January 17, 2009

အလြမ္းစက္လက္

ကိုယ့္ သန္းေကာင္ယံေတြကို လႈပ္ႏိုး၊
ကိုယ့္ အိမ္မက္ကို ပန္းလို ပ်ိဳး ခဲ့တဲ့
ဂစ္တာသံ အ၀ါေလးဟာ
အဲဒီ့ ဂ်င္းပင္(န္) အျပာေလး ပဲျဖစ္မွာပါ။

ညေနေတြတိုင္းက ၾကည္ျပာ
႐ွိန္းျမ တစ္ကိုယ္ရည္ အေတြး
ကိုယ့္ ရင္ခုန္ကေဖးေလးေ႐ွ႕ ျဖတ္ေလ်ာက္ဖို႔
မင္း အၾကည့္ေတြကို
ျမားလို ႐ိုင္းမျပစမ္းနဲ ႔ေကာင္ေလးရယ္ ။

ကိုယ့္ ေျခသံေတြက
မင္း ေျခသံကို..မွ.....ခ်ဴခ် လိုက္ခ်င္သတဲ့
ကိုယ္ ခ်ဲ႕ထြင္ခဲ့တဲ့လမ္းေလးက
မင္းတစ္ကိုယ္စာ

ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းဆိုတာမွာ
သက္ျပင္းေတြ ျဖာေနတတ္ပါသလား....

မင္း သတင္းကို
သီခ်င္းလို ကိုယ္ ဆိုခဲ့မိေပါ့။

အခ်ိန္ကို ရထားလိုစီးၿပီး
ဒီခရီးကို ကိုယ္ႏွင္လာခဲ့ၿပီ
ရာသီေတြဘယ္ႏွစ္ခါ ယြန္းယြန္း.....
ကိုယ့္ မ်က္၀န္းေထာင့္စြန္းေလးမွာ ပ်က္ကြက္

ကိုယ့္ အလြမ္းစက္လက္ပန္းခ်ီကား...

နာ ဖ်ား ကြဲ ေၾက ။

ေကာင္ေလးေရ...
ငါ က ........
အခ်စ္ကို
မင္း နဲ႔မွ ခ်ိဳ ခ်င္ေနခဲ့တယ္ ။ ။

အိျႏၵာ
(၂၀၀၇ ခုႏွစ္ အခ်စ္ဂ်ာနယ္)


ဒီကဗ်ာကို တင္လိုက္ရင္ေကာင္းခ်ီး၀ိုင္းေပးၾကမယ့္သူေတြ ေစာင့္ေနၾကမယ္ဆိုတာသိပါတယ္..။

"" ဟမ္!!ဘာတုန္း..အိျႏၵာ လဲဒါမ်ိဳးေလးေတြေရးခ်င္တာေပါ့ဟ..""

ကိုယ့္ဟာကိုယ္ေရးျပီး..ရွက္ကိုးရွက္ကန္းျဖစ္ေနရတဲ့ ကဗ်ာမ်ိဳးေလးေပါ့..
အျိႏၵာ့ Blog ကို လာလည္သူေတြအတြက္ အေျပာင္းအလဲေလးျဖစ္ေအာင္လို႔ပါ..။






17 comments:

HAPPY CLOUD said...

ဦးဆံုး..ေကာင္းခ်ီး လာေပးပါတယ္... ဟင္း..ဟင္း..
ဒါမ်ိဳးလဲ ရွိေသးသကိုး... အဲတုန္းက ရဲမဖမ္းဘူးလား...

မိုးေမာင္

ကိုရင္ေနာ္ခင္ေလးငယ္ said...

ရင္ခုန္ကေဖးက.. မႀကီး
အေနာ္တို႔လည္းေကာင္းခ်ီး လာေပးပါတယ္..
အဟက္.. ေကာင္းလြန္လြန္းလို႔...

ခင္မင္ေလးစာမူမ်ားစြာနဲ႔

ေမာင္ေလးေနာ္ညေလးငယ္

ေဆာင္းယြန္းလ said...

ေကာင္းလိုက္တဲ့ကဗ်ာေလး..စကားလံုးေတြကသိပ္လွၿပီး
သူ႔ေနရာနဲ႔သူအစီအစဥ္က်ေနလိုက္တာ.
အသံေတြလည္းသိပ္လွတယ္..
ခင္မင္လ်က္

Anonymous said...

ဟဲဟဲဟဲ.. တီတီၾကီးတစ္ေယာက္ အဲ႔တုန္းက ရိုးမွရိုးရဲ႕လားေနာ္.. ငွင္းငွင္း..

Moe Myint Tane said...

သန္းေကာင္ေရာက္ဘို႔ ညဥ္႔ဦးယံကို ေက်ာ္လြန္ရ စျမဲဘဲ..
အိပ္မက္ဆိုတာလည္း အိပ္ေပ်ာ္တတ္တဲ႕ သူေတြအတြက္..

ျမွားတစ္စင္းလို ျပင္းရွရွ ရက္စက္မႈေတြၾကား
ရင္နင္႔ခံ ပြင္႔ျပခဲ႔တဲ႔ ပန္းတစ္ပြင္႔ရဲ႕ ဆည္းဆာ
ပုဇြန္ဆီေရာင္ မေတာက္ႏိုင္ခဲ႔ေတာ႔တာ
ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ သစ္ပင္မွာ တြယ္ကပ္ခဲ႔မိလို႔ေလ..။

ႏွလံုးေသြးေတြ ယိုထြက္ေနမွေတာ႔
ေျခသံေတြအတြက္ ရင္ဘတ္နဲ႔ မခ်ဴခ်င္ေတာ႔ဘူး
သက္ျပင္းေတြသာ ျဖာထြက္တဲ႔ ေမွ်ာ္လင္႔ခ်က္နဲ႔ဘဲ
အခ်စ္ကလည္း ဘ၀တိုက္ပြဲမွာ အ..ျပိဳ..ျပိဳ..အ..လဲ..လဲ..။

ရာသီေတြလည္း ပံုမွန္ေရႊ႕ေျပာင္းဆဲ
ကမၻာကလည္း ႏွစ္ဆယ္႔သံုးႏွစ္ပိုင္းတစ္ပိုင္း ေစာင္းေနဆဲ
၀င္ရိုးစြန္းေတြလည္း ေအးခဲေနဆဲ
ေသြးစိမ္းရွင္ရွင္ ထြက္ေနတဲ႔ အသည္းဒဏ္ရာလည္း
တ ဆစ္ ဆစ္ နာက်င္ကိုက္ခဲေနဆဲ..။

ကဲ......
ေၾကကြဲေသြးနဲ႔ ေရးတဲ႔
အလြမ္းစက္လက္ ပန္းခ်ီကားကိုခ်ိတ္ဆြဲတဲ႔
ႏွလံုးမဲ႔ လက္ေတြမွာလည္း ခ်ိဳျမိန္ျခင္းေတြ
ပ်က္..သုဥ္း..ေပ်ာက္..ရွ..။

ႏွလံုးကြဲရာသီမွာ ျဖစ္တည္တဲ႔ေကာင္းကင္ထက္
အလြမ္းရက္ၾကယ္စင္နဲ႔ ေမွ်ာ္လင္႔ျခင္းသြယ္တဲ႔လ
ေရြးခ်ယ္ခြင္႔ ေပ်ာက္ဆံုးတဲ႔ ဘ၀မွာ
ေဆြးေဆြးေျမ႕ေျမ႕ပါဘဲ ထြန္းလင္းလိုက္တာ
ရင္ဘတ္ေတြကေတာ႔ အမိုက္ေမွာင္ညထဲ
စိမ္႔..၀င္..ေပ်ာ္..က်..လို႕ ..။

မၾကီးေရ ကဗ်ာေလးကို စီးေျမာရင္း ကန္႔လန္႔တိုက္ခ်င္လာတာနဲ႔ ေဒါင္လိုက္ျဖတ္တိုက္ျပီး မန္႔သြားတယ္ ။

စိတ္၏ေစရာနာခံေလေသာ
မိုးျမင္႔တိမ္

လင္းဒီပ said...

ေကာင္းတယ္အစ္မေရ..
ဒါမ်ိဳးေလးေတြကို ဖြက္ထားတယ္..:P

ATN said...

အခ်စ္ကဗ်ာေရးတာ ရွက္စရာလား...
က်ေနာ္ေတာ့ မထင္ပါဘူး...
ရွက္စရာေကာင္းတယ္လို႕ ထင္သူေတြရွိခဲ့ရင္ သူတို႕မွာ ခ်စ္တတ္တဲ့ ႏွလံုးသား မပါခဲ့လို႕ပဲ ျဖစ္မယ္ ထင္တယ္...

မသက္ဇင္ said...

ကဗ်ာအေရးေကာင္းတဲ႔--အိႁႏၵာ---
ေနမေကာင္းျဖစ္ေနေပမယ္႔ အေရာက္လာပါတယ္---
ကဗ်ာေလးကေကာင္းလိုက္တာ--
စကားလံုးေတြက်စ္လစ္တယ္--
အေတြးေကာင္းတယ္--
ခံစားခ်က္ကို ကဗ်ာအလွ ေပၚလြင္ေအာင္ ေရးႏိုင္တယ္--
အနာဂတ္ ျမန္မာစာေပအတြက္--
ကေလာင္ေကာင္း--ကဗ်ာဆရာမ ေကာင္း တေယာက္အျဖစ္--
အားထားစရာပါ--

အိုင္လြယ္ပန္ said...

ေကာင္းတယ္အစ္မေရ!
ဒါမ်ိဳးေလးေရးေတာ႔လည္းလက္ဖ်ားခါတယ္ ...

Anonymous said...

အိုးဗ်ာ .... အေျပာင္းအလဲ သိပ္ျဖစ္တာေပါ့
သိပ္ျဖစ္တယ္ သိပ္ျဖစ္တယ္...
အခုလို ကာရံခ်ိဳခ်ိဳေလးေတြနဲ႕ ကဗ်ာေလးေတြက သိပ္ကို လွပၿပီး ခ်ိဳေနရဲ႕ မႀကီးေရ ....။

ကဗ်ာေလးထဲမွာ ရင္ခုန္သံခပ္ျပင္းျပင္းနဲ႕ အေနာက္ဆီက ပါလာတဲ့ ေျခသံတိုးညင္းညင္းေလးေတြကို ၾကားေန၇တဲ့ ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကိုလည္း ျမင္ေနရတယ္ ... သူမ လက္ထဲမွာ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္း ပန္းတစ္ျခင္းလည္း ကိုင္ထားေသးရဲ႕ေနာ္ ... သူမ ႏႈတ္ဖ်ားကေလးကေန အံက်ထြက္ေပၚလာတဲ့ သီခ်င္းတစ္ခ်ိဳ႕ကို ေပၚထြက္လာဖို႕ ဂီတာအ၀ါေလးနဲ႕ ဂ်င္းပင္န္အျပာကေလးက ျပဳငင္ဖမ္းစားခဲ့တာ ... အဲဒါေလး ... သိပ္လွတဲ့ ျမင္ကြင္းေလး ... ။

အလြမ္းေတြ ဖိတ္လွ်ံက်ေနတဲ့ ပန္းခ်ီကားေလး တစ္စင္းရဲ႕ မ်က္ႏွာစာမွာ တစ္ခ်ိန္က ခ်ိဳၿမိန္ခဲ့တဲ့ အခ်စ္ဆိုတာကို ျမင္ေနလိုက္ရတာကေတာ့ .... ။

အရမ္းကို ႏွစ္ျခိဳက္မိပါတယ္ဗ်ိဳ႕ ... ။

Moe Cho Thinn said...

အဲဒီအလြမ္းေတြကပဲ ခ်ိဳျမေနပါပေကာ..

pandora said...

ဒါမ်ိဳးေလးေတြလည္း ေရးေပါ့။
ႏူးႏူးညံ့ညံ့ေလး။ :)

အ႐ုပ္ကေလး said...

ကဗ်ာသံစဥ္ ခ်ိဳလြင္ေမ်ာေတာ့
ထိခ်က္က အလ်င္းလွေနတယ္ .. ။

ကဗ်ာရဲ႕ အတိမ္အနက္ေလး ႀကိဳက္တယ္

ကဗ်ာေရးေကာင္းတဲ့ အစ္မပဲ ..
ဆက္လက္ ေရးဖြဲ႕ႏိုင္ပါေစ ..။

minn thuka said...

ေႀကာင့္က်စိတ္နဲ႔ ကုပ္ကုပ္ေလးေခြ
ယုန္ေလးေတြၿဖစ္လိုက္
အၿငိဳးတႀကီး တဝုန္းဝုန္းရိုက္ခတ္
လိႈင္းလံုးေတြၿဖစ္လိုက္
ညက္ညက္စိုစို ေရာင္စံုခ်ပ္ဝတ္တန္စာ
ေဒလီယာပန္းၿဖစ္လိုက္..
...... ......
နင္ကလြတ္လြတ္လပ္လပ္ သြားေစခ်င္လို႔
ေရကန္ထဲကဆယ္ၿပီး ကုန္းေပၚတင္ေပးခဲ့တာ
ၿမင္ေနက်ထက္ အဆမ်ားစြာက်ယ္တဲ့
ေလာကႀကီးကိုၿမင္ေတာ့ ဖားေလးရဲ့စိတ္မွာ
သူ႔ကို သိမ္ငယ္သြားေအာင္လုပ္တယ္လို႔
ထင္သြားမွာ မစိုးရိမ္ဘူးလား
အဲဒီဖားဟာ...ငါမ်ားလား..
........ ........
နင္..ေတာ္တယ္..
ငါ...ကဗ်ာ ေရးရမွာေတာင္
နင့္လက္ကြက္ႀကည့္ၿပီး...ဘယ္ကီးနဲ႔ တီးရမလဲ
ကီးေခ်ာ္ေနတာ အေႀကာင္းၿပရရင္ေကာင္းမလား
ဘားၿငိေနတာ ဆင္ေၿခေပးရမလား
ႀကိဳးၿပတ္ေနတာ ေၿပာရမလား....
ခြင့္စာတင္လိုက္တာ ပိုအဆင္ေၿပမလား..

ဲ့

emayarKhin said...

အမေရ..ဟုိအပိုဒ္ေလးကဂြတ္တယ္.....
“ေကာင္ေလးေရ.....
ငါက....
အခ်စ္ကုိမင္းနဲ႕မွခ်ိဳခ်င္ေနခဲ႕တယ္..”

ညီေဇ said...

အစ္မေရ... အစ္မ ကဗ်ာကိုက ရွက္ေနတယ္ဗ်..။ ဒီလို ကဗ်ာေတြ ေရးခဲ့မယ္လို႔ မထင္ထားဘူး...။ က်ေနာ္လည္း ဆရာေကာက္ ရယ္စရာမွာ ရွိတုန္းက တစ္ပုဒ္ေရးခဲ့ဖူးတယ္ဗ်..။ အခုထိ ရွက္လို႔ မဆံုးဘူး...။ သူ႔အခါနဲ႔ သူေပါ့ အစ္မရယ္..။ ေရးခ်င္တုန္း ေရးျဖစ္လိုက္တာ ေကာင္းပါတယ္..။ ေနာက္မို႔ဆို ေရးျဖစ္မွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူးေလ...။

အိျႏၵာ said...

အခ်စ္ကဗ်ာေရးတာကိုလဲ...
၀ိုင္း၀န္းအားေပးၾကတဲ့..
ညီအမ ေမာင္ႏွေတြကို..ေက်းဇူးအထူးတင္ပါတယ္.။
ေနာက္လဲ..ခ်ိဳခ်ိဳေလးေတြတင္ဦးမွာပါ...လို႔..။

ေလးစားခင္မင္လွ်က္......

အိျႏၵာ