၀ါသနာပါလြန္းလို႕

ဆရာလင္းဦး(စိတ္ပညာ)က ကၽြန္မ၀ါသနာပါသည္ဟု စာစီစာကံုး (အဲ)tag ထားေတာ့
စိတ္ထဲနည္းနည္းေတာ့ေပါ့ပါးသြားခဲ့ပါတယ္..။ Tag ဆိုရင္အိျႏၵာတို႔က သိပ္ညံ့တတ္ေလေတာ့
ဒီေခါင္းစဥ္ကိုေတာ့ ေျဖာင့္ေျဖာင့္တန္းတန္းေရးႏိုင္ေလာက္မွာပါလို႔ ကိုယ့္ကိုကိုယ္အားေပးရတာေပါ့...

(၁)။

၀ါသနာဆိုတာ..ႏွလံုးေသြးေတြပူေႏြးစီးဆင္းႏိုင္ေေအာင္
လွည့္ပတ္ေတာက္ေလာင္ေပးေနတဲ့ ေတေဇာဓါတ္တစ္မ်ိဳးပါ..
၀ါသနာဆိုတာ..ျမတ္ႏိုးႏွစ္သက္ဖြယ္ရာ အထံုအေလ႔တစ္ခုအျဖစ္ ကိုယ့္ရဲ႕လူ႔ျဖစ္ျခင္းအတြက္ ကံ က ဖန္ဆင္းေပးလိုက္တဲ့အရာတစ္ခုပါ
၀ါသနာဆိုတာ..ဘ၀ကိုေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြနဲ႔ ခုတ္ေမာင္းေပးႏိုင္တဲ့ စြမ္းအားတစ္မ်ိဳးလည္းျဖစ္ေသးရဲ႔
၀ါသနာဆိုတာကို..စိတ္နဲ႔ကိုယ္နဲ႔အေကာင္အထည္ေဖၚစြမ္းေဆာင္ႏိုင္ခြင့္ဆိုတာကလည္းရခဲလွတဲ့ လူ႔ဘ၀ထဲက ဒုလႅဘတစ္ခုပါပဲ..။

အိျႏၵာဘာကို၀ါသနာပါသလဲဆိုတာေတာ့ ထူးထူးေထြေထြေရးျပေနစရာလိုလိမ့္မယ္မထင္ေတာ့ပါဘူး..
စာေတြကဗ်ာေတြေရးျခင္း၊ဖတ္ျခင္းဆိုတဲ့ ၀ါသနာဟာ ခႏၶာကိုယ္ရဲ႔ အစိပ္အပိုင္းတစ္ခုလို..
ထမင္းစားသလို ေရေသာက္သလို ဘ၀ရွင္သန္ရပ္တည္ဖို႔ မရွိမျဖစ္လုပ္ငန္းေဆာင္တာတစ္ခုလို
ထြက္ေပါက္လို ၊ ေဖ်ာ္ေျဖေရးအစီအစဥ္လို၊ တိုးတိုးေဖၚမိတ္ေဆြေကာင္းတစ္ဦးလို
ေနာက္ ခ်စ္တဲ့ အမမေနာ္ဟရီကိုေျပာမိတဲ့ ၀ဋ္နာကံနာတစ္ခုလို(သိပ္လွတဲ့ ၀ဋ္နာကံနာမ်ိဳးေပါ့..)

ဂစ္တာတီး၊သီခ်င္းဆို၊ပန္းခ်ီဆြဲ ဒါေတြကိုလည္း၀ါသနာပါတယ္ပဲေျပာရမွာပါပဲ..
ဒါေပမယ့္ ထူးထူးလည္လည္ ႀကိဳးစားအားယူေနစရာမလိုပဲ စာေရးျခင္းစာဖတ္ျခင္းကိုပဲ တစိုက္မတ္မတ္၀င္စားေဆာင္ရြက္ေနမိေတာ့
အခ်ိန္ၾကာလာေလ..ကိုယ္ရဲ႔တကယ့္၀ါသနာအစစ္က စာေရးတာကဗ်ာေရးတာလို႔
သတိထားမိလာပါတယ္..
တကယ့္ကိုပါပဲ..
သတိထားမိလိုက္ခ်ိန္မွာေတာ့ ကဗ်ာဆရာမဆိုတဲ့ အေပၚမွာ ကိုယ္က သြက္သြက္ခါေနခဲ့ပါျပီ..။

ဟိုးငယ္ငယ္တုန္းက ကဗ်ာဆိုတာ ရွင္သန္ျခင္းရဲ႔ အဟာရ ၊
ႏွလံုးသားရဲ႔ မႏၱန္ ရင္ခုန္သံရဲ႕စည္းခ်က္ဆိုတာမ်ိဳးေတြေတာင္ေရးမိခဲ့ေသးရဲ႔
ေနာက္..ကဗ်ာဆိုတာ ကဗ်ာဆရာရဲ႕သစၥာဓိဌာန္..၊
အဲဒီ့သစၥာဓိဌာန္က ကမၻာဦးေတးသံျဖစ္လိမ့္မယ္ဆိုတာမ်ိဳးေတြ..
ေနာက္.. ငါတို႔ယဥ္ေက်းမႈတစ္ေခတ္ကို အသစ္အတိုင္းရုပ္ၾကြင္းျဖစ္ေစဖို႔..
ကိုယ့္ႏွလံုးေသြးကိုယ္မင္ရည္လုပ္ ကိုယ့္အေရခြံကိုယ္ဆုတ္ျပီးစာစီၾကဆိုတာမ်ိဳးေတြ
ေနာက္ ေရႀကီးလႊမ္းလႊမ္းမီးႀကီးေလာင္ေလာင္ကမၻာတစ္ခုပ်က္လို႔ ေနာက္ကမၻာတစ္ခုျပန္စရင္
အဲဒီ့ကမၻာကို ကဗ်ာဆရာေတြနဲ႔ျပန္စမယ္ဆိုတာမ်ိဳးေတြ
ေနာက္...အႏုပညာဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္မေမြးခင္ကတည္းက
ကၽြန္ေတာ့္သေႏၶစိတ္မွာစြဲထင္ေနတာျဖစ္ျပီး
ကၽြန္ေတာ္ေသရင္ေတာင္ခ်န္ထားရစ္မယ့္အရာ ေဖေဖရဲ႕ ဆိုတာမ်ိဳးေတြ.....
ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေတြ..ေရးျဖစ္ခဲ့ပါတယ္..။

၀တၳဳတစ္ပုဒ္ထဲေရးခဲ့ဖူးသလို

ကၽြန္ေတာ္လား..ကဗ်ာဆရာေပါ့
ကၽြန္ေတာ္က ကဗ်ာဆရာေလ..
ကၽြန္ေတာ္ဟာ ကဗ်ာဆရာပါ
အဲသလိုေျပာလိုက္ရတာကိုက ေတာ္ေတာ္ခ်ိဳေနခဲ့တယ္ဆိုတာလိုမ်ိဳးပါပဲ..
ဒီေနရာမွာတင္ အိျႏၵာ့ရဲ႔ ဒီဂရီကို နည္းနည္းေတာ့ တီးမိေခါက္မိရွိသြားမိၾကမွာပါ..။

(၂)။

Tag ကို အခန္းေတြဘာေတြခြဲတင္ေနေတာ့ မ်က္ေမွာင္က်ဳတ္သြားၾကမလားပါပဲ..။
ဒီအပိုင္းက ၀ါသနာပါလြန္းလို႔ လို႔ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ေခါင္းစဥ္တပ္ပါတယ္...။
အေပၚမွာက ၾကီးႀကီးက်ယ္က်ယ္ေတြေလွ်ာက္ေျပာထားျပီးေတာ့ အခုက
အိျႏၵာ့ရဲ႔ တာဆီးလို႔မရႏိုင္တဲ့ ၀ါသနာပါျခင္းရဲ႕ရလဒ္ေလးေတြကို
ဘယ္သူ႔မွမေျပာပါဘူး..လူစံုတုန္းေလး..blog မွာတင္လိုက္တာ.။
စာေရးတာဘယ္ေလာက္၀ါသနာပါလဲဆိုရင္..ဘာမွမေရးျဖစ္ရင္ ရီးစားစာေရးေပးပါတယ္..။
ကိုယ္ေရးေပးလို႕စြံသြားတဲ့ အတြဲေတြအေၾကာင္းေတာ့မႀကြားေတာ့ပါဘူး..။
ႏွစ္ခုထဲပဲေျပာျပခ်င္တာပါ..။
ဆယ္တန္းႏွစ္တုန္းက ခံုခ်င္းေရွ႔ဆင့္ေနာက္ဆင့္ထိုင္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရွိပါတယ္..။
ေစတနာ႔၀န္ထမ္းရီးစားစာေရးေပးမွန္းသိေလေတာ့
ေကာင္မေလးအတြက္သူဘယ္လိုေတြ ခံစားေနရတဲ့အေၾကာင္းေတြေျပာျပပါတယ္..။
စိတ္ခ် ေၾကြေစရမယ္..။ေရးေပးမယ္..။
အမယ္..ငါ တိတ္တိတ္ႀကိတ္ျပီးလမင္းေလးလို႔ေခၚေနတာတို႔ဘာတို႔လဲပါပါတယ္..။
အိုေကပါ..နင္ငါ့အၾကာင္းသိတယ္မလား..။ ေသေသခ်ာခ်ာ့ကို လက္စြမ္းျပေပးလိုက္ပါတယ္..။
ေနာက္ေန႔ေပးမယ္ဆိုတဲ့ေန႔က်သူ႔ကိုအေျခအေနေမးဖို႔ရွာေပမယ့္မေတြ႔ပဲ ကိုယ့္ခံုထဲမွာစာအိပ္အျပာေရာင္လွလွေလးတစ္လံုးပဲေတြ႔ပါတယ္..
လမင္းေလး အစခ်ီထားတဲ့ ကိုယ့္ေရးထားတာအတိုင္းတေသြမတိမ္းကူးထားတဲ့ လက္ေရးလွလွ စာတစ္ေစာင္ပါ..။
(မလွလွေအာင္ေတာ္ေတာ္ေလးအားထုတ္ထားရမွန္းကို သိသာေနတာပါ)
ဟမ္...။ပထမေတာ့နားမလည္ေသးပါဘူး..ေနာက္မွ...ေနာက္ေန႔ ကြန္ပါဘူးပ်ံေတြ စာအုပ္ပ်ံေတြ ျဖစ္သြားတဲ့အထိတိုက္ပဲြျပင္းထန္သြားပါတယ္..
ငါ မွမေရးတတ္တာ...။
ငါ ခံစားေနရတာ...
((((((((((ေတာ္..)))))))))))))။ @#$#%$#%^$^&%&^&$%#^& ေပါ့.။
အမယ္..သူ႕ၾကည့္ရတာ..လုပ္ေကာင္းတဲ့အရာတစ္ခုကိုပဲလုပ္ရိုးလုပ္စဥ္လုပ္ေနသလိုလို
ေတာ္ေတာ့္ကို ကသိကေအာက္ႏိုင္တဲ့ ေဒါသထြက္ရျခင္းပါပဲ...။
ခုျပန္ေတြးမိရင္ေတာ့ က်ိတ္ရယ္ေနမိပါတယ္..။
ေအာ္..၀ါသနာကိုး.....
အမွတ္မရွိပါဘူး....၀ါသနာက ဘယ္ေနလိမ့္မလဲ...
ေနာက္ ဟသၤာတမွာGTI (၃)ႏွစ္ တက္ျဖစ္ပါတယ္..။
၀ါသနာ..အရွိန္ျငီးျငီးေတာက္ေလာင္ခဲ့တဲ့ ကာလေတြေပါ့ေလ..။
ေဖာေရွာပါ ။ သက္ႏိုင္ဦးလို႔ေခၚပါတယ္..။ ေနရပ္ဇာတိေတာ့မေျပာေတာ့ပါဘူး..။
ကိုယ္ေတြေနာက္ဆံုးႏွစ္မွာ..ပထမနွစ္ကေကာင္မေလးကိုမရရင္ေသပါေတာ့မယ္ျဖစ္ပါေလေရာ..။
ကိုယ့္၇ွိျပီးသားနာမည္ေလးလံုးကို "မ"တစ္လံုးထပ္တပ္ျပီးမေမာႏိုင္မပမ္းႏိုင္ေခၚျပီး..
ရီးစားစာေရးေပးဖို႔ပူဆာပါေတာ့တယ္..။
ရွိသည့္၀ါသနာမေနသာမို႔ ေသေသခ်ာခ်ာေရးေပးလိုက္ပါတယ္.။
သူကအလ်င္စလိုမို႔ drawing paper အၾကမ္းကိုျဖဲျပီး B2 ခဲသားနက္နက္နဲ႔ကိုေရးေပးလိုက္ပါတယ္..။
(အင္း..ေျပာရရင္ကိုယ္အဖို႔ကရီးစားစာေလာက္က လက္တမ္းေလ..)
သူကေတာ့ သြားေပးပါတယ္ ေသေသခ်ာခ်ာကိုေပးတာပါ..။
၏ သည္ေတာင္လြဲမွာစိုးလို႔ စာရြက္အေကာင္းနဲ႔ေတာင္မကူးပဲ ဒီ့အတုိင္း..ၾကီးကို သြားေပးလိုက္တာပါ..။(မူးေနတယ္ေလ..သိတယ္မလား..နာမည္ကိုက ေဖာေရွာပါဆို..)
ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ေကာင္မေလးက ကိုယ္နဲ႔အေဆာင္မွာတစ္ခန္းထဲ ကိုယ့္လက္ေရးလဲသိေနသူ..။
စိတ္ေတြဆိုးပါေရာလား..၊ မေခၚႏိုင္မေျပာႏုိင္ေတြကိုျဖစ္ေရာ....ကဲ..
ကိုယ့္မလည္း ေတာင္းပန္ရလဲ ခက္..။ အတင္းႏႈတ္ေတြလိုက္ဆက္ေပါ့..။ .ျပံဳးရမလိုမဲ့ရမလို လူႀကီးလုပ္ေနျပီး..အေဆာင္မွာေတာ့ခန္႔ခန္႔ျငားျငားႀကီး..။
ဒင္းကိုပဲ အမႈန္႔ႀကိတ္ခ်င္ေနေတာ့တာပါ..။
ဒီလို ဒီလိုေတြပါ.၀ါသနာက...။

ေနာက္ေတာ့ ၀ါသနာအရ ဘယ္လိုမွေနလို႔မရေတာ့
Civil တစ္ခန္းလံုးရွိသမွ် အမ်ိဳးသားမ်ားအားလံုးအတြက္
ဂႏၱ၀င္ေျမာက္ကဗ်ာေတြေရးဖြဲ႔ေပးလိုက္ပါတယ္..။
ေရးေပးတာက လက္ေရးသိပ္လွတဲ့ စုစုလြင္ပါ..။
ကပ္ေပးတာက အဲဒီ႔တုန္းက ပထမနွစ္ေက်ာင္းသူ မ်ိဳးစႏၵာထြန္းပါ..။
A1 Drawing Paper ႀကီးနဲ႔ကို လွလွပပေရးျပီး...
အင္မတန္ခံ့ျငားလွတဲ့ေက်ာင္းနံရံမွာကပ္ေပးလိုက္တာပါ..။

အသက္အႀကီးဆံုး ျဖစ္တဲ့ ကိုေက်ာ္ေအာင္ေဌး(ကိုဖိုးေညာင္)အတြက္က
ေလးေလးစားစားနဲ႔ဲ႔
လူႀကီးသေလာက္
ေပါက္ေတာက္ေတာက္နဲ႔
ဖိုးေညာင္မည္ေပး ေက်ာ္ေအာင္ေဌး ဆိုတာမ်ိဳး
အျမဲတမ္းစာရႈင္းျပခိုင္းရျပီးဂစ္တာတီးရင္ၾကြက္ေလ်ာက္သလိုတီးတတ္တဲ့ စိုးမိုးေအာင္အတြက္ကေက်းဇူးတင္တဲ့အေနနဲ႔
ေကာင္မေလးဆို
စာရွင္းလိုတယ္
ၾကြက္ဘိ ဖြန္ေၾကာင္ စိုးမိုးေအာင္ ဆိုတာမ်ိဳး
ေနာက္
နဖူးေျပာင္ေျပာင္ရူးေၾကာင္ေၾကာင္နဲ႔
ေသာက္ေတာ့ၾကြက္တြင္း ထြန္းထြန္းလင္းတို႔
ေနာက္
လူျမင္ေငြေခ်း မေပးဂ်စ္ကန္
ဖဲရိုက္ရန္ေတာ္ ေဇာ္လတ္ေနာ္တို႔..
ေနာက္
လမ္းေလွ်ာက္ရင္တြန္႕
အလြန္႕ရစ္သူ
မိုးဆန္း ဟူဘိ...ျမံဳစိစိ တို႕
စသျဖင့္..စျဖင့္ တစ္ခန္းလံုးရွိသမွ် အကုန္အၾကားအလပ္မရွိေစရေအာင္ မွ်မွ်တတခ်ယ္မႈန္းေရးဖြဲ႔ေပးလိုက္ပါတယ္..။
သူတို႔ကလည္းသူတို႕နာမည္ေခါင္းစဥ္ေအာက္က
သူတို႕အတြက္ေရးဖြဲ႕ေပးထားတဲ့
ကဗ်ာေတြကို အလုအယက္ရင္ခုန္ဖတ္ရႈၾကဆိုပဲ..။

အဲ အဲ..
ေနာက္ေန႔ကစျပီး..
၄ေပ ဂ လက္မေလာက္ပဲရွိတဲ့ ေမာ္ရည္ေက်ာ္ကို
လူကပုပု ထိုင္ခံုခုလည္း
သံုးေပ မေက်ာ္ ေမာ္ရည္ေက်ာ္ တို႔
မ်က္လံုးျပဴးျပဴးနဲ႔လမ္းသလားေနတတ္တဲ့ တင္မိုးခိုင္အတြက္
လက္ကားေျခကား ဟိုဒီသြားသည္
မ်က္လံုးျပဴးျပဴး မ်က္ႏွာရူးတို႔
ေနာက္ အခု PHD ဘြဲ႕ယူဖို႕ဂ်ပန္မွာေက်ာင္းတက္ေနတဲ့ သင္းသင္းထြဋ္အတြက္
္(သူက မီးရထားရံုပိုင္ႀကီးရဲ႕သမီးပါ)
ရံုပိုင္သမီးေခါင္းတြဲစီးလည္း
ဒီနွစ္ဂါတ္ဗိုလ္ လူလိုေနတယ္
အလံျပေပး ၂က်ပ္ေပးမယ္..ဆိုတာမ်ိဳး....
စသျဖင့္ေတြ..ပလူပ်ံေအာင္ထြက္လာပါေတာ့တယ္..။
အဲ...ဦးေဆာင္သူကေတာ့ ကိုဖိုးေညာင္ႀကီးပါ..။
ေညာင္က်ိဳးသား ေဂၚမစြံႀကီး..ေပါ့
သူက ကာလီဖိုးနီးယားေရာက္ ကဗ်ာဆရာကိုလံဘတ္နဲ႔ တစ္ခန္းထဲေနခဲ့သူဆိုေတာ့
ဘယ္ေခလိမ့္မလည္း...
အိျႏၵာကို ဦးတည္ျပီးေရးလိုက္ဖြဲ႔လိုက္တဲ့ ကဗ်ာေတြ......ကဗ်ာေတြ...
ေျပာင္ေျမာက္ေပ့ဆိုတဲ့ စကားလံုးေတြနဲ႔...ေလ
ဘာေတြေရးလဲ ဆိုတာေတာ့ကာ....
ဟင္း..ဟင္း.......
ေျပာမျပဘူး...။ ။

အိျႏၵာ(၁၄.၆.၂၀၀၉)

###########################################################

မွတ္ခ်က္..။ ။ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ေရးျပီးေနၾကျပီဆိုေတာ့
မေတြ႔ခ်င္သူ ငါးဦးစလံုးနွင့္ ေတြ႔ခ်င္သူထဲက ကိုမင္းသုခ ကို ဆက္ Tag ပါတယ္.။

(ဒီပိုစ့္ကိုေရးျဖစ္ေအာင္ သတိတရ Tag စာရင္းထဲထည့္ေပးတဲ့ဆရာလင္းဦး(စိတ္ပညာ)ကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္..။
ေရးရင္းရပ္မရပဲ စိတ္ကူးေပါက္လာလို႔ နည္းနည္းရွည္သြားပါတယ္..။
ဖတ္ျပီးျပံဳးျပန္သြားရင္ပဲ ေရးရက်ိဳးနပ္ပါျပီ..။)

(ေျပာဖို႔တစ္ခုက်န္သြားပါတယ္..အိျႏၵာက အျမင္မေတာ္ရင္ ကဗ်ာေကာက္ေရးပစ္တတ္တယ္ဆိုတာပါ..။)