အဲဒီ့ေန႔..မတိုင္ခင္တစ္ရက္

အဲဒီ့ေန႔မတိုင္ခင္တစ္ရက္ဟာ..
မုဆိုးတစ္ေယာက္အသက္ေအာင့္ေနခ်ိန္ျဖစ္ျပီး
အဲဒီေန႔ဟာ..အျပီးသတ္...ေသဆံုးသြားျခင္း
စိတ္အနာထည္ေန႔ျဖစ္တယ္..။

အဲဒီ့ေန႔အတြက္
လက္မရြံ..ပါးကြက္သားတစ္ေယာက္ရဲ႔
ေသြးေအးရက္စက္ႏိုင္မႈနဲ႔.....
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ေဆာက္တည္နိုင္ျခင္း ရဲရင့္မႈ တစ္ခုလည္းလိုမယ္..။

အဲဒီေန႔အတြက္..
အထူးျပဳလုပ္ခ်က္ေတြမပါတဲ့.ေမ့ေလ်ာ့တတ္မႈနဲ႔
အဆုတ္အိမ္တစ္ခုလံုး..သန္႔စင္ေနသင့္တဲ့
အသက္ရႈသံစစ္စစ္တစ္ခုလည္းလိုအပ္တယ္..။

အဲဒီ့ေန႔ဟာ...
မည္းေမွာင္..မိႈင္းညိဳွ႔ေနတဲ့...
တိမ္ဆိုင္တိမ္မိုက္ေတြေအာက္..က
ဘြားကနဲ...လင္းပ သြားတဲ့...လ ျဖစ္မယ္..
အဲဒီ့ေန႔ဟာ..
ဘယ္တုန္းကမွေရာက္ေအာင္မလွမ္းခဲ့ရတဲ့..ခရီးရဲ႕...
ဂိတ္ဆံုး...သြား လက္မွတ္တစ္ေစာင္ျဖစ္မယ္.။

အဲဒီ့ေန႔မွာ..
သူက...ဆိုလက္စသီခ်င္းေတြကို...ပိတ္ပစ္လိုက္
ကိုယ္က..ဖတ္လက္စစာအုပ္ကို..ေခါက္သိမ္းထားလိုက္.....
သူက..အမည္အတည္တက်မရွိတဲ့..ေကာ္ဖီဆိုင္ေလးကိုပ်င္းရိ..
ကိုယ္ရဲ႔ အိမ္ေျခရာေျခမဲ့...ရြက္ေလွတစ္စီးက..ကမ္းဆိုက္တယ္

တကယ္ဆို....
ရရွိေနခဲ့တာ..မဟုတ္ဘူး...
ေၾကာက္ခမန္းလိလိ..ဆံုးရံႈးျပိဳကြဲေနရတာ...

တကယ္ဆို...
မေသခ်ာတဲ့..ရလဒ္တစ္ခုနဲ႔..
အရင္းအတိုင္းျပန္မရႏိုင္ေတာ့တဲ့....
ရုပ္ပ်က္ဆင္းပ်က္.....အစမ္းသတ္ခံေန႔ရက္ေတြခ်ည္း..
ခါး..သက္ေနခဲ့တာ..။

တကယ္ဆို...
ဘ၀မွာ..
ေက်းဇူးတရား..၊ ေတာင္းပန္ျခင္းနဲ႔..
ေနာင္တဆိုတာေတြကို...ေၾကာက္ရြ႔ံတတ္ခဲ့တာ..။

အဲဒီ႔ေန႔မွာ...
သူက..အဆိုး၀ါးအရက္စက္ဆံုးစကားလံုးေတြနဲ႔...
ကိုယ့္ကို..ေလွာင္ေျပာင္သေရာ္ပစ္လိုက္...
ကိုယ္က..
သူ႔လုပ္ရပ္မွန္သမွ်ကို..
တဖြဲ႔တႏြဲ႔..ဟားတိုက္ေနလိုက္မယ္..။

အဲဒီ့ေန႔မတိုင္ခင္..တရက္ဟာ....

ဒီေန႔လား....

ဒီေန႔မ်ားလား....

အဲဒီ႔ေန႔မတိုင္ခင္ တစ္ရက္မွာ
ကိုယ္..က
ကိုယ့္ကို ပစ္ခ်ေတာ့မယ့္ ျမားဦးအတြက္

ကိုယ္တိုင္..အဆိပ္လူးေနေလရဲ႕..။ ။



အိျႏၵာ
(၂၅.၁၂.၂၀၀၈)