ဆားခ်က္တယ္ပဲေျပာၾကပါေတာ့..။
အိျႏၵာ့blogကပ်င္းရိစရာေကာင္းေလာက္တဲ့ ေလးေလးကန္ကန္ကဗ်ာေတြနဲ႔ခ်ည္းစီးဆင္းေနခဲ့တာၾကာလာေတာ့
၁၉၉၈ ခုနွစ္ေလာက္ကေရးျဖစ္တဲ့
အခ်စ္၀တၳဳေလးတစ္ပုဒ္ကို ရွာေဖြျပီးတင္ေပးလိုက္ပါတယ္..။
ကဗ်ာကေတာ့မွတ္မိၾကမလား.. " ၾကယ္အေတး" ပါ..။
၀တၳဳကိုအရင္ေရးထားတာျဖစ္ျပီး.. ကဗ်ာနဲ႔က ေနာက္မွေရာသမေမႊထားတာပါ..။ ၀တၳဳကနည္းနည္းေလးရွည္ေတာ့ သံုးပိုင္ခြဲျပီးတင္လိုက္ပါတယ္..။
ဒီဟာက အပိုင္း(၂)ေပါ့..။ စိတ္ရွည္လက္ရွည္ ဖတ္ေပးၾကမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေက်းဇူးဥပကာရတင္ရွိရမွာပါပဲ..
@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@
သူမ ေကာင္းကင္ယံထဲက ကြၽန္ေတာ့္ဆြံ႕အ ၾကယ္
(၄)
ငါ့ကို ခ်ိဳးဖဲ့ဖူးပြင့္ပါ
ငါ့ကို ဆုတ္ျဖဲသစ္လြင္ပါ
ငါ့ကို ခပ္ယူခ်မ္းေျမ႕ပါ...
-----------------------------------------------------------
လွဖုန္းေလးက ကြၽန္ေတာ္တို႕အိမ္ေဘးခန္းကို သံုးႏွစ္နီးပါး အငွားေရာက္လာၿပီး၊
ျပန္ေျပာင္းသြားတဲ့ ေကာင္မေလး တစ္ေယာက္ေပါ့...။
ကြၽန္ေတာ့္႐ွင္သန္ေနထိုင္ျခင္းရဲ႕ အဓိပၸယ္အေတာ္မ်ားမ်ားကို
ေပါ့ေပါ့ပါးပါးေလး ေျပာင္းျပန္လွန္ပစ္ခဲ့တဲ့ ကေလးမေလးလည္းျဖစ္ေသးရဲ႕ေလ.....။
ကဗ်ာဆရာဆိုတာ ဖန္ဆင္း႐ွင္တစ္ပါးက စြမ္းအင္သစ္နဲ႔
သီးသန္႔ ဖန္တီးထားတဲ့ လူအဆင္ကြဲတစ္မ်ိိဳးလို တအံ့တၾသ ႏွစ္လို ေငးေမာေနတတ္သလို ၊
အ႐ူးတစ္ေယာက္ရဲ႕ လႈပ္႐ွားမႈကို ေစာင့္ၾကည့္ေနသလိုမ်ိဳးုလည္း စိတ္၀င္တစား႐ွိေနတတ္တယ္..။
ကြၽန္ေတာ့္ ကဗ်ာမွန္သမွ်ကို ယူယူဖတ္ ေယာင္နနေလးျပန္ျပန္ေပးတတ္ၿပီး..၊
ကြၽန္ေတာ္ ဂစ္တာတီးရင္ေတာ့ ျပာညက္ညက္ေလး လိုက္လိုက္ ညည္း တတ္တယ္...။
ကြၽန္ေတာ္ျမင္သာေအာင္ကဗ်ာ တိုတိုစစေလးေတြေရးတတ္ၿပီး ကြၽန္ေတာ္ ေတာင္းဖတ္ရင္ ႐ွက္႐ွက္ေနတတ္တယ္....။
သူ႕ လက္ေခ်ာင္းပိန္သြယ္သြယ္ေလးေတြဟာ ကြၽန္ေတာ္က သိပ္အႏုပညာဆန္တာပဲလို႔ စြဲစြဲလမ္းလမ္း ေငးၾကည့္ရေပမယ့္
သူ႔အေနကေတာ့ ကြၽမ္းက်င္ ပိုင္ႏုိင္ၿပီးသားအလုပ္တစ္ခုကို လုပ္႐ိုးလုပ္စဥ္ အသိမွတ္မဲ့ လုပ္ေနသလိုမ်ိဳး
ေကာ့လိုက္ ညႊတ္လိုက္ ေကြးလိုက္ ၀ိုက္လိုက္နဲ႔ သိုးေမႊးထိုး ဆီလြန္ထိုး တက္တင္း ဆိုတာထိုးရင္း အျမဲလို သက္၀င္လႈပ္႐ွားေနတတ္တယ္..။
သူေလးက က ေဗဒင္ခဏခဏေမးၿပီး ၊ ယၾတာမၾကာမၾကာလည္းေခ်တတ္ေသးတယ္...။
သူ႕ ညာဖက္ ပါးျပင္ေပၚမွာ နက္႐ိႈင္းၿပီး႐ွည္ေမ်ာတဲ့ ပါးခြက္ ခ်ိဳခ်ိဳေလးတစ္ခုနဲ့ ၊
သူၿပံဳးလိုက္ရင္ မ်က္ႏွာတစ္ျခမ္း႐ြဲ႕ သြားသလိုုေလး႐ွိေပမယ့္ ခ်စ္ဖို႔ အရမ္းေကာင္းတယ္...။
ျဖဴေဖ်ာ့သြယ္ႏြဲ႕လြန္းၿပီး ဘာမွ မလူးထားရင္ေတာင္မ်က္ခံုးေမႊးကေတာ့ ေကာက္ဆြဲထားတတ္တယ္။
မိုးေဖ်ာက္ေဖ်ာက္႐ြာတာနဲ႔ အေႏြးထည္ေကာက္၀တ္ထားတတ္ၿပီး...၊
ညေနပိုင္းေရခ်ိဳးတာနဲ႔ ဖ်ားတတ္တယ္...။ ပ႐ုပ္လံုးေလး ၊ ပ႐ုပ္လံုးမေလးလို႔ ကြၽန္ေတာ္ကေခၚရင္
နင္က ငါ့ ကို လံုးပါးပါးမယ္လို႕ ေျပာတာေပါ့ေလ.လို႔ မ်က္လံုးေလးျပဴးၿပီး ရန္ေထာင္ေတာ့
ကြၽန္ေတာ္ ..၊
ကြၽန္ေတာ္ ေလ..။
မဟုတ္ဘူး လွဖုန္းရဲ႕ ငါ က အဲဒီ့လိုေလးေခၚခ်င္ေနခဲ့တာ.....။
သက္တူ႐ြယ္တူေတြမို႔ ခ်က္ခ်င္းလိုလို ငယ္ေပါင္းႀကီးေဖာ္ေတြလို ခင္မင္ရင္းႏွီးသြားခဲ့ၾကတာ၊
ထမင္းစားရင္ေတာင္ အခန္းကူးၿပီး အတူတူစားခဲ့ၾကၿပီး
တစ္ေယာက္ႀကိဳက္တတ္တာကို တစ္ေယာက္ကၾကံဳရာအရပ္က သတိတရ ၀ယ္၀ယ္ လာတတ္တာ..။
ကြၽန္ေတာ့္ စက္ဘီးကယ္ရီယာမွာ သူကိုေပါ့ေပါ့ေလးက ပါပါလာတတ္ၿပီး
ကြၽန္ေတာ္ဖတ္သမွ်စာအုပ္ေတြ လိုက္လိုက္ဖတ္ခ်င္ေနခဲ့တာ..။
အားလံုးက ဘာလိုလို စတတ္ေနာက္တတ္ႀကၿပီး
ကြၽန္ေတာ္က ၊
ဟုတ္ပါတယ္ေလ...၊ ကြၽန္ေတာ္ကပါပဲ........။ ေယာေရာင္ၾကည္ႏူးေပ်ာ္႐ႊင္ေနခဲ့တာ..။
တီဗီၾကည့္ရင္း ၊ ဗြီဒီယိုၾကည့္ရင္းမဟုတ္ဘဲ၊ ကက္ဆက္ေရဒီယိုနားေထာင္ေနရင္း..၊
စကားစျမည္ေျပာရင္း ရယ္ရင္းေမာရင္း ေဒါသထြက္ရင္းက မဟုတ္ဘဲ၊
ယုတ္စြအဆံုး...ကြၽန္ေတာ္ဂစ္တာတီးရင္ေတာင္ သီခ်င္းလိုက္ညည္းရင္းမဟုတ္ဘဲ.............၊
သူမရဲ႕ ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ပါးစလံုးတိတိပပ ေပ်ာ္၀င္ေတာက္စားလို႕ေနမယ့္...၊
သူ႕လက္ေခ်ာင္းေလးေတြကို အႏုပညာအဆန္ဆံုး ညႊတ္ေပ်ာင္းကခုန္ ေနၾကမယ့္၊
ကြၽန္ေတာ့အတြက္ရယ္လို႔ လွဖုန္းေလးက ရည္႐ြယ္လိုက္မယ့္
ႏူးညံ့ေႏြးေထြးေနမယ့္ဆြယ္တာအက်ႌေလးတစ္ထည္ေလာက္ ႐ွိခဲ့ရင္ဆိုတဲ့
ခံစားခ်က္ကစတင္ခဲ့လိမ့္မယ္...။
အဲဒီ့ ေဆာင္းဦးေပါက္ဟာ ရင္ခုန္တိမ္းေပြခ်င္စရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ ေအးျမဆြတ္ပ်ံ႕ေနခဲ့တယ္...။
ဖံုဖံုဖြဲဖြဲ အံုလင္းေနတဲ့ ႏွင္းမႈန္လဲ့လဲ့ေအာက္ မွာ လွဖုန္းက ပိုလွေနလိုက္တာ…။
ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ရင္ခုန္သံရဲ႕ ဆန္းျပားေလာ္လည္လာမႈကို
လွဖုန္း ၾကားသြားေလမွာ ႐ွက္႐ြံ႕စိုးထိတ္လို႕…။
(၅)
ငါ့ကိုယ္ငါ က်စ္ခဲထားေလသမွ်
ဘယ္သူ႕ကို ေ၀မွ်ေၾကကြဲရမလဲ
ပြဲမစခင္ကတည္းက ေျခေခါက္ေခ်ာ္လဲႏွင့္ၿပီးသား
ဘယ္ေလာက္ဆိုး၀ါးထားသလဲကြယ္.....။
------------------------------------------------------------------
အဲဒီ့ေန႔က လွဖုန္းကို လွလိုက္တာလို႔ ကြၽန္ေတာ္ လႊတ္ကနဲေျပာထြက္သြားတဲ့ေန႔ေပါ့...။
ေအး ငါမုန္႔၀ယ္ေကြၽးမယ္..၊ အထိမ္း အမွတ္တစ္ခု လည္း႐ွိတယ္ ေစ်းႀကီးထဲလိုက္ပို႔တဲ့ ။
စက္ဘီးကယ္ရီယာေပၚမွာ လွဖုန္းနဲ႔ အတူတူပါလာတဲ့ လွဖုန္းကိုယ္သင္းနံ႔ေလးက
အဲဒီ့ေန႔က်မွ ကြၽန္ေတာ့္ရင္ခုန္သံေတြကို ကတိမ္းကပါးေတြ ပိုျဖစ္ေနေစခဲ့တာ..။
တစ္ကိုယ္လံုးလည္း ရီေ၀လြင့္ေမ်ာေနသလိုလို ၊တုန္လႈပ္တင္းၾကပ္ေနသလိုလို..။
လွဖုန္းရယ္ ငါ ဖြင့္ေျပာျပမွ ျဖစ္ေတာ့မယ္ထင္ရဲ႕...။ နင္စိတ္ေတာ့ မဆိုးနဲ႔ေပါ့ ေနာ္..ဟာ...။
ငါ့ကို မေခၚဘဲေတာ့ မေနပါနဲ႔ေနာ္...။
ငါေလ..။
ငါ ..။
ကြၽန္ေတာ္မွာ အေတြးထဲေတာင္ ေ႐ွ႕ဆက္တက္လို႔မရေအာင္ ထံုအ ႐ွက္႐ြံ႕ ေနလိုက္ရတာ..။
သိလားေမာင္ေမာင္ ၊ ငါနင့္ကိုေျပာျပစရာ႐ွိတယ္..။ နင့္ကိုပဲ အခင္ဆံုးမလို႔ေျပာတာေနာ္..။
ဘယ္သူ႕မွ ေလ်ာက္မေျပာရဘူး ဒါပဲ.....ကတိ ၊ ေမႀကီး တို႔ သိရင္သတ္မွာဟ.. လံုး၀သေဘာမတူဘူးတဲ့...။
လွဖုန္းက အသံႏြဲ႕ႏြဲ႕ေလးနဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္ကို ေျပာျပေနခဲ့တာ..။
ငါ ဆယ္တန္းေအာင္စာရင္းထြက္တဲ့ေန႔က သူ႔ကို အေျဖေပးခဲ့တာ..။
အမယ္ သူက သိပ္ေခ်ာတာပဲသိလား..၊ နင့္လိုႀကီးမဟုတ္ဘူး..။
ဒီေန႔ဆို သူနဲ႔ငါခ်စ္သူျဖစ္တာ တစ္ႏွစ္ျပည့္ေလ..။ အထိမ္းအမွတ္ဆိုတာ အဲဒါေျပာတာဟဲ့ ...။
ေမာင္ေမာင္ရယ္ ငါ တို႔ၿမိဳ႕ကို အရမ္း ျပန္ေျပာင္းခ်င္တာပဲသိလား..။
အခု ငါေလ သူ႕ကို အထိမ္းအမွတ္လက္ေဆာင္ ဆြယ္တာခ်ိဳင္းျပတ္ကေလးထိုးေပးမလို႔..။
ဟဲ့ မိုးျပာေရာင္ေလးနဲ႔ အျဖဴေလးနဲ႔ တြဲေပးလိုက္ရင္လွမွာေနာ္..။ သူက အသားျဖဴတယ္ဟ..။
ေမာင္ေမာင္ သူက ဒီကိုလိုက္လာခ်င္တယ္တဲ့…....။စာကေတာ့ တစ္ပတ္ႏွစ္ေစာင္မွန္မွန္ေရးတာေပါ့..။
အမယ္ နင္တို႔မသိေအာင္ ငါ့မွာဖြက္ဖြက္ဖတ္လိုက္ရတာ..။ငါက ေမႀကီးတို႔သိသြားမွာစိုးေနတာ ..၊
စိုးၾကည္တို႔အိမ္ျဖစ္ျဖစ္သူ႕ကို တည္းခိုင္းရင္ေရာေဟ...။
အဲသလိုမ်ိဳးေတြ လွဖုန္းက ကြၽန္ေတာ့္ကို ေျပာျပေနခဲ့...တာ။
အဲဒီ့ေန႔ကစၿပီး၊ လွဖုန္းၾကြယ္က ကြၽန္ေတာ့္ကို ေျပာျပလာခဲ့တယ္..။
သူတို႔ ေပ်ာ္႐ႊင္ၾကတဲ့အခါ..။ သူတို႔ ၀မ္းနည္းၾကတဲ့အခါ..၊
သူတို႔ စိတ္ေကာက္ၾကတဲ့အခါ..၊ သူတို႔ျပန္ေျပလည္ၾကတဲ့အခါ..။
သူက သ၀န္တိုတဲ့အခါ...၊ သူ႔ကိုသ၀န္တိုတဲ့အခါ..။
ကြၽန္ေတာ္ပဲ သိပ္ဟန္ေဆာင္ေကာင္းေနခဲ့သလား...။ လွဖုန္းဘဲ သိပ္ည့ံေနခဲ့လား..။
ကြၽန္ေတာ္ က သူတို႔ ကိစၥေတြအတြက္
အတိုင္ပင္ခံ အက်ိဳးေတာ္ေဆာင္ျဖစ္မွန္းမသိျဖစ္လာခဲ့တာကေရာ
ေတာ္ေတာ္ေလး ၀မ္းနည္းစရာေကာင္းေနခဲ့မလား..။
လွဖုန္းရဲ႕ ၾကည္ၾကည္ႏူးႏူးရယ္ေမာသံဟာ ကြၽန္ေတာ့္ အတြက္သိပ္ကို
အေရးတႀကီးလိုအပ္တဲ့ အရာျဖစ္ေၾကာင္းေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ အလန္႔တၾကားသိလိုက္ရၿပီေလ..။
လွဖုန္း ေကာင္ေလး လိုက္လာတယ္ဆိုတဲ့ေနမွာ ကြၽန္ေတာ္ဟာ ...
လွဖုန္းရယ္ ငါ အဲဒီ့ေလာက္ေတာ့ သတိၲိဘယ္႐ွိႏိုင္ပါ့မလည္း...၊
အဲဒီ့ေလာက္အထိ ငါ့ကိုယ္ငါ ဘယ္ရက္စက္ႏိုင္ပါ့မလည္း..။
အဲဒီ့ေန႔မ်ိဳးမွာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ဟာ အသိုက္ေပ်ာက္ေနတဲ့ငွက္တစ္ေကာင္လို
ေဆာက္တည္ရာမဲ့ လြင့္ခ်င္ရာလြင့္ ပ်ံသန္းေနခဲ့မိတယ္ေလ..။
ဟုတ္တယ္…
ကြၽန္ေတာ့္ အေမကအစ..၊ အားလံုးရဲ႕ မ်က္လံုးေတြေအာက္မွာ ကြၽန္ေတာ္ဟာ တစိမ့္စိမ့္ က်ံဳလွီေသးငယ္ေနရဦးမွာလာ.း.။
လွဖုန္းၾကြယ္ ငါ...
အဲဒီ့ကတည္းက ခပ္႐ိုင္း႐ိုင္း ရယ္ေမာတတ္ခဲ့တာ ..။
လွဖုန္းက သူ႔ေကာင္ေလး လိုက္လာတယ္ဆိုတဲ့ေန႔ရက္ေတြမွာ
ကြၽန္ေတာ့္ အ႐ွိတရားေတြကိုေတာင္ေမ့ေလ်ာ့ေလာက္ေအာင္ ေပ်ာ္႐ႊင္ျမဴးၾကြလို႔..။
ၿမိဳ႔ဦးေစတီကို အိမ္ကမသိေအာင္ သြားၿပီးေတြ႕ရတာဟာ လွဖုန္းအတြက္
ရင္ခုန္လႈပ္ခတ္စရာ အေတြ႔ႀကံဳသစ္တစ္မ်ိဳးလည္းျဖစ္ေနဦးမွာဆိုေတာ့ေလ..။
ေမာင္ေမာင္ တစိမ္းေယာက္်ားေတြထဲမွာ နင့္ကို အခင္ဆံုး သူ႕ကိုအခ်စ္ဆံုးတဲ့…။
ဒါ ငါ့ကို နင္ေပးခဲ့တဲ့ ေျဖေဆးေပါ့ဟုတ္လား လွဖုန္းၾကြယ္..။
ေဗဒင္ေမးလိုက္ ယၾတာေခ်လိုက္နဲ႔ လွဖုန္းက သူ႕ေကာင္ေလး႐ွိရာသူတို႔ၿမိဳ႕ကိုျပန္ေျပာင္းဖို႔ ၾကိဳးစားသမွ်ကုိ
ကြၽန္ေတာ္က အေဖၚလိုက္ေပး ရတာက ရယ္စရာမ်ား ေကာင္းေနမလား...။
စာမွန္မွန္ေရးေနာ္..၊ ငါ့ဆီကဗ်ာေတြလည္းပို႔ေပးဦး..။
ငါလည္းစာေရးမွာေပါ့ ဆိုတာ..ကြၽန္ေတာ့္ လူၾကံဳကတဆင့္ဖတ္ခြင့္ရလိုက္တဲ့ လွဖုန္းၾကြယ္ရဲ႕ ႏႈတ္ဆက္ စာလႊာေပါ့..။
ငါက နင္ တေ႐ြ႕ေ႐ြ႕ေ၀း သြားမွာကို စိတ္ကူးနဲ႕ ပဲ ပံုေဖၚေၾကကြဲရဲတဲ့ေကာင္ပါ ...
ဒီေန႔နဲ႔ဆို….....
အို ငါေရတြက္မၾကည့္မိပါဘူး...
ဟုတ္တယ္..။
ငါ က ကိုယ့္ အနာတရကို ကိုယ္ ေသြးေအးေအးနဲ႔ အေၾကးလွန္ေနရေလာက္ေအာင္
မမိုက္မဲ မ႐ူးသြပ္ဘးူ လွဖုန္းၾကြယ္..။
(၆)
ငါ့ေဆးဘက္၀င္အလြမ္းခါးခါးႀကီးေတြနဲ႔
နင့္ဘ၀ကို မေလးလံေစဖို႕
ငါ့ စဥ္းမ်ဥ္းနဲ႔ ငါ ေဘာင္ခတ္ၾကပ္က်ဥ္း
ငါ့ သက္ျပင္းနဲ႔ငါ ဆင္းရဲတြင္းနက္ခဲ့..။
---------------------------------------------------------------------------
ကြၽန္ေတာ့္ ၾကယ္စင္ေလးဟာ ႐ုတ္တရက္ ဦးစိုက္ေနာက္ျပန္ေၾကြက်သြားသလို...။
ကြၽန္ေတာ္ ခႏၲာကိုယ္ တစ္ခုလံုးဟာ အဆမတန္ တင္းၾကပ္ ပူေလာင္လြန္းတဲ့ ရာဘာပူေပါင္းတစ္လံုး
ေဘာင္းကနဲလြင့္စင္ေပါက္ကြဲ ထြက္သြားသလို.လို.။
ကြၽန္ေတာ့္အပိုင္းအစေတြကို ေသြး႐ူးေသြးတမ္းနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ျပန္လည္ ဆက္စပ္ေနရသလိုလို..။
စိုးၾကည္ရဲ႕ မ်က္ႏွာဟာ ေၾကာက္စရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ ဆိုး၀ါးရက္စက္ေနခဲ့တယ္..။
ဘာကြ..။ ဘာေျပာလိုက္တာ မင္း ထပ္ေျပာၾကည့္လိုက္စမ္း ေဟ့ေကာင္..။
အေရးမပါတာ..၊ မျဖစ္ႏိုင္တာ...။
ဟုတ္တယ္ေမာင္ေမာင္ ခုေလးတင္ ဖုန္း၀င္လာတာ..။
ငါတို႔ခ်က္ခ်င္းပဲ မင္းကိုလိုက္႐ွာေနၾကတာ..။
ေတာ္ေတာ့ ေဟ့ေကာင္ ေတာ္ပါေတာ့.။ မဟုတ္ဘူး..။ မဟုတ္ရဘူ..။ မဟုတ္ဘူး မလား..။ မဟုတ္ဘူးကြာ..ဘာျဖစ္လဲ..။
လွဖုန္း.. .။ မဟုတ္ပါဘူးေနာ္။ မဟုတ္ပါနဲ႔ေနာ္..။
ခုေလးတင္ ငါ့အလြမ္းေတြထဲမွာနင္႐ွိေနတာ ထင္ထင္႐ွား႐ွား...
ခုေလးတင္ နင့္ကို ငါ ကဗ်ာ႐ြတ္ျပေနတာ ေၾကေၾကကြဲကြဲ..
ခုေလးတင္ နင္ ငါ့ ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ပါးစလံုးကို ပစ္က်ဲေဆာ့စကားေနခဲ့ေသးတာ ရယ္ရယ္ေမာေမာ
ခုေလးတင္
ခုေလးတင္ပါ..။
လွဖုန္းေျပာျပလိုက္စမ္းပါဟာ..။ခုေလးတင္ပဲလို႕..။
ကြၽန္ေတာ္ ကြၽန္ေတာ္မ်ား သိပ္မူးေနခဲ့လား..။
၀ုန္းကနဲ ေနရာမတ္တပ္ထရပ္ၿပီး..၊
စားပြဲစြန္းကို အားျပဳဆုတ္ကိုင္ထားရတဲ့ ၊
တဆတ္ဆတ္တုန္ခါေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ ပုခုန္းစြန္းေပၚကို စိုးၾကည္ လက္ဖ၀ါးတစ္ဖက္ ေရာက္လာတယ္..။
ငေမာင္.......
ငေမာင္....... တဲ့
တိုးတိုးလ်လ် ဒီတစ္ခြန္းေလးပဲ..။
ဘာျဖစ္လို႔ကြၽန္ေတာ့္ပုခုန္းစြန္းကို တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ဆုတ္ေခ်လိုက္တာလည္း..။
ဘာလို႔ ကြၽန္ေတာ္မ်က္၀န္းေတြကို တစူးစိုက္စိုက္ စံုစမ္းခ်င္ေန ၾကရတာလဲ..။
ဘာလို႕...၊ ဘာျဖစ္လို႔ ဘာမွကိုမေျပာႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ၿငိမ္သက္ဆြံ႔အေနၾကရတာလဲ..။
အို ကြၽန္ေတာ္ ကိုယ္တိုင္မွ အခြင့္ေပးမထားခဲ့တာပဲ..။
သူတို႔ ကြၽန္ေတာ့္ကို စကားေတြအမ်ားႀကီးေျပာခ်င္ေနၾကမွာ...။
သူတို႔ ကြၽန္ေတာ္သက္သာေစႏုိင္မယ္ထင္တဲ့ စကားလံုးေတြနဲ႔ ႏွစ္သိမ့္ ေဖ်ာင္းဖ်ေပးခ်င္ေနၾကမွာ..။
ဟုတ္တယ္ လွဖုန္း၊ .ငါကိုယ္တိုင္မွ ခြင့္ေပးမထားခဲ့တာ..။ ငါက ဟန္ေတြေဆာင္ေနခဲ့တဲ့ ေကာင္ေလ..။
ဘာမွ မျဖစ္လို ထိမ္းခ်ဳပ္ကာကြယ္ ေနခဲ့တဲ့ ေကာင္ ေလ..။
ငါ ဟန္ေဆာင္ေနတာကို အားလံုးသိမွန္းသိသိႀကီးနဲ့ ဆက္ၿပီိးအ႐ွက္ေျပ ဟန္ေဆာင္ေနခဲ့တဲ့ေကာင္ေလ…။
ဒါဆိုရင္ သာမန္သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္အတြက္ ၀မ္းနည္းေၾကကြမႈမ်ိဳးပဲ႐ွိရမွာေပါ့..။
ျဖစ္မွျဖစ္ရေလကြာ..။ မင္းတို႔ေနာက္ေနတာေတာ့မဟုတ္ပါဘူးေနာ္..။
ဒါဆိုေသခ်ာသြားၿပီေပါ့..။ မင္းတို႔ကို အေမလႊတ္လိုက္တာမဟုတ္လား..။
ေအး ဒီေနရာကို ငါလာတတ္တာ အေမနဲ႔လွဖုန္းပဲသိတာ..။
ဟာ သြားမွာေပါ့..။ ငါ ညကားနဲ႔ ပဲသြားမယ္..။
ဘာ.. မနက္ဖန္ခ်မွာ...၊
မ န က္ ဖ န္ ခ် မွာ တဲ့..။
(ဆက္ပါဦးမည္။)
အိႁႏၵာ
5 comments:
တစ္စံုတစ္ခုကို ၿပန္လည္ေတြ႕ရွိရသလို
တစ္ခုခုကိုၿပန္လည္တမ္းတမိေစသလိုပဲ..
ေနာက္တစ္ပိုင္းကိုေတာ့ မဖတ္ခ်င္ေတာ့ပါဘူး
သိေနသလိုပါပဲ...
ဇာတ္သိမ္းကေတာ႔ နင္႔နင္႔နဲနဲၿဖစ္ေတာ႔မယ္ ...
ကဗ်ာ အသြားအလာအရ ခံစားလို႔ရေနတယ္ ...
ကဗ်ာေရာ အေရးအသားကပါ
ရင္ကိုလႈပ္ခတ္ေစႏိုင္တယ္အစ္မ ...
ဘာပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ေမွ်ာ္ေနပါတယ္ ....
အနီးဆံုးမွာ ရွိေနတဲ့ အရာ ကၽြန္ေတာ္တို႕ မေတြ႕ၾကဘူး..
ေခၚသြားျပီဆိုမွ အတံုးလိုက္ အခဲလိုက္ ဝမ္းနည္းေၾကကြဲလိုက္ၾကရတာ....။
လူအျဖစ္ကိုက ေမာ လြန္းပါတယ္....။
ေနာက္တစ္ပုိင္းဖတ္ရမွာေတာင္ ေၾကာက္ေနၿပီ မေရ...
ဒါေပမယ့္ လာဖတ္မွာပါ။ နင့္နင့္နဲနဲခံစားရမွာ သိလဲ...
No doubt for your writing skill and choice of words...! It's brilliant..!
But i don't like the character of that man when he knows that the girl he crushes has her own crush.
But...i can still feel what he have to suffer when someone he buried all of his souls and dreams are leaving him forever...!
Post a Comment