September 30, 2009

ငါးျပတိုက္သို႕ ထပ္ပို႕မည့္ ငါးတေကာင္ ရဲ႕အမည္


ငါ ဆူပြက္လာျပီ

ငါ ဆူပြက္လာျပီ

ေအး ေကာင္းလိုက္တာ၊ ငါ ဆူပြက္လာျပီ

ငါ့ ..ဆူးေတြပြက္လာျပီ ငါ့ ...ဆူးေတြ ပြင့္လာျပီ

ေလထီးဟာ သူ႕အသက္ကို ေျမမွာေဆာင့္ညွစ္ထုတ္ျခင္းမခံရခင္ လက္မတင္ကေလး ပြင့္လာသလို

ငါ့ ဆူးေတြ ပြင့္လာျပီ

ငါး ဆူးေတြ ပြင့္လာျပီ ငါးရဲ႕ေက်ာကုန္းက ဆူးေတာင္ေတြ

ပင္လယ္ေရျပင္မ်က္ႏွာျပင္ေအာက္ကေန ဘြားကနဲ

ငါး ဟာ တခဲနက္ေပၚလာတယ္ ဆူးေတာင္ၾကီးက ငြားစြင့္လို႕

ငါး ဟာ ဆူပြက္လာတယ္ ေသြးဆာလာတယ္

ေသြးဟာ ဆာေနတယ္

ဆာေနတဲ့ေသြးကို ေသြးပဲတိုက္ေကၽြးရသတဲ့

ေသြးေၾကြးဆပ္စရာရွိေနလား

ေသြးကို အေၾကြးနဲ႕ ယူလို႕မရဘူးလား

လူနာက နာရီပိုင္းအတြင္းေသြးမရရင္ မရွင္ႏိုင္ေတာ့ဘူး

ေသြးမရရင္ မရွင္ႏိုင္ေတာ့ဘူး

ရွင္!….ေသြးစိမ္းရွင္ရွင္ ဟုတ္လား ကၽြန္မလိုက္မၾကည့္ပါရေစနဲ႕ရွင္

ရွင္တို႕ဟာရွင္တို႕သာ ေသေသရွင္ရွင္ ေတာ္သလိုၾကည့္လုပ္လိုက္ၾကေတာ့

ေသစာရွင္စာေလးမွမတတ္ေတာ့ လက္မွတ္ေတာင္ အရမ္း မထိုးခိုင္းရဲဘူး

ေသစာရင္းလက္မွတ္ကို တခါထဲ ေစာင့္ယူခဲ့

ေသတဲ့လူကို လူေသကေစာင့္ရမယ္လို႕ ..ကဲ..ဒီမွာ..

ေစာင့္ျပီးေသမယ္လို႔မွ မျဖစ္ႏိုင္တာ ေသတာကိုေအာင့္ထားလို႕ရတာက်ေနတာပဲ

အသက္ေအာင့္ထားျပီး ေရထဲမွာ အၾကာၾကီးငုပ္ေနရင္း ျဖစ္သြားတာ

သူက ငုပ္ေနတာၾကာျပီ ခုမွ ေပၚလာတာ

ဘြားကနဲ ငါးဟာ တခဲနက္ေပၚလာတယ္ ဆူးေတာင္ၾကီး ငြားစြင့္လို႕

ငါး ဟာဆူပြက္လာတယ္ ငါး ဆူးေတြပြင့္လာျပီ

ေလထီးဟာ သူ႕အသက္ကို ေျမမွာေဆာင့္ညွစ္ထုတ္ျခင္းမခံရခင္ လက္မတင္ကေလး ပြင့္လာသလို

ငါ့ ဆူးေတြပြင့္လာျပီ၊ ငါ့ ဆူးေတြ ပြက္လာျပီ

ငါ ဆူပြက္လာျပီ၊ ေအး ေကာင္းလိုက္တာ

ငါ..ဆူပြက္လာျပီ။ ။


ခင္ေအာင္ေအး

၃၀၊ စက္တင္ဘာ၊ ၂၀၀၉ ဘန္ေကာက္စံေတာ္ခ်ိန္ ၁၁း၁၈

6 comments:

Anonymous said...

ေသစာရင္းလက္မွတ္ကို တခါထဲ ေစာင့္ယူခဲ့ ..

ငါ ဆူပြက္လာျပီ၊ ေအး ေကာင္းလိုက္တာ
ငါ.. ဆူပြက္လာျပီ..

ကဗ်ာၾကီးကလည္း ေၾကာက္စရာ.. း(

kay said...

ဒီတပုဒ္ကို ဖတ္ေနတာ..အိျႏၵာ့ လက္ရာ နဲ႕တူေနေတာ့.. ေအးေအးေဆးေဆး ကို ဖတ္ေနမိတာ.. ( ရွင္-- ဆိုတဲ့.. အာေမ႗ိတ္ ကလဲ ပါတာကိုး)

ေအာက္ဆံုးက်မွ.. ကိုခင္ေအာင္ေအး ျဖစ္ေနတယ္..
ခုတေလာ..အဲဒလို..စာလံုးတူ အနက္ျခား ကာရန္အပြား..ကဗ်ာေလး ေတြ..ေတြ႕ေတြ႕ေနရတယ္..ဖတ္လို႕ေကာင္း..။ း)

emayarKhin said...

မမေရ..ကဗ်ာလာဖတ္သြားတယ္...

မယ္႔ကိုး said...

သူမ်ားငါးေတြေလး ငါးျပတိုက္ထဲ လွလွပပကူးေနေတာ့ အားက်လိုက္တာ။
မယ့္ငါးေလးကေတာ့ ငါးေျခာက္ျဖစ္သြားၿပီ မေရ... =)

tin min htet said...

အိျႏၵာ အတြက္ ေနာက္ထပ္ ငါးတေကာင္
.............................

လြတ္တဲ့ငါး

ၾကယ္ေတြေႀကြမွ
ေကာင္းကင္ႀကီးက တန္ဖိုးႀကီးလာ ။

ငါတို႔ မက္ခဲ့ၾကတာ
အိပ္မက္ ႀကီးႀကီး
ငါတို႔ မွ်ားခဲ့ႀကတာ
သမုဒၵရာ ႀကီးႀကီး
ငါတို႔ ႀကီးခဲ့ၾကတာ
ငရဲ ႀကီးႀကီး ။

စပ်စ္သီးခ်ဥ္မွာလား
လြတ္တဲ႔ငါးက
ကမၻာႀကီး ။

သုခမိန္လိႈင္

ကိုလူေထြး said...

အိျႏၵာအတြက္ ေနာက္ထပ္ ငါးတပံုး...

http://koluuhtwe.blogspot.com/2009/09/blog-post_29.html

(ဒီလိုကဗ်ာမ်ိဳး မဖတ္ဖူးဘူး... တကယ္ ထူးျခားတယ္...)

းဝ)