January 14, 2009

စက္ ခြဲ သစ္

ဆံပင္ေတြ
လက္ေတြ
ေျခေတြ
အားလံုးကို ရိပ္သင္ျပီး
ေလးဘက္ခ်ခံထားရတဲ့ေကာင္ပါ..
အစြယ္ေတြ
ဓါးစက္ေတြ
လွံသြားေတြ
ငါ့အေရျပားေပၚမွာ...စီးပိုး...
ေအာ္ေပါ့....
မခ်ိမဆန္႔
ငယ္သံပါ....
ညည္းတြားျခင္းေတြနဲ႔..ေခ်ာက္ခ်ား...
ငါ့အသားေတြ....
အထပ္လိုက္
အထပ္လိုက္

အျငိဳးအေတးႀကီးပံုမ်ား....ေျပာမေျပာခ်င္...
ဖြာရာက်ဲေအာင္ထြက္က်လာတဲ့
ေသြးစ...
သားစ ေတြ..
စုစုျပီး..
မီး တိုက္ ၾက။


အိျႏၵာ

(၁၉၉၆-၉၇ ေလာက္ကေရးျဖစ္ခဲ့တဲ့ ကဗ်ာေလးတစ္ပုဒ္ပါ..။ အလုပ္သြားအလုပ္ျပန္ သစ္ခြဲစက္တစ္လံုးေရွ႕က ျဖတ္ျဖတ္သြားရင္း ၀င္လာခဲ့တဲ့..နမိတ္ပံုအေတြးစတစ္ခုေပါ့..။
"" သစ္ခြဲစက္ "" လို႔နာမည္ေပးခဲ့တာကို သူငယ္ခ်င္းေမာင္မ်ိဳးမြန္က ""စက္ခြဲသစ္ "" လို႔ ေျပာင္းရင္ပိုေကာင္းမယ္လို႔အၾကံေပးခဲ့ပါတယ္.။ ဘယ္မဂၢဇင္းမွာမွ မပါခဲ့တာပါ..။
အခု..ကဗ်ာေဟာင္းေလးေတြျပန္ၾကည့္ရင္း..ဒီကဗ်ာကိုပဲတင္ခ်င္စိတ္ေပၚလာတာနဲ႔ပဲ...။)

7 comments:

Anonymous said...

သိပ္အဓိပၸါယ္ရွိတာပဲ .. ေကာင္းလိုက္တာဗ်ာ..။

အိုင္လြယ္ပန္ said...

နိမိတ္ေတြက စကားေတြအမ်ားၾကီးေၿပာၾကတယ္အစ္မ..
ကဗ်ာေလးၾကိဳက္တယ္....

လင္းဒီပ said...

ေကာင္းတယ္ အစ္မၾကီးေရ..
ကိုယ္ကိုတိုင္ ခြဲၾကိတ္ခံလိုက္ရသလို ခံစားရတယ္..

Moe Cho Thinn said...

သိပ္ေကာင္းတာပဲလို႔ပဲ ေျပာတတ္ေတာ႔တယ္။
သစ္ေတြလား လူေတြလား..အသံေတြ ၾကားေနရတယ္။

ေဆာင္းယြန္းလ said...

နိမိတ္ပံုသံုးထားတာေတြအရမ္းေကာင္းတယ္ညီမေရ..
ၿပီးေတာ့ကဗ်ာရဲ့ေခါင္းစဥ္ကို သစ္ခြဲစက္အစားစက္ခြဲသစ္
လို႔ေပးလိုက္ေတာ့ပိုၿပီးစဥ္းစားလို႔ေကာင္းတာေပါ့...

ခင္မင္လ်က္...

ကိုရင္ေနာ္ခင္ေလးငယ္ said...

ခ်စ္တဲ့.. မႀကီးးး
ကဗ်ာထဲက သစ္တံုးေလး
ကိုယ္တိုင္ျဖစ္ၿပီးျပန္သြားတယ္...

(((အျငိဳးအေတးႀကီးပံုမ်ား....ေျပာမေျပာခ်င္...
ဖြာရာက်ဲေအာင္ထြက္က်လာတဲ့
ေသြးစ...
သားစ ေတြ..
စုစုျပီး..
မီး တိုက္ ၾက။)))

မႀကီး...
ညီမ

ေကေမာင္ၿငိမ္း said...

အေရးအသားေတြ တကယ္ေျပာင္ေျမာက္တယ္အစ္မေရ :)