တကယ္ေတာ့ အဲဒီ့ျပကြက္ဟာ အတု

(၁)။
ညထဲမွာ ေနာက္ည တစ္ခုက ထပ္ျပီး ေမွာင္မိုက္လို႔
တဒီးဒီး ေလေအးစက္သံဟာ..
ေက်ာထဲစိမ့္ေအးလာခ်င္စရာ
အားလံုး အသက္ရူေအာင့္ထားမိၾကသလား..
ဆက္တင္မွာ အခိုးအေငြ႕တစ္ခ်ိဳ႕ အူေနတယ္..။
(၂)။
တီးလံုးကအသံေျပာင္းသြားျပီ
အနီေရာင္
အခင္းအက်င္းအားလံုးကအနီေရာင္
မသိရင္ ေသြးေတြ ဆမ္းခ်လိုက္သလိုမ်ိဳး အနီေရာင္
ဟိုဟိုဒီဒီလင္းႏို႔ေတြ တဖ်တ္ဖ်တ္ပ်ံသလို အထူးျပဳလုပ္ခ်က္ေတြနဲ႔
ဟိုး...ေ၀းေ၀း က
သခ်ႋႋဳင္းလား တေစၦလား....
လွိမ့္လွိမ့္တက္လာတဲ့ အခိုးအေငြ႔ေတြၾကားမွာ..
ဆက္တင္ဟာ..ေခ်ာက္ခ်ားဖြယ္ရာ...မာခဲညိုမည္းေနခဲ့တယ္..။
(၃)။
ေၾကာက္လန္႔ဖို႔ အဓိကရည္ရြယ္တယ္..
အားလံုး.အာေစးထည့္ထားမိၾကသလို
စိတ္ေတြေခၽြးေစးနဲ႔ ခၽြဲပစ္လာၾကလို႔
ကေလးေတြ အေမ့ရင္ခြင္ထဲ အတင္းကြယ္လ်ိဳး
ခ်စ္သူေတြ ပုခံုးခ်င္းက်စ္က်စ္ပါေအာင္ ပိုက္ေထြးေဖးမၾက
လက္သီးကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ဆုတ္ေခ်ထားမိၾက
အားလံုးဆီမွာ
အေၾကာက္တရားက အပင္းထည့္ထားလိုက္သလို...
ဘာျဖစ္ဦးမလဲ
ဘာလုပ္မလဲ..
ဘာ ေတြ လုပ္ ျပ ဦး မွာ လဲ....
တထိတ္ထိတ္...
အား..လံုးးးးးး
အစြမ္းကုန္...
ဒိတ္ ဒိတ္ ဒိတ္ဒိတ္ ရင္တုန္ေမာဟုိက္တယ္..။
(၄)။
သူ..
ေမွာ္ဆရာ....
သူရြတ္ေနတာ
က်မ္းစာလား..ကမၼ၀ါလား..
သူ သစၥာဆိုတာလား..
ေမတၱာပို႔တာလား..
က်ိန္္စာတိုက္ေနတာမ်ားလား..
သူ႔မႏၱရားက ဘာအစီအစဥ္လဲ...
တတြတ္တြတ္..
တြတ္တြတ္..တြတ္..တြတ္..
သူ႔၀တ္ရံုဖါးဖါးႀကီးတလြင့္လြင့္
သူ႔အရိပ္အမည္းႀကီး တလြင့္လြင့္
သူ႔မွာ သိန္းငွက္တစ္ေကာင္ရဲ႔မ်က္လံုးမ်ိဳးလည္းရွိေသးရဲ႕
သူက....
ဘယ္အခ်ိန္သုတ္သုတ္ရႏိုင္တဲ့ အသားတစ္ကို လွမ္းႀကည့္လိုက္သလို...
သူ႔ပရိတ္သတ္ေတြကို
အထက္စီးကေန...အူ မ ေခ်း ခါး ၾကည့္လိုက္ျပီ..။
(၅)။
ရုတ္ခ်ည္းေမွာင္မိုက္သြားခဲ့တယ္..
ရုတ္ခ်ည္းလင္းလက္လာျပန္တယ္...
ျငိမ့္ျငိမ့္ေညာင္းေညာင္း..
တီးလံုးမွာ ကကြက္ဆန္းတစ္ခုပါလာတယ္..
ေကာင္းကင္က..က်လာခဲ့တာလား..
ေျမျပင္ကို ထိုးခြဲတက္လာသလား...
မသိဘူး..
အားလံုးမွင္တက္ေငးေမာသြားၾက..
ေငြျပာေရာင္ပိုးသားစေလး..လြင့္ေမ်ာေနသလုိ..
သူမရဲ႕လႈပ္ရွားမႈတိုင္းက ညက္ေညာလွပ..
သူမရဲ႕ကခ်ိဳးေတြက ေသသပ္တိက်လို႕...
အားလံုးရဲ႔ႏွလံုးအိမ္ညႊတ္ႏူးမႈတိုင္းဟာ..
သူမအေပၚပံုက်သြားခဲ့တယ္...။
(၆)။
ေ၀ါကနဲ..
အသံေတြထိုးစိုက္က်လာတယ္..
ေတာေျမေခြးေတြအူသံလို...
ေတာေခ်ာက္သံလို..၊ ေတာ္လဲသံလို...
တဖ်တ္ဖ်တ္ေျပာင္းလဲေနတဲ့ စလိုက္ေရာင္စံုေတြကိုက
စိတ္ေထြျပားခ်င္စရာျဖစ္ေနခဲ့..
ေမွာ္ဆရာ ဟာ..သရဲသဘက္ဆန္လာတယ္..
ေမွာ္ဆရာဟာ..သားေကာင္အနံ႔မွာ စမန္ထေနတဲ့
အညံ့စားမုဆိုးဆန္လာတယ္..
တီးလံုးက ဗိန္းေဗါင္းဆိုတာလား
အေျပးအလႊား..အေကြ႔အ၀ိႈက္...
ဆက္တင္ဟာ..သိမ့္သိမ့္ ရမ္းခါလို႕...
ေနာက္ဆံုး...
ဇာတ္လမ္းဇာတ္ကြက္သာမန္စဥ္အတိုင္း
ေငြျပာေရာင္ေလးကို လက္ရ ဖမ္းဆီးႏိုင္လိုက္တယ္.။
(၇)။
ေမွာ္ဆရာက
လႈပ္လို႔မရေပမယ့္ ႀကိဳးနဲ႔အထပ္ထပ္တုတ္ေနွာင္တယ္...
ေမွာ္ဆရာက
မေျပးႏုိင္မွန္းသိရက္နဲ႔ စည္းသံုးတန္ကိုတားပစ္တယ္..
ေမွာ္ဆရာက..
ေနာက္ဆံုးအဆင့္
အသင့္ခ်ထားခဲ့တဲ့ ေခါင္းတလားထဲကို...
ကၽြမ္းကၽြမ္းက်င္က်င္ လဲေလ်ာင္း ပိတ္ေလွာင္ေစခဲ့ျပီ..
(ဂ)။
ဓါးစက္လား..
လႊစက္လား...
အဲဒီ့ လူသတ္လက္နက္ဟာ..
ေမွာ့္ဆရာလက္ထဲမွာ တဒီးဒီးရမ္းခါလို႔...
ေသြးဆာေနတဲ့ မိစၦာ တစ္ေကာင္
မႈန္ယိုရမ္းကားေနသလို...
မီးေရာင္ ေအာက္မွာ...
စုန္းမီးေတာက္လို တလက္လက္ျဖာေနတယ္
ပရိတ္သတ္ဟာ..လိပ္ျပာအႏႈတ္ခံလိုက္ရသူလိုမ်ိဳး..
၀င္သက္ထြက္သက္ေတြ အထားအသိုမမွန္ကန္ေတာ့
ေခ်ာက္ကပ္ေနတဲ့ လည္ေခ်ာင္းမွာ...အသံေတြ အတုန္းအရုန္းေသဆံုးကုန္ၾကတယ္..
(၉)။
ပိုင္းခ်လိုက္ျပီ....
ပန္းထြက္လာတာ..ေသြးေတြမဟုတ္လား...
၀ူး ၀ူး ၀ုန္း ၀ုန္း......
ဒီ့ထက္ေသြးပ်က္စရာမရွိတဲ့ ျမင္ကြင္းထဲက
ထက္ပိုင္းျပတ္သြားတဲ့ ေခါင္းတလားထဲမွာ...
သူမရွိေနတယ္.....
ခါးလည္တည့္တည့္ကေန...တစ္၀က္တိတိျပတ္က်သြားတဲ့
အဲဒီ့ေခါင္းတလားထဲမွာ...
ေသြးေစးေတြ အေထြးလိုက္ကပ္ေနတဲ့ တစ္၀က္ျပတ္ေခါင္းတလားထဲမွာ
သူမ......
ရွိေနခဲ့ပါတယ္...။
(၁၀)။
ဆက္တင္က ၾကယ္ေၾကြေတြကို ဆလိုက္ထိုးျပီးျပေနတယ္..
လူေတြဟာ..ေၾကကြဲစရာေတြနဲ႕
စိတ္အယားေတြေျဖၾကတယ္..
တေစၦထက္ေၾကာက္လန္႔စရာတေစၦေတြၾကားမွာ...
လူသတ္ျပကြက္ေတြထက္ရက္စက္တဲ့ .လူသတ္ျပကြက္ေတြထဲမွာ...
အညစ္အေၾကးေတြထက္ညစ္ညမ္းတဲ့ အညစ္အေၾကးေတြၾကားထဲမွာ..
အဲသလို ရံုသြင္းအျပခံေနရတဲ့ အတုအေယာင္ေတြၾကားထဲမွာ..
အဲသလို စိတ္ေတြကို အထပ္လိုက္မီးတင္ေနတဲ့ျပကြက္မွာ
တျဖည္းျဖည္းအသားက်ေနေပ်ာ္ေနျခင္းသီခ်င္းက
ရက္ရက္စက္စက္ပ်ံလြင့္လာ...
(၁၂)။
အဲဒီ့ျပကြက္ဟာ..အတုပဲ
တကယ္ေတာ့ အဲဒီ့ျပကြက္ဟာ..အတု.
အႏုပညာဟာ.ေသြးဆာျခင္းတစ္မ်ိဳးလား..
ေၾကာက္ရြံ႕ထိပ္လန္႔စရာေတြက ရသေျမာက္ေစတတ္သလား..
လိမ္ညာဆန္းျပားျခင္းအတတ္က စိတ္အဆာေတြေျပေစသလား...
ေမွာ္ဆရာဟာ..သူ႔ေအာင္ျမင္မႈကို..
သြားရည္တျမားျမားယစ္မူးလို႔.....
ေမွာ္ဆရာဟာ..သူ႔အတတ္ပညာကို
အာသားငမ္းငမ္းမူးယစ္လို႔
ဒီျပကြက္ရဲ႔ ေၾကာက္လန္႔ျခင္းစိုးရိမ္ေရမွတ္ဒီဂရီဟာ..
ေမွာ္ဆရာကဗၺည္းတင္ခ်င္ေနတဲ့ မွတ္ေက်ာက္တဲ့...
ေမွာ္ဆရာဟာ..သူ႔အတတ္ပညာကို
အာသားငမ္းငမ္းမူးယစ္လို႔
ေမွာ္ဆရာဟာ..သူ႔ေအာင္ျမင္မႈကို..
သြားရည္တျမားျမားယစ္မူးလို႔.....
(၁၃)။
အားလံုး
စိတ္ေတြ ကိုယ္ေတြ မတ္တပ္ထရပ္လိုက္ၾကျပီ...
ပြဲက အခုမွစတင္လာခဲ့တာ...
ပြဲက အခုမွအဆံုးသတ္ေတာ့မွာ
ေခါင္းတလားထဲက ရွင္ျပန္ထေျမာက္လာရမယ့္
ေငြျပာေရာင္ေလးကို သူတို႔ မင္းသမီးေလးကို...
ေသာင္းေသာင္းဖ်ဖ်...
လက္ခုတ္တီးျပီးႀကိဳၾကဖို႔..
ပြဲက
အခုမွစတင္လာခဲ့တာ...
ပြဲက
အခုမွအဆံုးသတ္ေတာ့မွာ...

အိျႏၵာ
(၂၆.၇.၂၀၀၉)