယ္
ဆရာေျပာသလို ညံ့တယ္ပဲထားပါ...ဆရာေကာ အဲဒီက အယ္ဒီတာ တစ္ေယာက္ရဲ႕ အလုပ္လုပ္နိုင္ပါ့မလား (ေငြေၾကးအပါအဝင္ေနာ္)
ဆရာ ကဗ်ာဆိုတာ ခက္ပါေသးတယ္ ဆရာအေနနဲ႔ အက္ေဆးေလးတစ္ပုဒ္ေလာက္ေရးတင္ပါလား မွတ္သားခ်င္လို႔ပါ..၊
ဆရာအေနနဲ႔ ေရးၿပီး တိုက္ကိုပို႔ၾကည့္ပါ...သိပါလိမ့္မယ္..အခုလက္သင္ေလးေတြရဲ႔ စာမူေတြနဲ႔အၿပိဳင္ေပါ့...
စာမူပါဖို႔ဆိုတာ လြယ္သလားလို႔...(တခုေတာ့ရိွတယ္ ဆရာက အျမီးသိတ္ရွည္ေနရင္..ဒါမွမဟုတ္ တိုက္ပိုင္ဆိုရင္ေတာ့..ပါလာမွာပါ)
ထပ္မေျပာေတာ့ဘူး ဆရာေရ....ဆရာေလာက္ သဒၵါမတတ္ေတာ့ ....

ဆရာေမာင္ အေနနဲ႔ က်ေနာ့္ကို ႀကိဳက္သလိုေဝဖန္ နိုင္ပါတယ္..
က်ေနာ္ ဒါေရးၿပီး ဘာမွ ျပန္လွန္ေမးခြန္းေတြ ထပ္မေရးဘူး စိတ္ခ် ..ဆရာစိတ္ႀကိဳက္ ရင္ထဲရိွသလို တြယ္ေပေတာ့....

ေလးစားစြာျဖင့္

ေကာင္းကင္ျပာ said...

ကဗ်ာကို ကဗ်ာလို ယူဆဖတ္ရင္ကဗ်ာ၊ စကားေျပလို ယူဆ ဖတ္ရင္စကားေျပ၊ တို႕ကေတာ့ နားလည္သလို ဖတ္သြားပါတယ္၊

တို႔ အိပ္မက္လဲ ရထားအိုတစင္း ျဖစ္ေနတာပါပဲ

အ႐ုပ္ကေလး said...

ကိုေမာင္ခင္ဗ်ား ..
ဘေလာ့ခ္ေလာကက စာေရးသူေမာင္ႏွမေတြအားလံုး
ရင္ႏွီးမႈေတြ႐ွိပါတယ္ ၊ အျပင္မွာ ေတြ႕ဖူးတဲ့
ေမာင္ႏွမေတြ႐ွိသလို ေတြ႕ခြင့္မသာေသးလို႔
မေတြ႕ရတဲ့ ေမာင္ႏွမေတြလည္း ႐ွိပါတယ္ ။
ေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ မသိတရားေတြ ၊ အေတြ႕အႀကံဳေတြ ၊
ေတြးမိတာေလးေတြ ၊ ေလ့လာမိတာေလးေတြ ... စသည္ျဖင့္ အပါအ၀င္
ကိုယ္အားသန္ရာေတြကို ေရးသားေနၾကတဲ့ ေမာင္ႏွမေတြခ်ည္းပါပဲ ။
စာလံုးေပါင္းတစ္ခ်ိဳ႕အမွားအယြင္း႐ွိတာလည္း
ဘယ္ဘေလာ့ခ္မွာျဖစ္ျဖစ္ ျဖစ္တတ္တဲ့ သေဘာေလးေတြပါ .. အခ်ိန္လုၿပီး တင္ရတဲ့အခါ ၊
လက္ေခ်ာင္းေလးေတြက ကီးဘုတ္မွာ ႐ိုက္တဲ့အခါ
အမွားအယြင္းေလးေတာ့ ျဖစ္တတ္ပါတယ္ ..။
တစ္ခါတစ္ေလလည္း ကိုယ္တိုင္စာလံုးေပါင္း မသိလို႔ အမွားအယြင္းေတြလည္း ျဖစ္တတ္ပါတယ္ .။

ကိုေမာင္ ေျပာသြားတဲ့ ...
“တေယာက္နဲ႔တေယာက္ မွားတာေတြ ေထာက္ျပ ေ၀ဖန္ျခင္းမရွိဘဲ ေျမွာက္ပင့္ေနတာကိုသာ သာယာေနရင္ တိုးတက္မႈရွိမွာမဟုတ္ဘူး။
ေနာက္ဆံုးေျပာခ်င္တာကေတာ့ ကဗ်ာေရးခ်င္ရင္ ျမန္မာစာကို အရင္ေလ့လာပါ။”

အဲမွာ ကၽြန္ေတာ္ေျပာခ်င္တာက ..
ခင္မင္ခဲ့ၾကတဲ့ ေမာင္ႏွမေတြမွာ ပို႔စ္တစ္ပုဒ္ရဲ႕ စကားလံုးေတြမွာ မွားေနတာ ေတြ႕ေနရင္ အြန္လိုင္းမွာ ေတြ႕တဲ့အခါ ေျပာျပျဖစ္တာေတြ ႐ွိသလို ျဖည့္ဖတ္သြားတာေတြလည္း ႐ွိတယ္ .. ။
ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ အဓိက ေရးသူရဲ႕ ပို႔စ္တစ္ပုဒ္ကို ဖတ္ခြင့္ရတယ္ဆိုရင္ပဲ စာေပခ်စ္တဲ့ ေမာင္ႏွေတြက တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ တန္ဘိုးထားၿပီးသားပဲဗ်
တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ ေျမွာက္ပင့္တာပဲလို႔ ေျပာရေအာင္ ေျမွာက္ပင့္လို႔ေရာ ဘာရမွာလဲ ..။
ေျမွာက္ပင့္ေျပာလို႔ ၀မ္းသားေနမဲ့ အစား လာမန္႔တဲအခါ ေမာင္ႏွမေတြရဲ႕ ဟာသအေႏွာ စကားေလးေတြျဖစ္ျဖစ္ ပို႔စ္တစ္ပုဒ္ကိုေသခ်ာေဆြးေႏြးသြားတာ ျဖစ္ျဖစ္ ..
အားလံုးက ေပ်ာ္စရာေလးေတြပါ ..။
လာမန္႔ၿပီ ဆိုကတည္းက အဆံုးစြန္ဆံုး ေျပာရရင္ ပို႔စ္တစ္ပုဒ္လံုးကို မဖတ္ရင္ေတာင္ စကားလံုးတစ္လံုး ၊ စာေၾကာင္းတစ္ေၾကာင္းေတာ့ ဖတ္သြားမွာပဲ .. အဲကတည္းက ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေရးသားသူေတြအဖို႔ ေရးရက်ိဳးနပ္ပါတယ္ ..
အဲဒါေလးကိုက ပီတိဗ် ..

ကိုေမာင္အတြက္ေတာ့ တိုးတက္မႈမ႐ွိတာ ျဖစ္မယ္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔အတြက္ေတာ့ တိုးတက္မႈရတယ္လို႔ သိထားတယ္ .. စာဖတ္လိုက္ရလို႔ အေတြးအေခၚေလးေတြ ျဖစ္ထြန္းသြားတာ ၊
တရားသေဘာေလးေတြ သိျမင္သြားတာ စသည္ျဖင့္ အမ်ားႀကီးပါ ..။ ကိုယ္မသိတဲ့အရာ ၊ ကိုယ္မတတ္တဲ့အရာေတြ တစ္လံုးသိသိ ၊
တစ္ေၾကာင္းသိသိ တိုးတက္တာပါပဲ ..။

အျမင္မတူရင္ေတာ့ ၀င္မ႐ွဴနဲ႔ဗ်ာ ..
ကိုေမာင္အတြက္ ေလေကာင္းေလသန္႔က ဘေလာခ့္ေလာကမဟုတ္တဲ့ အျပင္ေလာကမွာ ပိုသန္႔စင္ပါလိမ့္မယ္ ။
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေမာင္ႏွမအခ်င္းအခ်င္းေတြ အဖို႔ေတာ့ ဘေလာ့ခ္အိမ္ေလးေတြက ေလ၀င္ေလထြက္ေကာင္းတဲ့ အိမ္ငယ္ေလးေတြပါ ။

ကဗ်ာေရးဖို႔အတြက္ ျမန္မာစာကို ေကာင္းေကာင္းေလ့လာလိုက္ဦးမယ္ ကိုေမာင္ေရ ..။
ကဗ်ာေရးဖို႔အတြက္ ျမန္မာစာနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဘယ္အခ်င္းအရာေလးေတြကို ေလ့လာသင့္သလဲဆိုတာ ေျပာျပပါဦးခင္ဗ်ာ ..။

HAPPY CLOUD said...

(((((ေတာက္)))))....
အေရာက္ ေနာက္က်သကြာ... :D ဘုရားပြဲေစ်းတန္းက်ေနတာပဲ.. ဟား ဟား။

အရင္တုန္းက က်ဳပ္ဆို မအိႁႏၵာေရးသမွ် စာလံုးေပါင္းမွားတိုင္း အြန္လိုင္းမွာ ေကာင္းေကာင္းတြယ္ေနတာ။ မႀကိဳက္ရင္လည္း မႀကိဳက္ဖူး ကြန္႔မန္႔မွာတင္ ခ်ေရးျပစ္တာ။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ္တိုင္က စံမွီတဲ့စာ ေရးမထားႏိုင္ေတာ့ ေလခ်ည္းသက္သက္ သူ႔ကုိႏွိပ္ကြပ္ေနသလို ျဖစ္ေနေတာ့တာေပါ့။ ေ၀ဖန္ေရးလုပ္မယ္ဆို ကိုယ္တိုင္ကလဲ “ဇ” ရွိဖို႔လိုတယ္။

သူမ်ားကို အျပစ္ေျပာမယ္ဆို က်ဳပ္ကေရွ႕ဆံုးက.... :D။ မယံုရင္ မအိႁႏၵာကိုသာ ေမး..... ဟား.. ဟား..။

မအိႁႏၵာႀကီးကေတာ့ ကိုယ္တိုင္၀န္ခံၿပီး စာ၀င္စစ္တတ္တဲ့ က်ဳပ္ကို ဘေလာဂ့္ထဲ၀င္ၿပီး ျပင္ခိုင္းပါေလေရာဗ်ာ။ ေဟး ေဟး။

ကဲ...ေ၀ဖန္ေရးဆရာတို႔... ကူညီမယ္ဆိုလည္း အစအဆံုးသာ ကူညီဗ်ိဳ႕။ :D

ေဟး ေဟး...မအိႁႏၵာဗ်ာ ေတာ္ေတာ္ဆိုး... စာလံုးေပါင္းမွန္ေအာင္((((ေရးးးးးးး))))

မိုးေမာင္(Myanmar Idol 2009)

ကိုရင္ေနာ္ခင္ေလးငယ္ said...

လူတိုင္းက အိပ္မက္ ကိုယ္စီ မက္ေနၾကတာ..

သူေဌးႀကီးလည္း သူ႔ အိပ္မက္နဲ႔ သူ..

ဆင္းရဲသားလည္း သူ႔ အိပ္မက္နဲ႔ သူ..

ဂလိုဘယ္ဖက္႐ွင္မေလးလည္း သူ႔အိပ္မက္နဲ႔ သူ..

ႏိုင္ငံေရးသမားလည္း သူ႔အိပ္မက္နဲ႔ သူ..

လူအမ်ိဳးမ်ိဳး.. အိပ္မက္အမ်ိဳးမ်ိဳး.. ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳး..

တကယ္ေတာ႔ ဒါေတြဟာ အလိုမျပည့္ႏိုင္ျခင္းကေန ထံုကူးသြားတဲ့ အိပ္မက္ေတြပဲေလ..

မႀကီးေရ..
ဒီကဗ်ာေလးကလည္း 3D ၾကည့္ရသလို
တေျဖးေျဖးနဲ႔ ပံုေပၚလာတာ လွလိုက္တာ..
တခ်ိဳ႕ မႈန္ဝါးဝါး ျမင္ရင္ ျမင္မယ္
တခ်ိဳ႕ ကြင္းကြင္းကြက္ကြက္ ျမင္ရင္ ျမင္မယ္..
တခ်ိဳ႕ေတာ႔လည္း လံုးဝကို မျမင္ၾကဘူးထင္ပါတယ္..

တန္းဖတ္လိုက္တာနဲ႔ တန္းေပါက္သြားတာထက္
ကဗ်ာ႔အႏွစ္ေလးကို တေျဖးေျဖး ပံုေဖာ္ခံစားရတာကိုက အရသာ..

ဟုတ္တယ္..
အဲ႔ဒါဟာ တကယ္႔ကဗ်ာ

Moe Myint Tane said...

ကဗ်ာဆရာက သူ႔စိတ္အာရံုကို ပံုေဖာ္တယ္။
အဲဒီ႔အာရံုအားလံုးကို ကဗ်ာထဲမွာစီးဆင္းေစတယ္။
ဒါဟာ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ ကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္ရဲ႕ ရပ္တည္ျခင္းနယ္ေျမ။
လည္ပတ္ခြင္႔ရွိတယ္ က်ဴးေက်ာ္ခြင္႔မရွိဘူး။
အၾကံေပးခြင္႔ရွိတယ္ သင္ျပခြင္႔မရွိဘူး။
ခံစားမႈဆိုတာမယံုႏိုင္ေလာက္ေအာင္ႏူးညံ႔သလို စိတ္ဆိုတာ အစဥ္သျဖင္႔ပ်ံ႕လြင္႔တတ္တဲ႔သေဘာ။
အေတြးဆိုတာစိတ္ကူးနဲ႔ပံုေဖာ္ထားတဲ႔ ခပ္ရင္႔ရင္႔စုတ္ခ်က္ပန္းခ်ီ။
ကဗ်ာဆရာဟာ သဒၵါကိုမခံစားဘူး။
ကဗ်ာရဲ႕အဆီအႏွစ္ကိုဘဲ ေသာက္သံုးတယ္။
ကဗ်ာဆရာဟာ သတ္ပံုကိုမထုတ္လုပ္ဘူး။
ရင္တြင္းခံစားခ်က္ကိုပဲ ပံုေဖာ္ထုတ္တယ္။
က်ီးကိုဘုတ္ေျမွာက္ ဘုတ္ကိုက်ီးေျမွာက္တယ္ဆိုရင္
ဘေလာ႔ခ္ေလာကအတြက္ ရာဇ၀င္တြင္မယ္႔ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ စာတစ္ပုဒ္ အစြမ္းရွိရင္ထုတ္ျပလိုက္ပါ။
လြယ္လြယ္နဲ႔သာပန္းပြင္႔ေၾကးဆို ဥယ်ာဥ္မႈးေတြ သူေဌးျဖစ္ကုန္ၾကျပီေပါ႔။
ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ဒီကဗ်ာကို ၾကိဳက္တယ္။
ဒါဟာ ကဗ်ာလည္းျဖစ္တယ္။


စိတ္၏ေစရာနာခံေလေသာ
မိုးျမင္႔တိမ္