ဒီ၀တၳဳေလးက မေဟာ္သဓါမဂၢဇင္းမွာ စာေပစိစစ္ေရး ကပယ္ခဲ့ျပီး..
မေဟသီမဂၢဇင္းမွာမွ ပံုႏွိပ္ေဖၚျပခြင့္ရခဲ့တဲ့ ၀တၳတိုေလးပါ..။
ဘေလာ့မွာေတာ့ မတင္ေတာ့ဘူးစဥ္းစားထားေပမယ့္ တင္စရာလည္းမရွိ.. ၊ အသစ္လည္းမေရးႏိုင္လို႔....
မေဟသီမဂၢဇင္းမွာမွ ပံုႏွိပ္ေဖၚျပခြင့္ရခဲ့တဲ့ ၀တၳတိုေလးပါ..။
ဘေလာ့မွာေတာ့ မတင္ေတာ့ဘူးစဥ္းစားထားေပမယ့္ တင္စရာလည္းမရွိ.. ၊ အသစ္လည္းမေရးႏိုင္လို႔....
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
( ၁ )
တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ဆုတ္ကိုင္ထားၾကတဲ့လက္ဖ၀ါးႏွစ္ဖက္က တ႐ွိန္႐ွိန္အေႏြးဓါတ္ဟာ ေမတၱာေတြ ေပါ့ေမာင္ရဲ႕
ကဲ ....ဘယ္ေလာက္ပဲေမွာင္ပေစစမ္း..၊ တို႔ေမတၱာနဲ႔ အလင္းၫွိၿပီး အရီးဆက္ၾကမယ္..။
အခ်စ္ နာၾကင္႐ိႈက္ငင္ေနတုန္းလား..၊ မေလာင္ၿမိဳက္နဲ႔ေတာ့ကြယ္..၊ မေၾကြကြဲ မနာက်ည္းနဲ႔ေတာ့ ၊မ႐ြံ႐ွာ မေၾကာက္႐ြံ႔နဲ႔ေတာ့...။
ဇႏီးေမာင္ႏွံဆိုတာ... တစ္ေယာက္မ်က္ရည္ တစ္ေယာက္သုတ္ၾကဖို႔...။ တစ္ေယာက္အေမာကို တစ္ေယာက္ေခႊၽး သိပ္ဖို႔...။
တစ္ေယာက္ဒါဏ္ရာကို တစ္ေယာက္ ကုစားဖို႔...။ဟုတ္တယ္...၊ အေမေျပာသလို တစ္ေယာက္ အသုဘ ကို တစ္ေယာက္ခ်ဖို႔ ...၊
ဒီစကားလံုးက နည္းနည္း ရက္စက္ေပမယ့္ ဘယ္ေလာက္ နက္နည္း သိပ္ သည္းသလဲ..၊ ဘယ္ေလာက္ ေၾကကြဲ ဆြတ္ပ်ံ႕ ဖို႔ ေကာင္းသလဲ......။
ေမာင္ .... ဘ၀ဆိုတာမွာ သတိေပး ဆိုင္းဘုတ္ခ်ိတ္မထားတဲ့.. အႏၱရာယ္ေကြ႔ေတြ အမ်ားႀကီး ပါလားကြယ္..။
ငါတို႔အျဖစ္က ဇာတ္မနာနာေအာင္ ျဖည့္စြက္အေရးခံလိုက္ရတဲ့ ျပဇာတ္တစ္ပုဒ္လိုပါဘဲ..။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္....မရဏ ဇာတာခြင္နဲ႔ ေမြးဖြားလာတဲ႔ မိန္းမတစ္ေယာက္ရဲ႔ ဥပဇာမွာ နင္ဟာခြၽင္းခ်က္မ႐ွိတဲ့ ေ႐ႊထီးေလးပဲေပါ့..။
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ေမာင္..နင္ဒီတစ္ည ႏွစ္ႏွစ္ခ်ိဳက္ခ်ိဳက္ အိပ္ပစ္လိုက္ပါေေတာ့....။
ကိုယ့္ရင္ခြင္မွာ ေခါင္းမီွေျဖေလ်ာ့လွည့္..၊ ကိုယ့္ရင္ေငြ႔နဲ႔...ေမွးရီေႏြးေထြးလွည့္...။
ကိုယ္က အခ်စ္စစ္ဆိုတဲ႔ ပံုျပင္ တစ္ပုဒ္ေျပာျပလွည့္မယ္ေလ...။
ေမာင္ နင္ဟာ ငါ့ခ်စ္သူ..၊ ငါ့ခင္ပြန္း..၊ ငါ့မိတ္ေဆြ..၊ငါ့အႀကီးအမွဴး..၊
အားငယ္႐ွက္႐ြံ႔တတ္ၿပီး ကိုယ့္ထက္ တစ္ႏွစ္စြန္းစြန္းငယ္တဲ့ ေမာင္က ေမာင္ဘြားမ႐ွိတဲ့ ကိုယ့္အတြက္ ေမာင္ငယ္ေလးလည္း ျဖစ္လိုက္ေသးရဲ႔....။
ၾကည့္ ဘယ္ေလာက္ ႏူးညံ့နက္႐ိႈင္းတဲ့ ဆက္သြယ္မႈမ်ိဳးလဲ..။
ဒီည ငါ့ဂီတေတြမခ်ိဳႏိုင္စြမ္းေပမဲ့....၊ ငါ့ညည္းႏြဲ႔သံနဲ႔ နင္အိပ္စက္စမ္းပါ႕ကြယ္...။
နင္က ငါ့ႏွလံုးအိမ္ထဲမွာ ႏွစ္႐ွည္လမ်ား...အျမစ္တြယ္႐ွင္သန္လာခဲ့တဲ့ သက္ရင့္ပင္ေလးပါ..။
ငါ့ သက္တမ္းရဲ႔ ေခါက္ခ်ိဳးမျပည့္တစ္ျပည့္ဟာ.... နင့္ စိတ္ကူးေတြနဲ႔ခ်ည္း ျပည့္နင့္ခဲ႔ပါေကာ...။
ေမာင္..ျပန္လွည့္ၾကည့္ပါဦး......၊ ဆယ္တန္းဆိုတာ ခုအခ်ိန္ကျပန္ၾကည့္ရင္ အရမ္းငယ္ေနသလို ႐ွိေပမယ့္....၊
အဲဒီ့အခ်ိန္တုန္းကေတာ့...၊ ငါတို႔ဟာသူရဲေကာင္းႀကီးေတြေပါ့။
ကိုယ္ဟာ အခ်စ္ဆိုတာတစ္ခုတည္းနဲ႔ ေမာင့္ရဲ႕မြန္ရည္သားနားတဲ့႐ုပ္ရည္ေလးမွာ... ေပ်ာ္၀င္သြားလိုက္ တာ....။
ဟင့္အင္း မခြဲႏိုင္ေတာ့ဘူး၊ ေအးငါေရာဘဲ...။ အဲဒီ့လို စိတ္တူကိုယ္တူ ။
မိဘေတြစိတ္ဆိုးလည္းခဏေပါ့ဟာ...။ အဲဒီ့လို ရဲရဲ၀ံ့၀ံ့။
ငါတို႔ သိဂၤါရျမစ္ထဲ ႏွစ္ဦးသေဘာတူ ခုန္ခ်လိုက္ၾကတာ....၊ ကူးခတ္ခဲ့ရတဲ့ ၀ဲဂရက္ကေတာ့.... လႊတ္ ရက္စက္ေပါ့..။
အေမေတြဟာ သိပ္တူတာဘဲေနာ္ေမာင္...၊ စိတ္ဓါတ္ေရာ အသြင္အျပင္ပါ မတူတဲ့အျပင္ မ်က္ႏွာေၾကာပါ နည္းနည္း မတည့္ခ်င္တဲ့ ေမာင့္အေမနဲ႕႔ ကိုယ့္ အေမဟာ
ပညာေတြ တစ္ပိုင္းတစ္စနဲ႔ဆိုတဲ့ မွတ္ခ်က္တစ္ခုနဲ႔ ငါတို႔အတြက္ အတူတကြ မ်က္ရည္က် ခဲ့ၾကသတဲ့။
ကိုယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ကို လိုက္႐ွာ..၊ အက်ဥ္း႐ံုးေလးမဂၤလာေဆာင္ေပးၿပီး ၊
အိမ္ေလး တစ္လံုးျခစ္ခ်ဳပ္ ငွားေပးတာဟာ ကိုယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္အတြက္ အႀကီးမားဆံုးမိဘေမတၱာပါပဲ...။
ဟင့္အင္း..........။
အတူ႐ွိေနရတယ္ဆိုတာတစ္ခုတည္းနဲ႔ေပ်ာ္ႏိုင္ခဲ့ၾကတယ္ ။
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ကံ ကံ၏အကိ်ဳးကို ေမာင္ယံုၾကည္ေနတာပဲေမာင္ရယ္...။
အဲသလိုဆိုလိုက္ေတာ့ အိပ္ယာက အတင္းထူမၿပီးဘုရား ၀တ္ျပဳခိုင္းရတဲ့ ကိုယ့္ကို ေမာင္ရယ္ေမာဦးမွာလား..။
ေမာင္ေျပာသလိုဆို ခ်စ္မက္စြဲလမ္းရျခင္းဆိုတဲ့ အကုသိုလ္နဲ႔ ငါေတာ့ သံသရာဘယ္ေလာက္ ဆက္ရဦး မယ္မသိပါဘူးကြယ္...။
ဘ၀ဘ၀ေတြက ဘယ္ႏွစ္ႀကိမ္ ေရစက္ခြက္ေတြ အတူကိုင္ခဲ့ၾကသလဲ..၊ ငါဟာ ေမာင့္ အတြက္ပဲ ျဖည့္ဆည္း ေန ခ်င္ခဲ့တယ္ ။
ေမာင္..နင္ေမ့ေနၿပီလား..၊ ထီလွည္းတြန္းတုန္းက ေမာင္မိုးေတြမိျပီး တိုက္ဖိြဳက္ျဖစ္သြား တုန္းကေလ....၊
ငါ အိပ္ယာ ထဲ ဘုန္းဘုန္းလဲတဲ့အထိ မအိပ္ႏိုင္ မစားႏိုင္ မ်က္ႏွာခ်င္းအပ္ၿပီး စိုးရိမ္ျပဳစုေပးခဲ့တာ...။
ေအးအတူပူအမွ်ဆိုတာ.. ဖတ္လို႔လွ႐ံုေလး ေရးထားခဲ့တဲ့ စာစုေလးမွ မဟုတ္တာဘဲကြယ္..။
ေမာင္ ဒီအလုပ္ကိုရၿပီးေတာ့ ကိုယ့္ကို အူရားဖါးရား ေျပးေျပာခဲ့တုန္းကရယ္...၊ ပထမဆံုးရတဲ့လစာကို ကိုယ့္ကို အကုန္ေပးၿပီး ကိုယ့္ေဘးမွာ ကခုန္ေနခဲ့တုန္းကရယ္......။
ကိုယ့္တစ္ကိုယ္လံုးၾကက္သီးဖ်မ္းဖ်မ္းထေအာင္ ျမတ္ႏိုးလိုက္ရတာ....။
ေမာင္ .... ကိုယ္တို႔ဟာ နတ္ေရးတဲ့ဖူးစာဖက္ပဲ ၊ ေသခ်ာတယ္။
အံမယ္.....ငါလည္းစက္ေတာ္ေတာ္ခ်ဳပ္တတ္ေနပါၿပီေနာ္....။ဟာ ဒါဆို ငါတို႔၀င္ေငြေတြမနည္းေတာ့ပါလား...။
တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာ တစ္ေယာက္ၾကည့္ၿပီး အားပါးတရ ရယ္ေမာလို႔ ။
ပန္းရလူၾကမ္း ၀င္လုပ္ခဲ့ရတဲ့ေန႔ရက္ေတြ၊ တြန္းလွည္းနဲ႔ ထီလိုက္ ေရာင္း ခဲ့ရတဲ့ေန႔ရက္ေတြ ၊
ဖရဲသီး ေတြစိတ္ ၊ၾကံေတြဆစ္ၿပီး ေရာင္းခဲ့ရတဲ႔ေန႔ရက္ေတြ က်န္ရစ္ခဲ့ၿပီ သိလား.........။
ေမာင္ ငါတို႔မွာ အေမာေတြ မ႐ွိႏိုင္ေတာ့ဘူး..........။ ၾကည္ႏူးစရာႀကီး ပါလား...ကြယ္ ။
မိန္းမေရ ေမာင္တို႔ သမီးေလးကိုေခၚဖို႔ နီးစပ္လာၿပီေပါ့ေနာ္တဲ့..။
သမီးေလးဆို ေမာင့္သမီး ၊သားေလးဆို မ..သား လို႔ ေမာင္က ခုကတည္းက ခြဲျခားေနခ်င္ခဲ့တာ.....။
အို ငါကေတာ့ သားသမီးယူႏိုင္တဲ့ အင္အား႐ွိၿပီးဆိုရင္-
သားေလးျဖစ္ျဖစ္..
သမီးေလးျဖစ္ျဖစ္
ခ်စ္မွာပဲ....ကြယ္..။
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
( ၄ )ဘ၀ ဘ၀ က ေဒါသေမာဟေတြကို စုၿပီးလိမ္းက်ံတားသလိုမ်ိဳး ေမာင့္သူေဌးမ်က္ႏွာႀကီးက
ေၾကာက္စရာႀကီးလို႔ ကိုယ္ေျပာေတာ့ ေမာင္က ကိုယ့္ထိပ္ကိုပုတ္ၿပီးရယ္တယ္..။
ေမာင့္ကိုေတာ့ အေရးေပးပါတယ္တဲ့ ၊
အဲဒါကိုယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္အတြက္ငရဲတံခါး၀ဆိုတာတို႔ဇနီးေမာင္ႏွံႏွစ္ဦးစလံုး
နည္းနည္းမွ မေတြးထင္မိခဲ့ၾကပါလားကြယ္..။
သိပ္ေဒါသႀကီးတာပဲ ၊ ကားေတြ ေမာင္တို႔ကားကို ေက်ာ္သြားရင္ျဖစ္ျဖစ္ ၊
လမ္းေၾကာင္း မွား၀င္လာ ရင္ျဖစ္ျဖစ္ တစ္တစ္ခြခြ ဆဲေတာ့တာပဲကြာ..၊
ေမာင္ေတာ့ ကားေမာင္းတာ သတိႀကီးႀကီးထားေမာင္းေနရတယ္..။
သူက မထင္ရင္မထင္သလို ဆြဲထိုးပစ္တာတဲ့။
အိုး.... ျပန္သာထိုးပစ္ခဲ့ ။
သူေရာက္ေနတဲ့အဆင့္အတန္းMDဆိုတဲ့ ဂုဏ္ထူး၀ိေသသနဲ႔မ်ား။
ေမာင္ အဲဒီကတည္း က ဒီလူႀကီးရဲ႔ အ႐ူးစိတ္ ကို တို႔ ခန္႔မွန္းခဲ့မိဖို႔ေကာင္းတာေနာ္..။
ဒါေပမယ့္ သိပ္ရက္ေရာတာေနာ္ မ... သူ႔မန္ေနဂ်ာကို ကားနဲ႔ ၊ ဟမ္းဖုန္းေပးထားတာဗ်ာ...။
အဲဒီ့လိုေလးမ်ား ေပးထားရင္သိပ္ေကာင္းမွာပဲလို႔ ကိုယ္မိုက္မိုက္မဲမဲ ေတာင့္တခဲ့ မိေသးရဲ႔..။
ေမာင္သိလား...ဘ၀ဆိုတာသာ ၀တၳဳစာအုပ္တစ္အုပ္ဆို ဒီစာမ်က္ႏွာေတြကို
ငါ ဆြဲဆုတ္ၿပီး မီးတင္ ႐ိႈ႔ပစ္လိုက္မွာ
အဲဒီ့စာေရးဆရာကို ငါ ပက္ပက္စက္စက္ က်ိန္ဆဲပစ္လိုက္မွာ.....။
ေမာင္ မႏၱေလးကို တစ္ပတ္ေလာက္လိုက္သြားရမယ္တဲ့ေလ။
အပိုေၾကးေပးမယ္လို႔ေျပာတယ္...။
မိန္းမကလည္း ကြာ..၊ ပိုက္ဆံကို ရတုန္းယူထားမွေပါ့..။
မေရ... စက္ႀကီးေတာက္ေလ်ာက္ခ်ဳပ္မေနနဲ႔ေနာ္...။
နာရီ၀က္တစ္ခါေလာက္ လမ္းထေလ်ာက္ ..။ အားေဆး လည္းေသာက္ဦး ..။
ညအိပ္ရင္ တံခါးေတြ ေသခ်ာစစ္ၿပီးမွအိပ္၊
မီးပ်က္လို႔ ဖေယာင္းတိုင္ထြန္းရင္ ျငိွမ္းဖို႔မေမ့နဲ႔ဦး...။ ဘုရာမွန္မွန္႐ွိခိုးေနာ္......။
မဆံုးႏိုင္ေတာ့တဲ့ မွာတမ္း႐ွည္ၾကီးကို ေမာင္က အနမ္းနဲ႔ အနားသတ္ေတာ့ ၊ ကိုယ္ ငိုခ်င္ လိုက္တာမွ ကြယ္.။
ကိုယ့္ဆံႏြယ္ေတြကို တစ္ခ်က္ဆြဲမႊၿပိး ခပ္ေလးေလးထြက္သြားတဲ့ ေမာင့္ေက်ာျပင္ကို ေငးၿပီး .. ေျပးလိုက္ သြား ခ်င္လိုက္တာ..။
ေမာင္ အဲဒီ့အခ်ိန္ကတည္းက ငါ့ရင္ထဲမွာ ေလးလံနင့္နည္းေနခဲ့တာ...။ အဲဒီ့အခ်ိန္ကတည္းက ငါ့စိတ္ေတြ ၾကပ္တည္းေမာဟိုက္ေနခဲ့တာ ...။
ဒီလိုေတာ့ ဘယ္ထင္တတ္ခဲ့မလဲ....။
ေမာင့္လမ္းခရီး....
ဘုရား..၊ဘုရား....။
ေမာင္ နင္မမွာလည္း ငါ ဘုရားမွန္မွန္႐ွိခိုးခဲ့မွာပါကြယ္....။ ။
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
( ၅ )ဒီအျဖစ္အပ်က္သာ လက္ေဆာင္တစ္ခုခုျဖစ္ခဲ့ရင္ ကိုယ္တံေတြးေတာင္ လွည့္မေထြးဘူးသိလား..။
ဒီအျဖစ္ အပ်က္ သာ အိမ္မက္တစ္ခုျဖစ္ခဲ့ရင္ ကိုယ္အိပ္ယာက ငုတ္တုတ္ထထိုင္
မ်က္ႏွာနာနာသစ္ၿပိး တစ္သက္လံုး ျပန္မအိပ္ပဲ ေနပစ္လိုက္မွာပဲ..ကြယ္..။
ကံၾကမၼာက ကိုယ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ကို ပက္ပက္စက္စက္ ႀကီး စီရင္ပစ္လိုက္တယ္..။
ေမာင္ရယ္ေလ...၊တစ္ပစ္ေလာက္ၾကာမယ္ဆိုၿပီး ႏွစ္ရက္ေလာက္အၾကာမွာပဲအေျပးအလြားျပန္ေရာက္လာခဲ့တယ္။
ကိုယ့္ရင္မွာေခါင္းတိုး က်ဳက်ဳပါေအာင္ ငိုခ်ပစ္လိုက္တာ...။
ေမာင္ နင္ဘာျဖစ္လာတာလည္း.. ေျပာ ..ေျပာ ၊ မိန္းမကိုေျပာစမ္း..။ နင္ဘာျဖစ္လာခဲ့တာလည္း....။
ကိုယ့္ႏွလံုးသားဟာ လက္္ၾကမ္းၾကမ္းႀကီးနဲ႔ ဖ်စ္ေခ်ခံထားလိုက္ရသလိုမ်ိဳး...။
သိလားမိန္းမ.၊ ေမာင္တို႔သူေဌးက အေျခာက္ႀကီး..။ ႏွစ္ဘက္ခြၽန္ႀကီး
ဟင္..ေမာင္ ဒီေလာက္ေယာက္က်ားပီပီသသ ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္းႀကီးကို....။
ဟုတ္တယ္သူဟာေယာက္်ားစစ္စစ္ေတြထက္ေတာင္ ေယာက္်ား ပီသေနလိုက္ေသးတယ္။
အရက္ေသာက္တယ္ ၊မေကာင္းတာလည္းေတာ္ေတာ္လိုက္စားတယ္..။
ေလာင္းကစားကိုလည္း နည္းနည္း၀ါသနာ ပါေသးတယ္။
အိမ္ေထာင္နဲ႔ ကေလးႏွစ္ေယာက္လည္း႐ွိတယ္တဲ့ ......။
ေမာင္..ဟုတ္ရဲ႕လားဟယ္.....။
ဟာ..ကြာ...။
ေမာင္ရဲ႔အသံဟာ အႀကီးအက်ယ္ ဒါဏ္ရာရလာတဲ့ သားေကာင္တစ္ေကာင္
မာန္ဖီညည္းညဴေနသံလို မာထန္လႈပ္ခတ္ ေနခဲ့တယ္။
ကိုယ့္ကို ႀကည့္ေနတဲ့မ်က္လံုးေတြမွာေတာင္ စိမ္းစိမ္း၀င္း၀င္း လက္လို႔ ။
တစ္လမ္းလံုး မင္းကေတာ္ေတာ္ေခ်ာတဲ့ေကာင္ပဲ..၊ မင္းသားလို႔ေခၚရမယ္ဆိုၿပီး အေရာတ၀င္ လက္ပြန္းတတီး ေနတာကို ေမာင္ကေတာ့ အဟုတ္ႀကီးမွတ္လို႔..။
ေရာက္တဲ့ညပဲ သူအရက္ေသာက္ေတာ့ ေဟ့ေကာင္ မင္းသားေသာက္ဆိုၿပီးအတင္းတိုက္တယ္ ။
ေမာင္က မေသာက္တတ္ပါဘူးဆိုေတာ့ မင္းေယာက္က်ားမဟုတ္ဘူးလား ေသာက္၊
ခုေသာက္ ငါ ေသာက္ခြက္ဆြဲထိုးပစ္လိုက္လို႔နဲ႔မူးမူး႐ူး႐ူးနဲ႔ဆဲဆိုၿပီး၊႐ိုက္ေမာင္း၊ပုတ္ေမာင္းလုပ္လာေတာ့ ေမာင္လည္းေသာက္လိုက္ရတယ္..။
မိန္းမေမာင္သစၥာဆိုရဲတယ္သိလား..။ေမာင္ေတာ္ေတာ္ႀကီးမူးသြားခဲ့တာလား..၊
ေမာင္ဘာေတြျဖစ္သြားလည္း၊ သိကိုမသိေတာ့ဘူး..။
ေမာင္လည္း အရက္မူးဖူးတာပဲ ၊အဲဒီ့လိုမ်ိဳးလည္းမဟုတ္ဘူး....။
ကိုယ္အသက္မ႐ႈမိဘူးထင္ပါရဲ႔ ေမာင့္လက္ကိုတင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ ဆုတ္ေခ်ထားမိတယ္ ။
အဲဒါေဆး၀ါးေတြျဖစ္မွာေပါ့..၊ ေမာင္အဲဒါ ဆန္းၾကယ္ရက္စက္တဲ့ ေဆး၀ါးေတြေနမွာေပ့ါ၊
ဆန္းၾကယ္ ရက္စက္တဲ့ ေဆး၀ါးေတြ၊ ဆန္းၾကယ္ရက္စက္တဲ့ နည္းပညာေတြ၊
ဆန္းၾကယ္ရက္စက္တဲ့ ႐ူးႏွမ္းမႈေတြ..။
ဘ၀ေတြ ဘ၀ေတြကို ဘယ္ေလာက္ နင္းေခ်ဖ်က္စီး ၿပီးၿပီလည္း....။
ေမာင္မွတ္မိလိုက္တာ....၊ ေမာင္ သူ႕အခန္းထဲမွာ.....၊ သူေလ မိန္းမလ်ာသံႀကီးနဲ႔....၊
သူ... သူ ေလ မိန္းမႀကီးလိုႏြဲ႔ၿပီး.....၊
ေမာင့္ကို ။
ေမာင္ကို .......
ငါ ေမာင့္ကို ေဆာင့္တြန္းမိလိုက္တာလား....။
ကိုယ့္ ခႏၱာတစ္ခုလံုး ေပါက္ကြဲလြင့္စင္ထြက္သြားသလိုမ်ိဳး... ရင္ျပင္က လပ္ခနဲဟာသြားၿပီး.ေနရမွာတင္ ပံုရက္သားက်သြားခဲ့တယ္....။
ေမာင့္အသံဟာ ႐ိႈက္သံ၀ါး၀ါးၾကားမွာ မၾကားရက္စရာ တုန္ယင္ကြဲအက္ေနခဲ့တယ္..။
ႏုနယ္ျဖဴစင္တဲ့ ေမာင္မ်က္ႏွာေလးဟာ ေသြးေတြဆမ္းထားသလို နီျမန္းထူအမ္းလို႔။
ၾကည့္စမ္း ငါသိပ္ျမတ္ႏိုးတဲ့ ၊ သိပ္ကို႐ိုးသားေပ်ာ့ေပ်ာင္းတဲ့ ေယာက္က်ားတစ္ေယာက္အတြက္
ဘယ္ေလာက္ ေၾကကြဲ႐ွက္႐ြံ႔လိုက္ရမဲ့ အျဖစ္အပ်က္လဲ။
ဘယ္ေလာက္ ဆိုး၀ါးနာက်င္ေစလိုက္မဲ့ ရက္စက္မႈမ်ိဳးလည္း...။
ျဗဳန္းဆို ကိုယ္.. ေမာင့္ကို ရင္ခြင္ထဲ မွာ ၀ွက္ထား ပစ္လိုက္တယ္..။
ေမာင္..ေမာင္ေလ..၊ အိပ္ယာကႏိုးေတာ့ အဲဒီ့လူႀကီးကို ေဆာင့္တြန္းၿပီး ေျပးထြက္လာခဲ့တယ္..။
ေမာင္ .. နင္ တစ္ခါတည္းသတ္ပစ္ခဲ့ရမွာ သိလား..။
ေမာင္အခန္းကိုေရာက္ေတာ့ ေမာင္နဲ႔တစ္ခန္းထဲငွားေပးထားတဲ့ သူ႔မန္ေနဂ်ာက စိတ္မသက္သာတဲ့ပံုစံနဲ႔ ေမာင့္ကို ေစာင့္ေနခဲ့တယ္..။
သူဟာအရာရာကိုသိႏွင့္ေနပံုေပၚေနတယ္။ ေမာင္သူ႔ကို ဘာေတြေျပာမိမွန္းမသိေအာင္ ေအာ္ဟစ္ဆဲဆိုပစ္ လိုက္မိတယ္..။
သူက ေမာင္ေျပာသမွ်ကို ၿငိမ္ၿပီးနားေထာင္ေနခဲ့႐ွာတယ္..။
သြားမယ္ က်ဳပ္ရန္ကုန္ျပန္မယ္၊ ခင္ဗ်ားတို႕ တဏွာ႐ူးအေျခာက္ ႀကီးပိုင္တဲ့ အလုပ္မွာ တစ္စကၠန္႔ေတာင္ မေနဘူး..။
ဆိုေတာ့....။
မ မန္ေနဂ်ာက ေမာင့္ကို ဘာေျပာတယ္မွတ္လဲ...၊ ေမာင့္ကို ဘာေတြေျပာလိုက္တယ္မွတ္လဲ...။
အို.. ဒီေလာက္စက္ဆုတ္စရာ ႐ူးသြပ္မႈကို ငါဘယ္လို ဥာဏ္မွီႏိုင္မွာလည္းေမာင္ရယ္..။
ေမာင့္အတြက္တဲ့..၊ ေမာင့္အတြက္ လမ္းစရိတ္ တဲ့ ၊ ေငြေတြအထုပ္လိုက္ပဲသိလား..။
ေမာင္ အဲဒီ့ လူမ်က္ႏွာကို အဲဒီ့ေငြေတြနဲ့ပိတ္ေပါက္ပစ္ခဲ့မိတယ္....။
ေမာင္႐ြံလြန္းလို႔။ အဲဒီ့ေငြေတြကို ႐ြံလြန္းလို႔...။
ဟုတ္တယ္..။ ႐ြံစရာႀကီး ေမာင္၊ ယူမလာခဲ့နဲ႔...။
အဲဒီ့ေငြေတြကိုေတြ႔ရင္ ငါေတာ့ ေအာ့အန္ပစ္မိမွာပဲ..။
ႀကည့္စမ္း...ေငြေတြဟာတစ္ခ်ိဳ႔အေျခအေနမွာေအာ့အန္ပစ္ခ်င္ေလာက္ေအာင္႐ြံစရာလည္းေကာင္းတတ္မွန္း အခုမွသိတယ္ေနာ္....။
သူ က ေ လ...
ေမာင့္ကို
ေမာင့္ပုခံုးေလး ကိုင္ၿပီး....
ညီေလး ေဆးစစ္ၾကည့္လိုက္ပါ။ ကိုယ္လည္းေဆးကုေနရတယ္....တဲ့။ ။
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
(၆ )
ေမာင္ .. အိပ္ေပ်ာ္ၿပီလားကြယ္...။ ႏွစ္ႏွစ္ခ်ိဳက္ခ်ိဳက္ ဒီတစ္ည ေတာ့ ေမာင္.....အိပ္ပစ္လိုက္ပါေတာ့..။
လမင္းကိုကြယ္ထားတဲ့ နက္ျပာေရာင္တိမ္တိုက္ကို လေရာင္က ေ႐ြေရာင္အနား ကြပ္ေပးထား တယ္႐ွာတယ္။
ေကာင္းကင္နဲ႔တစ္၀ွမ္းတလဲ့လဲ့ထင္ေနတဲ့ ၾကယ္စင္ေတြဟာ ကိုယ္တို႔ပရိေဒ၀ကိုမ်ား ၫႊန္းဆိုေလေရာ့ သလား...။
မနက္ဖန္ဆိုတာ နာရီပိုင္းေလးပဲလိုေတာ့တယ္ေမာင္ရဲ႔...။
တကယ္ဆို ဘ၀ဆိုတာလည္း တစ္ေအာင့္ေလးပါပဲ..။
အဲဒီ့တစ္ေအာင့္ေလးမွာ... ငါတို႔ ခြၽင္းခ်က္မ႐ွိခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုးခြင့္ကို ရခဲ့ၾကတယ္..။
အကန္႔အသတ္မ႐ွိတဲ့ ေပးဆပ္ျဖည့္ဆည္းခြင့္ ရခဲ့ၾကတယ္...။ အၾကားအလပ္မ႐ွိ ယုယ ၾကင္နာခဲ့ၾကတယ္....။
ဘယ္ေလာက္မ်ား ကုသိုလ္ကံေကာင္း ခဲ့ၾကလည္းကြယ္...။
ျပဳသူ အသစ္ ျဖစ္သူ အေဟာင္းတဲ့ ...။
ဘုရား... ဘုရား.. သူ႔အတြက္ ဘယ္ေလာက္ေၾကာက္႐ြံ႕ ထိတ္လန္႔ဖို႔ေကာင္းလိုက္တဲ့ ၀ဋ္နာကံနာႀကီးလဲေနာ္ ...။
ကိုယ္တို႔ ၀ဋ္ေကြၽးေတြကို ေတာ့ ဒီတစ္ဘ၀မွာပဲ အၿပီးေပးဆပ္လိုက္ၾကတာေပါ့...။
ေမာင္ရယ္...နင္ဘာကိုမ်ား အားငယ္ေၾကကြဲေနတာလဲ..၊ စိုးရိမ္တုန္လႈပ္ေနရတာလဲ..။
လူေတြရဲ႕႔ စြမ္းေဆာင္ႏိုင္အားကိုေက်ာ္သြားရင္ အားကိုးစရာ သစၥာတရားဆိုတာ႐ွိေသးသတဲ့....
ကိုယ့္ရဲ႕..သစၥာ
ေမာင့္ရဲ႕သစၥာ
ကိုယ္တို႔ ေမတၱာတရားရဲ႔ သစၥာ.....
အဲဒီ့ သစၥာတရားရဲ႔ေဆးဖက္၀င္မႈနဲ႔ ေမာင့္မွာ ဘာ..
အနာတရ...မွ.............။
အို....
ေမာင္ေရ.. ေမာင္ဘာမွမျဖစ္ဘူးသိလား.....၊အေျဖက Negative တဲ့ ၊ ေမာင္စိတ္ခ်မ္းသာေတာ့..၊
ေမာင္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနေတာ့..။
အေျဖစာ႐ြက္ကေတာ့ ကိုယ္ ခါးပိုက္ႏိႈက္ခံ ရတဲ့အထဲပါ သြားတယ္ကြယ္ ..... ဆိုတာမ်ိဳးျဖစ္ျဖစ္
.ေျပာလိုက္လို႔ ..ရတာ...ပဲ....ေလ......။
အိျႏၵာ
11 comments:
ဘ၀ေတြ
ဘ၀ေတြ
ေလာင္ကြ်မ္းျပီေဟ့
(၀တၳဳေလး ဖတ္ျပီး မ်ိဳးၾကီး သီခ်င္းပဲ အသံကုန္ ဟစ္ျပီး ျပန္သြားပါျပီ)
;'(
အမ္ ထားထားျခဴးျခဴး
တစ္ရထားတယ္။
အေပၚမွာ ေမ့က်န္ခဲ့တာေလးက
ခ်စ္ခင္ေလးစားစြာျဖင့္ (က်န္ခဲ့လို႔ေလ)
ခ်စ္ခင္ေလးစားစြာျဖင့္
မေရ စာတစ္ေၾကာင္းခ်င္းဆီက လွလို႔ ဘယ္တစ္ေၾကာင္းက အႀကိဳက္ဆံုးဆိုတာေတာင္ ေရြးမျပတတ္ေတာ့ဘူး ။
ဇာတ္လမ္းေလးနဲ႔ ပက္သက္ၿပီး ခံစားရတာကိုေတာ့ အစ္ကိုမိုးကုတ္သားက မ်ိဳးႀကီးသီခ်င္းဆိုသြားလို႔ မယ္လည္း
စိုင္းစိုင္းသီခ်င္းဆိုခ်င္တယ္။
“မသိေတာ့ဘူး
ငါ႔ရင္ကို မီးနဲ႔ ရွုိ႕ခဲ့သလား =( "
အဆံုးမဲ႔ခ်စ္တဲ႔
=)
မ်က္ရည္နဲ႔က်စ္တဲ့ၾကိဳး
ေငြ႕ရည္ဖြဲ႕စြတ္စိုလို႔
သစၥာတရားရဲ႕တိမ္တိုက္
ရြာခ်ပစ္လုိက္တဲ့အခါ
ေနေရာင္ေတြလင္းလက္လာမယ့္နံနက္ခင္း
မယ္ဇလီတစ္ခင္းလိုေဆးဖက္ဝင္ေနလိမ့္မယ္။
သတၱိကေတာ့ တကယ့္ကို ေလးစားစရာပဲ
အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္က ေတာ္ရံုသတၱိနဲ႔ လက္ေရွာင္တတ္တဲ့
ဇတ္အိမ္မ်ိဳး....ျပန္လွန္ေမးခြန္းေတြတသီႀကီး တက္လာနိုင္တဲ့
ဖြဲ႔တည္မႈ...
အေရးအသားပံုစံကေတာ့ အိျႏၵာလက္ကြက္အတိုင္း ဝါက်ေတြကို
ပံုျပအားေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ...
ဝတၳဳအရေတာ့ ..သဘာဝက်မက်က ျဖစ္နိုင္ေျခ တဝက္ဆီမို႔ စာေရးဆရာရဲ႔ တင္ျပပံု
ဘက္ကေနပဲ ခ်ဥ္းကပ္ေတာ့မယ္
ဇနီးတစ္ေယာက္ရဲ႔ ခ်စ္တတ္ျခင္းက ဇတ္သိမ္းခန္းမွာ အဆံုးထိ တင္ထားတာ
လက္ေတြ႔ဘဝမွာ ျဖစ္နိုင္ေျခ အရမ္းနဲေပမဲ့ အစပိုင္းမွာ မ်က္ေစ့မွိတ္တိုးဝင္ခဲ့တဲ့
ဘဝေတြကို ခ်ျပထားေတာ့ ဒါဟာ ဝတၳဳတို တစ္ပုဒ္အေနနဲ႔ ေျပာစရာမလိုေလာက္ေအာင္
ျပည့္စံုသြားေစတာပါ၊
မိန္းမတေယာက္ရဲ႔ တဖက္ျမင္ ရပ္တည္ခ်က္ကေန တင္ျပထားတဲ့ ဒီဝတၳဳတိုက
လံုးခ်င္းအေနနဲ႔ ဖန္တီးရင္လဲ အားျဖည့္ရမဲ႔စကားလံုးအခက္အခဲေၾကာင့္
ေကာင္းလာနိုင္မယ္မထင္ပါ...
ဇနီးတေယာက္ရဲ႔ လင္ေယာက်ၤားအေပၚ ခ်စ္တတ္ပံုကို
သီအိုရမ္ တခုလို တဆင့္ျခင္း ဖြဲ႔ စာဖတ္သူကို အခ်စ္ေတြနဲ႔
အဆင့္ဆင့္ဆြဲေခၚလာျပီးမွ
ေနာက္ဆံုးဇတ္သိမ္းမွာ ျဖစ္နိုင္ေျခ အရမ္းနဲတဲ့ လူ႔သဘာဝနဲ႔ ခ်စ္ျပလိုက္တာ
ေရးသူရဲ႔ ကေလာင္နိုင္ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္နိုင္ေျခထဲေရာက္သြားတဲ့ ဝတၳဳတိုေလးတပုဒ္
အျဖစ္...
ေရွ႔ပိုင္းက သက္ေသျပခ်က္ေတြက စိတ္ကူးယဥ္အျဖစ္ကေန သဘာဝျဖစ္နိုင္ေျခနား
ကမ္းကပ္သြားတဲ့ ဝတၳဳတိုေကာင္းေလးအျဖစ္...
ေလးစားစြာျဖင့္...
အႏုပညာ အႏုပညာ
ဖန္တီးမႈ ဖန္တီးမႈ.............................................................
ယုတၱိရွိျခင္းမရွိျခင္း
သဘာ၀ က်ျခင္း မက်ျခင္း
ယုတၱိရွိျခင္းက ဘာကုိေခၚပါသလဲ ...ယုတၱိမရွိျခင္းက ဘာကုိေခၚပါသလဲ။
သဘာ၀က်ျခင္းက ဘာကုိေခၚပါသလဲ။ သဘာ၀မက်ျခင္းက ဘာကုိေခၚပါသလဲ။
သဘာ၀ထဲမွာေရာ ဘာေတြျဖစ္ႏုိင္ပါသလဲ။
အမ်ားလက္ခံထားေသာျဖစ္ရပ္မ်ားသည္ သဘာ၀က်သည္ေခၚပါသလား
ရုတ္တရက္သည္ ရုတ္တရက္ျဖစ္သည္
အခ်ဳိးအေကြ႕တစ္ခုသည္ အခ်ဳိးအေကြ႕တစ္ခုျဖစ္သည္။
ေန႕ရက္မ်ားသည္ အစားထုိး၀င္ေရာက္တတ္သည္။
ျဖစ္ရပ္မ်ားသည္ ေနရာယူတတ္သည္။
လက္ခံျခင္း လက္မခံျခင္းသည္ လူတစ္ဦးျခင္း၏ ဆုံးျဖတ္ခ်က္နဲ႕ ဆုိင္ပါသလား၊ လူအမ်ားနဲ႕ သက္ဆုိင္ပါသလား။
ထင္ျမင္ခ်က္မ်ားသည္ ထင္ျမင္ခ်က္မ်ားသာျဖစ္သည္။
အျမင္မ်ားသည္ အျမင္မ်ားသာျဖစ္သည္။
ျဖစ္ရပ္မ်ားအေပၚတြင္ ေကာက္ခ်က္ခ်ျခင္းသည္ ပုဂၢဳိလ္ေရးဆန္ျခင္းျဖစ္သည္။
သဘာ၀တရားသည္ ျဖစ္လာေပသည္။
မည္သူမွ ဖန္ဆင္းထားျခင္းမဟုတ္
အရွိတရားျဖစ္သည္။ သုိ႕မဟုတ္
အသိတရားလည္းျဖစ္သည္။
ဘာသာစကားသည္ ဖန္တီးမႈတစ္ရပ္ျဖစ္သည္။ တုိက္ဆုိင္မႈလည္းျဖစ္သည္။
တုိက္ဆုိင္မႈမ်ား ႀကိမ္ဖန္မ်ားလာေသာအခါ ယုတၱိတန္လာၾကသည္။
အမွန္တရားအျဖစ္ ေျပာင္းလဲသြားႏုိင္ေပသည္။
အမွန္တရားသည္ ျဖစ္ရပ္မ်ား၏ ေက်ာက္ျဖစ္ရုပ္ႂကြင္းဟု ေခၚဆုိႏုိင္ပါသလား။
ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ မသိသည္မ်ား ရွိခဲ့ၿပီ။
ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ မရွိသည္မ်ား သိခဲ့ၿပီ။
အရာရာသည္ ျဖစ္လာ၍ ပ်က္သြားသည္။
ပ်က္သြား၍ ျဖစ္လာသည္။
အႏုပညာသည္လည္း ဖန္တီးမႈျဖစ္သည္။
ဖန္တီးျခင္းသည္ တုိက္ဆုိင္မႈ မဟုတ္ပါ။ အကြက္ခ်၍ ႀကံစည္မႈျဖစ္သည္။
ထုိေၾကာင့္ ယုတၱိတန္ျခင္း မတန္ျခင္း၊ သဘာ၀က်ျခင္း မက်ျခင္းသည္ အကြက္ခ်ႀကံစည္မႈ ေအာင္ျမင္ျခင္း မေအာင္ျမင္ျခင္းႏွင့္ သက္ဆုိင္ပါသလား။
အိႁႏၵာသည္ အႏုပညာတရပ္အား ဖန္တီးခဲ့သည္။ မဖန္ဆင္းခဲ့ပါ။
ျမင္ေအာင္ၾကည့္ပါ။ (ျမင့္ေအာင္)မၾကည့္ပါႏွင့္။ ၾကည့္ခ်င္လွ်င္လည္း ၾကည့္ႏုိင္ပါသည္။
ဇာတ္လမ္းမ်ားသည္ ဖန္တီးမႈ သက္သက္ျဖစ္သည္။
ဘ၀ဟုေခၚေသာ အသင္ ဘယ္ရႈ႕ေထာင့္ကုိ သင္ျမင္ပါသလဲ။ ။
အိျႏၵာ.. ရဲ႕ အရင္ ဖတ္ဖူးလုိက္တဲ့..က်န္းမာေရး ပညာေပး ရသ ၀တၱဳေလး နဲ႕ တြဲစပ္ဖတ္ ၾကည့္မိတယ္။
တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္..ဒီစာကို ဖတ္ေနတုန္းက..တို႕ေမးလ္ ထဲကို..အိျႏၵာ့ ကြန္မန္႕ကေလး..တုန္- ခနဲ ၀င္လာတာ ေတြ႕လိုက္ရ။ ေက်းဇူး း)
ဇတ္လမ္းပ်ိဳးလာရကေန ဆက္ဖတ္ရင္း မထင္မွတ္တဲ႔ အလည့္အေျပာင္း ေရးခ်က္က ထူးျခားလိုက္တာေနာ္.. ကေလာင္႐ွိန္ သပ္သပ္ရပ္ရပ္နဲ႔ ႐ွားပါးတဲ႔ ဇတ္ကြက္ကို ခပ္ရဲရဲ ေဖာ္ျပသြားတာက ေလးစားစရာ..
စကားလံုး လွပပံုေတြကေတာ႔ ဘာေရးေရး ဆန္းသစ္ေနတာမို႔ ႀကိဳက္ၿပီးရင္းႀကိဳက္ ဆိုတာပါပဲ..
စိတ္ဆိုးရမလို၊ ၿပံဳးရမလို၊ ႐ွက္ရမလို ျဖစ္ရတာကေတာ႔..
“ကိုရင္ နင့္အေၾကာင္းေရးထားတယ္ လာဖတ္” လို႔ ေျပာတာကိုပဲ.. ဖတ္ၾကည့္ေတာ႔ ရင္ခုန္ရမလိုလို၊ ထသတ္ရမလိုလို၊ ငိုရမလိုလို၊ ရယ္ရမလိုလို.. ဇာတ္ေကာင္ ေနရာကို တန္းေရာက္သြားတာ ဆိုးလိုက္တာ.. း((
ခ်စ္ခင္စြာျဖင့္..
အိုး...ဆိုးလိုက္တာ....
ဖတ္ေနရင္းထြက္လိုက္တဲ႕
ေဒါသေတြ....
ဘာဘဲေၿပာေၿပာ..မေရ..
ေတာ္ေတာ္ဟတ္ထိတဲ႕တထၳဳတိုတပုဒ္ပါပဲ....
ဖတ္ေနရင္းအသက္ရႈက်ပ္လိုက္တာ
တကယ္လက္ေတြ႔ဘ၀မွာ အဲေလာက္ခ်စ္ေပးနိုင္ပါ႔မလား...
အေတြးေတြနဲ႔ျပန္သြားပါတယ္
မဂ်ဴ
လက္ေတြ႔ဘဝေတြထဲက အက်ည္းတန္အရုပ္ဆိုးလြန္းလွ
တဲ့ အၿဖစ္ဆိုးေတြကို သိပ္သည္းနက္နဲၿပီး လွပလြန္းတဲ့
အေရးအဖြဲ႔နဲ႔ စနစ္တက်ထုဆစ္ထားတဲ့ ညီမေလးရဲ့ ေနာက္ထပ္ဝတၳဳတပုဒ္ကို ႏွလံုးသားေထာင့္စြန္းတေနရာမွာ သိမ္းထုတ္ၿပီး ၿပန္သြားၿပီ ညီမေလးေရ....
Post a Comment