ဘယ္ေခတ္မွာ..မွ ပြဲမ၀င္ေတာ့ဘူး ။
ေကာင္းကင္ကို ခြၽတ္ၿပီးလဲလို႔ရရင္
ကိုယ့္လူက ဘယ္အေရာင္ကို ကဲလိုက္ခ်င္သလဲ
ကိုယ္ကေတာ့ တိမ္ေတြကို နည္း.နည္း..ေလွ်ာ႔ပစ္မယ္ ။
သမိုင္းဆိုတာ တစ္ေန႕ တျခားထူထဲလာတဲ့ စာအုပ္စင္
ရာဇ၀င္ဆိုတာ ေႏွာင္းလူေတြ အသက္ျပန္သြင္းဦးမယ့္ စိတ္၀ိဉာဥ္
ကိုယ့္လူက ... ကိုယ့္သမိုင္းကိုယ္ ဖဲဆင္႐ိုက္ဦး..မ လို႔ ၊
ကိုယ္ကေတာ့.....ကိုယ့္ရာဇ၀င္ကို အပြန္းပဲ့ မခံႏိုင္သလုိ
ေႏွာင္းလူေတြ ျငင္းဆုိေနမွာကိုလည္း ..
႐ွက္ တတ္ တယ္ ။
လမ္းေဘးမွာ ေဆးျမစ္ေအာ္ေရာင္းသလိုႀကီး..
လက္ခုပ္တေဖ်ာင္းေဖ်ာင္း တီး ၿပီး ဂုဏ္ေဖၚဖို႔ကလည္း
ဘ၀က ခပ္ညံ့ညံံ့ မ်က္လွည့္၀ိုင္း မဟုတ္ ဘာမဟုတ္
ဒီလို ေရာင္းအားျမွွင့္တင္နည္းမ်ိဳးဟာ..
ဒီေခတ္မွာ သိပ္ ႐ိုး တာ သြားၿပီ ။
ေတာင္႐ွည္ပုဆိုး .. ဗန္ေကာက္လံုခ်ည္ .. ဂ်င္းေဘာင္းဘီ
ဒါကို ေခတ္ေရစီးပါ..လို႔
ေပါ့ေပါ့လြင္လြင္ ၊ ကိုယ့္လူ ေျပာႏိုင္ရင္..
ကိုယ္က
အတၱ ၊ လွည့္ကြက္
ကိုယ့္ဘက္ကိုယ္ယက္မႈ၊
အႏုပညာ
လိမ္ဆင္နဲ႕ လိင္စိတ္ ေတြကို ဘံုထုတ္ထားခ်င္တယ္္..။
ဆိုလိုရင္းက...
"သစ္တစ္ပင္ေကာင္း ငွက္တစ္ေသာင္းနား” ဆိုတာလည္း
ကိုယ့္လူ သစ္ပင္အတြက္
ကိုယ့္လူ ႔ ငွက္ေတြခ်ည္းပဲ မဟုတ္လား...။
လက္ေတြ႕ က
အခု ကဗ်ာေရးေနသေလာက္ ေပါ့ပါးခ်မ္းသာ မေနေတာ့-
ေမြးေန႕ ဆိုတာ ေသေန႕ ရဲ႕ နိဒါန္းစာမ်က္ႏွာ
ဒါ့ထက္ပိုၿပီး...ရင္ ခုန္ ၾကည္ ေမြ ႔စ ရာ-
မ ႐ွိ ။ ။
အိျႏၵာ
၂၀၀၆ခုႏွစ္၊ဧျပီလထုတ္ ပိေတာက္ပြင့္သစ္မဂၢဇင္းမွာပံုႏွိပ္ေဖၚျပခဲ့ပါတယ္..
ေမြးေန႔နဲ႔ဘာမွမဆိုင္ပါဘူး..တင္ခ်င္စိတ္ေပါက္လာလို႔ျပန္တင္လိုက္ျခင္းသာျဖစ္ပါတယ္..။
ေမြးေန႔နဲ႔ဘာမွမဆိုင္ပါဘူး..တင္ခ်င္စိတ္ေပါက္လာလို႔ျပန္တင္လိုက္ျခင္းသာျဖစ္ပါတယ္..။
15 comments:
စာလံုးေရတလံုးတိုင္းမွာ ဒႆနေတြက ရာေထာင္ခ်ီေတြးဖို႕ေပးေနလို႕
တန္ဖိုးထားစြာ ဖတ္ေနဆဲပါကိုယ္႕လူ (အဲဒီကိုယ္႕လူကိုက စြဲစရာျဖစ္ေနေတာ႕တာ)
ေအ႔ေလ.. မမြန္ကိုေထာက္ခံ၏.. ေတာ္ဒယ္ နာ႔တီတီဂ။
၂၀၀၆ မွာ ၃၂ဆိုေတာ႔ ၂၀၀၉ မွာ ၃၅ေပါ႔.. တီတီ႔အသက္ ခုမွပဲသိဒယ္။ ေျပာမျပခ်င္လည္းေနေပါ႔ေအ။ အဟက္..
လက္ေတြ႕ က
အခု ကဗ်ာေရးေနသေလာက္ ေပါ့ပါးခ်မ္းသာ မေနေတာ့
ေမြးေန႕ ဆိုတာ ေသေန႕ ရဲ႕ နိဒါန္းစာမ်က္ႏွာ
ဒါ့ထက္ပိုၿပီး ရင္ ခုန္ ၾကည္ ေမြ ႔စ ရာ
မ ႐ွိ ။
အပိတ္ေလး တစ္အားလွတယ္အစ္မ ...
ဆိုလိုရင္းက...
"သစ္တစ္ပင္ေကာင္း ငွက္တစ္ေသာင္းနား” ဆိုတာလည္း
ကိုယ့္လူ သစ္ပင္အတြက္
ကိုယ့္လူ ႔ ငွက္ေတြခ်ည္းပဲ မဟုတ္လား...။
အေတြးေတြ အမ်ားၾကီးေပးတဲ့ ကဗ်ာေကာင္းတပုဒ္အတြက္ ေက်းဇူးဗ် အစ္မ ။ အေသအခ်ာခံစားသြားပါတယ္ ။
ကိုယ့္ သမိုင္းကုိ ကိုယ္ဖဲဆင္ မရိုက္ရဲ ပါဘူး
ဘူႀကီး ပဲ က်ေနလို႔
ေနသာသလိုပဲ တြမ္တီဝမ္း ရိုက္မလားလို႔...း)
ေသေန႔ရဲ႕ နိဒါန္းစာမ်က္ႏွာ ေတြ ေရးေနတာ ႀကာေပါ့။။။
နိဂံုးေတာ့ခ်ဳပ္ခ်င္ၿပီး မမရယ္....
အဆံုးသတ္ေလး လွေအာင္ဖန္တီးေပးႀကပါ...
ခ်စ္ခင္ေလးစားစြာၿဖင့္
ဖိုးစိန္
ေကာင္းကင္ကို ခြၽတ္ၿပီးလဲလို႔ရရင္
ကိုယ့္လူက ဘယ္အေရာင္ကို ကဲလိုက္ခ်င္သလဲ
ကိုယ္ကေတာ့ တိမ္ေတြကို နည္း.နည္း..ေလွ်ာ႔ပစ္မယ္
လက္ေတြ႕ က
အခု ကဗ်ာေရးေနသေလာက္ ေပါ့ပါးခ်မ္းသာ မေနေတာ့
အင္း ကိုယ္႔လူေရ...
မေရ...ေမြးေန႔အေၾကာင္း မေတြးခ်င္သူမ်ားထဲမွာ မယ္လည္း ပါတယ္။
မအေတြးေလးေတြက စာေၾကာင္းတိုင္း အရမ္းခိုက္စရာ။
ေမြးေန႕ ဆိုတာ ေသေန႕ ရဲ႕ နိဒါန္းစာမ်က္ႏွာ
ဒါ့ထက္ပိုၿပီး...ရင္ ခုန္ ၾကည္ ေမြ ႔စ ရာ-မ ႐ွိ ။ ။
ေနာက္ဆံုးအေၾကာင္းက အေၾကြဆံုးပါပဲ။
ေမြးေန႔ဆိုတာ
ၾကိဳးကြင္းတန္းလန္းနဲ႔
လူဘံုခန္းဝါေရာက္လာရတဲ့ဇာတ္ဝင္ခန္း
နိဒါန္းမွာကိုက..အနိဌာရံုနဲ႔....
ေကာင္းကင္ကိုအေရာင္ေၿပာင္းလုိက္ေတာ့လည္း
သစ္ေတာေတြကစိမ္းေနဦးမွာပဲ
တိမ္ေတြကိုပဲမွာလိုက္ေတာ့မယ္
မိုးခါးေတြမ်ားမ်ားရြာပစ္ခဲ့လိုက္ဖုိ႔ (တစ္ဘဝစာ)
ၿပိးရင္ေတာ့
လက္က်န္သံသရာကိုခပ္ထုတ္ပစ္
ခႏၱီစအသစ္ေတြနဲ႔ လူလုပ္ရတာညည္းေငြ႕ေၾကာင္း
ေနာက္ထပ္မူးယစ္ပစ္ခ်င္စရာအကုသိုလ္လက္က်န္ေတြ
နည္းေနၿပီၿဖစ္တဲ့အေၾကာင္း
ေသဆံုးသြားတဲ့စကားလံုးေတြရဲ႕စ်ာပန
ဘာကိုမွ တဖြဖြမမွာခ်င္ေတာ့တဲ့အေၾကာင္း
စာလံုးေပါင္းမွန္မွန္နဲ႔ေၿပာၿပဖို႔
ေလေသနတ္တစ္လက္ေတာ့လိုလိမ့္မယ္။
အဲဒီသစ္ပင္
ရင္မခုန္ခ်င္စရာမ်ားေၿပာပါတယ္
အကုသိုလ္ေတြလည္း အိုးထိန္းစက္လို
ဂၽြမ္းထုိးေမွာက္ခုံ................
အေရာင္ေတြစံုလို႔။
(သိပ္ေကာင္းတဲ့ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ဖတ္အၿပီး
ခုလို ခပ္ညံ့ညံ့ကဗ်ာတစ္စ ထြက္က်လာခဲ့တယ္
ခြင့္လႊတ္ပါ..ေၿမရိုင္းလို႔ပန္းရိုင္းတာမဟုတ္ပါဘူး
နဂိုတည္းကိုက....ကိုယ္ခံအားနည္းခဲ့ၾကတာပါ
ဒါကပဲ မိစၦာေတြဆီကလာတဲ့ ဆုလာဘ္တစ္ခုအလား.....)
ေခတ္ၾကီးကို ျငီးေငြ႕လြန္းေနတဲ့ ကဗ်ာဆရာတစ္ေယာက္ရဲ႕ ျဖတ္သန္းမႈ.....
.......ကိုယ့္ဆရာရဲ႕သစ္ပင္မွာ ကိုယ့္ဆရာရဲ႕ ငွက္ေတြ ခ်ည္းပဲ...။........
၃၂စာ အေတြးနဲ႔
အစ္ကိုသုရဲ႕ ၄၃ညေနစာနဲ႔ အတူတြဲလို႔
ရ႐ွိလာတဲ့ အေတြး အမ်ားႀကီးဗ်ာ ..။
ခင္မင္စြာ
idulize (အ႐ုပ္ကေလး)
ဖတ္ဖူးၿပီးသားေပမယ့္ ထပ္လာဖတ္သြားတယ္။
အဆင္ေျပေနတုန္းပဲ း)
တကာမၾကီး ..
တကာမၾကီးကဗ်ာက ေဒါသအမ်က္ထြက္ေနတယ္ကြဲ႔ ..
အိမ္း ..
ေခတ္ကိုက မေကာင္းေပမယ္႔
လူဆိုးေတြနဲ႔ေတြ႕တိုင္း
မဆိုးရဘူးကြဲ႕ ...
အိမ္း ..
သူ႕ဘာသာသူ ပန္းပန္လ်က္ေနပါေစေလ ...
ေခါင္းေလာင္းပန္းျဖစ္ျဖစ္ ..
ေခြးေသးပန္းျဖစ္ျဖစ္ ...
သံသရာမွာ ျပန္ဆံုဖြယ္မရိွတဲ႔ ငနဲေတြအတြက္
သာဓုေခၚၾကရေအာင္ ဒဂါမဂ်ီး ငဲ႔
သာဓု သာဓု သာဓု ..
အခုေလွ်ာ႔ရ ကုသလေၾကာင္႔ ေဒါသေမာဟေလာဘ ကင္းကြာ သံသရာ၀ယ္ ... ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ၾကပါေစေလ ...။ ။
သိပ္ေတာ္တဲ့ မင္းပဲ
မင္းတုိ႕လုပ္ေတာ့ သိပ္ကုိေကာင္း
သိပ္ကုိလွေပါ့
သိပ္ကုိဟုတ္ေနၾကတဲ့လက္ရာေတြေပါ့
မင္းသုခတုိ႕လုပ္ေတာ့ ၀ိုင္းေျပာလုိက္ၾကတာ
ေတာ္ေတာ္ တရားက်ဖုိ႕ေကာင္းတဲ့ဟာေတြ
သိပ္ေတာ္ေနရင္လည္း ေတာ္ရာမွာ ေနလိုက္ေတာ့
ကဗ်ာေလး လာဖတ္သြားပါတယ္ မၾကီး။
ဘယ္၂ခါပဲဖတ္ရဖတ္ရ..ေကာင္းၿပီးရင္းေကာင္းပဲ....
Post a Comment