တကယ့္ၾကယ္ၾကီးေတြ ေၾကြတုန္းက မတုန္လွဳပ္ခဲ့တဲ့ ႏွလံုးသားက ဒီ ၾကယ္ မွံဳမံွဳ ေလးက်မွ…..

ေ၀းခဲ့ျပီပန္းခရမ္းျပာသီခ်င္းကိုေတာ့ လူတိုင္းၾကားဖူးၾကႏွစ္သက္ၾကမွာပါ..။
ေ၀းခဲ့ျပီပန္းခရမ္းျပာသီခ်င္းကိုေရးခဲ့တဲ့ ကိုေအာင္၀င္းကိုေတာ့ လူတိုင္းရင္းႏွီးခ်င္မွရင္းႏွီးပါလိမ့္မယ္.။
ဆရာက ၂၃ရက္ေန႔၊စက္တင္ဘာလ၊၂၀၀၉ ခုႏွစ္မနက္ ေလးနာရီခြဲမွာဆံုးပါးသြားခဲ့ပါျပီ.။
"ေအာင္ျမင္မွဳ နီးပါး လုပ္ေဆာင္ခဲ့သူတို႕ အေၾကာင္းကို သမိုင္းက မွတ္တမ္းတင္ေလ့ မရွိေပ" တဲ့..။
ဒီဘေလာ့မွာ
ဆရာကိုခင္ေအာင္ေအးရဲ႕ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္နဲ႔ ကိုေအာင္၀င္းဆိုတဲ့ အႏုပညာသမားတစ္ေယာက္ကို မွတ္တမ္းတင္ခြင့္ရလိုက္တာအတြက္ ဂုဏ္ယူမိပါတယ္..။
""ဆရာကိုေအာင္၀င္း.ေကာင္းရာသုဂတိလားပါေစ.""

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

သူငယ္ခ်င္းေရ..
မင္းအလွည့္တဲ့လားကြာ ဘာလို႕ ငါ့အလွည့္မဟုတ္ရတာလဲ
ဘာလို႕ ဟိုေကာင္ေတြအလွည့္မဟုတ္ရတာတဲ့လဲ
ဘာလို႕ မင္းနဲ႕ငါ အလွည့္ အတူတူမက်ရတာတဲ့လဲ

ငါကဘာတရားနဲ႕ေျဖရမွာလဲ
ငါ့မွာဘာတရားမွမရွိဘူး
အလကားေကာင္ ငဖ်င္း ငေၾကာင္
ကိုျမင့္ေအာင္ ေန႕လည္က လွမ္းဆက္တယ္ကြာ
သူငယ္ခ်င္း ကိုေအာင္၀င္း ဒီမနက္အေစာၾကီးက ၄း၃၀ ကတဲ့

ကိုယ္ေမွ်ာ္လင့္ထားျပီးသားပါ ဒါေပမယ့္ ဒီီေလာက္ရုတ္တရက္ၾကီးလို႕မထင္ေသးဘူး
သူငယ္ခ်င္းအေျခအေန ေျမာ္လင့္ခ်က္မရွိတာကို ၾကိဳသိျပီး ၾကိဳ၀မ္းနည္းရံုကလြဲလို႕
ဘာမွ လုပ္မေပးႏိုင္ခဲ့တဲ့ အသံုးမ၀င္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ပါကြာ
(ေနာင္္ဘ၀က်ရင္ ကိုယ္လိုေကာင္မ်ိဳး မင္း မေပါင္းေလနဲ႕)

ေက်ာက္ပန္းေတာင္းမွာ
ပုပၸါး အထြက္လမ္းမွာ
၀က္အူေခ်ာင္းဆိုင္လို႕အမည္ရတဲ့ ေတာ/ဘီအီး အရက္ဆိုင္မွာ
ကိုယ့္ကို ပစ္ထားခဲ့တဲ့ ေအာင္၀င္း
၁၉၉၄-၉၅ ပင္လယ္ ကာလေတြတုန္းက
ဆူးေလ-အင္းစိန္ ဟိုင္းလပ္ကားေခါင္မိုးေပၚအတင္းတက္ခိုင္းျပီး
ကိုရဲလြင္အိမ္မွာမူးမူး နဲ႕သြားအိပ္ဖို႕ေခၚသြားတဲ့ ေအာင္၀င္းေပါ့
ဘူတာၾကီး ကုန္တြဲေတြထိုးတဲ့သံလမ္းေပၚ ျဂိဳဟ္က်ျပီး ကိုယ္လွဲအိပ္ေနေတာ့
ဟိုေကာင္ေတြက ‘ပစ္ထားလိုက္’ ဆိုတာကို မေနႏိုင္ပဲ
ရထားမလာခင္ ပလက္ေဖာင္းေပၚျပန္ဆြဲတင္ခဲ့တဲ့ ေကာင္ ေအာင္၀င္းေပါ့

ေကာင္းတာတကြက္မွ မရွိခဲ့ပါဘူး
(တေယာက္ခ်င္း တျခားေနရာေတြမွာ သီးျခားစီ
လူရိုေသရွင္ရိုေသ ေနမိလုပ္မိတာေတြရွိေကာင္းရွိေပမယ့္)
ႏွစ္ေယာက္ ေပါင္းလို႕တခါမွ ေကာင္းတာမလုပ္ခဲ့ပါဘူး
ဒို႕ ေကာင္းတာက “ ေကာင္းတာ” မွာပဲ ေကာင္းခဲ့ၾကတာေလ
တခြက္ျပီးတခြက္ ေကာင္းခဲ့ၾက တျပားျပီးတျပားေကာင္းခဲ့ၾက တလံုးျပီး ေနာက္တလံုး ေကာင္းခဲ့ၾက
မေသာက္ရင္ ခုပဲ လဲေသေတာ့မလို ေသာက္ခဲ့ၾက ေကာင္းခဲ့ၾကတာကလား..

သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ ေသာက္တယ္ဆိုတာကလဲ အေၾကာင္းရွိျပီေကာ
ၾကိဳက္လို႕ေသာက္တယ္ဆိုတာေလာက္ေတာ့ ‘ေခြးသိ’ သိ တာမို႕ ထည့္မေျပာေတာ့ဘူး
တခါက သူငယ္ခ်င္းလား ကိုယ္လား ခဏနားထားလို႕ မေသာက္ေတာ့ဘူးဆိုတာ
မေသာက္ပဲ ထိုင္ေနၾကတာ ဘာစကားမွလဲ ေျပာမရပဲ အူေၾကာင္ေၾကာင္ျဖစ္လာတဲ့အဆံုး
ဘာမွမေျပာပဲ လက္္ဖက္ရည္ဆိုင္က ထခဲ့ၾကတယ္
ဘယ္သြားမယ္လဲ တေယာက္ကိုတေယာက္မေျပာပဲ
ဘူတာရံုလမ္း ေသာက္ေနက် ဆိုင္ထဲ ေရာက္မွ တခြက္စီီ၀င္မွ စကားဆက္ေျပာလို႕ရၾကတာကလား
(ဘ၀မွာ အူေၾကာင္ေၾကာင္မျဖစ္ေအာင္ မလႊဲမေရွာင္သာေသာက္ရတာလို႕ မ်က္ႏွာေျပာင္ခဲ့ၾကေသး)

သူငယ္ခ်င္း….
တို႕နဲ႕ ဘက္မညီတဲ့ ေကာင္းကင္ကို ငါတို႕ရခဲ့ၾကတယ္
တို႕နဲ႕ မကိုက္တဲ့ ရာသီဥတုေတြ ငါတို႕ရခဲ့ၾကတယ္
တို႕နဲ႕ ညိွလို႕မေျပျပစ္ႏိုင္တဲ့ လူ႕အသိုင္းအ၀ိုင္းကို ငါတို႕ရခဲ့ၾကတယ္
တို႕ တကယ္မခ်စ္ႏိုင္တဲ့လူေတြၾကားထဲ မွာ ေအာင့္သက္သက္ျပံဳးျပခဲ့ၾကရတယ္
တို႕ ဘာတတ္ႏိုင္ၾကသလဲ
တို႕ ပုစြန္ေတာင္ကိုေျပးခဲ့ၾကတယ္
တို႕ ၄၂ လမ္းကိုေျပးခဲ့ၾကတယ္
တို႕ ဘူတာရံုလမ္းေတြ ေျမနီကုန္းေတြေျပးခဲ့ၾကတယ္

ေလးေယာက္ေပါင္းလို႕မွ သံုးတန္းမေအာင္ဘူးဆိုတဲ့ ဟာသလို
တို႕သံုးေယာက္ေလးေယာက္ေပါင္းမိရင္ ျပည္သူ႕နီတိအတန္းမွာ စာေမးပြဲတဖုန္းဖုန္းက်တယ္

ရိုးရိုးေလးပါ သူငယ္ခ်င္းရာ
မင္းဟာ..နံမယ္ၾကီးတေယာက္မဟုတ္ဘူး
(အဲဒါကပဲ ကိုယ့္အတြက္ လြမ္းစာဖြဲ႕လို႕ေကာင္းေစတယ္)
မင္းမွာ ဘာရာထူးဌာႏၱရ မွ မရွိဘူး(တကၠသုိလ္မွာ ကတိကဆိုလားကလြဲလို႕)
ဘာပကာသနမွ မရွိဘူး(မင္းအိမ္မွာလိုက္အိပ္ေတာ့ လက္ဖက္အိုးၾကီးေတြ မေမ့ႏိုင္စရာ)
မင္းကိုခြာခ်လိုက္ရင္ ဘာရွိမလဲ သူတို႕မသိခဲ့ၾကပါဘူး
မင္းကိုယ္မင္း အမွဳန္႕ေထာင္းျပီး အရည္ညွစ္ခဲ့တယ္ သူတို႕မသိခဲ့ၾကပါဘူး
မင္းမွာ ေတာက္စားတဲ့ အႏုပညာလိပ္ျပာ ေရာင္စံုေတြ သူူတို႕မျမင္ခဲ့ၾကပါဘူး

ဒါေပမယ့္..
ကိုယ့္အိမ္ေထာင္ေရးဘ၀မွာ ထင္ရွားတဲ့ ဒဏ္ရာ ၃ - ၄ ခ်က္္ ရွိခဲ့မယ္ဆိုရင္္
တခ်က္က မင္းပါပဲ သူငယ္ခ်င္း
ကိုယ့္ရဲ႕ ကဗ်ာဆရာဘ၀မွာ အေက်နပ္ဆံုး ကဗ်ာ ၃ - ၄ ပုဒ္ ရွိမယ္ဆိုရင္လည္း
အဲဒီ တပုဒ္က မင္းပါပဲသူငယ္ခ်င္း

မင္းရယ္ငါရယ္ ေကျမိဳးရယ္ ကိုျမင့္ေအာင္ရယ္ ကိုဆန္းထြန္းရယ္
တတြဲတြဲ သူငယ္ခ်င္းေတြ ကိုဆန္းထြန္းကလြဲရင္ က်န္ေလးေယာက္က
တဆိုဒ္ထဲ ပုလင္းဗူးဆို႕ေတြ
ေနာက္ပင္လယ္ ကာလက်ေတာ့ ပလိန္၊ ေလးဆယ့္ငါးႏွစ္သားၾကီးစစ္တင္နဲ႕
ဘ၀ထိုထို လွကို ပါတိုးလာတယ္

ပင္လယ္ ဇာတ္ထုပ္ ငါတို႕ကၾကတယ္
ကိုယ္ပိုင္ကမ္းေျခ အသီးသီးတို႕အတြက္ ေအာ္ပရာေတြတင္ဆက္ခဲ့ၾကတယ္
မင္းက မဇၨိမလွိဳင္း နဲ႕ ေတးသံစဥ္ေတြ ရိုက္ပုတ္ေဆာ့ကစားခဲ့တယ္
(ကိုရဲေရ..ခင္ဗ်ားကိုက်ဳပ္ဖက္ငိုခ်င္တယ္ဗ် အခု မုခ် ဆတ္ဆတ္မွာ )

ေျပာစရာေထြေထြထူးထူးမရွိပါဘူး သူငယ္ခ်င္းရာ
မင္းခုလိုခရီးရွည္ ၾကီးမထြက္ခင္ ႏွစ္ကာလ ေတြမွာ မဆံုျဖစ္ၾကတဲ့ အျဖစ္သနစ္ကသာ
မင္းနဲ႕ပတ္သက္လို႕ ကုိယ္ေျဖရခက္တဲ့ အခက္တခုပါ

ေဇာ္ေဇာ္ ေရ..ကိုမင္းသိန္းေရ..
လက္ပျပားက ေက်ာင္းဆရာ ကိုေအာင္ခိုင္ေရ..
ကိုေအးေက်ာ္(ေမာင္ၾကည္သစ္)ေရ..
ဆရာဇံ (နႏၵာသိန္းဇံ) ေရ..
ကိုခင္၀မ္းေရ..ကိုေက်ာ္စိုးေရ…
ဖိုးေအာင္၀င္းက လို႕ ေျပာေလ့ရွိတဲ့ ကိုဒီ ေရ..
ကိုယ္ တ,မိ တ,ရာ တ, ရေတာ့တယ္..(ကေယာင္ ကတမ္းနဲ႕)

အခုည ၁၉းး၃၀ ဘန္ေကာက္စံေတာ္ခ်ိန္
ကိုယ္စ ေသာက္ေနျပီသူငယ္ခ်င္း
ဘာကမွ ကိုယ္တို႕ကိုမကယ္ႏိုင္ဘူးသူငယ္ခ်င္း
(ဘာကမွလဲ ကိုယ့္ကိုမဆံုးမ ႏိုင္ေတာ့ဘူး ဒီညအဖို႕..)
ကယ္ျခင္းတရားဟာ ဘယ္သူ႕ကိုမွ တကယ္မကယ္ႏိုင္ဘူး
ကုိယ္နည္းနည္းသိတယ္ ထင္မိတဲ့ဒသနေတြ
ကိုယ္နည္းနည္း ခံႏိုင္ရည္ရွိမယ္ထင္တဲ့ စိတ္ေလ့က်င့္ခဏ္းေတြ
ကုိယ္နည္းနည္း လူ၀ါး၀ ေျပာဘို႕ၾကိဳးစားတဲ့ ရင့္က်က္ျပီ ဆိုတဲ့ စကားလံုးမွ်သာေတြ
မင္းနဲ႕ ကိုယ္နဲ႕ၾကားက ရွင္းျပစရာမလိုတဲ့ ေျပာခ်င္ရာေျပာလို႕ရတဲ့ ဘာသာစကားေတြ
မင္းေရာကိုယ္ေရာ မူးေနမွ တကယ့္တကယ္ေရွာင္လႊဲျပီးသားျဖစ္မယ့္
အမ်ားအေခၚ ေလာကဓံဆိုတဲ့ အရာ..

ေကျမိဳးဆံုးေတာ့ ေရေ၀းသုသန္မွာ
မွတ္တမ္းစာအုပ္မွာ ဥာဏ္ေပၚ(မင္းလူ) က ေရးတယ္
“ဟို ေရာက္ရင္ ၀င္းေမာ္ဟန္နဲ႕ တည့္ေအာင္ေန..” တဲ့

ခု မင္း ဒီခရီးရွည္ၾကီးကိုထြက္သြားျပီဆိုေတာ့
ကိုယ့္မွာ ဘာမွာလို႕မွာရမွန္းမသိ ေယာင္ခ်ာခ်ာ ျဖစ္ရတယ္
ကိုယ္ ဒါကိုပဲ သံေယာင္လိုက္ေျပာရေတာ့မယ္
“ဟိုေရာက္ရင္ ေကျမိဳးနဲ႕တည့္ေအာင္ေနပါ သူငယ္ခ်င္း..”

မိုက္ကယ္ဂ်က္ဆင္ တေလာကေသေတာ့ တကမၻာလံုး အုတ္ေအာ္ေသာင္းနင္း..
မင္း ေသေတာ့ (သူ႕အရြယ္ပဲ) ဗမာျပည္မွာ ေက်ာက္ပန္းေတာင္းမွာေတာင္လွဳပ္တုတ္တုတ္ ျဖစ္ရဲ႕လား
သူငယ္ခ်င္း..
ျဖစ္ေနက် ဓမၼတာလိုလို မသာတစ္ေခါက္ေက်ာင္းဆယ္္ေခါက္သမားေတြက
မင္းအသုဘ စည္ကားေရးမွာ အုတ္တခ်ပ္ သဲတပြင့္ သရုပ္ေဆာင္ကျပၾကလိမ့္မယ္
အဲဒီထဲမွာ ကိုယ္က ေ၀ေလေလ အခန္းကေတာင္ ပါ၀င္ခြင့္မရွိပဲ မင့္ ေနာက္ဆံုး ခရီးဟာ
(အာရံုျမင္သေဘာအရ ကိုယ္ျမင္ေနရတယ္) ျပီးေျမာက္ ေအာင္ျမင္ သြားလိမ့္မယ္

ေအး… ကိုယ့္တကိုယ္ေရ ဘ၀မွာေတာ့
မင္း လူ႕ေလာကကိုေက်ာခိုင္းသြားျပီဆိုတဲ့ သတင္းက
ႏိုင္းအလဲဗင္း ဆိုလဲဟုတ္တယ္
ဆူနာမီဆိုလဲ ဟုတ္တယ္
နာဂစ္ဆိုလဲ ဟုတ္တယ္
အျခားအမည္မသိ ျဂိဳဟ္သားေတြနဲ႕ စစ္ပြဲဆိုလဲဟုတ္တယ္

ေဆာရီးကြာ..
သိပ္ ပုဂၢလ ဓိဌာန္ဆံသြားတယ္
ဆံသ ဆိုင္မွာ ေျပာၾကဆိုၾကတာမ်ိဳး
ဆိုင္းသံ ဗံုသံ ခပ္တိုးတိုးနဲ႕
ဆိုးသြမ္းလူငယ္ဆိုတာ ဟိုတေခတ္က
ဆဲသံဆိုသံၾကားက တခုခု ျဖစ္ေအာင္ ေဖာက္ထြက္ခဲ့ၾကရတာမ်ိဳး
ဆယ္သိ္န္း သိန္းႏွစ္ဆယ္ဆိုတာ နယ္က ရန္ကုန္တက္ေလာက္ရံု ခုေခတ္ၾကီးမွာ..
ဆက္သား အေရးၾကီးတယ္ သူငယ္ခ်င္းေရ…

ေအး ဟိုဘက္မွာ..
ဆက္သား အလြယ္တကူရွာမရရင္လဲ
ဆတ္သားေျခာက္သာ အရင္ပို႕လိုက္ကြာ..
ေဇယ်ာလင္း ဒီညတိုက္မယ့္ အရက္နဲ႕ သိပ္လိုက္မွာပဲ..
(မင္းရဲ႕ျပံဳးတံု႕တံု႕ပါးစုံ႕ ၾကီးေတြ မို႕တက္လာမွာျမင္ေယာင္ရင္း…)

သူငယ္ခ်င္း အဲဟိုကပဲ ေစာင့္ေတာ့..
ကုိယ္တို႕လဲ မၾကာေတာ့ပါဘူး။ ။

ခင္ေအာင္ေအး
၂၃၊ စက္တင္ဘာ၊ ၂၀၀၉ ဘန္ေကာက္စံေတာ္ခ်ိန္ ၂၁း၂၀

..ကိုယ္ဒီကဗ်ာကိုအဆံုးသတ္တဲ့အခ်ိန္မွာကိုခင္၀မ္း သီခ်င္းဖြင့္ထားတယ္ ဘယ္..ဆီ..ဘယ္..၀ယ္…ဘယ္..ဆီ..ဘယ္…၀ယ္….